Een relatie waar de vonken afvliegen
Hoofdstuk 12
� reesa 2007

Lana schrok overeind van de wekker. Half vier? Langzaam kwamen de herinneringen terug � ze ging overeind zitten, zette de wekker uit en trok haar ochtendjas aan. Ze liep via de hal naar de keuken. Daar aangekomen staarde ze naar het etiket op het potje. De houten paddel lag nog steeds op de tafel. Tranen begonnen op te wellen toen het allemaal tot haar door begon te dringen � ze was aan het HIV virus blootgesteld en ze had echt een pak slaag gehad met dat vreselijke ding op de tafel en ze was met Adam verloofd! De conflicterende emoties die met deze gebeurtenissen gepaard gingen waren overweldigend. Ze probeerde ze onder controle te houden en zich te concentreren op wat ze hier kwam doen.

Ze veegde met haar mouw over haar gezicht, pakte het potje en liep naar de koelkast, die helemaal vol stond met flessen water � Adam moest ze daar neer gezet hebben, want ze kon het zich niet herinneren. Twee liter per dag. Met een zucht pakte ze een fles water. Ze slikte de pillen in en dronk er een halve liter water achteraan. Dat viel best mee, dacht ze, en liep terug naar bed, waar ze al snel weer in een droomloze slaap weggleed.

__________________________

De rinkelende telefoon was de volgende stoorzender. Ze pakte hem slaperig op en kreeg een uitzinnige Elaine aan de lijn, �Lana, je raad nooit wat er gebeurd is! Peter heeft me gevraagd met hem te trouwen! Oh, het was zo romantisch! Hij heeft me meegenomen naar het strand en is daar voor me op zijn knie�n gegaan om me te vragen!�

Lana was meteen klaarwakker. De opwinding van Elaine was aandoenlijk, en ze reageerde hier enthousiast op, feliciteerde haar vriendin en ging ermee akkoord haar getuige te zijn.

�Eh�Lana, heb je al met Adam gesproken?� Lana was niet goed voorbereid op die vraag van Elaine. Ze bleef een paar momenten stil en twijfelde of ze het nu zou zeggen of niet. Ze wilde de feestvreugde bij haar vriendin niet minder laten zijn.

�Lana?�

�Nou ja, je zult er toch wel achter komen, dus ik kan het je net zo goed vertellen��, antwoordde Lana. �Ik heb me gisteravond aan een injectienaald geprikt, nee geen schone naald, dus moest Adam naar de kliniek komen om allerlei protocollaire handelingen te verrichten. En toen haalde hij een diamanten ring tevoorschijn en vroeg of ik met hem wilde trouwen en toen viel ik flauw en daarna gingen we het samen met Ron vieren in �Boszicht��� Lana kon niets meer zeggen, want ze werd volledig overstemt door het gegil van Elaine.

�Wat is er gebeurd? Hoe erg was het? En jij bent ook verloofd? Ik kom na het werk direct naar je toe. Ik moet nu ophangen, maar ik bel je straks nog!�

Lana bleef nog even luisteren naar de kiestoon en legde vervolgens de telefoon neer. Ze vond het jammer dat ze niet even het hele verhaal had kunnen vertellen. Maar goed, het leed geen twijfel dat ze Adam alle details zou ontfutselen voor haar dienst erop zat. Lana maakte zich klaar voor een dagje binnen zitten. Tja, daar werd je vrolijk van�

Wat ze eigenlijk zou moeten doen, was een bezoekje aan de sportschool afleggen, dan kon ze even alle negatieve gedachten van zich af schudden. Ze stak haar haren op en trok een joggingbroek en een sweatshirt baan, pakte haar tasje en stapte de deur uit. De koele wind werkte verfrissend, toen ze naar haar auto jogde, de motor startte en wegreed. De stress nam onderweg alleen maar verder toe en tegen de tijd dat ze bij de sportschool arriveerde, was ze klaar om er eens flink tegen aan te gaan.

Ze zette haar auto op de parkeerplaats en haastte zich naar binnen. Ze deed haar schoenen uit en vond een leeg hoekje op de grote mat om haar warming up te doen. Het was nog te vroeg voor de lessen, maar er waren er al meer voor zichzelf bezig. Even schitterde de ring om haar vinger in haar ogen. Het was niet de bedoeling dat je hier sieraden droeg en omdat Lana eigenlijk nooit sieraden droeg, had ze er niet aan gedacht de ring thuis te laten. Ze deed de ring af en liep naar buiten om de ring voorzichtig in haar schoen bij haar sleutels te leggen.

