ŞEKIR
U MEZELE
Arêkere:
Hewes Miro
Waxtê
de mordemê wazeno şoro şeher/suke. Makina çina, astore çina se bıkero, gere ebe
piyatiye şoro. Şeher xêlê düriyo. Mêrık şodır şawaq ra wurzeno ra, hona
çhuçıkanê şodıri veng nêdo, xo pişeno têra şaneno raye... Nêtê mordemi xo ju
roje de bıresno şeher. Nınga dano we xêlê rae şono, beno têşan şono hini de
ağwe şımeno, tenê bina xo cêno. Dolımêna wurzeno ra şaneno rae. Xêlê qefelino,
şeher hona qederê sahate -dı sahata mendo. Endê varaşano qalındo, si cêrê ra,
çımê xo nêbırneno ke şeher resno. Niadano ke, dewê vejiyê raa xo ser; Xo 'be xo
vano: ›Ğule ana rınde biye, ez emşo na dewe de meyman bi, şodır rew
raurzi qederê sahat u nêm de xo erzen şeher‹.
Êno
verê ju çêberi, wayirê çêyi verê çêberi de ronişte beno.
Vano:
"Sılam
elekum!"
Wayirê
çêyi:
"Ele
kumu sılam!"
vano,
pers keno:
"Bıra
tı nia koti ra êna, şona koti?"
Mêrık
vano:
"Ğule
bıra ez fılan cara êna, gere şori fılan şeher"
Wayirê
çêyi vano:
"Şehero
ke tı vana, ita ra hona xêlê onceno. Emşo meymanê mı be, ma şodır to rew
wazneme ra, to keme rayşt.."
Mêrık
qebul keno. Vano:
"Qa
xora waştena mı ki a biye! Çımke ez emşo nêrestênê o şeher..."
Şonê
zere, nişenê ro. Kêf halê jubini perskenê. Cirani pê hesinê, ê ki ênê xêlê
mucul benê. Şewe bena herê, cirani wurzenê ra, şonê çêanê xo.
Meyman
wayirê çêyi ra vano:
"Ğule
bıra çê to şê awan bo, non ağwe werdene de qe qusırê çinê bi. Feqeet mı lewê
cirana da nêva; mı va şıma zerê xo cênê. Ez anka van: Edetê şımade çay çino,
şıma çay nêdanê meymana? Şıma çay nêşımenê?
Wayirê
çêyi vano:
"Heq
bo bıra, na çan hefteo ke, tenê qıtlığıya şekıri esta, ma ki hondayê goş nêkume
çayra..."
Na
qeseykerdene ra dıma, mêrık cênıka xora vano:
"Tı
be Heq kena dolımêna niade, hala beki çand xiç şekır esto, meymani rê çay
serne! Eke çino ki, ma se bi çand xiça cirana ra deynke."
Cênıke
ere cı cêrena, çê de çan xiç şekır vênena. Teze çay nana ser, şekır kena hurdi,
heni kena ke, ju xiçê şekırı kena qasê ju nuke. Tebe şuşa nana tepsiye ser, ana
verê meymani de nana ro.
Meyman
dı xiç şekır erzeno fekê xo, hona ju qulti çay keno re ser. Defê dıde-hirê
wayirê çêyi tenê rüyê xo ano pêser, xanıma xo cıra hêrs bena, dızdıya vana:
"Sebi
torê, to seba dı xiçi şekır murızê xo ardo pêser, ayb niyo?"
Mêrık
vano:
"Eke
heniyo, ezı ki ju mesela persken meymani ra, hala bınê na mesela ra vejino?"
Mêrık
meymani ra perskeno, vano:
"Bıra
gere tı qusırde niamedê, ez tora çiyê pers ken, mebo ke tı zerê xo bıjerê?"
Meyman
vano:
"A
senê qesawa! Bıra ma ez qey zerê xo bıjeri, ma xorê mobet keme, kerem ke çiyê
xo perske!"
Wayirê
çêyi vano:
"Nê-nê
bıra, tı Heq kena, waxto ke hetê şımade meyit ke bıbo, şıma çand meyıta kenê ju
mezele?"
Meyman
onci dı xiça erzeno xo fek, qılmê çay keno re ser. Vano:
"Ğule
bıra, eke dewa made meyit bıbo, ma ê qıja ra hama dıde-dıde keme mezele, gırsa
ra ki ju-ju keme mezele."
Wayirê
çêyi huyino, rüyê xo çarneno re xanıma xo, tey pıstneno, vano:
"Erê
to di? Meyman bınê persa mıde nêmend, ha."
Cênıke
qe goş pıra nêkuna.Wayirê çêyi cêreno re meymani vano:
"Ğule
bıra, mı na mesela to sero vato, tı ki bınê na mesela de nêmenda. Şekırı ki zê
şıtê ma u piyê to, ebe to helal bo! Çand xiça erzena xo fek, hama kêfo to
zano..."