-->

 

 Getuigenis Bettie

 Ik schrijf deze getuigenis om te laten zien welke voordelen het voor een stel kan hebben om aan huiselijke discipline te doen. Wij hebben dit vanaf het begin van ons huwelijk, nu vijfentwintig jaar geleden, in onze relatie ge�ntegreerd.

Laat ik eerst vertellen dat mijn echtgenoot en ik hoogopgeleid zijn. We hebben beiden gestudeerd en een goede baan. Daarnaast bekleden we nog diverse maatschappelijke en bestuurlijke functies. Ik ben ervan overtuigd dat huiselijke discipline me het zelfvertrouwen en de kracht heeft gegeven om dit te bereiken, zowel op zakelijk als persoonlijk vlak.

Even iets over onze achtergrond: ik ontmoette mijn man toen ik 16 was. Ik zat in de bovenbouw van de middelbare school; hij was 26 en een boezemvriend van mijn broer. In het begin maakten mijn ouders zich zorgen over het leeftijdsverschil, maar toen ze in de gaten kregen dat hij goed voor me was, stapten ze daar overheen. Karel was mijn eerste en enige vriendje. Na acht jaar verkering zijn we getrouwd. Op mijn 25e liep ik als maagd naar het altaar. Karel wist dat dit erg belangrijk voor me was. Tijdens onze verkering heeft hij me dan ook nooit onder druk gezet om seks met hem te hebben. In deze periode heb ik een mateloos vertrouwen in hem gekregen.

Niet lang nadat we getrouwd waren, vertelde Karel me dat hij een huwelijk met traditionele waarden wilde. Ik begreep eerst niet wat hij bedoelde en toen hij het me had uitgelegd, was mijn eerste reactie: "O nee, geen sprake van!". Ik had per slot van rekening mijn studie aan een erg progressieve universiteit gevolgd en was van een generatie die de wereld wel zou veranderen. Vrouwen waren gelijkwaardig aan mannen. De arbeidsmarkt ging in die tijd steeds meer voor vrouwen open. Wij waren de generatie vrouwen voor wie de kansen voor het grijpen lagen. Karel hield echter vol en hoe meer hij erover praatte, hoe meer ik de voordelen ervan begon in te zien. Ik hield veel van hem en toen ik in de gaten kreeg hoe belangrijk het voor hem was, ging ik ermee akkoord om het te proberen. In die tijd had ik echter nog geen idee hoe goed het me zou doen, sterker nog hoe nodig ik het zou hebben om mijn doelstellingen te halen. Ik kan met trots zeggen: "Ik ben een vrouw die op haar billen krijgt als het nodig is en ik zou het voor geen goud willen missen!".

Toen we ermee begonnen heeft Karel een aantal 'regels' voor me opgesteld. Het waren vrij eenvoudige regels:

1. Ik dien mijn echtgenoot te aanvaarden als heer des huizes en moet te allen tijde zijn autoriteit erkennen, ook als hij me zo nodig straft.

2. Ik moet bereid zijn me bij zijn wil neer te leggen. In ons huwelijk zijn we gelijkwaardige individuen. We zijn daarentegen niet gelijkwaardig qua macht. Als we het ergens over oneens zijn, heeft hij het laatste woord.

3. Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om ons huwelijk harmonieus te houden.

4. Ik zal mijn best doen om mijn heer des huizes te behagen. Ik zal kleren dragen die mijn vrouwelijkheid benadrukken maar die niet uitdagend overkomen bij anderen. Om dit te bereiken houd ik mijn gewicht in de gaten, draag ik jurken of rokken, geen broeken, draag ik smaakvolle make-up en besteed ik aandacht aan mijn haar. Ik heb lang, krullend, rood haar. Karel vind dat ik het buitenshuis op moet steken. Als ik thuis ben, draag ik het los, omdat hij dat graag ziet, Karel vindt dat het haar van een vrouw een uiting van haar schoonheid is die aan haar man is voorbehouden.

5. De relatie tussen Karel en mij gaat voor alles. Er is niets belangrijker dan ons huwelijk. Als er een probleem is, dan gaat de oplossing die het beste voor onze relatie is, altijd voor.

