Home > Articles > Article

منبع: ياس نو - ترجمه: فرانک عطيف - تاريخ: 4 تير 82

حمله به دوره‌های ويروس‌نويسی

خبر اين بود:

در حالی که بسياری از افراد به دليل نوشتن ويروس از کلاس‌های علوم کامپيوتر اخراج می‌شوند، دانشگاه کالگری در نظر دارد نوشتن چنين برنامه‌های مغرضانه‌ای را به عنوان يک دوره درسی آموزش دهد.

اين مؤسسه کانادايی، پاييز امسال برای سال چهارمی‌ها کلاسی با عنوان "ويروس‌های کامپيوتری" برگزار خواهد کرد و در اين کلاس نوشتن ويروس و آزمايش آنها آموزش داده می‌شود. اين حرکن موجی از نقد را در جامعه ضدويروس به راه انداخته است.

"کن بارکر" رئيس دپارتمان علوم کامپيوتر اين کالج معتقد است: "چنين کلاسی برای درک بهتر انگيزه کسانی که نرم‌افزارهای مغرضانه می‌نويسند، ضروری است". از نظر او اين مشکل روند صعودی دارد. گاهی "MCAFEE در "24 ساعت، "190 هزار فايل آسيب‌ديده را کشف کرده است. "ديويد بری" مدير جهانی آموزش ضدويروس‌نويسی شرکت "ترند ميکرو" می‌گويد: تشويق افراد به نوشتن ويروس ايده بدی است. چطور است بياييم کلاس مزاحمت و دزدی کامپيوتر هم راه بيندازيم. چرا اصلاً کلاس‌هايی نداشته باشيم که انواع فعاليت‌های مغرضانه و بد کامپيوتری را آموزش می‌دهند". او اين ايده را که چنين آموزش‌هايی می‌تواند ضدويروس‌نويس‌های بهتری تربيت کند، رد می‌کند.

از طرف ديگر "فرد کوهن" متخصص ويروس کامپيوتری معتقد است: "نوشتن ويروس در محيطی کاملاً کنترل شده که هيچ ويروسی به سيستم‌های خارج از آن محل نفوذ نخواهد کرد، آزمايش آنها و احياناً نوشتن ضدويروس، ايده بدی نيست".*

در ميان همه نظرهای موافق و مخالف، تحليل "رابرت واموسی"، دبير ارشد "ضدنت (ZDNET) و "سی‌نت" (CNET) قابل‌تأمل است: "می‌گويند شيطان هر جا که تنبلی باشد سروکله‌اش پيدا می‌شود.

مصداق اين مسأله هکرها و ويروس‌ها هستند که به نظر من فعاليت‌هايشان بيشتر از روی بی‌حوصلگی است تا غرض و خباثت. گذشته از رفتار ضداجتماعی و عمدی آنها بسياری از ويروس‌نويسان و هکرها کارشان را به عنوان افراد خيرخواه اما بدون هيچ‌گونه محلی برای بروز کنجکاوی شديدشان در حوزه کامپيوتر و اينترنت آغاز می‌کنند.

نمی‌خواهم از مزاحم‌ها و دزدی‌های کامپيوتری دفاع کنم. قصد هم ندارم کار نوجوان‌ها و جوان‌هايی را که معمولاً مهارت برنامه‌نويسی ندارند توجيه کنم. اما مصرانه بر اين باورم که تعداد قابل‌توجهی از اين ماجراجويی‌ها نتيجه تلاش افراد کنجکاو برای امتحان مهارت‌ها و توانايی‌هايشان است. بعضی از جوان‌ها فقط به اين دليل دزدی و مزاحمت کامپيوتری انجام می‌دهند تا سطح خود را در ميان برنامه‌نويس‌های تجربی مشخص کنند. اين افراد بيشتر مثل بچه‌های نوپا هستند که همه چيز را به هم می‌ريزند و می‌شکنند و اغلب هيچ فکر شيطانی مغرضانه‌ای پشت اعمالشان کمين نکرده است.

من معتقدم با کمی تلاش می‌توانيم اين جوان‌ها را به سمت آينده‌ای بهتر و پربارتر سوق دهيم.

در اين دوره افراد بايد برنامه ويروس بنويسند و آنها را در شبکه‌ای بسته امتحان کنند تا آفريده‌های آنها در خارج از کلاس پخش نشود.

اعلام اين مسأله خشم جامعه امنيت رايانه‌ای را برانگيخته و بسياری از شرکت‌های ضدويروس گفته‌اند کسانی را که چنين سابقه کاری و دانشگاهی داشته باشند، استخدام نخواهند کرد.

چنين برخوردی غيرمنطقی و نابخردانه است. فن‌آوری ضدويروس به هيچ‌وجه با جريان توليد ويروس هماهنگ و همتراز نيست. در دهه 1980 اقدامات عليه ويروس‌نويسی مؤثر واقع شد، اما آن روش‌ها در برابر ويروس‌های پلی‌مورفيک (چندشکلی) مثل "مترسک‌بی" (Bugbearb) چندان تأثيری ندارد و در برابر کرم‌های حافظه مثل کد سرخ (Red Code) کاملاً بی‌اثر است. ما در فن‌آوری ضدويروس به تغيير الگو نياز داريم و اين کار هر چه سريع‌تر بايد انجام شود.

دوره‌ای که کالگری می‌خواهد برگزار کند، تفکر تازه‌ای درباره ويروس‌ها و در نهايت جلوگيری از توليد ويروس‌ها ايجاد می‌کند. بگذاريد اين مسأله را از نزديک لمس کنيم و اجازه بدهيم که جامه عمل بپوشد. وقتی حرف از کاربرد کامپيوتر و حرفه کامپيوتری به ميان می‌آيد، جوان‌ها چيزهای زيادی برای ارائه دارند.

يک نوجوان و جوان که به طور تجربی آموخته‌هايی کسب کرده می‌تواند چشم‌انداز متفاوتی از اينترنت ارئه کند تا افرادی مثل ما که که به طور رسمی و دانشگاهی در بيست يا سی سالگی فن کامپيوتر را آموخته‌ايم و اگر جوان‌ها و نوجوان‌ها قرار است هر طور شده ايده‌هايشان را عملی کنند (که می‌دانيد اين کار را می‌کنند) ايجاد فرصت و محلی امن و مناسب برای فعاليت‌های آنها بهتر و سودمندتر خواهد بود.

من جزو طرفدارهای پروپاقرص اين ايده هستم که برخی دزدهای کامپيوتری و ويروس‌نويس‌ها جانيانی هستند که غرض‌ورزانه اين کار را می‌کنند. اما کسانی که اين طور نيستند وصله ناجور ضداجتماع‌اند که می‌خواهند خودشان را مطرح کنند. اين افراد می‌توانند استعدادهای بالقوه‌ای و بکری باشند که بايد به شکلی مناسب از آنها استفاده کرد. اگر ما محيط‌های مناسب و امن در اختيار اين دزدهای مزاحم رايانه‌ای احتمالی آينده قرار بدهيم تا چيزی بياموزند کل صنعت کامپيوتر سود خواهد برد.

اکنون زمان آن رسيده که جامعه امنيت کامپيوتری فعال‌تر شود و بياموزد که چطور از نوشتن برنامه ويروس‌ها جلوگيری کند".