เป็นคำกล่าวที่เป็นจริงตามทัศนะของ นาย Nom กระแสโลกาภิวัตน์ ทำให้การแสวงหาอำนาจจากทางการทหารมาเป็นการแสวงหาอำนาจในทางเศรษฐกิจ ในยุคปัจจุบัน เศรษฐกิจจะนำหน้าการเมืองแต่ก็ไม่สามารถแยกออกจากกันระหว่างการเมืองและเศรษฐกิจ ดังคำว่า “ การเมืองดีมีเสถียรภาพ การลงทุนประกอบการค้าหรือการลงทุนในธุรกิจต่างๆก็จะตามมา เศรษฐกิจก็จะรุ่งเรือง” จะเห็นได้ว่าประเทศไหนที่การเมืองมีเสถียรภาพ ไม่เปลี่ยนแปลงบ่อย ก็จะทำให้นักลงทุนสนใจมาลงทุนในประเทศนั้น จะก่อให้มีเงินตราต่างประเทศไหลเข้าประเทศ เกิดการสร้างงาน ประชาชนมีรายได้ มีกำลังซื้อ เพิ่มอัตราการผลิต เศรษฐกิจเบ่งบาน

1. Mobility การเคลื่อนย้ายถ่ายเท ทำได้อย่างรวดเร็ว การครอบโลกคือการทำให้โลกเป็นหนึ่งเดียว การอพยพเคลื่อนย้ายถ่ายเทนี้เป็นไปในหลายรูปแบบ เช่น ทุน แรงงาน

2. Simultaneity ปรากฏการณ์หรือสิ่งต่าง ๆ สามารถเกิดขึ้นได้พร้อม ๆ กันในโลก ไม่ว่าจะเป็นปรากฎการณ์ทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม เช่น ภาพยนตร์เรื่องไททานิคฉายพร้อมกันทั่วโลก ในประเทศไทยโกยเงินได้ถึง 200 ล้าน ผู้ชมส่วนใหญ่ตกเป็นเหยื่อของการโฆษณาว่าเป็นเรื่องราวความรักที่ยิ่งใหญ่ ทั้ง ๆ ที่ตำนานที่ลึกซึ้งของไทยก็มีเหมือนกัน เช่น ขวัญเรียม ตำนานของไทยยาวนานกว่าเพราะดำรงความเป็นชาติมานานกว่า สหรัฐฯเพิ่งเป็นชาติมาเมื่อ 200 ปีเศษนี่เอง แต่พยายามขยายประวัติศาสตร์เล็ก ๆ แห่งชาติตนครอบให้คนทั้งโลกเชื่อและคล้อยตาม โดยใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเข้ามาช่วย

3. By-pass การลดขั้นตอนในการผลิต การติดต่อสื่อสาร การลงทุน การสั่งการ การทำธุรกิจ การแก้ไขปัญหาทั้งทางการเมืองและเศรษฐกิจควบคู่กันไป การลดขั้นตอนจะช่วยลดปัญหา เช่น ถ้าผู้นำกับผู้นำสามารถยกหูโทรศัพท์คุยติดต่อกันได้ หรือติดต่อผ่านอีเมล์ย่อมลดปัญหาและค่าใช้จ่ายทั้งหลายทั้งปวงลงได้

4. Pluralism ความหลากหลาย ซึ่งนำมาทั้งความขัดแย้งและความร่วมมือ ในสังคมชุมชนระหว่างประเทศเต็มไปด้วยความหลากหลายแต่ก็มีความร่วมมือมากกว่าความขัดแย้ง ทั้ง ๆ ที่ดูเสมือนว่ามีความขัดแย้งมากกว่าความร่วมมือ

ระบบเศรษฐกิจทุนนิยม จะพิจารณาในประเด็นต่อไปนี้

-ความสัมพันธ์ของนายจ้าง ลูกจ้าง ผู้ขาย ผู้บริโภค ดูว่ามีความยุติธรรมหรือไม่ นายจ้างต้องการกำไรสูงสุดกับทุนที่ลงไป ในขณะที่ลูกจ้างก็อยากได้ค่าจ้างมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ทำอย่างไรที่จะให้ทั้งสองฝ่ายมาพบกันครึ่งทาง ความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างนี้ในท้ายที่สุดแล้วจะต้องมีสหภาพแรงงานเข้ามาเกี่ยวข้อง

ในส่วนของผู้ขายกับบริโภค ผู้ขายย่อมต้องการกำไรมากในขณะที่ผู้บริโภคก็อยากได้ของดีราคาถูก หรือบางครั้งสินค้าราคาแพงแต่มีคุณภาพดีผู้บริโภคก็ไม่เกี่ยง ในประเทศกำลังพัฒนาทั้งหลายยังเสียเปรียบประเทศพัฒนาแล้วที่มีสหภาพแรงงานและองค์กรคุ้มครองผู้บริโภคที่ทำการคุ้มครองเป็นอย่างดี

การคุ้มครองผู้บริโภคนั้นประเทศตะวันตกและสหรัฐอเมริกาจะคุ้มครองผู้บริโภคของตนมาก นานมาแล้วสหรัฐฯมีปัญหาเรื่องรถฟอร์ดพินโต้ ขับไปดี ๆ แล้วเกิดไฟไหม้จึงมีการเรียกร้องบริษัทฟอร์ดให้จ่ายค่าชดเชยเป็นจำนวนมหาศาล เช่นเดียวกับกรณียางไฟร์สโตนที่มีการปริที่ขอบยางได้ง่าย ทำให้ยางแตกยางระเบิดเกิดอุบัติเหตุเป็นประจำ ก็มีการเรียกร้องค่าชดเชยจำนวนมหาศาลด้วยเช่นกัน หรือเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ฟ้องร้องค่าชดเชยจำนวนหลายล้านดอลลาร์จากบริษัทบุหรี่ที่ทำให้คนต้องเสียชีวิต ที่ทำได้เพราะสหรัฐฯเห็นว่าคุณค่าของชีวิตมนุษย์นั้นมีมากกว่าค่าของทรัพย์สิน สิ่งเหล่านี้บ้านเรายังไม่ได้สนใจมากนักแต่ก็เริ่มมีให้เห็นบ้างแล้ว

