MIJN VERHAAL
� jenna

Karel, de man van Jenna zat �s avonds lekker op de bank een film te kijken, de kinderen waren naar bed. Jenna besloot nog even achter de pc te kruipen voor een spelletje kaarten. Ze logde in op haar favoriete kaartsite, keek in haar contacten lijst en zag dat een van haar msn vrienden, Marc, online was. Hij was een bridgeleraar en een van haar favoriete kaartmaatjes. Ze zei hoi, en ze spraken af om gezellig een paar spelletjes te bridgen, ondertussen in msn gezellig kletsend over van alles en nog wat.

Tijdens een van die spellen, waarin Jenna een domme fout maakte, zei Marc ineens �daarvoor zou je eens flink over de knie moeten�.

Jenna voelde zich helemaal warm worden bij die gedachte, en zag het al helemaal voor zich. Ze reageerde eigenlijk zonder nadenken met �mmm, lekker�. En ergens diep in haar hart, meende ze het ook wel een beetje.

Na een uurtje of wat gezellig samen gespeeld te hebben sloot Jenna de kaartsite af, en ze kletste nog wat met Marc in msn. Ineens kwam hij terug op haar opmerking, en gaf de link van de Huiselijke Discipline site, met als mededeling dat als ze echt interesse had, daar maar eens moest gaan lezen.
Nieuwsgierig als Jenna was ging ze er meteen een kijkje nemen, en hoe meer ze las, hoe meer ze het gevoel begon te krijgen dat het over haar ging. Ze las alle artikelen en verhalen, en fantaseerde er lustig op los.

De volgende avond spraken ze weer met elkaar op msn, en Marc vroeg aan Jenna of ze al een kijkje had genomen. Jenna beaamde dat en zei dat het haar erg nieuwsgierig had gemaakt. Het had haar niet meer losgelaten, en ze was nieuwsgierig geworden hoe dat aan zou voelen, zo�n pak op de blote billen. Ze vertelde Marc eerlijk dat ze er zelfs van gedroomd had. Marc moest er wel een beetje om lachen, dat was nou echt weer iets voor Jenna, zo impulsief. Ze praatten nog wat over HD en hoe meer Jenna er over hoorde hoe meer ze het idee kreeg dat ze dat ook wel wilde.

Na een paar avonden biechtte Jenna aan Marc ineens op, dat ze door het lezen steeds nieuwsgieriger was geworden naar hoe het in werkelijkheid zou voelen. Marc vertelde Jenna dat hij al jaren een mentor was, en dat als Jenna het echt door wilde zetten ze maar eens een afspraak moesten maken bij hem thuis.
Daar moest Jenna toch wel even over nadenken. Wilde ze dit echt, en hoe moest ze dat dan thuis aanpakken. Ze kon moeilijk tegen Karel zeggen, �schat, ik ga naar Marc voor een stevig pak op mijn blote billen�. Dit kon ze hem niet vertellen, maar er over liegen beviel haar ook niet. Jenna besloot om de waarheid voor het grootste gedeelte te vertellen, en alleen de cruciale dingen weg te laten. Op die manier, vond ze, zou ze niet echt liegen tegen Karel, maar verzweeg ze alleen een stukje.
Ze vertelde Karel dat ze uitgenodigd was voor een weekend, waarin ze bridgeles zou krijgen, en dat er verder geen kosten aan vast zaten. En vroeg Karel of ze daar asjeblieft naar toe mocht gaan. Karel wist ook wel dat Jenna het soms best moeilijk had met de opvoeding van hun drie kinderen en gaf zijn toestemming.

Jenna en Marc prikten een datum, en spraken af dat Jenna op zaterdagochtend zou komen, en zondagavond weer naar huis zou rijden.
Marc vertelde Jenna hoe het weekend er ongeveer uit zou gaan zien, en wat ze zou kunnen verwachten.

Naarmate het bewuste weekend steeds dichterbij kwam, begon Jenna best een beetje zenuwachtig te worden. Wat nu als ze het helemaal niet leuk vond?

Zaterdagochtend vroeg pakte Jenna haar tas, gaf de kinderen een knuffel, gaf Karel een zoen, ze stapte in haar auto en reed weg. Halverwege de rit sloeg de twijfel toe. Wilde ze dit wel? Welk gezond denkend mens liet zich nu billenkoek geven? Zou ze omdraaien??
Nee, dacht ze, dit was precies wat ze wilde en ze had tevens het sterke vermoeden dat dit ook precies was wat ze nodig had in haar leven.

Eenmaal bij Marc aangekomen was Jenna ��n bonk zenuwen. Marc keek het eens lachend aan, aaide Jenna over haar bol, en maakte een lekker kopje thee klaar.

Jenna stak een sigaret op, en ze kletsten gezellig wat over bridgen, afspeel technieken en meer van dat soort dingen. Alles om maar niet te hoeven denken aan wat er nog zou gaan komen.
Na een half uurtje begon Jenna zich wat meer op haar gemak te voelen en kon zich zichtbaar ontspannen.
Marc trok Jenna overeind van de bank, keek haar recht in haar ogen, en vertelde haar dat ze over een half uurtje zouden beginnen. Hij zou haar over zijn knie gaan leggen, haar billen eerst even wat opwarmen met de hand, en kon op die manier meteen kijken hoeveel haar billen konden verdragen.
Hij zei erbij, dat als ze het om de een of andere reden absoluut niet meer wilde, of dat ze zich ineens beroerd zou gaan voelen, ze een codewoord zou krijgen. Als Jenna dit codewoord uit zou spreken, zou Marc direct stoppen. Hij zei er wel bij dat hij niet verwachtte dat ze het nodig zou hebben, want hij had genoeg ervaring om te weten waar hij mee bezig was, en hoogstwaarschijnlijk eerder zou stoppen dan ze zelf zou verwachten.
Ze hadden via msn afgesproken dat ze het �meester- stoute meisje� rollenspel zouden doen de 1e keer. Op die manier zou het voor Jenna misschien wat makkelijker zijn. Marc wilde dat Jenna hem dan netjes aan zou spreken met Meneer en dat ze hem naderhand moest bedanken.

