სიმართლე

„ასჯერ გაგონილს ერთხელ დანახული სჯობია“
აქ ნახეთ კაცობისა და არაკაცობის ორთაბრძოლა

 თავფურცელი »  საქართველო  »  წინააღმდეგობის მოძრაობა

წინასიტყვაობა

საქართველოში ახალგაზრდა თაობას საგანგებოდ და განზრახ უმალავენ სიმართლეს ზვიად გამსახურდიას ეროვნული, კანონიერი ხელისუფლების ანტიქართული, ანტიეროვნული, კრიმინალური ძალების მიერ დამხობის, კომუნისტურ-ნომენკლატურული რევანშისტული ხუნტის შექმნისა და ამ ხუნტისადმი წინააღმდეგობის მოძრაობის შესახებ. ამ საითში წარმოდგენილია თვალსაჩინო მასალა და ყველას შეუძლია დაინახოს თუ რა და როგორ ხდებოდა.


საითში წარმოდგენილია უნიკალური და იშვიათი ვიდეო კლიპები
ვიდეოკლიპების უმეტესობა Windows Media Video ანუ WMV ფორმატშია


საქართველოს ნეოპუტჩისტური ხელისუფლების ფაქტობრივი პრეზიდენტის განკარგულება

1991-1993 წლებში ხელისუფლების უკანონოდ შეცვლასთან დაკავშირებული მოვლენების შემსწავლელი კომისიის შექმნის შესახებ.

"საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაციის შექმნის შესახებ" საქართველოს პრეზიდენტის 2004 წლის 14 თებერვლის N60 ბრძანებულებით დამტკიცებული დებულების მე-7 პუნქტის "ქ" ქვეპუნქტის შესაბამისად:

შეიქმნას საქართველოში 1991-1993 წლებში განვითარებული მოვლენების შედეგად განხორციელებული ხელისუფლების ძალადობრივი შეცვლის, საქართველოს პრეზიდენტ ზვიად გამსახურდიას ფიზიკური ლიკვიდაციის, ასევე ხელისუფლების შეცვლის მიზნით ძალის გამოყენებასთან დაკავშირებული ფაქტების, გარემოებებისა და თანამდევი (1991-2003 წლებში მომხდარი და სხვ.) მოვლენების შემსწავლელი კომისია..

2004 წლის 21 თებერვალი
ქ. თბილისი


ეროვნული თანხმობის დეკლარაცია (30.01.2004)

« მიმაჩნია, რომ 1991-92 წლების მიჯნაზე საქართველოს წინააღმდეგ მოეწყო შეთქმულება, როცა შინაგანმა და გარეგანმა ანტიეროვნულმა ძალებმა მოაწყვეს სამხედრო სახელმწიფო გადატრიალება, როგორც ის კვალიფიცირებულია საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს 1992 წლის 13 მარტის დადგენილებაში, ხოლო საქართველოს პარლამენტის 2000 წლის 20 აპრილის დადგენილებით, შეფასებულია, როგორც კანონიერი ხულისუფლების დამხობა და სამოქალაქო კონფრონტაცია. ეს იყო კომუნისტურ-ნომენკლატურული რევანში. »

მიხეილ სააკაშვილი
"დილის გაზეთი", 2004 წლის 30 იანვარი


საქართველოს პარლამენტის დადგენილება
1991-92 წლების დეკემბერ-იანვრის მოვლენების სამართლებრივი შეფასების შესახებ

 

საქართველოს პარლამენტი მიესალმება საქართველოში მიმდინარე ეროვნული თანხმობის პროცესს და მიიჩნევს, რომ უახლესი ისტორიის სწორი და პირუთვნელი სამართლებრივი შეფასება აუცილებელია ახალი ქართული სახელმწიფოს მშენებლობისათვის.

ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, საქართველოს პარლამენტი ადგენს:

 

1. საქართველოს პარლამენტი კვლავ ადასტურებს 1990 წლის 28 ოქტომბერს არჩეული საქართველოს უზენაესი საბჭოსა და 1991 წლის 26 მაისს არჩეული საქართველოს პრეზიდენტის, აგრეთვე მათდამი დაქვემდებარებული სტრუქტურების (შეიარაღებული ძალების ჩათვლით) და ადგილობრივი თვითმმართველობისა და მმართველობის ორგანოების ლეგიტიმურობას სათანადო კანონმდებლობით დადგენილ ვადებში. შესაბამისად გადაისინჯოს სისხლის სამართლის საქმეები იმ პირთა მიმართ, რომელთა ბრალდება ემყარებოდა მითითებულ სახელისუფლებო სტრუქტურებში მათ მონაწილეობას და მათ პოლიტიკურ მრწამსს.

