Carries getuigenis.

Mijn naam is Carrie. Ik ben een 48 jarige vrouw en sinds 7 maanden een relatie met John. De basis van deze relatie is HD.

Wat heb ik met HD?

Als 6-jarig meisje ging ik bij de juffrouw over de knie en daarna moest ik in de hoek staan. De andere kinderen in de klas keken vol verbazing naar mij en het gebeuren. Ik kan me herinneren dat ik me trots voelde maar ook verdrietig en bang. Het heeft effect gehad, want nadien was ik een erg lief en braaf eerste klassertje.

Het had geen nadelig effect op mij want zo�n 14 jaar later las ik een boek waarvan in het eerste hoofdstuk een spankingsc�ne werd beschreven. Ik vond het �t mooiste hoofdstuk van het boek. En werd ��n van mijn lievelingsboeken.

Ik las als puber een trilogie van Lenis Saris en boeken van Cissy van Marxveldt. In deze boeken waren de mannen de baas in huis. Er wordt daarin regelmatig gedreigd met een pak slaag voor de billen.

De dominantie in een man heeft mij altijd aangetrokken. Ik weet niet precies waarom. Voor mijn gevoel heeft Dominantie alles met respect te maken. Zonder respect vind ik het tirannie. Dominantie kan zich op verschillende manieren uiten onder verschillende noemers. Zo vind ik er niet veel verschil tussen een dominant die vanuit BDSM leeft/werkt en een Dominant die via HD leeft/werkt.

Spanking was iets waarnaar ik verlangde maar er was meer dan spanking alleen. De preken en het in de hoek staan.

Waar ik nog steeds naar verlang is om 19.00 uur met vuurrode billen naar bed gestuurd te worden. En dan geen tv kijken of lezen Geen idee waar dat verlangen vandaan komt. Naast mijn behoefte/gevoel voor HD heb ik zeker ook een affiniteit met BDSM. Ik vind dat een lastige combinatie, te meer daar ik zeer vaak lees dat spankees/Spanko�s verder niets met BDSM hebben.

Gelukkig kan John ook wat met deze gevoelens ?
In de vanillarelatie met de vader van mijn kinderen kon ik mijn HD-gevoelens en mijn masochisme niet kwijt. Ik besloot bij hem weg te gaan. Uiteraard was dit niet de enige reden. Na de scheiding heb ik voor mezelf gekozen en wat ik wilde/wil. Ik was 2 jaar de trotste slavin van H. Twee jaar waarin ik veel geleerd heb over onderdanigheid en waarin mijn masochisme zich kon ontwikkelen. In deze relatie miste ik het element straf/billenkoek/discipline. In overleg met H zocht ik naar een begeleider die bij mij dit gemis kon aanvullen. Deze Begeleider heeft mij anderhalf jaar begeleid. In de relatie met H begon ik zijn Dominantie te missen en samen hebben we besloten om de D/s te stoppen. Ik werd me steeds meer bewust dat ik een HD-relatie wilde en wil.

Per ongeluk had ik de site van Peter ontdekt. (Tot op heden mijn meest favoriete site) Ik wist niet dat mijn gevoel door meerdere vrouwen/mannen werden gedeeld. Er was zelfs een hele site over. Ik las en ik las, de teksten voelde me allemaal zo vertrouwd en toch ook weer niet. Ok�, ik had inmiddels een aantal jaar ervaring binnen de SM-sc�ne. In een HD relatie had ik totaal geen ervaring.

Wat wilde ik graag een HDrelatie. Ik sprak regelmatig af met verschillende Dominanten, maar steeds had ik dat gevoel helemaal of net niet om door te gaan. Wat dat gevoel nu precies was, weet ik nog niet. Ii wist alleen dat het gevoel op een bepaalde manier moest voelen om het een kans te geven. Per slot van rekening gaf ik wel mezelf aan de ander.

Na een aantal ontmoetingen en nog meer reacties op advertenties zag ik de advertentie van John. Zijn adv sprak me aan. Ik reageerde ook al viel ik buiten zijn leeftijdsnorm. Na een week of 2 reageerde hij. En zo zijn we met elkaar in contact gekomen en gebleven *big hapy smile* Bij hem had ik dat bepaalde gevoel.

Hij is Dominant en ik ben onderdanig. We vulden elkaar hierin aan. Gelukkig hadden we meer raakvlakken dan alleen de HD. Hierdoor ontstond er een interessante en intense mailwisseling.