6. Als ik me ergens onzeker over voel, vraag ik Karel om zijn mening. Ik luister naar hem en zal zijn mening altijd in mijn besluitvormingsproces meenemen. Als ik er dan nog steeds niet uitkom, zal ik Karel vragen de beslissing voor me te nemen en aan deze beslissing zal ik me dan ook houden, ook al is het niet de optie waar ik zelf aan dacht.

7. Mijn gezondheid en veiligheid staan altijd voorop.

8. Ik zal niet vloeken of woorden gebruiken die als vloeken kunnen worden uitgelegd.

9. Ik moet me altijd als een echte dame gedragen en geen dingen doen die ons huwelijk in een kwaad daglicht stellen.

10. Ik moet mijn emoties onder controle houden. Eerst nadenken en dan pas wat zeggen; ervoor zorgen dat mijn emoties niet de boventoon voeren.

11. Ik krijg periodiek, iedere zondag, een pak op mijn blote billen. Dit pak slaag wordt niet gegeven in plaats van slaag voor straf, maar als aanvulling daarop. We hebben de zondag gekozen, omdat ik dan de nieuwe week inga in de wetenschap dat Karel van me houdt en me beschermt.

12. Een pak slaag voor straf wordt zo snel mogelijk na het vergijp gegeven; op mijn blote bips. Vervolgens moet ik in de hoek staan.

Verder hebben we richtlijnen opgesteld voor alledaagse onderwerpen die in iedere relatie voorkomen, zoals: vrienden en roddelen, met welk soort vrienden we omgaan en waar en hoe we ons geld besteden. Dit is niet terug te vinden in de regels, omdat de regels en richtlijnen zich net als ons huwelijk in de loop van de tijd ontwikkeld hebben.

Twaalf eenvoudige regels; hoe moeilijk kan het zijn om je daar aan te houden? Nou, een stuk moeilijker dan je in eerste instantie zou denken. Ik ben een echte roodharige, met het bijpassende temperament. Ik wist dat de regel die met mijn emoties te maken heeft, het moeilijkst zou worden!

Op een zondag waren al mijn broers en zusters bij ons op bezoek. E�n van mijn schoonzussen kan bij mij het bloed onder de nagels vandaan halen door alleen maar 'hallo' te zeggen. Van mijn man, die dat natuurlijk weet, heb ik een uur voor ze kwamen, mijn wekelijkse pak op mijn billen gehad. Hij wilde hierdoor bereiken dat ik wat meer geduld zou kunnen opbrengen en dat ik twee keer na zou denken, in plaats van spontaan alles er maar uit te flappen. Dit keer bestond mijn periodieke pak slaag niet alleen uit een portie met de hand, maar ook nog met de paddel. En niet een half uur, maar drie kwartier. Ik moest ook in de hoek staan, om te bedenken hoe ik zou handelen in situaties die zich zouden kunnen voordoen. Toen ik weer uit de hoek mocht komen, liet ik Karel weten dat hij helemaal gelijk had me extra onder handen te nemen en dat ik het gevoel had dat ik de dag zonder kleerscheuren door zou kunnen komen.

Op het moment dat ik dat zei meende ik het oprecht. Mijn familie arriveerde en aanvankelijk ging alles van een leien dakje. Tja, wat wil je, iedere keer dat ik ging zitten, had ik een geheugensteuntje. Wat kon er mis gaan? Mijn schoonzus deed af en toe moeilijk, maar ik ging hier prima mee om. Ik verloor mijn humeur niet en behield mijn glimlach. Karel had het in de gaten en wreef af en toe over mijn rug of liet zijn hand op mijn billen rusten. En geloof me, het gevoel van zijn hand op mijn bips -vooral na een pak slaag-, doet me beseffen dat ik gestraft wordt als ik me niet weet te gedragen. Mijn schoonzus begon me op een gegeven moment uit te horen over onderwerpen die ik niet wilde en hoefde te bespreken in het bijzijn van mijn familie, en ze wist van geen ophouden. Toen ik in de keuken stond om het dessert te maken, kwam ze bij me staan. Ze bleef maar vragen stellen. Toen ontplofte ik en snauwde haar niet al te zacht toe: 'Jij weet ook van geen ophouden h�? Wat ben je toch ongezond nieuwsgierig kutwijf!' Ik zag aan de blik in Karel zijn ogen dat ik me flink in de nesten had gewerkt. De rest van de dag bleef de sfeer voor iedereen, maar zeker voor mij, gespannen. Ik wilde het liefst dat ze maar vertrokken, dank kon ik mijn lot onder ogen zien. Aan de andere kant wilde ik maar dat ze bleven, zodat ik niet op mijn billen zou krijgen.

