(1) ภาคสอน (ภาควจนพิธีกรรม) ภาคสอนมีบทนำ คือ บทสวดภาวนาขณะที่พระสงฆ์อยู่ที่เชิงพระแท่นเป็นการเตรียมตัว ต่อจากนั้นพระสงฆ์จึงร่วมสวดภาวนาพร้อมกับสัตบุรุษทุกคน แล้วจึงถึงภาคสอน มีตัวแทนผู้เข้าร่วมบูชามิสซาอ่านพระวาจาของพระเป็นเจ้า จากพระคัมภีร์พระธรรมเก่า หรือพระธรรมใหม่ พระสงฆ์อ่านพระวรสารคำสอนของพระเยซูเจ้า แล้วเทศน์อธิบายคำสอนของพระเยซูเจ้าให้ทุกคนฟัง (2 ) ภาคบูชา (ภาคขอบพระคุณ) เริ่มแต่บทภาวนาเพื่อมวลชน บทภาวนาถวายเครื่องบูชา และพระสงฆ์เสกศีล ชูศีลให้เรากราบบูชา จนถึงบทภาวนา "ข้าแต่พระบิดา" ต่อจากนั้นพระสงฆ์แจกศีลมหาสนิท ซึ่งเป็นอาหารทิพย์แก่เราทุกคน ตอนท้ายมีบทภาวนาขอบพระคุณ พระสงฆ์อวยพร และบทภาวนาปิดพิธี
1. พิธีกรรมจบลงครั้งนี้ ลูกยินดีทำตามพระวาจา ชีวิตช่างแสนมีค่า เมื่อร่วมบูชา มิสซาแห่งใจ
2. เรียนรู้เพื่อช่วยผู้อื่น ทำให้สดชื่น รื่นรมย์สมฤทัย ชีวีลำบากเพียงใด ไม่เป็นไรสุขใจในพระวาจา
แต่เดิมเราใช้คำพูดว่า "เรามาฟังมิสซา" สมัยนี้ "เรามาร่วมถวายบูชามิสซากับพระสงฆ์" เพราะถวายบูชามิสซามิใช่กิจการ ของพระสงฆ์เพียงฝ่ายเดียว แต่เป็นกิจการของเราคริสตชนทุกคนด้วย เวลาถวายบูชามิสซานั้นพระสงฆ์และเราทุกคน และพระศาสนจักรทั่วโลก พร้อมใจกัน ถวายพระเยซูเจ้าแด่พระบิดาของเรา บูชามิสซาจึงมีคุณค่าสูงสุด มิสซาเป็นคารวกิจสาธารณะ เป็นการเคารพสักการะแด่พระเป็นเจ้า พร้อมทั้งกายและใจรวมกันในนามของพระศาสนจักร เพราะฉะนั้นแม้แต่พระสงฆ์จะถวายมิสซาในกระท่อมกลางป่าแต่ผู้เดียว ก็ถวายบูชาในฐานะเป็นผู้แทนพระศาสนจักรทั่วโลก เราจึงต้องภูมิใจ และพยายามมาร่วมถวายมิสซากับพระสงฆ์บ่อยๆ