-การแข่งขันหรือความร่วมมือ การเมืองกับเศรษฐกิจก็ไม่แตกต่างกันนั่นคือต้องมีการแข่งขันและความร่วมมือ เช่น ปั๊มน้ำมันราคาจะเหมือนหรือใกล้เคียงกันมากเพราะร่วมมือกันทำการค้าไม่ได้แข่งขันกัน เห็นได้ว่าปั๊มคาลเท็กซ์ เชลล์ เอสโซ่ ราคาจะเหมือนกัน ปตท.อาจจะต่างกันเล็กน้อย บางจากอาจจะต่างมาอีกนิดหน่อย กล่าวได้ว่าตลาดน้ำมันเป็นตลาดผูกขาดไม่ต่างกับการเมืองที่แข่งขันกันอย่างรุนแรงตอนเลือกตั้ง แต่เมื่อเลือกตั้งเสร็จแล้วกลับร่วมมือกันเพราะต่างคนต่างก็อยากเป็นรัฐบาล ดังนั้นเศรษฐกิจกับการเมืองเป็นคนละด้านของเหรียญ

-เท่าเทียมหรือไม่เท่าเทียม สัจธรรมของทุนนิยมคือความไม่เท่าเทียมกัน ปลาใหญ่ต้องกินปลาเล็ก เห็นได้จากร้านโชห่วยหายไปเพราะพ่ายแก่ร้าน 7-11 เมื่อเทียบกับการเมืองคือพรรคใหญ่กินพรรคเล็ก ผู้มีอิทธิพลมากกว่าทางการเมืองย่อมครอบงำผู้ที่มีอิทธิพลน้อยกว่า

ระบบทุนนิยมนั้นไม่เคยให้ความเสมอภาค เปรียบเทียบได้กับนิ้วมือคนเราที่ยังไม่เท่ากัน แล้วจะหาความเสมอภาคจากระบบทุนนิยมได้อย่างไร

-ประชาธิปไตยหรืออำนาจนิยม ระบบทุนนิยมปัจจุบันเน้นประชาธิปไตย แต่ในยุคสงครามเย็นไม่ได้เน้นประชาธิปไตย ไม่สนใจระบบการปกครองด้วยซ้ำ คิดเพียงว่าที่ใดที่ระบบการปกครองมีเสถียรภาพที่นั้นเหมาะสมกับการลงทุน เพราะการเมืองที่มีเสถียรภาพจะทำให้สามารถคาดการณ์ได้ถึงผลกำไรจากทุนที่ลงไปแล้ว

การเมืองที่ไร้เสถียรภาพในตอนนี้ ได้แก่ ฟิลิปปินส์ อาร์เจนติน่า ไม่มีใครอยากไปลงทุน สำหรับเมืองไทยนั้นนักลงทุนยังไม่ตัดสินใจว่าจะมาลงทุนดีหรือไม่ เพราะต้องเปรียบเทียบว่าที่ใดลงทุนแล้วจะได้ผลกำไรมากที่สุด ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับนายกฯว่าจะนำเสนอประเทศไทยแก่นักลงทุนในภาพอย่างไร คู่เปรียบเทียบของไทยที่น่ากลัวคือ เวียดนามที่มาแรงมากในตอนนี้ มาเลเซีย จีน

น่าภูมิใจว่า นายกรัฐมนตรี พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ เป็นผู้นำที่มีวิสัยทัศน์ดีพอสมควร ผู้นำยุคใหม่ต้องมีวิสัยทัศน์ที่ยาวไกล ทันต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในโลก ตัวอย่าง อินเดียเป็นประเทศที่พัฒนาเรื่องคอมพิวเตอร์อย่างมาก นายกฯทักษิณก็บุกอินเดียเพื่อเจรจาตกลงต่อรองแลกเปลี่ยนกับอินเดียทันทีเรียกว่าทันเกมสหรัฐฯ ตลอดเวลา ตกลงว่าไทยจะช่วยสร้างถนนให้อินเดียช่วยสอนคอมพิวเตอร์ให้ จากนั้นไม่นานไปสหรัฐฯจนสหรัฐฯให้ไทยเป็นศูนย์ผลิตยางรถยนต์ทุกชนิดรวมทั้งล้อเครื่องบินด้วย การที่นายกฯทำงานได้รวดเร็วเพราะเคยเป็นนักธุรกิจมาก่อน จึงจับกระแสโลกได้อย่างรวดเร็ว ประเทศไทยถ้าจะอยู่รอดในระบบทุนนิยมจะมัวช้าอืดอาดเหมือนในอดีตไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

นับตั้งแต่เศรษฐกิจฟองสบู่แตกเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ.2540 การแข่งขันช่วงชิงอำนาจทางการเมืองยังไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย ยังไม่มีการแก้ไขปัญหาของชาติบ้านเมือง ในขณะที่ประเทศที่พัฒนาแล้วจะเน้นเรื่องการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ
-ส่วนรวมหรือส่วนตัว ในระบบทุนนิยมจะต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ Private Interest ผลประโยชน์ส่วนตัวอันหมายถึงผลประโยชน์ขององค์กร บริษัท ผลประโยชน์ส่วนรวม (Public Interest) เป็นเรื่องของภาครัฐที่ต้องทำให้มวลชน ซึ่งผลประโยชน์สองส่วนนี้ขัดกัน แต่ปัจจุบันมีกระแสเรียกร้องจากมวลชนทำให้บริษัทเอกชนหลายแห่งเริ่มมองถึงการคืนกำไรสู่สังคม เพราะยิ่งกอบโกยมากความผุกร่อนของสังคมก็ยิ่งมีมาก ทำให้ผู้บริโภคมีกำไรซื้อน้อยผู้ผลิตเองที่จะได้กำไรน้อยในภายหลัง

ตลาดระบบทุนนิยม กล่าวได้ว่าตลาดเป็นหัวใจอีกห้องหนึ่งของระบบทุนนิยม ทุนนิยมปราศจากตลาดไม่ได้ประกอบด้วย

-ระบบตลาดทำงานอย่างไร ดูขนาดของตลาดว่าใหญ่ กลาง หรือเล็ก ระบบการทำงานเป็นระบบผูกขาดหรือเปิดโอกาสให้ทุนเล็กเข้ามาแข่งขันได้