Uiteindelijk vertrokken ze. Karel liet me onmiddellijk weten dat ik een ongenadig pak slaag zou krijgen. Mijn gevoel hoopte dat hij me ermee weg zou laten komen, maar mijn verstand zei me, dat ik een pak op mijn bips had verdiend. Ik kreeg de opdracht naar boven te gaan en me klaar te maken. Klaar maken betekent bij ons: make-up weghalen, mijn haar opsteken, mijn rok en panty uitdoen en met mijn broekje omlaag in de hoek staan wachten tot Karel naar boven zou komen. Soms komt hij al na vijf minuten, maar soms duurt dat ook een uur. Dat hangt er maar vanaf hoeveel tijd Karel nodig heeft om zich voor te bereiden op het pak slaag dat hij gaat uitdelen.

Na tien minuten komt Karel naar boven en zegt me bij hem te komen. Hij laat me tussen zijn benen staan en vraagt me waarom ik een pak slaag ga krijgen. Ik vertel hem dat dit om drie redenen is:
(1) ik heb de regel overtreden dat ik geacht wordt mijn emoties in bedwang te houden. Dat deed ik niet toen ik zo lelijk tegen mijn schoonzus uitviel;
(2) ik heb een woord gebruikt, dat een dame niet hoort te gebruiken en
(3) ik heb door mijn humeur te verliezen mijn gasten een ongemakkelijk gevoel gegeven. En daardoor heb ik mijn echtgenoot te schande gemaakt.

Karel was het helemaal met me eens en zegde me drie pakken slaag aan, met tussendoor een afkoelperiode in de hoek. Ik werd telkens 30 minuten op mijn bips geslagen. Karel telt het opwarmen niet mee, dus wanneer ik het over 30 minuten heb, bedoel ik 30 minuten harde klappen. Daarna moest ik mijn familie bellen en mijn excuses aanbieden. Ook werd me verteld dat ik de hele aankomende week als volgt gestraft zou worden: als ik thuis kwam, zou ik in de hoek moeten gaan staan met mijn broekje naar beneden en zo moeten wachten tot Karel thuiskwam. Ik zou iedere dag 30 minuten op mijn blote bips krijgen en iedere dag na het eten naar bed gestuurd worden. Licht uit, dus niet lezen en geen TV. Sommigen zullen dit een zware straf vinden en dat is het ook, maar om eerlijk te zijn, zeker omdat het niet de eerste keer was dat ik me in het bijzijn van mijn familie zo liet gaan, had Karel het idee dat hij het me voor eens en voor altijd duidelijk moest maken.

Toen de week voorbij was heb ik Karel mijn oprechte excuses aangeboden en hem verteld dat ik erg mijn best zou doen me voortaan te beheersen. Ik zei hem ook dat ik het waardeerde dat hij me zo aangepakt had, omdat ik me daardoor veilig, geliefd en beschermd voelde. Ik weet dat als de straf voorbij is, mijn lei weer schoon is. Geen van ons beiden blijft in boosheid of gemopper hangen. Hij drukte me stevig tegen zich aan en zei me dat er wat hem betreft niets gebeurd was. Ondanks dat laatste besloot hij wel, dat ik voor een periode van drie maanden, telkens als we mijn schoonzus zouden ontmoeten, ter herinnering een pak op mijn bips zou krijgen. Ik gaf toe dat dat rechtvaardig klonk en dat ik het op prijs stelde dat hij me wou helpen mijn humeur te bewaren. Hij waarschuwde me wel dat als deze geheugensteuntjes niet zouden werken, hij me ongenadig onder handen zou nemen. Sinds die dag kan ik de keren dat ik op mijn billen kreeg vanwege mijn schoonzus en mijn humeur op de vingers van ��n hand tellen.