Nadat ze een half uur op Bob, een grote pop had ingeslagen, voelde ze zich ontspannen. Ze deed haar rekoefeningen om af te koelen en neuriede in zichzelf . Om elf uur reed ze naar huis om een halve liter water te drinken en haar medicijnen in te nemen. Vervolgens keek ze op de bank liggend naar een aflevering van een aflevering van Baantjer en viel vervolgens in slaap.

__________________________

Toen een paar uur later de telefoon ging, schoot Lana overeind en vroeg zich af wanneer ze voor het laatst op een normale manier wakker geworden was. Wekkers, telefoons, deurbellen�was ze ooit wel eens spontaan wakker geworden? Ze pakte de telefoon en mompelde een hallo.

�Lana? Is alles goed daar? Waar was je daarnet?� De stem van Adam klonk bezorgd.

�Het is hier prima, Adam. Ik heb geslapen�, antwoordde ze, terwijl ze nog steeds half sliep.

�Nou ja, je nam de telefoon vanmorgen niet op. Ik ben blij te horen dat het goed met je gaat�.

�Oh. Tja, ik ben er even tussenuit geweest, maar maak je geen zorgen, ik heb water gedronken en mijn medicijnen ingenomen�.

�Ben je naar de sportschool gegaan?�

�Ja, je weet wel. Van Taekwondo�.

�Had ik je niet gezegd dat je vandaag binnen moest blijven en uit moest rusten?�, waarschuwde Adam.

�Ja � en dat is precies wat ik op dit moment aan het doen was toen je me wakker belde�.

Lana glimlachte toen ze een bulderende lach hoorde. �Goed, dan laat ik je maar met rust. Ik wilde je alleen maar even laten weten dat ik vanavond met Anna uit eten ga, maar dat ik daarna nog bij je langs kom. Ik denk dat ik om een uur of acht bij je ben�.

�OK�Ik�ik houd van je�, fluisterde ze.

�Ik houd ook van jou!� Lana kromp ineen bij het horen van zijn luide stem � nou ja, hij schaamde zich in ieder geval niet het te zeggen! Toen ze ophing keek ze met een verliefde blik in de richting van zijn ring � om alleen maar een vinger te zien.

De adrenaline schoot door haar heen toen ze herinnerde dat ze hem in haar schoen had gelegd. Ze sprong overeind en rende naar de slaapkamer, pakte haar schoenen en begon ze verwoed heen een weer te schudden boven het bed. Geen ring. Ze voelde er met haar hand in, maar vond niets. Vlug trok ze de schoenen aan, greep haar tas en sleutels en reed naar de sportschool.

Goeie genade, ze hoopte dat Adam de ring verzekerd had! Natuurlijk had hij dat, een man die zo verstandig en uitgekiend was als Adam zou er vast een verzekering bij nemen�maar had hij daar de gelegenheid voor gehad? Het was nog niet de bedoeling geweest hem aan haar te geven. Zouden ze bij de juwelier verzekeringen verkopen? Ze wist het niet, ze had nog nooit echte juwelen gekocht, de dingen die zij aangeschaft had hoefden zeker niet verzekerd te worden.

Hij had haar gister onder het eten verteld dat de ring twee karaats was. Hoeveel zou hij waard zijn?

X-O-X-o-x-o-X-O-X

Tegen de tijd dat Lana haar auto op de parkeerplaats geparkeerd had was ze een zenuwinstorting nabij. Ze haastte zich naar binnen. Ze bleef staan in het zicht van Jim, een van de andere zwarte-banders, die met een brede glimlach de telefoon neerlegde.

�Zoek je iets?�, grijnsde hij.

Lana liet zich opgelucht achterover tegen de muur vallen en stak haar hand uit.

�Je moet me eerst vertellen wat het is�, voegde hij eraan toe.

�Een twee karaats diamanten ring�, bracht ze uit.

Hij diepte de ring uit zijn zak op en liet hem in haar hand vallen. Met een brede glimlach schoof ze hem om haar vinger.

�Hij lijkt me een beetje ruim te zitten�, zei Jim.

�Ik heb hem gisteravond pas gekregen. Hij moet nog een beetje kleiner gemaakt worden. Bedankt dat je hem voor me bewaard hebt!�

�Het duurde even voor dat je er was. Ik was bezig iedereen die hier vanmorgen getraind heeft te bellen, maar ik was nog niet aan jou toegekomen�.