-มีปัจจัยใดเป็นตัวกำหนด เช่น ราคา อุปสงค์ อุปทาน กฎเกณฑ์ที่รัฐกำหนด เช่น Protectionism การกำหนดมาตรฐาน ISO ซึ่งอาจารย์เห็นว่าเป็นการหักหัวคิวข้ามชาติ ต่างชาติฉลาด เมื่อการแข่งขันใดที่ประเทศตนสู้ไม่ได้ก็จะสร้างกฎเกณฑ์การแข่งขันขึ้นมาใหม่ คนเอเชียไม่เคยคิดอะไรเองแต่จะรับและเชื่อในสิ่งที่ฝรั่งพูด

-กำไรและค่าจ้าง

-เทคโนโลยีการผลิตแบบไหน ปัจจุบันมีการแข่งขันกันสูงในเรื่องเทคโนโลยี ตัวอย่างคือ ประเทศอินเดียไม่ค่อยใช้สินค้าฟุ่มเฟือยมากแต่จะเลือกใช้ที่เหมาะสมกับบ้านเมืองของตน รวมทั้งคิดเทคโนโลยีเองด้วย บังกาลอร์เป็นสุดยอดของเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่ประธานาธิบดีบิล คลินตันมาเห็นแล้วก็ต้องยกนิ้วให้ (ที่สหรัฐฯอยู่ที่ Silicon Valley บุคลากรส่วนใหญ่เป็นคนต่างชาติมากกว่าคนอเมริกัน) ตอนนี้บังการลอร์นำหน้า Silicon Valley เพราะราคาถูกกว่า ทุนนิยมชอบของถูกจึงส่งข้อมูลมาวิเคราะห์ที่บังกาลอร์เพราะทั้งถูกทั้งรวดเร็ว เหลือราคาประมาณ 1 ใน 3 ของบริษัทที่ปรึกษาในสหรัฐอเมริกา

การที่ประเทศตะวันตกประสบความสำเร็จเป็นมหาอำนาจได้นั้น สิ่งสำคัญประการหนึ่งคือความรักชาติ คนอเมริกันเป็นตัวอย่างของความรักชาติที่ดี กล่าวคือ หลังเหตุการณ์วันที่ 11 กันยายน ปีที่แล้ว นับเป็นครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกาประกาศสงครามอย่างเป็นทางการหลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นสงครามต่อต้านการก่อการร้าย สื่อมวลชนได้เชิญอัล กอร์ให้ออกมาแสดงความคิดเห็นเรื่องการประกาศสงครามแล้วถล่มอัฟกานิสถานของประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิ้ลยู บุช อัล กอร์ตอบว่า ถ้าตนเป็นประธานาธิบดีก็คงมีนโยบายที่แตกต่างกันออกไปบ้างเพราะพรรคเดโมแครตมีนโยบายแตกต่างจากพรรครีพับลิกัน แต่ในฐานะที่เป็นอเมริกันชน ตนขอสนับสนุนนโยบายของประธานาธิบดีสหรัฐฯทุกประการ แน่นอนว่าปรากฏการณ์เช่นนี้ย่อมไม่เคยเกิดขึ้นในประเทศไทย

สำหรับเทคโนโลยีที่ใช้นั้นไม่จำเป็นต้องทันสมัยเหมือนโลกตะวันตก เช่น สมัยหนึ่งเคยมีความคิดว่าโรงเรียนต้องทันสมัยโดยต้องมีคอมพิวเตอร์ทุกโรงเรียน แม้แต่โรงเรียนที่ไม่มีไฟฟ้าใช้ บางโรงเรียนมีคอมพิวเตอร์ก็จริงแต่ไม่มีใครใช้เป็น ดังนั้นการเลือกใช้เทคโนโลยีต้องเลือกใช้ให้เหมาะสม

-ความไม่เท่าเทียมกันด้านค่าจ้าง ก่อให้เกิดพลังผลักดันในการแข่งขันสูง และในขณะเดียวกันยังเป็นพลังผลักดันในการปิดตลาด สร้างนโยบายกีดกันทางการค้า ตัวอย่าง ประเทศไทยผลิตข้าวส่งขายตลาดโลกเมื่อขายไม่ได้จำต้องระบายสินค้าออก การระบายออกนี้ประเทศไทยทำในระบบทุนนิยม ในขณะที่มหาอำนาจระบายสินค้าออกภายใต้ระบบจักรวรรดินิยม โดยการใช้อำนาจบังคับ สร้างกฎเกณฑ์ขึ้นมาเอง

-ผลกระทบต่อสังคม

-ปัจจัยที่มีอิทธิพล ตลาดจะขยายตัวหรือไม่ขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้บริโภค การขนส่ง สื่อที่กระตุ้นความอยากของผู้บริโภค

-แข่งขัน มีแน่นอนในระบบทุนนิยมแต่ทุนใหญ่มักกลืนทุนเล็ก

-ควบคุม เมื่อทุนใหญ่กลืนทุนเล็กแล้วก็สามารถควบคุมได้

-เปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจเกิดจากการเปลี่ยนวิธีการผลิต วิถีการบริโภค