Jenna keek op de klok, oei, ze had nog maar 10 minuten voor het zover zou zijn. De zenuwen gierden haar door het lijf, en ze rende naar de wc. Terug in de woonkamer vroeg Marc aan Jenna of ze zover was.
Jenna haalde eens diep adem en antwoordde bevestigend.

�Goed dan meisje, ga je maar omkleden in de slaapkamer, en als je zover bent, mag je me roepen�. Zei Marc ineens op bevelende toon.

Oh jee, dacht Jenna, nu gaat het echt beginnen. Met knikkende knie�n begaf ze zich naar de slaapkamer, trok haar schotse rokje aan, stoeide met de knoopjes van haar witte blouse, en deed haar lange witte knie kousen aan.
Pff, nu moest ze nog zeggen dat ze zover was. Ze haalde nog maar eens diep adem en riep zachtjes dat ze klaar was.

Marc riep haar bij zich in de woonkamer, de gordijnen had hij gesloten om eventuele voorbijgangers geen kans te geven naar binnen te kijken.
Het eerste wat Jenna zag toen ze terug de woonkamer in liep was die stoel. Midden in de kamer stond die. Het zweet brak haar uit, en ze aarzelde eventjes alvorens verder de kamer in te lopen.

�Kom hier meisje, en laat me je eens goed bekijken� beval Marc.
Marc duwde haar schouders naar achteren, en duwde zachtjes haar rug recht.
Hij ging op de stoel zitten, met zijn benen iets uit elkaar.

�Ik wil dat je over mijn knie komt liggen� , zei Marc en Jenna ging als een gehoorzaam meisje liggen. �Ik ga je nu 20 tikken geven met de hand, en ik wil dat je meetelt, heb je dat begrepen jongedame?�

�Ja Meneer� antwoordde Jenna bedeesd.

KLETS�. ��n
KLETS�. twee
KLETS�. drie�.
Jenna had het niet meer, als dit opwarmen was, hoe voelde in hemelsnaam straf dan aan. Dit was niet leuk, dit was niet wat ze wilde. Toch bleef Jenna braaf liggen.
KLETS�. vier
KLETS�. vijf.
Het rokje ging omhoog, en verder ging het op haar
slipje�..zes�.zeven�.acht�.negen�tien�.
Toen werd het slipje voorzichtig omlaag geschoven en even werd er zachtjes over haar billen gestreeld, oh dat voelde goed, pff , eventjes rust.

Even later ging het weer verder �
KLETS�. ��n

�Wat zei je daar jongedame???�

�euh, ��n Meneer� antwoordde Jenna vol verwarring.

�Goed, dan beginnen we opnieuw met tellen, hoeveel zou je er krijgen jongedame?�

�Twintig Meneer� antwoordde Jenna weer. Maar ze snapte er niets van, wat had ze nu fout gedaan?

Oh hemeltje, ineens besefte ze wat ze fout gedaan had, door de pauze en het strelen om de billen wat rust te geven, was ze begonnen met opnieuw tellen, in plaats van verder te gaan met elf.
Nou, die fout zou ze geen 2e keer meer maken, dit grapje kwam haar op 10 extra tikken te staan, en Marc was genadeloos.

�Goed, jongedame, ben je weer zover? Dan mag je nu weer opnieuw beginnen met tellen vanaf 1.�

�Ja Meneer, ik ben er klaar voor� antwoordde Jenna met een zucht. Ze nam zich voor om geen kik te geven, hoeveel pijn het ook zou gaan doen. En ze zou op gaan letten, niet nog eens de tel kwijt raken.

KLETS, KLATS, KLETS�.1,2,3,4 �tot de 10, en wederom streelde Marc haar zachtjes over haar billen om ze wat rust te gunnen.
Jenna dacht bij zichzelf terwijl ze daar zo lag, dat ze nu niet moest vergeten om zo meteen verder te gaan met 11.

�De laatste tien geef ik je snel achter elkaar jongedame, maar jij mag kiezen, wil je ze om en om, of wil je er eerst vijf op de ene bil, en daarna vijf op de andere bil�

Jenna moest hier even over nadenken. �Ik wil ze graag om en om Meneer� antwoorde ze bedeesd.

KLETS, KLETS, KLETS�.elf, twaalf, dertien�vijftien.

Weer werd er eventjes over haar billen gestreeld en kreeg ze een adempauze.
Maar al snel ging het weer verder KLETS KLATS zestien..zeventien..achttien..negentien... Jenna beet haar tanden op elkaar, en perste de antwoorden eruit. Hemeltje wat stonden haar billen in brand.

Marc stopte met slaan. Jenna snapte er niets van�ze waren bij negentien en ze zou er twintig krijgen. Wat was er aan de hand? Had ze weer een fout gemaakt?

�Wat is er met de laatste? jongedame?� vroeg Marc.