Ik vond zijn duidelijkheid hoe hij over de rolverdeling dacht erg prettig. Wat hij zei klonk mij logisch in de oren. Zijn stem vind ik echt heerlijk om te horen. Er naar luisteren wil niet altijd lukken *grinn* Hij vindt het niet meer dan normaal dat de man de baas is in huis. HD was dan ook geen onderwerp van discussie. We wilden beiden een HD-relatie. Hij vond het fijn dat ik ervaring had. Voor mij was het nieuw dat hij geen ervaring had. Ik zei hem dat ik ervaring had op BDSM gebied, daar ik 2 jaar de trotse slavin van H ben geweest, maar dat ik geen ervaring heb in een HD-relatie. We stonden er beide dus blanco tegenover.

Onze eerste afspraak staat mij nog helder voor de geest. Na wat gedronken te hebben, gingen we uit eten. Hij besliste voor mij wat we gingen eten. Dit gaf mij een fijn gevoel. Tot op heden beslist hij voor mij, als we uit eten gaan, wat ik eet.

Thuis hebben we de afspraak dat ik mijn bord leeg eet. Hierin voel ik de zorg van John voor mij. Ik ben nl een slechte eter.

Het is me de afgelopen maanden duidelijk geworden dat wens/fantasie totaal anders is dan de werkelijkheid. Nu zult u misschien denken:�Duh, dat is toch duidelijk�

In mijn fantasie werd er geen rekening gehouden met de gevoelens van mijn partner. In mijn fantasie draaide het om mij en hoe ik het wilde hebben. In werkelijkheid gaat het niet om wat ik wil en hoe ik het wil hebben, daar gaat het om hoe wij het willen hebben en hoe hij het wil.

Met hoe hij het wil, zegt niet dat ik niets te zeggen heb in de relatie. Verre van dat. John is erg ge�nteresseerd in mijn mening en ik geef deze graag ?

Hij vraagt mij mening en neemt dat mee in zijn besluitvorming. Ik leg me, niet altijd even makkelijk, neer bij zijn besluit. Tot op heden voel/weet/ervaar ik dat hij gelijk heeft met zijn beslissingen.

Ik merkte bijvoorbeeld dat ik eerder behoefte had aan een pak slaag dan dat John er aan toe was om mij er ��n te geven. Het was, voor mij alweer een poosje geleden dat ik slaag had gehad. De eerste keer kan ik me nog goed herinneren ?

Het was een donderdagavond. Ik wilde nog wat halen bij het benzinestation en vroeg of John mee wilde lopen. Samen liepen we er naar toe. Ik was blij, verliefd en speels uitdagend. Ik trok aan zijn oor. Oeps, hier was (en is hij nog steeds) niet van gediend. Hij gaf mij dat in duidelijke taal te verstaan. Op de terugweg kon ik het niet laten en trok toch nog een keer aan zijn oor. Hij werd boos en pakte mij bij mijn pols. Hij ging zoveel harder lopen dat ik mijn pas moest versnellen. Liep ik te langzaam dan gaf hij een ruk aan mijn pols zodat ik mijn pas moest versnellen. Dit gaf mij een apart gevoel. Eenmaal thuis ging ik voor het eerst bij hem over de knie. Het duurde niet lang en was geen hard pak slaag, maar de klappen kwamen binnen. Dat hij mij mee trok heeft meer indruk op mij gemaakt dan ik had verwacht. Ik vond het een bijzondere ervaring.

Dat hij mij mee trok heeft meer indruk op mij gemaakt dan ik had verwacht. Ik vond het een bijzondere ervaring. John reageerde vanuit zijn gevoel, zonder zich af te vragen of hij dit wel kon doen. Het was een natuurlijke reactie van hem op de situatie. Ik was in eerste instantie verbaasd dat hij zo reageerde. Ook heb ik mij even druk gemaakt hoe de mensen op straat zouden reageren, maar dat was van zeer korte duur. Ik had een groot ontzag voor John op dat moment en was toch ongerust wat er ging gebeuren als we eenmaal weer thuis zijn. Ik voelde me klein en schaamde me voor mijn gedrag. Doordat jij vanuit zijn gevoel reageerde en ook mij de klappen op mijn blote billen gaf, kwam het bij mij binnen. Ik had niet verwacht dat het zo een impact op mij zou hebben.