อาจกล่าวได้ว่าโครงสร้างของการพัฒนาของสังคมปัจจุบันก็คือการพัฒนาระบบการผลิตการจัดการ ความมั่นคง(อำนาจ) ซึ่งก็คือการพัฒนาการผลิต การเงิน สังคม และความรู้ให้มีสัดส่วนสมดุลกัน การจะเข้าในสภาพสังคมหรืดโลกทันสมัยใหม่นั้นจึงต้องทำความเข้าใจความสัมพันธ์เชิงการเมืองและเศรษฐกิจซึ่งเป็นที่มาของการวิเคราะห์ในทฤษฎีเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศโดยเฉพาะในกระแสกระพากษ์ว่าความสัมพันธ็ระหว่างการผลิต การเงิน ความรู้และความมั่นคงนั้นมีพัฒนาการเป็นอย่างไร และก่อให้เกิดผลอย่างไรต่อโลกที่ผ่านมา และต่อสถานการณ์โลกในปัจจุบันอย่างไร ซึ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับวิวัฒนาการของสถานการณ์โลกจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ก็จะต้องการความทันสมัย ต้องการความมั่งคั่งของประเทศของตนเป็นหลัก แต่ก่อนนั้นสถานการณ์การเมืองระหว่างประเทศจะเน้นในเรื่องอำนาจในทางการเมือง ความมั่งคงของชาติดังจะเห็นได้สมัย ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 มาจะมีการแข่งขันกันสะสมอาวุธนิวเคลียร์ก็เพื่ออำนาจแห่งรัฐตน และมาในช่วงเริ่มศตวรรษที่ 18 – 19 ก็ได้เกิดลัทธิจักรวรรดินิยม(Imperialism) ซึงหมายถึงกระบวนการที่ชาติใดชาติหนึ่งใช้ในการครอบงำทางเศรษฐกิจและการเมืองเพื่อยึดครองและฉกฉวยประโยชน์จากดินแดนหรือทรัพยากร วัตถุดิบ และแรงงานและตลาดของชาติอื่นๆ อันเนืองจากเหตุผลทางเศรษฐกิจ การวิเคราะห์กระแสหลัก ที่มีรากฐานความคิดอยู่แนวความคิดเศรษฐกิจแนวทุนนิยมเสรี เช่น Adams Smith เขียนไว้ว่า “ความมั่งคั่งของชาติสร้างขึ้นโดยการประกอบกิจกรรมทางเศรษฐกิจแบบทุนนิยมเสรี” จึงเกิดการผลิตเกินความต้องการในการบริโภคในตะวันตกทำให้ต้องแสวงหาตลาดใหม่ในดินแดนตะวันออก จึงเกิดลัทธิอาณานิคมขึ้น(ซึ่งจะหมายถึง นโยบายต่างประเทศหรือหมายถึงการกระทำของรัฐชาติที่มีการแผ่าขยายอำนาจและอิทธิพลออกไปยังดินโพ้นทะเล ) ก็เนื่องมาจากความต้องการในการหาตลาดเพื่อจำหน่ายสินค้าและเพื่อแสวงหาอำนาจแห่งรัฐซึ่งเหตุผล ก็คือ ความมั่งคั่งของชาติ ซึ่ง Hobson ได้วิพากษ์รัฐบาลอังกฤษซึ่งเป็นจ้างแห่งยุคอาณานิคมว่าการดำเนินนโยบายผิดพลาดที่เริ่มต้นด้วยการปฏิวัติอุตสาหกรรม ซึ่งเป็นขั้นตอนของที่มาของลัทธิทุนนิยมเสรีทำให้เกิดการผลิตอย่างมากมาย จนทำให้มีปริมาณเกินการบริโภคจึงต้องมีนโยบายแบบจักรวรรดินิยมออกแสวงหาดินแดนเพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่าง Demand กับ Supply ผลร้ายที่เกิดขึ้นในยุคอาณานิคมแทนที่จะเป็นการแก้ไขปัญหาเฉพาะภายในประเทศกลับต้องกลับต้องไปแก้ไขปัญหาในประเทศอาณานิคมของตนด้วยเพราะต้องทำให้เกิดการสู่รบเพื่อแย้งดินแดนจนทำให้เกิดการล้มตายของประเทศเหล่านั้นรวมทั้งทหารของอังกฤษด้วยและยังต้องเสียเงินซึ่งเป็นเงินภาษีของประชาชนชาวอังกฤษสำหรับจ่ายเป็นค่าจ้างข้าราชการที่ไปประจำอยู่ที่ประเทศอาณานิคมด้วย เกิดการแลกเปลี่ยนสิ้นสินค้าที่ไม่เท่าเทียมกันจนต้องเกิดสภาพการด้อยพัฒนาของประเทศที่ยังไม่พัฒนาจึงเกิดทฤษฎีพึ่งพิงหรือพึ่งพาหรือทฤษฎีเมืองพึ่ง โดย Andre Gunder Frank ได้วิเคราะห์ว่าความสัมพันธ์ในเชิงพึ่งพานั้นมีมานานแล้วตั้งแต่สมัยอดีตกาล และการพึ่งพิงหรือพึ่งพานั้นเป็นสาเหตุสำคัญของที่นำไปสู่การด้อยพัฒนาที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน คือการมองว่า ประเทศที่ด้อยเปรียบต้องพึ่งประเทศที่ได้เปรียบอยู่เสมอ มิใช่เป็นความสัมพันธ์สองด้าน ทฤษฎีนี้ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่เกิดจากการแลกเปลี่ยนที่ไม่เท่าเทียมกันอันมีรากฐานมาจาการแบ่งงานกันทำระหว่างประเทศหรือระหว่างตลาดที่ไม่เท่าเทียมกัน ตลาดประเทศหนึ่งหรือหลุ่มประเทศหนึ่งจะผลิตสิ้นค้าหรือให้บริการที่มีมูลค่าน้อยแม้จะผลิตสิ้นค้าที่เป็นที่ต้องการเช่นประเภทอาหารก็ตามเพราะเป็นสินค้าที่มีการผลิตที่ไม่ยุ่งยากและใครๆก็ผลิตได้จึงไม่มีราคาและเป็นสาเหตุที่จะให้มีการพึ่งพิงพึ่งพาอยู่ตลอดไปโดยไม่มีทางที่จะสามารถพัฒนาการผลิตให้ทันกับประเภทที่ได้เปรียบได้

น้ำมัน คือ พลังงาน Oil is energy

และในยุคสหัสวรรษที่ 2000 ก็มีการกล่าวว่า

เงิน คือ ข้อมูล- ไฮเทค Money is information/Hi - technology

จะเห็นได้ว่า ความมั่งคั่งร่ำรวย หรือปัจจัยทางเศรษฐกิจก็ยังเป็นสื่อให้ขุมพลังงานอำนาจไม่ว่าจะเป็นอำนาจในตัวเองหรือเป็นฐานไปสู่อำนาจ เช่น เป็นฐานไปสู่ข้อมูลข่าวสาร(Information) ซึ่งก่อให้เกิดความรู้ (Knowledge)ที่จะแปรไปสู่อำนาจมากที่สุดข้อมูลคือความรู้ (Information is Knowledge)ความรู้คืออำนาจ Knowledge is power ดังนั้นความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจจึงก่อให้เกิดอำนาจ