 

2. დაიგმოს 1991-92 წლების დეკემბერ-იანვრის ანტიკონსტიტუციური შეიარაღებული სახელმწიფო გადატრიალება.

 

3. ეს დადგენილება ამოქმედდეს გამოქვეყნებისთანავე.

 

საქართველოს პარლამენტის
თავმჯდომარის მოადგილე მიხეილ მაჭავარიანი

 

თბილისი,
2005 წლის 11 მარტი.
N 1104 - Iს

     
 < წინა  პუბლიკაცია 35, სულ: 40  შემდეგი > 
ნაწამები პოეტი, უზენაესი საბჭოს დეპუტატი ამირან კალაძე
ავტ.: შავლეგო : 5/29/2005

4 მაისს ამირან კალაძეს 51 წელი შეუსრულდებოდა. მისი გულისცემა ერთი წლით ადრე შეწყდა. გარდაიცვალა ნიჭიერი პოეტი, შესანიშნავი მამულიშვილი, ოჯახის მოსიყვარულე მამა, მეგობრების მოყვარული კაცი. ამირან კალაძემ ღირსეულად ატარა პოეტისა და მამულიშვილის უღელი, წარბშეუხრელად, უყოყმანოდ მიიტანა თავისი სიცოცხლვ სამშობლოსა და პოეზიის სამსხვერპლოზე. ის მუდამ იქ იდგა, სადაც ეროვნული მოძრაობა დუღდა; ის ერთგულად ედგა გვერდით ზვიად გამსახურდიას და მერაბ კოსტავას. ერთხელ არჩეული გზისთვის არ უღალატია.

მისი ფასი მეგობრებმაც იცოდნენ და მტრებმაც, ამიტომ აწამეს განსაკუთრებული სისასტიკით დასავლეთ საქართველოში შეჭრილმა ნარკოტიკებითა და ბოღმით დაბანგულმა „დემოკრატმა“ ჯალათებმა ამირან კალაძე, აწამეს საკუთარი დედის, საკუთარის მეუღლისა და შვილების თვალწინ. არ შეიძლება კაცმა აუღელვებლად წაიკითხოთ ამირან კალაძის წერილი, რომელიც მის წამებას ეხება. ალბათ ეს ერთი ფაქტიც საკმარისი იქნებოდა იმის დასადგენად, თუ ვინ დაამხო კანონიერი ხელისუფლება და ვინ მოვიდა ხელისუფლების სათავეში.

როცა პოეტს აწამებენ, პოეტს კლავენ, ეს მარტო ჯალათების კი არა, ქვეყნის სირცხვილია და არა მარტო სირცხვილი!.. 1992 წელს ამირან კალაძე სიკვდილს გადარჩა, მაგრამ მისი გული, ავადმყოფი გული ისე იყო გაბზარული კი არა გახლეჩილი, რომ ვერა და ვერ შესძლო გამთელება. ეს გული უპირველესად გაბზარა და დაამსხვრია იმ უბედურებამ რაც დატრიალდა საქართველოში 1991-92 წლებში. ღალატმა, შურმა, ერთმანეთის გაუტანლობამ, რაც მოიტანეს „დემოკრატიის“ ქურქში გახვეულმა ბარაბას მიმდევრებმა. ამირან კალაძე გულით მოკვდა, მაგრამ მის სხეულს აშკარად ეტყობოდა ძველი ნაიარევი-წამების კვალი.

პოეტი აწამეს სამშობლოს სიყვარულისთვის.

ნაწამები პოეტი ერის სიამაყეა.

მოკვდა ამირან კალაძე, მაგრამ დარჩა მისი ლამაზი, კაცურად გავლილი გზა, მისი ლექსები, დარჩნენ მისი შვილები, შვილიშვილები, რომლებიც მუდამ იამაყებენ თავიანთი წინაპრით.


რწმენა

კვლავ ენაცვლება წუთისოფელში
თვალსასეირო გულით სატირალს...
შენ გწამს, რაც შენთვის სასარგებლოა,
მე - რაც მოითხოვს თავის გაწირვას!

არის ცხოვრების უსამართლობა
შენთან მოსული მწარე ფიალით,
ის ეკლის გვირგვინს შუბლზე დაიდგამს
და შუბლი ელავს სისხლის სიალით.

ნუ დაუმალავ ხალხს ამ იარას,
დადექ იქ, სადაც შუქი ინთება
ეკლიან შუბლზე უფრო ძლიერი
და მშვენიერი მზე გაბრწყინდება.

ამირან კალაძე


საკვანძო სიტყვები: ამირან კალაძე
© ბესარიონ გუგუშვილი