[ ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண மடம் வெளியீடான ஸ்ரீ விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாம-பாஷ்யம் புத்தக முன்னுரையிலிருந்து ]

மஹாபாரதத்திற்கு உள்ளம் போன்றதாகிய அனுசாஸன பர்வத்தில் தானதர்ம ரகசியங்களையும், எல்லா சாஸ்திரங்களின் முடிவான கருத்துக்களையும் எடுத்துரைக்குமிடத்தில் பீஷ்மாசாரியரால் ஸ்ரீ விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாம ஸ்தோத்ரம் தருமபுத்திரருக்கும் அவர் மூலமாகப் பிறருக்கும் உபதேசிக்கப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீகிருஷ்ணபகவான் ’பீஷ்மர் அம்புப் படுக்கையில் சயனித்து அக்னி ஆறுவது போலிருக்கிறார். புருஷசிரேஷ்டரான அவர் இப்பொழுது என்னைத் தியானம் செய்கிறார். ஆதலால் என் மனம் அவரிடம் சென்றுது. குருவம்சத்தவருக்குத் தலைவராகிய அவர் அஸ்தமனமாகிவிட்டால் உலகில் ஞானச்செல்வம் (அல்பீ பவிஷ்யதி) குறைந்துபோம்’ என்று தருமபுத்திரரைத் தூண்டி உபதேசம் பெறச்செய்தார்.

பீஷ்மரை நோக்கி, ’பரத சிரேஷ்தரே! அறியவேண்டுமென்று கேட்கும் தர்மராஜருக்கு நீர் என்ன சொல்லப்போகிறீரோ அவையெல்லாம் வேதவாக்கியங்கள் போலப் பூமியில் நிலைபெறப் போகின்றன’ என்று கூறியருளினார்.

பீஷ்மரும் ’கோவிந்தரே! உமதனுக்கிரஹத்தினால் எனக்குத் தாபமும் மயக்கமும் மனச்சோர்வும் ஓய்வும் வாட்டமும் நோய்களுமாகிய எல்லாம் உடனே போய்விட்டன. உம்மை இடைவிடாது தியானம் செய்ததினால் பூரித்து இளமைப்பருவத்தில் இருப்பவன் போல ஆனேன். உமது அனுக்கிரஹத்தினால் தர்மங்களைச் சொல்வதற்குச் சக்தியுள்ளவனாயிருக்கிறேன். என்று கூறி, ’இது தான் எல்லாத் தருமங்களிலும் மிகச் சிறந்த தருமம் என்று நான் நினைப்பது (ஏஷ மே ஸர்வதர்மாணாம் தர்மோ [அ]திகதமோ மத:) என்று இறுதிகட்டி இந்த ஸஹஸ்ரநாமத்தை உபதேசிக்கலானார்.