ในด้านสังคมวัฒนธรรม เช่น 1) ทำให้โครงสร้าง สังคมชนบทสังคมชนบทเปลี่ยนไปมีการอพยพแรงงานจากชนบทเข้าไปทำงานในเขตเมืองหรือเขตอุตสหกรรมทำให้กลายเป็นปัจเจกชนนิยมหรือวัถตุนิยม วัฒนธรรมของชนบทเปลี่ยนไป มีการแต่งกายเลียนแบบตะวันตก ใช้ของที่ผลิตจากต่างประเทศ

2) สังคมไทยได้กลายเป็นเครือข่ายหนึ่งของสังคมโลก โดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้เกิดปัญหาภาคประชาชนคือปัญหาทรัพยากร ปัญหาคุณภาพชีวิต มีการใช้ทรัพยากรอย่างสิ้นเปลือง มีการบริโภคเกินความจำเป็น วัฒนธรรมการบริโภคเปลี่ยนไป เช่น แต่ก่อนกินข้าวในบ้านทำทานเองแต่ปัจจุบัน ต้องทาน Fast Food หรือแต่ก่อนเคยทานส้มตำไก่ย่าง 10 บาท แต่ปัจจุบันทาน ไก่ KFC กับ มันฝรั่งทอด ราคา 99 บาท เป็นต้น

3)ปัญหาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมถูกทำลายมากกว่าการฟื้นฟู เพราะการบริโภคที่เกินความจำเป็น

2) เศรษฐกิจไทยผูกพันกับเศรษฐกิจโลก ทั้งทางด้านโครงสร้างและปัญหา

3) ประเทศไทยต้องเกิดวิกฤตเศรษฐกิจเพราะว่าโลกาภิวัฒน์ ที่ผู้นำไทยและผู้ดูแลด้านเศรษฐกิจประมาท ต่อนักค้าเงินเก็งกำไรข้ามชาติ

และยังมีปัญหาด้านอื่นๆอีกมาก กระแสโลกาภิวัฒน์นั้นมีทั้งดีและไม่ดีขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกบริโภคอย่างใดประเทศไทยควรจะเลือกบริโภคอย่างมีสติรักษาไว้ซึ่งเอกลักษณ์วัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณี ของไทย ต้องรณรงค์ให้คนไทย “เที่ยวเมืองไทย กินของไทย ใช้ของไทย ร่วมใจประหยัด” เพื่อดำรงไว้ซึ่งความเป็นไทยที่จะสามารถยืนอยู่บนเวทีการเมืองระหว่างประเทศได้อย่างสง่างามดังเช่นประเทศญี่ปุ่นที่รับเอาเทคโนโลยีของตะวันตกเข้ามาเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นจนก้าวขึ้นมาเป็นประเทศระดับนำในด้านเศรษฐกิจในเวทีการเมืองระหว่างประเทศแต่วัฒนธรรมของญี่ปุ่นยังคงอยู่เพราะใช้การผสมผสานเข้าด้วยกันอย่างกลมอื่นกับวัฒนธรรมต่างชาติแต่ยังคงอนุรักษ์ไว้ซึ่งวัฒนธรรมของตนเอง ไทยต้องมีความเป็นไทยทุกสถานการณ์…………..

สังคมชุมชนระหว่างประเทศ (International society) นั้นจะประกอบไปด้วย รัฐชาติ (Nation State) องค์กรพัฒนาเอกชน (Non Governmental Organization )องค์การและหน่วยงานของรัฐ(Governmental Organization) องค์กรที่เป็นสากลทั้งองค์การเฉพาะด้านเช่น ASEAN OPEC APEC EU WTO หรือองค์กรทั่วไป เช่น UN ซึ่งองค์กรต่างๆเหล่านี้จะเข้ามาบทบาทในเวที สังคมชุมชนระหว่างประเทศ เพื่อดำเนินนโยบายต่างๆของตนเอง แต่บทบาทของรัฐชาตินั้นถือได้ว่าสำคัญมากที่อาจจะก่อให้เกิดสันติภาพและสงครามได้มากกว่าองค์กรอื่นๆที่กล่าวมาข้างต้น เพราะรัฐในฐานะรัญเอกราชการเป็นผู้ที่มีอำนาจในการตัดสินใจขั้นสุดท้าย(Final Arbiter) ในการที่จะนำรัฐเข้าสู่สงคราม หรือสร้างพันธมิตรกับรัฐอื่น อันนำซึ่งสันติภาพ ความมั่งคั่งและการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข (ดังคำกล่าวที่ว่า “จงถักทอสายใยแห่งความรัก ฝากไว้ในเวทีสังคมการเมืองระหว่างประเทศ เพื่อสันติาภพโลก”ของ นายNOM นักศึกษารัฐศาสตร์บัณฑิตวิทยาลัยรุ่น 4 รามฯอำนาจ)

ในสังคมชุมชนระหว่างประเทศ (International society) จะมีลักษณะเด่นๆอยู่หลายประการในการ เช่นในกรณีของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับรัฐจะมีทั่งความร่วมมือ(Cooperation) ความประนีประนอม(Compromise) หรือความขัดแย้ง(Conflict)ซึ่งจะแสดงให้เห็นดังภาพต่อไปนี้