�Het spijt me. Ik was naar huis gegaan en ben daar ik slaap gevallen en miste hem pas nadat ik wakker geworden was. Ik had hem in mijn schoen gestopt�.

�Oh. Nou ja, gefeliciteerd! Wie is de geluksvogel?�

�Adam Hayes. Hij is de geneesheer directeur van de AIDS kliniek�.

Jim schudde haar de hand. Ze vertrok en voelde zich als een idioot en was tegelijkertijd erg opgelucht door zoveel geluk. Op weg naar huis stopte ze nog even bij de boekhandel om een boek te kopen. Tegenover de boekhandel zag ze bij de HEMA een bak met paddels buiten staan. Ze glimlachte en dacht dat ze dergelijke dingen niet zo open en bloot tentoon moesten stellen.

Toen Lana om half vier haar medicijnen nam, realiseerde ze zich dat ze de hele dag nog niets gegeten had. Ze opende de vriezer en trok een grimas naar de lege inhoud. Ze liep naar de slaapkamer om weer een spijkerbroek en een trui aan te trekken. Ze wist niet wanneer Elaine zou komen en dus plakte ze een briefje op de voordeur met de boodschap dat ze zo terug zou zijn.

Toen ze de straat uitreed, passeerde ze de ene snackbaar na de andere, maar daar had ze geen behoefte aan. Toen zag ze de bar annex eetcaf� waar Ron wel eens optrad met zijn band en ze herinnerde zich dat ze daar hele lekkere broodjes hadden.

Ze parkeerde haar auto voorzichtig op het nauwe parkeerplekje, liep naar binnen en ging aan het eind aan de bar zitten. Ze knipperde een paar keer met haar ogen tot ze gewend was aan de schemerige met rook gevulde ruimte.

Stumpy, de eigenaar, stond achter de bar en liep naar haar toe om de bestelling op te nemen. Hij was een grote man met een Brabants accent. Lana was er al een paar keer getuige van geweest hoe hij een dronken klant die lastig deed de deur uitgezet had. En hij hield altijd een oogje in het zeil bij het vrouwvolk wat bij hem te gast was.

�Ha, Lana! Waar is Ron?�, zei hij en gaf haar een brede grijns.

�Op zijn werk, denk ik. Ik ben alleen even binnengewipt om een broodje gezond te halen�, glimlachte ze terug.

�Tot uw order, wil je er ook nog wat bij drinken?�

�Een colaatje graag�. Lana dronk zelden meer dan af en toe een glaasje wijn bij het eten, zoals ze gisteravond gedaan had. Ze was gister al een beetje duizelig geweest van de twee glazen champagne die ze gedronken had. Ze keek naar een oudere vrouw die verderop aan de bar nipte aan een groot glas �Blue Cura�ao�, dat op de ��n of andere manier heel bijzonder bij haar haren kleurde. De vrouw keek op en glimlachte vriendelijk naar haar. Lana glimlachte terug. Toen ze de tafeltjes langs keek, herkende ze een aantal vaste gasten, een meisje wat Sharon heette en waar Ron en zij wel eens een avondje mee gepraat hadden. Ze groette haar. Het leven was zo gek nog niet, dacht ze. Ze had veel vrienden, ze kende veel mensen, ze had een baan, een mooie flat en nu ook nog een verloofde!

Lana haalde diep adem en riep toen naar Stumpy, �Ik heb me bedacht, wil je een scheut rum in mijn cola doen?� Misschien dat een drankje haar gedachten wat af zouden leiden van de HIV.

Stumpy zette het drankje voor haar neer. �Je mist hem, of niet?�

�Hem missen?� Lana staarde hem aan en bedacht zich toen dat hij het over Ron had. �Nee, ik mis hem niet. Het is wel wat vreemd om hier zonder hem te zijn, maar we zijn gewoon vrienden�.

Stumpy glimlachte, knikte en liep haastig verder naar een andere wachtende klant. Het is maar goed dat niemand hier weet wat zich gisteravond had voorgedaan, dacht Lana en nam een slok van haar drankje. Haar mond trok samen in een grimas die aangaf dat het niet smaakte. Bah. Ze wilde dat ze wat meer verstand van mixdrankjes had. Rum en cola klonk als een goede combinatie, maar ze vond het naar drop smaken, een smaak waar ze echt een hekel aan had. Lana schoof het drankje weg en speelde met een doosje lucifers, terwijl ze op haar broodje wachtte. Het duurde niet lang voordat Sharon aan kwam lopen en naast haar ging zitten.