Veel praten met elkaar. Afgesproken dat John het tempo bepaalt en ik hem daarin volg. Niet altijd even makkelijk. Regels stellen en sancties. Doordat we niet samenwonen ontstond de situatie dat John mij zou moeten straffen op de momenten dat we elkaar zien. John gaf, na een paar weken, aan dat hij dit niet wilde. Hij was blij om mij te zien en wilde mij dan niet gelijk straffen. Ik begreep zijn redenering en legde mij er bij neer. We spraken af dat hij mij, de eerste paar maanden, iedere ochtend en avond een spanking zou geven op de dagen dat we bij elkaar waren. Dit hielp ons beiden goed. Hij kreeg meer ervaring in het spanken en ik kreeg mijn slaag *grinn*

Wat ik belangrijk vind is het voelen van de continu�teit van de HD-relatie. Nog steeds is het zo dat John mij niet straft op de dag dat we elkaar, na een paar dagen, weer zien. Vaak genoeg kom ik nog weg met het niet nakomen van afspraken. Dat geeft een onveilig gevoel. Op aanraden van mijn beste vriendin ben ik een dagboekje gaan schrijven. Iedere dag schrijf ik op wat mijn gedachten/gevoelens zijn, hoe ik het e.e.a. beleefd heb. En dat stuur ik naar John, Zo kan hij lezen hoe het in mijn koppie werkt. IN het begin wilde ik gelijk een reactie terug maar dat kreeg ik niet. Ik ben toen gestopt met schrijven. John zei me dat hij mijn dagboekjes mist en dat ik weer moet schrijven. Wanneer hij kon reageren zou het doen. Hij heft woord gehouden en realiseert zich dat hij naast de privileges, welke hij heeft, ook een verantwoordelijkheid.

John is iemand die van nature de leiding neemt. We zijn beide aan het groeien in deze relatie. Zo heb ik meer behoefte aan structuur dan hij wilt geven. Door er over te blijven praten, blijft het handelbaar voor mij. Wanneer hij het erg druk heef top zijn werk dan schiet de HD er nog wel eens bij in en neemt de vanillakant de overhand. Ik vind dit moeilijk en ga me onveilig voelen. Het helpt dan om er over te praten. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar de communicatie is zo belangrijk. Het helpt in ieder geval John en mij om na te denken en van gedachte te wisselen over hoe hij en ik in de relatie staan. En nee, ik krijg zeker niet altijd mijn zin en zal het regelmatig met zijn �Nee� moeten doen. En ook dat is ok�. Het geeft de duidelijkheid welke ik nodig heb.

John wordt steeds meer zichzelf en daar ben ik blij mee. Hij kan steeds beter bij zichzelf blijven. Hierdoor geeft hij mij de structuur en duidelijkheid welke ik nodig heb om me fijn te kunnen voelen binnen een relatie. Zijn humor vind ik echt geweldig. Hij heeft een flexibele instelling en dat maakt het leven vrolijk en blij, vind ik. Ga ik echter over een grens dan is de correctie ook erg duidelijk en zeer vaak ook erg pijnlijk *bloos*
Vaak ben ik nog in gevecht dat ik, als zelfstandige vrouw met zware baan, behoefte heb aan sturing/discipline maar ook aan straf.

Ik vind het fijn om zijn liefde te voelen op de manieren welke hij mij wilt geven, zoals knuffelen, heerlijke seks, verwennen, maar ook straf, over de knie, in de hoek, aandacht, gesprekken. Er zijn vele uitingen van liefde en betrokkenheid. De HD manier vind ik de mooiste en duidelijkste manier, maar ook de moeilijkste.

Het gaat om de balans tussen vanilla en HD. Ik weet even geen ander manier van zeggen. En hoe moeilijk het soms voelt, ik zal geen andere relatie willen dan de HD-relatie welke ik nu met John heb.

Een HD relatie kan, in mijn ogen, niet zonder wederzijdse liefde, vertrouwen en respect. Het geeft mij een warm en vrij gevoel dat ik zoveel liefde en respect voor John voel en onnoemlijk veel vertrouwen in hem heb.

In de toekomst kan ik niet kijken, Trek ik mijn ervaringen met John door naar de toekomst dan worden we samen oud. Hij met zijn wandelstok en ik achter mijn rollator. Hij tilt zijn trillende hand op en zegt met oude stem:�Carrie pas op hoor. Al trillen mijn handen ik kan je nog steeds een pak voor je blote billen geven�

Carrie