นโยบายต่างประเทศ นั่นจะกำหนดและดำเนินในแง่มุมที่เป็นจริงและเพื่อผลประโยชน์ของชาติเป็นหลัก คงจะไม่มีผู้นำของประเทศใดที่ก้าวขึ้นมาสู่เวทีการเมืองระหว่างประเทศในสังคมชุมชนระหว่างประเทศแล้วบอกว่าไม่ต้องการผลประโยชน์ ทุกประเทศต้องการผลประโยชน์ของชาติตนเป็นหลักทั้งนั้น คำกล่าวที่สามารถยืนยันความหมายนี้ได้ก็เช่น จอร์จ วอชิงตัน ประธานาธิบดีคนที่หนึ่งของ สหรัฐอเมริการ นายอเล็กซานเดอร์ แฮมิงตัน รัฐมนตรีคลังคนแรกรวมทั้งนายเจมส์ เมดิสัน กล่าวว่า “อย่าเข้าใจผิดว่าการที่สหรัฐอเมริกาทำความดีเอื้อเฟื้อนั้นสหรัฐอเมริกาจะเป็นนักบุญแต่การกระทำของสหรัฐอเมริกาเป็นการกระทำเพื่อปกป้องรักษาผลประโยชน์ของสหรัฐอเมริกาเอง” มาถึงตรงนี้เราจะต้องตระหนักว่าไม่มีรัฐใดในสังคมชุมชนระหว่างประเทศที่ต้องการให่ประเทศอื่นเจริญก้าวหน้าและรัฐของตนเองตกต่ำ

ดังนั้นถ้าข้าพเจ้าเป็นนายกรัฐมนตรี นโยบายต่างประเทศที่ข้าพเจ้าจะต้องดำเนินการเป็นประการแรกคือการติดต่อค้าขายกับต่างประเทศโดยอาศัยความร่วมมือกับประเทศในกลุ่มอาเซียน (ASEAN) เพื่ออำนาจในการต่อรองทางการค้ากับกลุ่มประเทศในตะวันตกหรือ สหรัฐอเมริการ โดยจะไม่มองข้ามความสำคัญของอาเซียนแล้วหันไปครบกับสหรัฐอเมริการร่วมทั้งยุโรป เพราะประเทศเหล่านั้นอยู่ไกลเกินไปและขาดความจริงใจในความสัมพันธ์ระหว่างกันโดยจะไม่แทรกการเมืองภายในของประเทศเพื่อนบ้านเพื่อความสัมพันธ์อันดีต่อกัน จะเชิญชวนนักลงทุนชาวต่างชาติมาลงทุนในประเทศไทยเพื่อเป็นการสร้างงานกับแรงงานไทย (แต่เป็นการลงทุนเท่านั้นไม่มีกรรมสิทธิ์ในที่ดิน) และดำเนินการตามโครงการหกเหลี่ยมเศรษฐกิจให้สำเร็จเพื่อส่งเสริมการค้าและการลงทุนในภูมิภาคนี้ และเพื่อความมั่งคั่งรำรวยของชาติและส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นไทยเผยแพร่ยังอารยประเทศ และจะต้องดำเนินการนโยบายที่สอดคล้องกับวัฒนธรรมท้องถิ่นไทยไม่ก้าวตามอย่างตะวันตกทุกด้านไปโดยรับแต่สิ่งที่ดีในลักษณะของการผสมผสานวัฒนธรรมประเพณีของไทยกับวัฒนธรรมตะวันตกและดำรงไว้ซึ่งความเป็นไทย

WTO , IBRD , IMF

อาจารย์ให้สมญานามว่า แฝดสามสยามสยอง เพราะเหตุว่า…องค์กรระหว่างประเทศได้เข้ามามีบทบาทในประเทศไทยอย่างมากก่อให้ประเทศไทยเสียเปรียบทางเศรษฐกิจ การเมืองกับประเทศตะวันออกเป็นอย่างมากในการที่องค์กรทั้งสามก้าวอย่างเข้ามาให้ประเทศไทย

IBRD คือธนาคารระหว่างประเทศเพื่อการบูรณะและพัฒนา มาจากคำเต็มในภาษาอังกฤษว่า International Bank for Reconstruction and Development ตั้งขึ้นจากการประชุมกันของ 44 ในเมือง Bretton Woods รัฐ New Hamshire ในวันที่ 1-22 ก.ค. 1944 โดยก่อตั้งขึ้นพร้อมกันกับ IMF หรือกองทุนการเงินระหว่างประเทศ เริ่มดำเนินการในปี ค.ศ. 1946 มีสมาชิก 151 ประเทศมีสถาบันการเงินอยู่ในเครือข่าย 2 องค์กร

1.สมาคมพัฒนาการระหว่างประเทศ (International Development Assocition:IDA) ตั้ง ก.ย.1960

2.บรรษัทเงินทุนระหว่างประเทศ (International Finance Corporation :IFC) ตั้งในปี 1957

องค์กร 3 องค์กรคือ IBRD , IMF , IDA มีวัตถุประสงค์ร่วมกันคือ มุ่งส่งเสริมความก้าวหน้าทาง ศก.และ สค.ของประเทศที่กำลังพัฒนาโดยช่วยเพิ่มประสิทธิภาพทางการผลิต เพื่อให้ประชาชนของประเทศเหล่านั้นได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีและสมบูรณ์

IBRD และIDA รวมกันเรียกว่า ธนาคารโลก (World Bank)เป็นหน่วยงานให้กู้ยืมเงินแก่ประเทศสมาชิกโดยต้องค้ำประกันการชำระคืน สำหรับ IFC ให้เงินกู้ยืมแก่เอกชนโดยรัฐไม่ต้องค้ำประกัน

IBRD ตั้งขึ้นมาเพื่อปล่อยเงินกู้ให้แก่ประเทศยุโรปที่ได้รับความเสียหายจากสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ประเทศเหล่านั้นไม่ต้องการกู้เพราะจะเป็นภาระในอนาคต จึงได้หันไปของเงินแบบให้เปล่าจากโครงการ Mashall Plan ของสหรัฐ มากกว่า เกือบ 10 ธนาคารโลกปล่อยเงินได้เพียง 500 เหรียญ จึงได้เปลี่ยนเป้าหมายการให้กู้มายังประเทศโลกที่ 3 แต่ประเทศเหล่านี้ก็ไม่ทราบว่าจะกู้ไปทำไมทำให้ธนาคารโลกต้องจัดส่งเจ้าหน้าที่ เข้ามาศึกษาและให้คำแนะนำว่าถ้าต้องการพัฒนาประเทศให้พ้นจากความยากจน หรือ หิว จน โง่ เจ็บ ก็ต้องพัฒนาประเทศให้เป็นประเทศอุตสาหกรรม โดยต้องมีการวางแผนการพัฒนา มีการลงทุนด้าน โครงสร้างพื้นฐาน(Inflation)เพื่อรองรับอุตสาหกรรม เช่น ไฟฟ้า ประปา โทรศัพท์ และอื่นที่จำเป็นเกี่ยวกับการพัฒนาอุตสาหกรรม ประเทศไทยธนาคารก็เข้ามาสำรวจและช่วยทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติฉบับที่ 1 พ.ศ.2504-2509 มีการจัดตั้งหน่วยงานขึ้นเพื่อรองรับ เช่น สภาพัฒน์ฯ กรมการส่งเสริมการส่งออก กรมส่งเสริมการลงทุน การไฟฟ้า กรมทรัพย์สินทางปัญญา สถาบัน นิดา เป็นต้น เงินกู้ของะนาคารโลกส่วนใหญ่จะเป็นโครงการขนาดใหญ่

