Waarom billenkoek belangrijk is

Nadat we gemerkt hebben hoe onze relatie ten positieve veranderd is nadat we ons zijn gaan bezig houden met huiselijke discipline (HD), moeten mijn partner en ik het nu geruime tijd zonder elkaar stellen. En ondanks hero�sche en uitputtende pogingen van beide kanten tot discipline op afstand, valt onze relatie uit elkaar. En snel ook.

We hebben in de hoek staan geprobeerd, mond uitwassen met zeep, standjes, het schrijven van een opstel, ja, zelfs mezelf een pak op mijn bips geven terwijl hij me telefonisch aanwijzingen geeft. Maar het werkt allemaal niet. Ik doe mijn best. Ik doe mijn best mee te gaan in de straffen die hij voor me in petto heeft, maar de waarheid is dat het een mechanisch gebeuren blijft.

Bergrijp me niet verkeerd. Ik houd evenveel van hem en ik respecteer hem evenveel als anders. Ik kan me niet voorstellen dat ik met iemand anders zou gaan, al slaag ik er de laatste tijd niet erg in dit te laten zien. Maar mijn vermogen dit soort gevoelens met hem te bespreken, ontbreken momenteel. Net zoals dit het geval was toen we nog niet met HD bezig waren.

Ik denk dat dit komt door het ontbreken van een pak slaag.

Zonder het pak slaag (jezelf op je billen slaan heeft beslist niet hetzelfde effect), raakt HD voor mij zijn kracht kwijt. Het is als het proberen te dansen terwijl je schoenveters aan elkaar gebonden zijn of de liefde te bedrijven met mijn benen over elkaar geslagen. Het is als een applaus zonder een optreden. Het is als een ererondje zonder wedstrijd. Het is�.althans voor mij, onmogelijk.

Mijn partner is gefrustreerd. Hij heeft me laten weten dat, 'als die HD werkelijk zo geweldig is, het moet blijven bestaan als ze niet bij elkaar zijn'. Ik voel me gefrustreerd omdat ik het gevoel heb dat hij de voordelen die HD voor onze relatie heeft, los ziet van de kern die zorgt dat het voor mij werkt.

Ik heb nog nooit iemand een pak slaag gegeven, maar ik vermoed dat het heel anders er een te geven dan er een te krijgen. Ik denk dat het oplucht als je iemand waar je boos op bent een pak slaag geeft, maar dit wordt waarschijnlijk deels ondergesneeuwd door het feit dat je de controle moet bewaren en verantwoord moet straffen. Het is per slot van rekening een mens van vlees en bloed die je slaat, geen boksbal - je kunt er niet zomaar op los slaan tot je niet meer boos bent.

Ik vermoed dat de opbrengst van een pak slaag voor degene die het geeft voornamelijk het effect is op degene die het ondergaat. De persoon die het pak op haar billen krijgt wordt rustiger, liefdevoller en redelijker. En vanuit het oogpunt van degene die de straf uitdeelt, tja, straf is straf, nietwaar? Ik stel me voor (en voor mij is dit gissen) dat mijn partner verwacht dat ik op alle straffen die hij me geeft net zo zou moeten reageren als op een pak slaag. Of dat ik in elk geval zou moeten reageren.

Maar dat staat gelijk aan zeggen dat alle seksuele activiteiten me een orgasme zouden moeten bezorgen, of dat alle grapjes me aan het lachen zouden moeten brengen.

Alle straffen zijn niet gelijk. Een pak op de bips brengt een primaire reactie in me teweeg zoals niets anders doet. Alle gevoelens van vertrouwen, liefde en veiligheid die HD me geeft, verdwijnen vrijwel geheel voor me bij het ontbreken hiervan.

Voor mij werkt HD niet zonder billenkoek. Ik zou het heel graag willen, maar het is niet zo. En gezien de zware nadruk op een pak slaag (vooral door vrouwen) op bijna alle HD blogs en forums, vermoed ik dat ik hier niet de enige in ben.

Maar waarom? Wat onderscheidt een pak op de bips van andere straffen? Het is de meest pijnlijke - ik krijg liever een ongenadig pak op mijn blote billen dan dat mijn mond met zeep gewassen wordt. Het is niet eens de meest beschamende - voor veel van ons, is het in je blote bips in de hoek moeten staan beschamender dan een pak slaag.

1. Billenkoek is lichamelijk contact met mijn partner. Het is in de tijd dat we nog niet aan HD deden en mijn partner en ik ruzie hadden, een klein stemmetje in mijn hoofd zei, 'Als hij me nu een knuffel zou geven, dan zou ik de zaak een stuk beter vanaf zijn kant kunnen bezien, weet je'. Maar dat is niet erg realistisch midden in een conflict. Mensen hebben over het algemeen niet de behoefte elkaar te knuffelen als ze boos op elkaar zijn.

Een pak op de bips is daarentegen een lichamelijk erg intieme daad die niet vereist dat mijn partner zijn oprechte gevoel van boosheid opzij hoeft te zetten. Net als bij een knuffel, als hij me op mijn billen geeft, voel ik me geliefd, gewaardeerd en belangrijk. Verbonden. En het is allemaal binnen de context van de gevoelens die we beide voelen. Geen van ons hoeft deze gevoelens opzij te zetten om te participeren in een pak slaag.