Jenna had geen flauw idee waar Marc het over had. Wat moest ze zeggen? Was hier iets over afgesproken wat ze vergeten was?

�Nou jongedame, komt er nog een antwoord?� vroeg Marc.

�Ik heb geen idee Meneer� antwoordde Jenna beduusd.
Ondertussen vroeg ze zich nog steeds af of ze nu weer een fout had gemaakt en extra tikken zou krijgen, of dat ze het antwoord gewoon niet had kunnen weten. De twijfel maakte dat ze zich klein en onzeker voelde.

�De laatste tik, jongedame, is het hardst� zei Marc.

�Dus ik vraag het je nogmaals, wat is er met de laatste?�

Jenna schrok van wat Marc haar net had verteld, de andere tikken hadden al zo gemeen zeer gedaan, en dan zou ze een nog hardere tik op haar billen gaan krijgen. Ze raapte haar moed bij elkaar en antwoordde braaf. �De laatste is het hardst Meneer�

En meteen PATSS, auww, dat deed zeer zeg. Gelukkig dat zit erop. Jenna kwam meteen overeind.

�Heb ik jou toestemming gegeven om op te staan JONGEDAME???�

Oh nee, Jenna kromp ineen, weer een blunder. Ze liet haar schouders en hoofd zakken en keek naar haar sokken.
�Het spijt me Meneer� zei Jenna, en durfde zich niet meer te verroeren. Ze voelde zich echt een klein, dom meisje van een jaar of 6.

�Ga daar maar in de hoek staan. Nadenken over wat je fout hebt gedaan� Marc dirigeerde Jenna naar de desbetreffende plek.

�Wat doen we met de billen?� vroeg Marc.

�Aanbieden Meneer� antwoordde Jenna, opgelucht dat ze dat antwoord wel wist.

�Van wie zijn die billen?� vroeg Marc weer.

�Van U Meneer� antwoordde Jenna met een klein stemmetje.

Jenna stond voor haar gevoel wel een half uur in de hoek, in werkelijkheid was het maar vijf minuten, maar ze voelde zich klein en verdrietig, omdat ze Marc teleurgesteld had. En ze wilde nog wel zo goed haar best doen, maar ze had toch gefaald. Kon ze dan werkelijk helemaal niets?

Marc riep haar weer bij zich. Jenna draaide zich om, en kijkend naar de vloer liep ze schuifelend op Marc toe.
�Ik wil dat je op je knie�n op die stoel gaat zitten, met je armen over de rugleuning heen� commandeerde Marc op norse toon.

�Ja Meneer� antwoordde Jenna , en vloog bijna op de stoel, zo graag wilde ze haar fouten weer goed proberen te maken, en laten zien dat ze eigenlijk wel een heel lief meisje kon zijn. �Voor je fout, het opstaan zonder mijn toestemming, ga ik je nu 2 tikken met de paddle, 2 tikken met de riem en 2 tikken met de roe geven, om je er kennis mee te laten maken� vertelde Marc haar.

Jenna werd bang, maar bleef keurig over de rugleuning van de stoel hangen. Ze wilde Marc niet boos maken door ongehoorzaam te zijn. Het waren per slot van rekening maar 2 tikken van ieder, dat zou ze wel volhouden, hoopte ze.

�Ben je er klaar voor?� vroeg Marc weer.

En weer antwoordde Jenna braaf �Ja Meneer�.

PATS PATS, op iedere bil een fikse tik met de paddle, hemeltje lief dat deed pijn zeg, dat was echt ongelooflijk venijnig. Jenna nam zich voor om de rest van de dag heel lief te zijn, dat ding wilde ze niet nog eens voelen. Marc hield haar de riem voor de neus en zei haar om er een kusje op te geven.

Oh, het gerinkel van de gesp, dat was opwindend, maar veel tijd om daar over na te denken kreeg Jenna niet. KLATS KLATS, 2 slagen met de riem. Dat was reuze meegevallen, ze voelde het wel, maar het deed eigenlijk helemaal geen pijn. En was meer opwindend dan ze had verwacht, die riem vond ze zo erg nog niet.

Maar Marc was nog niet klaar met haar. Ze zou er nog 2 met de roe krijgen. Na dat de riem zo was meegevallen voor haar gevoel , werd Jenna eigenlijk wel nieuwsgierig hoe die aan zou voelen. Zou het meevallen, zoals de riem, of zou het tegenvallen, zoals bij de paddle. PATS, PATS. En klaar was het, afgelopen. Het zat er op. Een mening over de roe had ze eigenlijk niet, ze had verwacht dat ie erg zou striemen, maar dat vond ze meevallen. Echt lekker vond ze het ook niet, maar de paddle stond toch met stip op nummer 1 van afgrijzen. Jenna wist niet wat ze moest denken of doen, en bleef maar braaf over de leuning van de stoel hangen. De fout om op te staan zonder toestemming, maakte ze ook niet meer.

�Je mag me bedanken, jongedame� zei Marc.

Oh jee ja, dacht Jenna, dat hadden we afgesproken. Jenna liet zich op haar knie�n vallen, gaf Marc een kus op zijn hand en zei netjes �Dank U wel Meneer�

Marc trok haar overeind, ging op de stoel zitten en trok Jenna op schoot om even te knuffelen. Ze sloeg haar armen stevig om hem heen. Oh dat voelde goed. Ze voelde zich zo veilig en bemind terwijl ze getroost werd.