IMF คือ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (International Monetary Fund) มีวัตถุประสงค์ดำเนินงาน 1)ในการส่งเสริมความร่วมมือทางด้านการเงินระหว่างประเทศผ่านทางสถาบันการเงิน ให้คำปรึกษาและให้ความช่วยเหลือทางปัญหาการเงินระหว่างประเทศ 2) อำนวยความสะดวกและส่งเสริมการขยายตัวอย่างสมดุลของการค้าระหว่างประเทศอันจะเป็นการส่งเสริมการขยายตัวอย่างสมดุลของการค้าระหว่างประเทศอันจะเป็นการส่งเสริมและดำรงไว้ซึ่งการจ้างงานในระดับสูง รายได้และการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพของสมาชิกทั้งหมด

กล่าวโดยสรุปก็คือการให้การช่วยเหลือในด้านการเงินแต่ต้องปฏิบัติภายใต้เงื่อนไขของ IMF บางครั้งเรียกว่า “ใบสั่งยา” ใบสั่งยานี้มียา 10 ขนานเอก

1. การจัดงบประมาณประจำปีต้องไม่ให้เกินดุล เพื่อมิให้รัฐบาลต้องพิมพ์ธนบัตรออกมาใช้มากขึ้น อันเป็นสาเหตุหนึ่งที่จะทำให้เกิดเงินเฟ้อ

2. การจัดลำดับความสำคัญของงบประมาณประจำปีต้องเป็นไปตามความจำเป็นอย่างแท้จริง ไม่ให้การเมือง กองทัพ หรือกลุ่มผลประโยชน์มามีอำนาจเหนือ ทั้งนี้ก็เพื่อความโปร่งใส

3. ปฏิรูปการเก็บภาษีอากร โดยเฉพาะภาษีที่ดิน ภาษีมรดก แต่ให้ลดภาษีสินค้าเกษตร สินค้าอุปโภคบริโภค

4. ปล่อยให้อัตราดอกเบี้ยลอยตัวโดยขึ้นอยู่กับกลไกตลาด

5. ปล่อยให้อัตราแลกเปลี่ยนเงินลอยตัวตามกลไกตลาด

6. ยกเลิกระบบโควต้า ระบบภาษีศุลกากรที่ใช้เพื่อการปกป้องอุตสาหกรรมภายใน อันจะเป็นผลดีเพราะอุตสาหกรรมจะได้แข่งขันกับอุตสาหกรรมภายนอกได้ ช่วยให้เกิดการพัฒนาคุณภาพ (แต่ในประเทศพัฒนาแล้วมีการใช้ Protectionism เสมอ)

7. ยกเลิกการกีดกันการลงทุนจากต่างประเทศ เพราะเป็นหัวใจในการควบคุมและครอบครองเศรษฐกิจในประเทศกำลังพัฒนา หมายความว่าให้สิทธิเท่าเทียมกันระหว่างทุนภายในกับทุนต่างประเทศ

ในประเด็นนี้เห็นได้ว่าทุนภายในประเทศกับทุนต่างชาตินั้นเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย ดูง่าย ๆ คือธุรกิจค้าปลีก โลตัส คาร์ฟูร์ เบ่งบานมาก ในรัฐบาลที่แล้วโลตัสขออนุญาตเปิดสาขา 18 สาขาในกรุงเทพฯ พร้อมกัน

8. โอนกิจการของรัฐและรัฐวิสาหกิจเข้าตลาดหลักทรัพย์ รัฐวิสาหกิจขายให้ต่างชาติได้ยิ่งดี

9. ยกเลิกกฎหมายที่เป็นปฏิปักษ์กับการลงทุนของต่างชาติทุกประการ ทั้งนี้เพื่อสนับสนุนการเพิ่มประสิทธิภาพและการแข่งขันอย่างเสรี

10. ปฏิรูปกฎหมายว่าด้วยการถือครองที่ดินเพื่อเป็นหลักประกันว่า ประชาชนพื้นฐานจะได้มีโอกาสเป็นเจ้าของที่ดินไม่แพ้กลุ่มทุนขนาดใหญ่

นี่คือยา 10 ขนานที่เกิดจาก Washington Consensus ที่ IMF ใช้เป็นประจำ

WTO: World Trade Organization) หรือองค์กรการค้าโลก

องค์กรการค้าโลกพัฒนามาจากความตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า (GATT) จัดตั้ง 1 ม.ค.1995 สมาชิกก่อตั้ง 80 ประเทศปัจจุบัน 141 ประเทศ สำนักงานอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ นครเจนีวา มีหน้าที่โดยสรุปคือเป็นเวทีเจรจาปัญหาอุปสรรคทางการค้าระหว่างประเทศทั้งมาตรการภาษีศุลกากรและมาตรการที่ไม่ใช่ภาษีศุลกากร ให้ความช่วยเหลือแก่ประเทศกำลังพัฒนาในด้านข้อมูลและคำแนะนำต่างๆในการประสานงานกับกองทุนการเงินระหว่างประเทศ และธนาคารโลก

Globalization เป็นคลื่นลูกที่ 3 ของ Neo-liberalism อีกทั้งยังเกี่ยวข้องกับองค์การระหว่างประเทศด้วย เพราะในยุคของ Globalization องค์การระหว่างประเทศได้รับการสร้างพลังให้แข็งแกร่ง เพื่อสามารถปฏิบัติงานตามที่ประเทศใหญ่ ๆ จัดตั้งได้ โดยเฉพาะ IMF, IBRD, WTO การเสริมสร้างพลังความแข็งแกร่งให้องค์การเหล่านี้เพื่อว่าประเทศพัฒนาแล้วจะได้ได้เปรียบในทางเศรษฐกิจ