Een andere keer dat ik een vreselijk pak op mijn billen heb gehad, was omdat ik de regel over gezondheid en veiligheid had overtreden. Ik ben een slanke vrouw die erg van snoepen houdt. Dat ik zo slank blijf is eigenlijk een wonder. Hoe dan ook, wanneer ik een snoepbui heb, neem ik niet het meest gezonde voedsel tot me. Ik had een zware bronchitis die wel twee maanden aanhield. Mijn echtgenoot ging mee naar alle doktersbezoekjes en hij wist dus wat er gezegd werd. Hij wist dus dat ik tenminste vijf pond zou moeten aankomen. Geen probleem, zou je zeggen. Karel deed erg zijn best me te helpen. Hij maakte zelfs prote�ne-shakes voor me. Als hij me vroeg of ik ze wel opgedronken had, zei ik ja, maar vertelde er niet bij dat ik daarna niet meer at, omdat ik zo vol van de shakes zat. Tijdens het volgende doktersbezoek was ik vijf pond afgevallen in plaats van aangekomen. Karel was woest, omdat ik oneerlijk tegen hem geweest was. In de spreekkamer zei hij dat hij naar passende oplossingen zou zoeken. Ik wist meteen dat ik in de problemen zat. De hele weg naar huis heb ik gehuild en toen we thuiskwamen ben ik meteen naar boven gelopen. Toen hij bovenkwam vroeg hij me waarom ik een pak slaag zou krijgen. Ik antwoordde dat ik oneerlijk tegen hem was geweest door hem niet te vertellen over de shakes en dat het feitelijk gelijkstond aan liegen. Ik werd vervolgens over de knie gelegd en kreeg 30 minuten met zijn hand en met de riem op mijn billen. Daarna werd ik in de hoek gezet om na te denken over mijn leugenachtige gedrag. Toen ik weer uit de hoek mocht komen heb ik hem verteld dat ik spijt had ik hem met mijn gedrag gekwetst had. Ik zei dat ik blij was dat hij zoveel van me hield. Hij hield me vast, terwijl bij mij de tranen rijkelijk vloeiden. Vervolgens kuste hij me en stuurde me naar bed om een dutje te doen. In bed bedacht ik wat voor een geluksvogel ik eigenlijk was, dat mijn man van me houdt, ook als ik domme dingen doe.

Na 25 jaar krijg ik steeds minder op mijn billen, maar ik krijg nog steeds een periodiek pak slaag op zondag. We doen dit om de verbondenheid aan elkaar sterk te houden. Iedere keer als een vrouw over de knie van haar echtgenoot ligt, voelen zij beiden extra sterk hun liefde en verbondenheid. Na een pak op mijn blote billen voel ik me geliefd en beschermd. Als stel communiceren we beter. Veel van onze vrienden verbazen zich erover dat we nog steeds een pas verliefd stel lijken.

Kan het wel, dat een man zijn vrouw een pak slaag geeft? Ik zeg van wel, want kijk wat het me opgeleverd heeft: ik heb de nodige vervolgopleidingen gedaan en daarbij behoorde ik telkens tot de beste studenten. Ik heb een stuk meer zelfvertrouwen gekregen en weet dat ik alles kan bereiken wat ik maar wil. Mijn talenten zijn zijn talenten, mijn vreugde is zijn vreugde en zijn geluk is het mijne. Door hem medeverantwoordelijk te maken voor mijn voornemens, kan ik mijn doelen steeds hoger stellen. En dat maakt van ons betere mensen en als gevolg daarvan wordt ons huwelijk steeds beter.

Deze manier van leven is misschien politiek niet helemaal correct, maar werkt op de ��n of andere manier heel goed voor ons. Ik zou het nooit willen veranderen. Als Karel om de ��n of andere reden niet meer in staat zou zijn me een pak op mijn bips te geven, dan zou ik weten dat niets onze liefde in de weg kan staan en dat we wel een manier zullen vinden om door te blijven gaan. Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat mijn echtgenoot me over de knie legt als dat nodig is. Ik zou het nooit anders willen.

Bettie.
Hosted by www.Geocities.ws

1