�Is er iets aan de hand, Lana? Ik wist niet dat Ron vanavond moest spelen�. Lang en slank met glanzend donker pagekapsel, Lana bewonderde Sharon om haar vermogen de aandacht van mannen te trekken die maar een beetje in de buurt kwamen.

�Ik heb geen idee of hij moet spleen. Ik kom alleen maar een broodje eten�.

�Hebben jullie ruzie?�, vroeg Sharon.

�Nee�, glimlachte Lana, �we zijn alleen maar gewone vrienden van elkaar�.

�Oh�. Sharon bestelde een wodka met tonic. �Wat drink jij?�

�Ron noemt het een rum cola, maar ik noem het anders�. Lana trok een gekke bek en Sharon moest lachen.

�Je drinkt niet zo vaak, zeker?�

�Niet echt, nee�.

�Je zou eens een Aardbeien Margarita moeten proberen. Die smaakt een stuk beter�. Sharon stak een sigaret op en nam een grote slok van het drankje dat Stumpy voor haar neer had gezet. Ze blies de rook over de bar. �Ik houd niet zo van zoete drankjes, maar daar kun je wel het beste mee beginnen als je geen sterke drank gewend bent�.

Toen Stumpy haar broodje bracht, vroeg Lana om een Margarita. Een paar minuten later nam ze een voorzichtig slokje en vervolgens een paar grote slokken. Het koude vocht gleed weldadig door haar keel.

�Mmmm, dit smaakt een stuk beter�, zei ze en nam nog een paar slokken.

�H�, niet zo snel�, waarschuwde Sharon. �Er zit net zoveel alcohol in als in dat andere drankje, weet je�. Toen zag Sharon de ring om de vinger van Lana. �Hee, wie heeft je die prachtige steen gegeven? Ik dacht dat Ron en jij alleen maar vrienden waren?�

Met een brede grijns liet Lana haar weten, �Hij is niet van Ron maar van Adam�.

�Wie is Adam?�

�Mijn verloofde�hij is de geneesheer directeur van de kliniek waar ik werk.

�Wauw! Wanneer zijn jullie verloofd?�

�Sinds gisteravond!�

�Nou gefeliciteerd! Stumpy, zet die Margarita maar op mijn rekening!�, riep Sharon. Lana kreeg er een kleur van.

�Dank je wel!� Lana nam weer een flinke slok en keek hoe de rook van de sigaret van Sharon in de richting van de ventilator boven de bar kringelde. Ze begon zich al een beetje aangeschoten te voelen. �Mag ik wel een sigaret?�, hoorde ze zichzelf vragen. Ze had nog nooit van haar leven gerookt en was zich dondersgoed bewust van de gezondheidsrisico�s, maar Sharon zag er zo gelukkig en ontspannen uit met haar sigaretje, en gelukkig en ontspannen wilde Lana ook zijn.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

Sharon keek haar aan alsof ze gek geworden was. �Wat is er toch met je gebeurd?�, vroeg ze, terwijl ze een sigaret uit het pakje haalde en die aan Lana gaf.

�Ik weet het niet. Ik voel me gewoon zorgeloos�. Sharon keek haar aan. �Ik bedoel, ik voel me een beetje roekeloos. Ach wat kan het schelen, ik zal van ��n sigaretje heus niet doodgaan�.

�Dat dacht ik een paar jaar geleden ook�.

Lana deed de sigaret tussen haar lippen en pakte de aansteker van Sharon. Ze hield het vlammetje bij het uiteinde van de sigaret en wachtte af.

�Je moet er aan zuigen�, lachte Sharon. Dat deed Lana, een paar keer en wuifde de enorme rookwolk weg die onmiddellijk ontstond. Ze glimlachte tegen haar vriendin en nam nog een slok van haar drankje terwijl ze de sigaret losjes tussen haar vingers hield.

�Kijk�, zei Lana lachend. �Het is eigenlijk best wel makkelijk. Ziet het er niet stoer uit?�

�Nee. Het lijkt er erg op of dit de eerste keer is dat je een sigaret rookt�, glimlachte Sharon, �en je hebt nog steeds niet ge�nhaleerd�.

�Dat hoeft ook niet�. Lana nam weer een slok. �Ik wilde het alleen maar even proeven�.

�Smaakt een stuk beter dan het ruikt, vind je niet?�

�Ja, dat klopt�. Ze nam nog een trekje toen Stumpy naar haar toe kwam en zich over de bar boog.