Marc vroeg of ze verzachtende zalf wilde op haar billen. Jenna dacht er even over na en antwoordde dat ze dat inderdaad graag zou willen. Marc smeerde haar billen teder in met de zalf, maar zei er wel bij, dat als ze een volgende keer de zalf wilde hebben, ze er zelf om zou moeten vragen. Deze keer wilde hij het graag voor haar doen, omdat het de eerste keer was. Maar een volgende keer zou ze er zelf aan moeten denken.

Het was voorbij. Jenna was weer gewoon Jenna , en Marc was geen Meneer meer, maar gewoon haar lieve gezellige bridgemaatje Marc.

Jenna trok een makkelijk huispak aan en kroop op de bank. Ze ging wat schuin zitten, want netjes recht, dat kon ze eventjes niet. Het deed niet echt pijn, maar was wel erg gevoelig, en ze was er ook wel opgewonden van geworden. Maar omdat Jenna getrouwd was, hadden ze duidelijk afgesproken dat ze daar niets mee zouden doen. Dat was Jenna haar probleempje. En dat nam ze op de koop toe. Per slot van rekening was dat een lekker gevoel, en compenseerde een beetje de pijn in haar billen.

Marc ging even achter zijn pc zitten, om zijn correspondentie af te werken en Jenna was lekker een boek aan het lezen wat ze meegenomen had. De rest van de middag verliep in een heerlijke ontspannen sfeer en tegen de avond ging Jenna de keuken in om voor het eten te zorgen. Terwijl het eten op het vuur stond te pruttelen ging Jenna naar de wc. Nadat ze klaar was, bekeek ze haar billen eens in de spiegel. OH HEMELTJE. Ze zagen bont en blauw. Wat raar, want zoveel pijn had het helemaal niet gedaan. Ja, ze had het gevoeld, maar haar been stoten aan de tafel deed veel meer pijn. En ze wist ook dat Marc enorm mild geweest was voor haar omdat het voor haar de eerste keer was. Toen ze van de wc af kwam zag Marc wel aan haar dat er iets was, en vroeg haar wat haar dwars zat. Jenna antwoordde dat ze eigenlijk toch wel geschrokken was van haar billen in de spiegel.

Marc vroeg of hij eens mocht kijken, hij keek, streelde, voelde en kneep zachtjes in Jennas billen. Er was niets aan de hand, zei hij. Dat kwam gewoon omdat haar billen totaal niets gewend waren, en ook erg snel rood waren geworden. Dit kwam wel vaker voor bij nieuwelingen met roomblanke baby billetjes, en Jenna hoefde zich daar geen zorgen om te maken.
Eigenlijk deed Jenna dat ook helemaal niet, want echt pijn deed het niet, het was wat gevoelig, maar daar had je het ook wel mee gezegd. En stiekem was ze maar wat trots op haar mooie blauwe billen. Ze moest er eigenlijk wel om glimlachen, nu de eerste schrik weg was. Het was toch maar een mooie �trofee� die ze daar bemachtigd had.

Na het eten en de afwas, gingen Marc en Jenna gezellig samen op de bank zitten, ze hadden ontdekt dat er een paar series waren die ze allebei leuk vonden, en zo ging de avond heel gemoedelijk voorbij.

Via msn hadden ze wat dingen gevonden waarvan Marc vond dat ze daar straf voor verdiend had, en Jenna was het daar ook wel mee eens. Zo wilde ze nog wel eens met kaarten expres domme dingen doen uit balorigheid, en nadat hij daar een keer flink over gemopperd had, beloofde ze hem dat ze het niet meer zou doen. Helaas was de verleiding soms wel eens te groot, en kon ze het niet laten. En dus werd ze op een dag betrapt door Marc. Ook had ze een keer tegen Marc gejokt over een hoofdstuk wat ze had moeten lezen op de HD site, maar waar ze niet toe was gekomen. Tegen Marc had ze gezegd dat ze het wel gedaan had, maar toen hij vroeg waar het over ging, kon ze hem natuurlijk geen antwoord geven. Daar was Marc echt heel boos over geworden. LIEGEN, was absoluut uit den boze, en zou ook zwaar bestraft worden. Daar had hij een bloedhekel aan.
En eigenlijk wist Jenna ook wel dat het fout was wat ze deed, maar het was meestal gewoon gemakzucht wat haar daar toe aanzette. Uitstel gedrag was een veel voorkomend kwaad bij Jenna, maar ze wist niet goed hoe ze dat kon veranderen.

Terwijl ze zo gezellig samen voor de tv zaten zei Marc ineens dat Jenna na het laatste programma haar �strafsessie� zou krijgen, voor de 3 overtredingen die ze begaan had. Half 1 zou het laatste programma afgelopen zijn en het was pas 9 uur, dus Jenna had nog tijd genoeg om zich daar op voor te bereiden.

Maar voor ze het in de gaten had was het ineens al 12 uur. Oh help, nog maar een half uurtje.
Jenna keek zo ongeveer elke minuut op de klok en om kwart over 12 moest ze ineens nodig naar de wc. Ze ging weer op de bank zitten en probeerde het programma te volgen, maar keek steeds over haar schouder naar de klok. Oh jee, nog maar 10 minuten, nog 8 minuten, nog 5 minuten. Jenna had het niet meer en rende wederom naar de wc. Ze zorgde er wel voor dat ze op tijd terug was, want ze was als de dood dat als ze te laat terug zou zijn, dit zou gegarandeerd resulteren in nog meer straf en daar zat ze niet op te wachten. Ze besefte donders goed dat ze het al moeilijk genoeg zou krijgen.

