მაშინ ხომ "წმ. Gიორგის" და "ზვიადის" სილაღით სჰევალთ იურუსალიმში

ან რომ, ტოპონიმთ "ნიცირს", ჩემს "Nოსირს" და "Nაზარეტს" საერთო Fუდზე ზმნა აქვტჰ კოლხ. "ცირულლა" - "საწმინდარი"?
რა მოხდება

წარმოიდგინეთ და ეხლა, როცა როგორც საქარტველოში ბანძის ებრაელობის (რომლის წინაპარ მდედრს მცხეთაში უფრო საერთო "რესპუბლიკის" გრძნობით ესმოდა სამსწვალებზე გოლგოთის უროს რახარუხი, ვიიდრე ტელეპატიით) და სოხუმელი ჰელადოსის მსგავსად ღაზიდან აძევებენ მიწის ახალ მკვიდრ ებრაელთ, რომ ვთქვა ტოპონიმი "ღაზა" კოლხური ენიდამ მოდის... რა მოხდება

ასეთი საერთო ენა ბროცვორდებსა და გორდა ხმლებ შორის (თვით უახლეს პერშინგთა უწინარეს) დარდება მხოლოდ "აბდულმესიანს" ან სამოთხის მახვილს.

სპანიის საქარტჰველოს, სინაის-ტიანსინაის და კაფკა-სიანაის (სონღულის მთა, შეადარ. ჩეხი ებრაელის გვარი "კაფკა" - ქარდუელად "ჩიტი, ნინურთას ეპოქის კავკასიელი), ღაზის პირველქრისტიან საქარტყჰბველოს ლაზთა მონასტრითჰურთ მამაი იოანე ევნიხისთვის და პეტრე იბერისთვის

ასეთი რწმენა კი უპირველესად საერთო ენით მიიღება და შემდეგ ამმ ენაზე გამოტქმული პირველი სიტყვით, რომელიც განსხვავებიტჰ ინდოევროპელტა შეხედულებებისა რატომღაც ესპანელებს-ბულგარელებს- და სხვებს საერთო გვაქვს ("Nანა, Nენა, Nენე")... აი დაახლოებით ამაზე უნდა ვწეროთ, იმ ჰომოგენურ სინარქიულ ერტჰობაზე რომელიტს ქმნიდა თამარ მაფას საქარტჰველოს

ქირით კი არ იბრძოდა დიდგორზე ან მარტო ფრანგულით ("ბრანჯული"), არამედ რწმენით, რომ "ქართლად ფრიად ქუეყანაი აღირაცხების..".

თუ ვინმეს სურვილი გაქვთ სამეგრელოზე ლაპარაკის, გთხოვთ, ისეთ ქართულ ენაზე ვილაპარაკოთ(ხათურზე, უბიხურზე ან თიფიელთა ენაზე) რომ გასაგები შეიქმნეს იგი არამხოლოდ შაგრენის ტყავზე მცხოვრები ჩვენი ქარტჰველობისათვის: "ქართლ-კახეთი-იმერეთი..", არამედ ასევე იმ "ქარ-დ-უელთათვის", რომლის წინაპარი

ერთი თუ შეიდზლება, მიტჰხარიტჰ, როგორ სჰევიდე იმ პროგრამაში, სადაც ზვიადი-შავლეგო-და ბაჩო დიალოღობენ. სურვილი მაქვს გამოვთქვა აზრი თუ რაზე უნ და ვტსეროტჰ და ვილაპარაკოთ ეხლა