�Geniet je een beetje van je slechte invloed?�, gromde hij speels tegen Sharon, die het doosje lucifers naar zijn hoofd gooide.

�Je ziet het verkeerd, Stumpy�, glimlachte Lana, �ik heb zelf om een sigaret gevraagd�.

�Ja hoor. En als zij niet bij je was komen zitten, was je zelf naar de automaat gelopen om een pakje te halen, of niet soms?� Sharon gaf hem een stomp tegen zijn schouder.

�Ik vind het lekker�. Lana blies een grote rookwolk in zijn richting en probeerde een cirkeltje te blazen.

�Je ziet eruit als een idioot�, liet Stumpy weten.

�Mooi�. Lana leegde haar glas. �Mag ik nog een Margarita, alsjeblieft?�

�Zou je niet eerst je broodje opeten?�, adviseerde hij haar.

�Ja, drinken op een lege maag is niet erg verstandig�, viel Sharon hem bij.

Lana voelde een lichte irritatie in zich op komen omdat ze zo bevoogdend tegen haar deden, zonder dat ze wisten wat er gisteravond gebeurd was. Had ze soms met grote dikke letters, �Let een beetje op me!� op haar voorhoofd staan? Ze wilde gewoon eens lekker onbezorgd plezier maken.

�Neem me niet kwalijk�, zei ze op luide toon, �heb ik iemand gevraagd de rol van mijn moeder op zich te nemen?�

Sharon en Stumpy moesten lachen. Lana nam een grote hap van haar broodje.

�Ik word wel eens vaker moeder genoemd�, grapte Stumpy, �maar ik ben er nooit eerder van beschuldigd iemand te bemoederen. Ik voel me er gewoon verantwoordelijk voor als je aan mijn bar dronken zit te worden�.

Lana slikte. �Ik ben helemaal niet dronken�.

�Nee, maar dat gaat wel gebeuren als je niet wat eet�, voegde Sharon eraan toe. Ze draaide zich om, om het gesprek aan te gaan met de vrouw van Stumpy, Helen, die een kruk verder was komen zitten. De barkeeper liep naar de andere kant van de bar en Lana voelde een weldadige warmte diep in haar buik. Ze keek toe hoe een stelletje aan een van de tafeltjes over hun hand likten en vervolgens hun glazen in ��n teug leegdronken.

�Wat doen zij daar nou?� Lana gaf Sharon een stoot met haar elleboog en wees naar het tafeltje.

�Hee, je mag niet wijzen�. Sharon moest lachen om de verbaasde gezichtsuitdrukking van Lana. �Ze drinken tequila�.

�Daar wil ik ook eentje van�. Lana pakte een nieuwe sigaret uit het pakje van Sharon en stak deze aan. �Stumpy!�, riep ze. De man verscheen als bij toverslag. �Ik wil ook zo eentje, alsjeblieft�. Lana wees nog een keer. Stumpy keek vertwijfeld naar het plafond, maar hij vertrok om er eentje voor haar te halen.

__________________________

Een paar uur later, zette Lana weer een leeg tequila glas op de bar. �Drie borrels met citrjjoen en zout�, zong ze tegen Sharon. �Drie borreljjs met citrjjoen en zout. Drie borreljjs met citroen en ssjjout. Driej borreljjs met citrjjoen en ssjjout�. Stumpy had haar op een rantsoen van eentje in het half uur gehouden, maar dit had kennelijk niet erg geholpen.

�Hou je mond�, lachte Sharon, en keek om zich heen om te kijken of er mensen zaten mee te luisteren. �Je bent dronken�.

�Hou je mond, sjei Sharon. Hou je mond, sjei Sharon�, giechelde Lana.

�Hou je kont�, zei Sharon, waardoor Lana het uitgierde van het lachen, waardoor alle bezoekers hun richting uitkeken. Stumpy kwam aanlopen om te kijken wat er aan de hand was.

�Sij sjei, hou je kont�, lachte Lana met de tranen in haar ogen.

�Ik ben bang dat ik haar niet mijn wodka tonic heb moeten laten opdrinken�, bekende Sharon een beetje zuur.

Stumpy glimlachte, maar keek geschokt toen hij de zag hoe zijn eens schone bar er inmiddels uitzag.

�Kijk nou eens naar die bende!�, bracht hij uit en pakte een doekje om het schoon te maken. Lana had allemaal zout gemorst op de bar voor zich en de chaos nog groter gemaakt met citroenschillen en sigaretten as.