Ze ging weer op de bank zitten, maar kon van ellende niet stil zitten.
Ondertussen was het laatste programma afgelopen en moest ze er aan geloven.
Marc had het ondertussen zo eens aan zitten kijken en zei opeens doodleuk �Ik ben eigenlijk te moe om je nu adequaat te kunnen straffen, dus je hebt uitstel tot morgenmiddag na de lunch. We gaan eerst lekker uitslapen, dan een hapje eten, en daarna zien we wel hoe het loopt. Je mag als je wilt nu gaan slapen�

Jenna keek alsof ze water zag branden. Wat moest ze hier nu weer mee? Ze had ze zich ingesteld op haar straf, en nu ging het ineens niet door. Van de ene kant was ze enorm opgelucht, pfew, uitstel van executie, maar aan de andere kant voelde ze zich doodongelukkig omdat het niet doorging. Ze wilde het maar het liefst achter de rug hebben. Wat een ellende. Jenna rookte nog een sigaretje en probeerde een beetje orde in de chaos in haar hoofd te scheppen. Ze besloot om inderdaad toch maar te gaan slapen. Ze ging haar tanden poetsen, waste haar gezicht, plassen hoefde ze niet meer, en ze bekeek met een glimlach nog eens haar �mooie� billen in de spiegel.

Of het nu kwam van de spanning of doordat ze in een vreemd bed lag wist ze niet, maar ze was al weer om 7 uur wakker, en had niet echt lekker geslapen. Ze liep zachtjes de logeerkamer uit, smeerde een broodje voor zichzelf en ging met haar boek op de bank zitten. Marc had gevraagd of ze hem om half 1 uiterlijk wilde wekken, dus toen het zover was, klopte ze zachtjes op zijn slaapkamer deur, en riep dat het half 1 was.
Marc kwam even later zijn slaapkamer uit, liep de badkamer in en ging daarna achter de pc zitten. Hij bekeek zijn mail en ze aten samen hun lunch.

Hoe later het werd, hoe zenuwachtiger Jenna werd, want het was nu bijna tijd voor haar strafsessie, en ze zag er als een berg tegenop.
Na de lunch zei Marc dat hij even lekker wilde gaan wandelen, even uitwaaien en een frisse neus halen. Jenna vond dat ook wel ff lekker, maar het betekende wel weer nog meer uitstel, en dat vond ze een heel stuk minder. Ze wilde het nu maar eens achter de rug hebben. Die onzekerheid was slopend.

De wandeling was ontspannend en verkwikkend. Ze genoot er met volle teugen van, ondanks dat het behoorlijk fris was en er een stevige wind stond. Ze wandelden ongeveer een uurtje en gingen daarna weer terug naar het huis.

Eenmaal daar aangekomen vroeg Marc aan Jenna om zich om te gaan kleden en te roepen als ze zover was. Het was eindelijk tijd voor haar strafsessie.
Jenna ging naar de slaapkamer en trok haar �stoute meisjes� kleren weer aan, haalde eens diep adem en riep dat ze klaar was.

Marc riep haar binnen en stuurde haar meteen de hoek in, Jenna moest zelf haar rokje over haar billen omhoog doen, en haar slipje omlaag, tot op haar knie�n.
Marc zei haar na te denken over het waarom ze daar stond.
Na vijf minuten kwam Marc achter haar staan en vroeg haar of ze ondertussen nagedacht had over haar antwoorden. Jenna had ondertussen nagedacht en antwoordde braaf.

�Ja Meneer, ik ben een stout meisje geweest�

�En wat heb je dan gedaan?� vroeg Marc.

Jeetje, hij maakte het haar niet makkelijk, hij wist precies wat ze fout gedaan had, maar wilde perse dat ze het hem zelf op zou biechten.
�Ik heb me niet aan mijn beloftes gehouden Meneer, en tevens heb ik tegen U gejokt over mijn huiswerk opdracht die ik niet gedaan had, en ik heb weer lopen zieken met het bridgespel Meneer�. Somde Jenna haar antwoorden op.

�Zo, zo� zei Marc bedenkelijk.

Jenna kreeg de neiging om achterom te kijken naar Marc, om te zien of hij erg boos was. Maar ze drukte haar neus nog maar eens wat steviger tegen de muur. Als ze dat deed zou ze geheid extra straf krijgen, en daar had ze echt geen behoefte meer aan. Ze had zichzelf al genoeg ellende op de hals gehaald door zo dom te doen, wetende dat hij er toch wel achter zou komen.

Weer gingen er vijf minuten voorbij. Het leek wel een eeuwigheid, en Jenna stond ondertussen te trillen op haar benen.

�Voor het opwarmen krijg je er 50 met de hand�

Jenna slikte eens, 50 jeetje dat was wel veel. En hoorde ze dat nu goed? Was dat echt alleen maar voor het opwarmen? �Voor de leugen,��. en daarmee heb je me erg teleurgesteld��..krijg je er 20 met de paddle, omdat ik weet dat je daar de grootste hekel aan hebt�

Jenna zakte bijna door haar benen heen, ze voelde zich steeds kleiner en angstiger worden.

�Voor het niet aan je beloftes houden krijg je er 20 met de riem� Marc wachtte een poosje om zijn woorden hun werk te laten doen voor hij verder ging.

�En voor het bratten tijdens het bridgespel��.krijg je er 10 met de roe, daarmee zitten we aan een mooi rond getal van 100. Ik wil dat je ze stuk voor stuk meetelt, en we gaan beginnen met de 50 opwarmertjes met de hand. Heb je dat goed begrepen jongedame?�

Jenna stond op het punt om in huilen uit te barsten en knikte eens met haar hoofd.

