ზვიად გამსახურდიას ეგრეთწოდებული „მონანიება“

ზვიად გამსახურდია: „ჩვენი ხალხის, მისი კულტურისა და ენის სამსახური მხოლოდ ღიად და პატიოსნადაა შესაძლებელი“

ზვიად გამსახურდიას სიტყვების ქართული თარგმანი:

«1974 წელს ჩემი მოსკოველი ნაცნობების მეშვეობით მე დავამყარე და ვაგრძელებდი კონტაქტებს მოსკოვში უცხოური დიპლომეტიური წარმომადგენლობების რიგ თანამშრომელთან და კერძოდ სსრკ-ში აშშ-ს საელჩოს შიდაპოლიტიკური სექციის პირველ მდივანთან იგორ ბელოუსივიჩთან. მისგან მე ვიღებდი უცხოეთში გამოცემულ ანტისაბჭოთა ლიტერატურას, რომელიც შემოტანილი იყო ჩვენს ქვეყანაში გასავრცელებლად. გამოძიებისას მე დაწვრილებით მოვყევი ჩემს მიერ ჩადენილი დანაშაულის შესახებ. მინდა აღვნიშნო, რომ ხანგრძლივი განსჯის შემდგომ მე მივხვდი, რომ ღრმად ვცდებოდი და რომ ჩემი მოღვაწეობა ბევრ შემთხვევაში ზიანის მომტანი იყო. ამიტომ მე გულწრფელად ვწუხვარ ჩადენილზე, ვინანიებ ჩადენილს და ვგმობ ჩემს მიერ ჩადენილ დანაშაულს.

მინდა აგრეთვე აღვნიშნო - რამდენადაც ვალდებული ვარ ეს გავაკეთო - რომ მამაჩემმა, კონსტანტინე გამსახურდიამ არაფერი არ იცოდა ჩემი ანტისაბჭოთა საქმიანიობის შესახებ.

მამა ყოველთვის მინერგავდა აზრს საბჭოთა საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ფორმაციის უპირატესობაზე სხვა სახელმწიფოებრივი სისტემების მიმართ. და ამას იგი კონკრეტული მაგალითებით მიჩვენებდა. ახლა მე ღრმად ვწუხვარ რომ არ დავიუგდე ყური მამაჩემის ხმას და ანტისაბჭოთა საქმიანობის გზაზე დავდექი.

მე არასოდეს დავივიწყებ მამაჩემის სიტყვებს: „ჩვენი ხალხის, მისი კულტურისა და ენის სამსახური მხოლოდ ღიად და პატიოსნადაა შესაძლებელი“. »

როგორც ტექსტიდან კარგად ჩანს, ზვიად გამსახურდიამ „მოინანია“ მხოლოდ უცხოეთიდან შემოტანილი ანტისაბჭოთა ლიტერატურის გავრცელება. მას არ მოუნანიებია და არც უხსენებია მისი და ქართული ეროვნული მოძრაობის სხვა წევრების ფართო და მრავალმხრივი საქმიანობა ეროვნულ ფრონტზე და მეტიც, თავის მონანიებას იგი ამთავრებს არსებითად პროგრამული სიტყვებით, რასაც მთელი დანარჩენი ცხოვრება შესწირა: „ჩვენი ხალხის, მისი კულტურისა და ენის სამსახური მხოლოდ ღიად და პატიოსნადაა შესაძლებელი“.
 
ზვიად გამსახურდიას „მონანიების“ რუსული ტექსტი:

1974 году через своих московских знакомых я установил и поддерживал контакты с рядом сотрудников дипломатических представительств буржуазных государств в Москве и в частнисти с первым серкетарем внутриполитической секции посольства США в СССР Игорем Белоусовичем. От него я поличил антисожвтскую литаретуру изднную за границей и привезенную в нашу страну для распространения. На следствии  я подробно рассказал о совершенноном мной преступлении . Хочу отметить что после долгих раздумий я понял, что глубоко зблуждался, и что моя деятельность во многом была вредной. По этому я искренне сожалею о содеянном мною, раскаиваюсь в содеянном и осуждаю сожвршенное мной преступление.

Желаю также отметить, ибо обязан это сделать, что моему отцу Константину Гамсахурдиа ничего не было известно о моей антисоветской деятельности .

Отец всегда внушал мне мысль о превосходстве советской обшественно-политической формации над другими государственными системеми. Он и показывал это на конкретных примерах. Он старался привить мне любовь и преданность советскому народу . Сейчас я глубоко сожалею что не прислушался к голосу моего отца и стал на путь антисоветской деятельности.

Я никогда не забуду слова моего отца: ”Служить преданно нашему народу, культуре и языку можно только открыто и честно”.

 ზვიად გამსახურდიას „მონანიების“ შესახებ >>>