�Sjoriie�. Lana tikte de as op een plaats die hij net schoon gemaakt had.

�Wie brengt haar thuis?�, vroeg Stumpy. Sharon keek naar Helen, die haar schouders ophaalde.

�Ik zal het wel doen�, bood Sharon zich aan. �Ik ben per slot van rekening de persoon geweest met de slechte invloed�. Haar sarcasme ontging Lana.

�Nee, dat doe je niet, Sharon. Ik zjei je toch al dat ik roekeloosj wasj vanavond�. Iedereen moest lachen, maar Lana had geen idee waarom. Ze dacht toch dat ze behoorlijk onzelfzuchtig was.

�Kom aan�, zuchtte Sharon. �Ik breng je naar huis en heb daarna nog tijd genoeg om terug te gaan en dan de spetter te ontmoeten die nog langs komt als ik allang weer terug ben. Ze stond op en deed haar sigaretten in haar jaszak, maar Lana bleef zitten en staarde wezenloos in haar lege glas. �Doe je jas aan, het is koud buiten�.

�Oh�. Lana schrok op. �Gaan we weg?� Ze sprong op en greep haar jas van de kruk en schoof haar arm de verkeerde mouw in.

�Ja. Ik zal je thuis brengen. Je bent lam�. Iedereen keek geamuseerd toe hoe Lana met haar andere arm achter zich tastte en cirkeltjes draaide op zoek naar een mouw die er niet was. Sharon trok haar jas uit om deze vervolgens voor haar op te houden.

�Dank je�, lachte Lana.

�Lana, geef me je sleutels dan kan Helen in jouw auto achter ons aanrijden�, stelde Sharon voor.

�Okeej�. Lana rommelde minutenlang in haar tasje, terwijl Sharon ongeduldig met haar voet op de vloer tikte. Uiteindelijk viste Lana de sleutels tevoorschijn en legde ze met een klap op de bar.

�En Bedankt! Ik heb me sjupergoet vermaakt!�, zei ze grinnikend tegen Stumpy.

�Daar denk je morgen vast heel anders over�, waarschuwde hij. �Heb je je huissleutel wel?� Lana schudde haar hoofd. Hij schoof de sleutel die ze aanwees van de bos en gaf deze aan Sharon. �Ik zie je straks weer�. Hij haastte zich naar de andere kant van de bar waar nieuwe gasten waren komen zitten.

Na vier mislukte pogingen parkeerden ze de auto uiteindelijk op een plekje een paar straten bij de flat van Lana vandaan. Sharon vroeg zich af of haar vriendin de weg naar huis wel zou kunnen vinden. Ze zette de handrem erop en vroeg in welk gebouw Lana woonde. Sharon zat zich nog te bedenken of ze Lana naar de deur van haar flat moest brengen, toen ze een man in de auto onder de felle bewakingslichten zag zitten. Ze stootte Lana aan.

�Kijk, daar zit de spetter die ik wel zou willen!�

�Waar?�, giechelde Lana. Ze voelde zich geweldig, alsof ze nog nooit zo�n goede dag gehad had. Ze boog zich voorover om voor Sharon langs te kunnen kijken.

�Daar, in die donkere auto. Het lijkt wel of hij op iemand zit te wachten�, zei Sharon. �Heb je hem ooit eerder gezien? Man, het lijkt of hij zo is weg gestapt uit de playgirl�.

�Ik kan hem niet zien�. Lana probeerde zich op een van de auto�s op de parkeerplaats te concentreren, maar er bewogen allerlei dingen om haar heen die helemaal niet hoorden te bewegen. Zoals bomen en bosjes.

�Daar, links�. Sharon leunde achterover.

Lana zag hem. �Oh, sjhit!�, bracht ze uit. �Hoe laat isj het?�

Sharon wees naar het digitale klokje in het dashboard. �Twintig voor tien. Ik kan mijn oren niet geloven. Je zegt nooit �shit��.

�Verdomme! Ik dacht dat het nog maar sjesj uur sjou sjijn! Adam sjit op mij te wachten!� Lana liet zich weer in de stoel zakken en voelde zich op slag een stuk nuchterder.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

�Zit hij op jou te wachten?�, vroeg Sharon opgewonden. �Is hij je verloofde?�

Lana knikte en kreunde. �Ja�aliasj mijn sjurogaat mentor�.

�Mmmm�lekker ding!�, antwoordde Sharon. De man keek even in hun richting en keek vervolgens weer weg.

