nacht

Zoete slaap! Je overvalt me als een puur geluk,
ongevraagd, ongewild zelfs als gewillige.
Je hakt de knopen van de scherpe gedachten door,
vermengt alle beelden van vreugde en van verdriet.
Ongehinderd vloeit de kring van innerlijke eensgezindheid
en verhuld in gewenste waanzin zink ik weg,
maar zou verdomme wakker moeten blijven.

Zoete koffie! Je komt als een zwart geluk,
maar zou verdomme rapper moeten komen.