WTO นั้นถือว่าทุกประเทศต้องมีความเท่าเทียมกันทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริงแล้วไม่เท่า อาจจะมีการผ่อนผันให้บ้างในระยะแรก ๆ เท่านั้น ในที่สุดแล้วทุกประเทศที่เป็นสมาชิกต้องเท่าเทียมกัน เห็นได้ว่าแค่หลักการนี้ประเทศพัฒนาแล้วก็เอาเปรียบประเทศกำลังพัฒนาทั้งหลาย

นอกจาการค้าแล้วยังมีการลงทุนจากต่างประเทศโดยบรรษัทข้ามชาติและบรรษัททุนที่อาศัยเงินเข้าไปหากำไรในกิจการเก็งกำไร เช่น หุ้น ส่วนต่างในอัตราแลกเปลี่ยน (ค่าเงิน) รวมทั้งการเข้าไปเกี่ยวข้องกับระเบียบแบบแผนทางเศรษฐกิจของโลก การตั้งกฎเกณฑ์ในอัตราการแลกเปลี่ยนว่าจะเป็นแบบคงที่หรือลอยตัว เงินสกุลใดบ้างที่จะใช้เป็นเงินทุนสำรองระหว่างประเทศ ปัจจุบันใช้ทองคำและเงินสกุลหลัก (Key Currency) อันเป็นสกุลเงินของประเทศที่พัฒนาแล้วและเป็นที่ยอมรับ ได้แก่ ดอลลาร์สหรัฐฯ เงินยูโร

ปัญหาที่ยุ่งยากของไทยคือการเข้าไปเกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจระหว่างประเทศในองค์การระหว่างประเทศสามองค์การคือ IMF, IBRD และ WTO

วิกฤตเศรษฐกิจเอเชียที่เกิดขึ้นใน พ.ศ.2540 ทำให้เห็นภาพของโลกาภิวัตน์และตลาดเสรีได้อย่างชัดเจน เพราะประเทศเอเชียทั้งหลายได้เข้าไปร่วมในตลาดทุน ตลาดเงิน ตลาดการค้า ทำให้ในที่สุดต้องประสบกับความพังพินาศของเศรษฐกิจที่เคยรุ่งเรืองมั่นคง แสดงว่าโลกาภิวัตน์ไม่ได้นำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองจริง ๆ

สำหรับประเทศไทยนั้น วิกฤตเศรษฐกิจใน พ.ศ.2540 ที่ถือว่าเป็นยุคของ Globalization ทำให้ IMF เข้ามาช่วยแก้วิกฤต แล้วตั้งเงื่อนไขเศรษฐกิจในรูปแบบต่าง ๆ ติดตามมาด้วยทุนต่างชาติ

ประเทศกำลังพัฒนาที่เพลิดเพลินกับการกู้เงินธนาคารโลก เมื่อไม่มีเงินใช้คืนธนาคารโลกจึงต้องส่ง IMF เข้าไป เพราะฉะนั้น IMF จึงมีหน้าที่คอยให้ความช่วยเหลือประเทศที่เป็นหนี้ต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นหนี้จาก IMF สถาบันการเงิน หรือหนี้จากประเทศอื่น IMF ช่วยหมด ในที่สุด IMF จึงมีแผน Structural Adjustment Program :SAP ซึ่งบีบให้ประเทศลูกหนี้เปิดเสรีทางการเงิน การค้า และวัฒนธรรม บีบให้แปรรูปรัฐวิสาหกิจ เหมือน Washington Consensus

ยุค Globalization อันเป็นคลื่นลูกที่ 3 ของ Neo-liberalism เป็นยุคที่องค์การระหว่างประเทศได้รับการสร้างเสริมอำนาจให้แข็งแกร่งขึ้นมา ในขณะที่บทบาทอำนาจรัฐของประเทศกำลังพัฒนาลดลง เพราะการกำหนดนโยบายการค้า การเงิน การคลัง การลงทุนของชาติไม่สามารถดำเนินไปได้ถ้าไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบขององค์การระหว่างประเทศ

ปัจจุบันแทบจะไม่มีรัฐใดที่ไม่เป็นสมาชิกขององค์การระหว่างประเทศ WTO IMF และ IBRD เป็นองค์การระหว่างประเทศที่มีส่วนในการดึงให้บรรษัทข้ามชาติให้เข้าไปลงทุนในประเทศต่างๆ

IBRD นั้นตั้งขึ้นมาเพื่อปล่อยเงินกู้ให้กับประเทศที่สูญเสียจากสงครามโลกครั้งที่ 2 อย่างไรก็ตามพบว่าหลังจากตั้งมา 10 ปีประเทศในยุโรปกลับไม่ได้กู้จาก IBRD มากนัก เพราะยุโรปจะหันไปขอความช่วยเหลือจากอเมริกาตามแผนการมาร์แชล

IBRD ได้ปล่อยเงินกู้ไปเพียง 500 US ดอลลาร์ จึงหันมาปล่อยกู้ในประเทศเอเชียโดยเข้ามาทำการศึกษาให้คำปรึกษาในการพัฒนาประเทศและปล่อยเงินกู้ตามโครงการพัฒนาที่เขียนขึ้นมาตามแผนพัฒนา ประเทศกำลังพัฒนา จะพ้นจากความยากจน จะต้องพัฒนาประเทศให้เป็นอุตสาหกรรมเพื่อทดแทนการนำเข้าสินค้าอุตสาหกรรมจากต่างประเทศอันส่งผลให้ประเทศเหล่านี้ขาดดุลทางการค้า จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน เช่นถนน ไฟฟ้า ประปา เขื่อน

จึงเรียก WTO IMF และ IBRD ว่าแฝด 3 สยามสยอง เพราะเข้ามาเมืองไทยแล้วทำให้เมืองไทยย่อยยับ รวมทั้งที่เคยเกิดปัญหามาแล้วในลาติอเมริกา และเอเชียอื่นๆ