�Hij let altijd heel goed op mij en spreekt me aan alsj ik het niet goed doe. Ik moesjt vanavond om om acht uur thuisj sjijn, want dan sjou hij langsj komen. Ik vraag me af hoe het met Elaine isj?� Lana sloeg haar handen voor haar gezicht. �Oh Gopd, Sjharon, isj er een manier om heel sjnel nuchter te worden?�

�Nee�, glimlachte Sharon, �maar ik loop wel even met je mee naar binnen. Ik zal zelfs zeggen dat het mijn schuld is dat je dronken bent, hoe klinkt dat?�

Lana keek van Adam naar Sharon en weer terug. �OK�. Ze vroeg zich af of Adam Sharon een pak op haar bips zou geven omdat zij dronken was, en barstte in lachen uit toen ze haar over zijn knie�n probeerde voor te stellen.

�Ik kan het bijna niet geloven dat hij hier meer dan twee uren op je heeft zitten wachten. Hij is echt heel gek op je, of niet?�

�Gek op mijn?�, herhaalde Lana. �Tja, hij sjij wel dat hij van me houdt, maar we hebben wel sjteedsj meningsjver�meningsjff�we bekvechten heel wat af�.

�Meisje, geen enkele man wacht zolang op een vrouw tenzij hij stapelverliefd is�.

�Ik hoop dat hij dat nog sjteedsj isj na fanavond�, zuchtte Lana. Ze gluurde om Sharon heen. Adam zat daar nog steeds en keek naar de verkeerde flat. Toen drong het tot haar door dat hij mogelijk wel naar de goede flat keek en dat zij de verkeerde gekozen had. Ja dat klopt, want daar was het grasveld.

�Ben je klaar om te gaan? Ik kan bijna niet wachten om hem van dichtbij te zien�.

�OK. OK. Geef me mijn sjleutel maar�. Lana ging rechtop zitten en opende het portier, toen Sharon haar de sleutel gaf. Lana ging staan en probeerde de deur dicht te slaan voor ze er zelf voor weg gestapt was. Ze wankelde, maar slaagde erin op de been te blijven. Sharon zag hoe Adam in hun richting keek.

�Hij heeft ons gezien�.

�Mooi�. Lana stapte voorzichtig om de deur heen en sloeg hem dicht. Ze duwde haar schouders naar achteren en begon de parkeerplaats over te steken, met Sharon aan haar zijde. Na een paar onzekere stappen, pakte Sharon haar bij haar arm om haar overeind te houden. Een koude wind woei pal in hun gezicht en ze zetten de pas erin om de warmte te bereiken. Tegen de tijd dat ze bij de voordeur van Lana arriveerden, was Adam uit zijn auto gestapt en liep hij langzaam naar hen toe.

�W-waarom moest je zo ver weg parkeren?�, huiverde Sharon, en keek toe hoe Lana met de sleutel aan het prutsen was.

�Ik kon het juisjte gebouw even niet vinduh�, gaf Lana toe terwijl ze nog steeds probeerde de sleutel om te draaien.

�Zal ik je even helpen?�, vroeg Adam en Sharon deed een stap opzij en wierp een bewonderende blik op de knappe, donkere man.

Toen Adam zijn hand op die van Lana legde om de sleutel van haar over te kunnen nemen, wierp ze zich plotseling in zijn armen, sloeg haar armen om zijn nek en gaf hem een dikke knuffel.

�Adam!�, kirde Lana, �ik dacht dat je nooit zou komen!� Adam knuffelde haar terug en ving een enorme alcohol- en sigarettenkegel op. Hij maakte zichzelf los en hield haar op een armlengte afstand.

�Lana, zou je me de sleutel willen geven, alsjeblieft�, vroeg hij. Ze duwde deze hardhandig in zijn hand. Hij maakte snel de deur van het appartement open. Lana stommelde naar binnen en Sharon deed een stap naar voren om afscheid te nemen, maar Adam draaide zich om en stak zijn hand naar haar uit.

�Hallo�, zei hij en ze schudde zijn hand, �Ik ben de verloofde van Lana, Adam Hayes�.

�Leuk je te ontmoeten�, glimlachte Sharon die enthousiast zijn hand bleef schudden. �Ik ben Sharon. Ik ben�eh, een vriendin van Lana�. Zijn hand was groot en warm om haar half bevroren vingers, ze wilde hem het liefst nooit meer loslaten.