� IK VROEG HEB JE DAT GOED BEGREPEN JONGEDAME???� zei Marc nu op boze toon.

Jenna antwoordde zachtjes met gebroken stem �Ja Meneer�

Het huilen stond haar nader dan het lachen, en ze wist dondersgoed dat ze dit helemaal aan zichzelf had te danken. Verdorie, ze wist dat Marc er een hekel aan had als ze zat te zieken tijdens het spel, hij vond dat een verkrachting van een prachtspel en vond dat Jenna daarmee een erg mooi spel geweld aan deed. Daarmee toonde ze niet haar liefde voor het spel. En was ze nu maar meteen eerlijk geweest tegen Marc, dat ze er vanwege de kinderen en het huishouden niet aan toe was gekomen om dat artikeltje te lezen. Oh oh oh, wat was ze dom geweest. Het was helemaal terecht dat ze hier nu stond, als een kleine kleuter, met haar broekje omlaag en de billen bloot. Zachtjes biggelden de eerste tranen over haar wangen. Oh wat had ze spijt van haar daden en ze zou zonder mokken en morren haar verdiende straf incasseren als een grote meid. Dat was ze Marc wel verschuldigd.
Ze zag er ongelooflijk tegenop, dit was een stuk heftiger dan de vorige dag, jeetje dat waren er maar 20 geweest�.als ze goed geteld had, uiteindelijk waren het er 30 met de hand geworden en dan nog de 3x 2 met de hulpmiddelen, maar dat woog niet op tegen wat haar nu te wachten stond. Op het moment dat ze van ellende en vermoeidheid letterlijk op haar benen stond te trillen riep Marc haar bij zich.

Schoorvoetend liep ze met gebogen hoofd naar hem toe.

�Wat wil ik altijd dat je doet meisje?� vroeg Marc zachtjes aan Jenna.

Jenna dacht even na en wist wat Marc bedoelde. �Meetellen Meneer� antwoordde ze braaf.

�Goed zo, meisje, dan mag je nu over mijn knie komen liggen.�

Jenna haalde nog eens diep adem en liet zich over de knie�n van Marc heen zakken. Ze was er klaar voor, ze had dit helemaal aan zichzelf te danken, en was Marc dankbaar dat hij de taak van het straffen op zich wilde nemen.

Marc begon eerst zachtjes, maar de klappen werden al snel harder�
PATS�. ��n
PATS�. twee
PATS�. drie.
Jenna telde mee. Bij 20 kreeg ze even een adempauze en Marc streelde zachtjes haar billen. Ze hielp zichzelf herinneren dat ze niet moest vergeten zo meteen bij 21 verder te gaan met tellen.
PATS�. eenentwintig� twee�ntwintig... daarna ging het heel snel en voor ze er erg in had zat ze al aan de veertig. Weer streelde Marc zachtjes en teder haar billen, het leek wel of er een openhaard in zat, zo brandden ze.
En verder ging Marc PATS KLETS PATS tot aan de negen en veertig. Toen stopte Marc even.

�Wat is er met de laatste meisje?�

�Die is het hardst Meneer� antwoordde Jenna braaf, en bereidde zich voor op een flinke klap.
KLETSSS �vijftiiiiiggg� huilde Jenna.

Ondertussen rolden de tranen over haar wangen. Ze had zo ongelooflijk de neiging om haar brandende billen vast te pakken en er over heen te wrijven, maar ze wist dat ze dat niet moest doen, dat zou haar op nog meer straf komen te staan. Als er iets was waar Marc een enorme hekel aan had, buiten liegen om, was het wel aan ongehoorzame meisjes.
Ze balde haar handen tot vuisten en ontspande ze weer, en bleef liggen waar ze lag. Opstaan durfde ze niet, ze had immers nog steeds geen toestemming gehad van Marc.

�Sta maar op jongedame, en buig je over de stoel, met je handen op de zitting�, commandeerde Marc.

Marc legde zijn hand op de onderrug van Jenna, als om haar er aan te herinneren goed stil te staan en vooral niet te bewegen. Jenna peinsde er niet over, ze zou stilstaan tot het bittere eind. Ze zou een grote meid zijn. Dat kon ze.
Pff, de paddle, ze vreesde de venijnige scherpe pijn van dat ding, en twintig was niet echt veel, maar voor Jenna leek het een enorm getal. Maar ze moest en zou het volhouden, dan kneep ze maar wat harder in de zitting van de stoel, of beet ze maar een keer wat harder op haar tanden. En ja hoor, daar kwamen ze al�.
PATS�. ��n
PATS�. twee�.
De eerste tien slagen was ze zo bezig met zelfmedelijden, dat ze voorbij waren voor ze er echt erg in had, daarna voelde ze haar billen branden, en had ze de neiging om Marc tegen te houden, haar hand ervoor te houden, te roepen dat hij moest stoppen. Maar ze deed niets van dat alles, want het besef dat ze dit aan zichzelf had te danken kwam hard terug, ze gaf zich over aan de klappen, telde met opeen geklemde tanden stug door�..16� 17� 18� 19��

Oh ja, de laatste�die was het hardst�.ze wist het, maar gaf er niets meer om, eigen schuld dikke ��billen in haar geval. 20�hij kwam toch nog onverwachts en deed enorm veel pijn.
Maar het was goed zo. Het was terecht.

Heel even voelde ze Marc zijn handen, zachtjes strelend over haar billen, ze merkte dat hij haar billen aandachtig bekeek, om te zien hoeveel ze nog konden hebben, en of hij niet wat eerder moest stoppen, de straf eventueel wat verminderen. Schijnbaar zag het er goed genoeg uit naar zijn zin, want Jenna hoorde het gerinkel van de gesp al. Ze voelde zichzelf ondanks de pijn nat worden tussen haar benen. En ja hoor, daar kwam de riem aan, voor haar neus, en Marc die haar vertelde dat ze er een kusje op moest geven. Ze dacht nog bij zichzelf ..als dat kusje er maar voor zorgt dat het minder pijn doet. Ik wil mijn straf braaf ondergaan, maar het is zo moeilijk, mijn billen doen zo�n pijn, ik wilde maar dat het voorbij was.

Veel tijd om na te denken kreeg Jenna niet meer, ze hoorde Marc al weer vragen of ze er klaar voor was. JA dacht ze bij zichzelf, dat was ik gisterenavond eigenlijk al, maar daarstraks toen ik in de hoek stond, en op moest noemen wat mijn fouten waren, hardop moest zeggen tegen jou, de dingen waarmee ik jou teleurgesteld heb, verdriet heb gedaan, door juist die dingen te doen waarvan ik weet dat jij ze niet leuk vind, waarvan je zelfs boos wordt, toen was ik er al klaar voor. Toen besefte ik al dondersgoed dat het MIJN fout was, MIJN schuld, waarom ik hier nu sta. MIJN SPIJT.
Het enige wat Jenna op dat moment zei was een braaf �Ja Meneer� .

De 20 met de riem waren zo voorbij�.de laatste, ja , die kwam inderdaad hard aan, maar de andere klappen had ze vrij gemakkelijk op kunnen vangen. Het leek wel of Marc wat milder was geworden.

Jenna kreeg het ondertussen moeilijk, haar benen begonnen nu echt serieus te trillen van vermoeidheid. Marc zag dit, trok haar overeind, ging op de stoel zitten en nam haar op schoot. Jenna legde haar hoofd tegen zijn schouder en begon te huilen. Eerst zachtjes maar langzaam aan steeds harder, tot ze onbedaarlijk aan het gieren was.

Marc streelde haar zachtjes over haar hoofd en zei verder niks. Hij liet Jenna even heerlijk uithuilen.

Toen het huilen wat bedaard was zette hij Jenna op de grond, stond op, en keek haar recht aan.

�Je weet dat je er nog tien te goed hebt h�? � vroeg hij zacht.

�Ja Meneer� antwoordde Jenna. Ze had bijna Ja Marc gezegd, maar dacht er nog net op tijd aan, dat Marc nog niet gezegd had dat het voorbij was, en ze weer gewoon Marc en Jenna waren. Ze durfde hem niet aan te kijken, niet wetende wat ze kon verwachten, bleef ze maar naar de grond staren. Haar sokken moesten de was in dacht ze nog.

�Weet je hoe de slavinnenhouding is meisje?� hoorde ze Marc vragen.

Onbewust keek ze hem aan, om meteen weer naar beneden te kijken. Aankijken mocht niet tijdens een sessie, had ze het weer bijna verbruid.
�Nee Meneer� Antwoordde Jenna.

�Ik wil dat naar mijn slaapkamer gaat, je kleren allemaal uit doet, dus ook je sokken, en dat je je op mijn bed gaat liggen op handen en knie�n, met je billen naar de woonkamer toe, en je gezicht in het matras. Ik wil dat je je billen goed aanbiedt. Je handen houdt je boven je hoofd. En zo blijf je wachten tot ik bij je kom. Heb je dat goed begrepen meisje?�

Jenna dacht wel dat ze dat snapte, dus antwoordde ze braaf, liep naar Marc zijn slaapkamer, keek eventjes snel rond, het was per slot van rekening de eerste keer dat ze daar kwam, en ze was best benieuwd, meteen zag Jenna de roe aan de muur hangen.

Het zweet brak haar opnieuw uit. Met trillende vingers knoopte ze haar blouse los, het duurde tergend lang want ze trilde zo hard, dat ze de knoopjes bijna niet loskreeg. Ze deed haar rokje uit en haar sokken, vouwde alles netjes op en legde het op een stoel die daar stond.

Ze klom op het bed, keek eens goed rond, ging in de slavinnenhouding liggen, vouwde haar armen over elkaar boven haar hoofd, en duwde haar billen fier de lucht in. Pff, dat was helemaal geen gemakkelijke houding, ze hoopte maar dat Marc snel zou komen, en haar niet al te lang zou laten wachten.

Even later hoorde ze hem de slaapkamer binnen komen en de roe van de muur halen. Hij tikte er een paar keer mee in zijn eigen hand�.gadver, wat een rotgeluid.
Jenna kneep haar billen samen en probeerde zich voor te bereiden op de eerste klap, maar die kwam niet.
Langzaam aan begon ze zich een beetje te ontspannen en PATSS, daar was de eerste. Van schrik vloog ze bijna overeind, maar wist zich nog goed te houden. � Ik hoor niks jongedame!� hoorde ze Marc zeggen.

Even begreep ze niet waar hij het over had. EEN , riep ze ineens uit, bang dat hij overnieuw zou beginnen omdat ze het vergeten was. PATSS twee�..acht..negen��� pff, adem in adem uit, dacht Jenna nog, het zit er bijna op�..TIEEEENNNN, auw auw auw, verdikkeme die deed zeer.