�Bedankt dat je haar thuis gebracht hebt�, glimlachte hij terwijl hij nog steeds haar hand vasthield. �Ik denk dat ik het van hier af wel over kan nemen�.

�OK�, Sharon bleef hem een beetje wezenloos aanstaren. Toen zijn hand wat harder in die van haar kneep, werd ze zich er plotseling van bewust hoe lang ze zijn hand al aan het schudden was. Ze trok haar hand terug en stopte die in haar jaszak. �Eh��ze keek om hem heen de woonkamer in.

Adam trok zijn wenkbrauw op en wachtte af.

�Ik heb Lana beloofd dat ik je nog wat uit zou leggen��

�Ja?�

�Het is mijn schuld dat ze dronken is. Ik heb haar eigenlijk nooit zien drinken. Ik denk dat ze tot vanavond nog nooit van haar leven dronken geweest is. Ze heeft ook een paar van mijn sigaretten gerookt. Ze had ook nog nooit eerder gerookt. Ze is ook nooit zo laat als nu. Je moet mij de schuld van dit alles maar geven�. Sharon stapte van het ene been op de andere in een poging warme voeten te houden.

�Is dat zo?�, was alles was de man antwoordde. Sharon knikte en wachtte wat hij nog meer zou zeggen. �OK, bedankt! Je redt het wel om terug te rijden, toch?�

Sharon knikte wederom. Hij stapte het appartement binnen en begon de deur dicht te doen.

�Welterusten�, zei hij en de deur sloot zich met een klik. Sharon draaide zich om en haastte zich terug naar haar auto. Wat zou ze graag hebben willen zien wat er in het appartement gebeurde!

Lana liep onmiddellijk door naar de wc. Nadat ze naar wat het leek twee liter vocht kwijt geraakt was, wankelde ze terug naar de woonkamer, en hield even stil toen ze zag hoe Adam zijn jas op de kapstok hing.

�Waar is Sjharon?�

Adam draaide zich om en glimlachte naar haar. �Die is naar huis�.

�Maar�sje sjij dat sje nog even mee zou komen�.

�Ik heb haar weggestuurd�, zijn glimlach verdween geen moment.

�Waarom?� Lana voelde zich niet helemaal op haar gemak nu ze alleen met hem was, maar kon niet meer bedenken hoe dit kwam.

De vraag negerend, draaide Adam zich om en liep naar de keuken. Lana liep achter hem aan en leunde tegen de deurpost, en keek toe hoe hij het koffiezetapparaat naar zich toe trok. Ze slaakte een zucht van verlichting. Hij ging een poging doen om haar nuchter te krijgen. Hij gaf om haar.

�Waar staat de koffie?�, vroeg hij.

Lana giechelde en wees, �in dat kleine busje waar �koffie� op staat�. Haar ongemakkelijke gevoel was nu helemaal verdwenen. Adam was hier en alles zou goed komen. Hij draaide zich om, om het waterreservoir met water te vullen.

�Ik ben vanavond bij Stumpy geweest�, verklaarde ze en hupte een beetje onhandig omhoog om op het aanrecht te kunnen gaan zitten toekijken. �Sjeg je niet eensj goeienavond?�, zei ze plagend.

Adam vulde het filter en schakelde het koffiezetapparaat aan. Hij pakte een theedoek en veegde het aanrecht daarmee schoon.

�Oh, ik sjnap het al. Ik wor doodgesjwegen�, lachte Lana. Ze pakte een flesje saus van de plank achter haar en kneep een paar druppels uit de fles op het aanrecht.

Adam zag het vanuit zijn ooghoeken gebeuren. In twee stappen was hij bij haar,. Hij tilde haar op alsof ze een baby was en droeg haar de keuken uit, de hal door. Ze sloeg haar armen om zijn nek en glimlachte naar hem. Hij duwde de deur van de slaapkamer die op een kier stond open en liep door naar de badkamer. Toen hij haar neerzette, bleef ze tegen hem aan hangen, met haar armen nog steeds om zijn nek. Adam reikte naar de douchekraan en draaide deze open.

�Doe je schoenen uit�. Zijn stem klonk kalm en geruststellend. Lana deed wat hij zei en trok een beetje onhandig haar schoenen uit. Hij deed zijn armen om haar middel en duwde haar volledig gekleed de douchecabine in. Een luide gil weerkaatste tegen de muren toen het koude water op haar neerplensde en haar in enkele seconden doorweekte.

X-O-X-o-x-o-X-O-X