Ze had het gedaan, ze had het volgehouden. Ze was niet opgesprongen, ze had niet gesmeekt, ze had haar handen niet voor haar billen gehouden. Stiekem was ze best een beetje trots op zichzelf. Maar ze besefte al snel dat Marc helemaal niet zo hard had geslagen. Hij was eigenlijk heel lief geweest. Ze zou hem later wel eens vragen of ze gelijk had met haar gedachten. Nu bleef ze liever nog even rustig zo liggen. Wachten tot de pijn wat zou zakken.

Marc riep haar naam. Jenna draaide haar hoofd een klein stukje, zodat ze zijn benen kon zien, en antwoordde vragend maar braaf, �Ja, Meneer??�

�Je mag me komen bedanken� antwoordde Marc.

Jenna vloog uit bed, liet zich op haar knie�n vallen, kuste de hand van Marc, en bedankte hem, oprecht uit haar hart, voor het feit dat hij bereid was geweest om haar te straffen voor haar fouten. Om een poging te doen, om van haar de vrouw te maken, die ze diep in haar hart was. De vrouw die ze eigenlijk haar hele leven verloochend had. Door steeds maar weer de dingen op haar manier te willen doen, door te proberen mensen naar haar hand te zetten, door steeds maar weer te proberen om haar eigen zin door te drijven. Als ze er nu aan dacht, vond ze zichzelf eigenlijk helemaal niet aardig. En ze had dan ook oprechte spijt van haar acties. Marc trok haar overeind en gaf haar een stevige knuffel. Zo bleven ze even samen staan.

Jenna was intens verdrietig, maar ook opgelucht. Dit was voorbij. Het was vergeven en vergeten.

Haar billen deden ongelooflijk veel pijn, dus vroeg ze zachtjes aan Marc of ze wat zalf mocht.
Marc keek haar aan, en zei toen �Volgende keer als je zalf wilt, moet je het goed vragen jongedame. Dan vraag je netjes om de blote billen zalf. En heel misschien, als ik vind dat je het verdiend hebt, en je het netjes hebt gevraagd, zal ik je billen insmeren met zalf. Voor deze ene keer zal ik het door de vingers zien, en je billen insmeren. Maar denk erom dat je dit NIET meer vergeet, want de volgende keer zeg ik glashard NEE, als je het niet op de correcte manier vraagt�

Jenna moest even slikken. Zo stonden ze nog te knuffelen en het volgende moment kreeg ze alweer op haar donder, omdat ze iets niet goed had gedaan. Het viel allemaal niet mee, ze wilde wel, maar ze maakte steeds maar weer fouten, kleintjes weliswaar, maar toch. Gelukkig smeerde Marc even later de heerlijk verzachtende en verkoelende zalf op haar billen. Nadat de zalf goed ingesmeerd was zei Marc dat het voorbij was. Ze waren weer gewoon Marc en Jenna.

Jenna trok een t-shirt en haar huispak aan, dat zat lekker ruim, en deed geen pijn aan haar billen. De stof was zacht, en schuurde niet. Haar slipje liet ze uit. Dat kon ze nu niet verdragen.

Ze gingen samen op de bank zitten met een glas fris en staken een sigaretje op.

Jenna voelde zich heel dubbel, want van de ene kant was ze blij dat het er eindelijk op zat, maar aan de andere kant betekende dit ook dat er bijna een einde was gekomen aan het weekend.

Van een ding was ze overtuigd. Dit was precies wat ze wilde, zelfs nodig had in haar leven.
De gevoelens van innerlijke rust die ze ervoer waren geweldig. Er was rust in haar normaal gesproken chaotische koppie. Ze voelde dat ze leefde. Ze voelde zich geweldig, ondanks haar nogal pijnlijke billen. Ze voelde zich veilig en geborgen. Hier konden geen drugs tegenop. Dat geloofde ze niet.

Marc keek eens naar Jenna, en moest lachen om haar gezicht. Het was een open boek voor hem. Hij zag hoe ze zo ongelooflijk tot haar rust was gekomen. Zo druk en chaotisch als ze was toen ze de dag ervoor net binnen kwam, of nu, zoals ze daar zat. Het leek wel een tevreden poesje wat net een schoteltje room had leeg gelikt.

Na een uurtje ging Marc te keuken in, deze avond zou hij voor Jenna koken.

Jenna zat op de bank, keek naar Marc en ze genoot van de rust. Niet alleen de rust van geen 3 drukke kinderen om haar heen in de drukte van alledag, maar vooral van een innerlijke rust, die ze nog nooit eerder had ervaren.

Na het eten deed Jenna de afwas en ruimde de rommel op. Het was ondertussen bijna 8 uur �s avonds. Het weekend zat erop. Het werd tijd om weer naar huis te gaan. Terug naar een jachtig leven, met drie drukke en vermoeiende kinderen.

Maar, zo dacht Jenna, ze had prachtige herinneringen overgehouden aan een geweldig weekend. En ze wist het nu 100 procent zeker, dit was exact wat ze in haar leven nodig had! HD kon zorgen voor dat stukje structuur wat ontbrak in haar leven.

De dag erna voelde Jenna haar billen nog steeds, en de hele week erna had Jenna geen moeite met de drukke kinderen, ze lachte eens, soms mopperde ze wat. Maar het kon haar niet echt boos maken. En regelmatig bekeek ze in de spiegel haar billen, en genoot�..

Nu was het nog zaak om haar eigen man te overtuigen. En dan maar opbiechten wat ze nog meer gedaan had in dat bridge weekend, en hopen dat Karel niet al te boos zou worden.