2. Billenkoek geeft mentale ruimte. Het is de enige straf die intens en direct genoeg is om mijn gedachten te ontdoen van het eindeloze geklets over wat goed en kwaad is en blabla - alles wat tussen twee mensen kan gaan staan die alles liefdevol plegen op te lossen. Wanneer een pak op mijn billen hard genoeg is, dan voert het me onmiddellijk weg van het moment, weg van mijn emotionele reactie, weg van mezelf. Het is een soort time-out van de wereld, die het mogelijk maakt de situatie te herbeoordelen en ruimte te maken voor zijn standpunt naast het mijne

3. Billenkoek is seksueel. Vrouwen in HD relaties, mijzelf inclusief, doen veel moeite de seksuele component van een pak slaag voor straf te ontkennen, maar geloof daar niets van.

Ja, er is een verschil tussen een erotisch pak op je billen of een pak slaag voor straf, maar er valt geen ontkennen aan dat ze beiden een sterke seksuele energie herbergen. We kunnen rationaliseren wat we willen dat we nat en opgewonden raken tijdens een pak slaag omdat we de dominantie van onze partner voelen, enzovoort en niet door het pak op de bips (het zegt alleen maar dat die theorie door een man bedacht is, niet door een vrouw). Maar ik noem het bullshit. Kom nou, de meesten van ons masturberen ons hele leven al bij billenkoekfantasie�n, laten we nu niet het tegenovergestelde veronderstellen.

Om te beginnen, de billen zijn een erogene zone. Zeker als hij op de plek slaat waar we op zitten, dat lekkere seksuele gevoel straalt dan op de goede plaats af. In de tweede plaats, worden vrouwen in een HD relatie gestraft terwijl ze naakt zijn, of tenminste hun billen bloot zijn - en alle relevante seksuele plekjes - bloot. We zijn bovendien voorovergebogen en geven ons over - in dezelfde houding die we aan zouden nemen als we tijdens de seks achterlangs gepenetreerd zouden worden, een houding die de meeste mannen (en veel vrouwen) erg erotisch vinden.

Dit is trouwens al het goede nieuws. We besteden veel tijd aan het ons afvragen of HD werkelijk niet meer dan een kinky vermomming is, maar op het niveau van 'als het werkt, wat doet het dan toe waarom het werkt'. Zelfs als het slechts een fetish is (hetgeen ik beslist niet denk) op welke manier kan een conflict beter opgelost worden dan door het gebruik maken van de kracht van de seksuele energie tussen man en vrouw?

4. Billenkoek kent een reinigend effect. Het is de enige straf waarvan ik weet dat deze me aan het huilen kan brengen, en zeker voor vrouwen is huilen belangrijk in het loslaten van spanning en andere intense emoties. Een straf zonder een flink pak op mijn bips zorgt dat ik gespannen en ge�rriteerd blijf en ik overspoeld wordt door negatieve gevoelens die er toch al voor gezorgd hebben dat ik me niet heb weten te gedragen (het moet gezegd worden dat ik over het algemeen gestraft wordt voor wat mijn partner noemt 'het op inadequate wijze uiting geven aan mijn boosheid'). Als ik een veilige manier zou hebben om van deze emoties verlost te raken zonder dat ik mijn standpunt op hetzelfde moment zou hoeven te verdedigen, kan ik de discussie een stuk redelijker voortzetten.

5. Billenkoek is primitief. Zo ongeveer elke andere techniek van straffen refereert aan het aanwezig zijn van hogere hersenfuncties. In de hoek staan, strafregels schrijven en dergelijke werken omdat ze me in de meditatieve staat brengen of omdat ze vervelend of saai zijn. Maar weerzin of verveling is een hogere hersenfunctie, niet een primitieve reactie. In primitieve hersenen is verveling goed, want het houdt in dat niemand probeert je te vermoorden of op te eten.

Maar billenkoek is een directe, schokkende toediening van fysieke pijn en dit gaat rechtstreeks naar het centrum van het primitieve 'hagedissenbrein' dat we hebben en dat alleen reageert op intense rudimentaire stimuli. Het trekt zich niets aan van redelijkheid en andere hogere functies en gaat rechtstreeks naar ons zenuwcentrum.

Een pak op de billen is de equivalent van een aangelijnde hond die in het nauw gebracht wordt door een losgebroken hond-- net als bij sex, het toucheert het instinct en zendt signalen uit die ons diepste wezen raken. En omdat billenkoek dieper gaat dan ons bewustzijn of geciviliseerde gedrag, heeft het de kracht om wezenlijke gedragsveranderingen teweeg te brengen.

Zie daar het dilemma. Het lijkt niet aannemelijk dat mijn partner en ik elkaar op korte termijn weer zullen zien, omdat zakelijke verplichtingen dit verhinderen. Maar zonder een pak op de bips werkt HD niet, en zonder HD komt het met de relatie niet goed.

Waar ik maar niet uit kan komen is de vraag of ineffectieve discipline in een relatie beter is dan helemaal geen. Ik neig er naar hem voor te stellen de HD maar ter aarde te bestellen tot we weer bij elkaar zijn, omdat het toch niet werkt en het niets anders doet dan zijn vertrouwen ondermijnen dat het �berhaupt iets voorstelt. Maar aan de andere kant, is het misschien beter om met deze dingen door te gaan dan er helemaal mee op te houden. Het is per slot van rekening niet helemaal ineffectief. Maar wel grotendeels.

Ik denk dat we veel minder tijd moeten besteden aan het denken hoe we creatief (maar ineffectief) aan discipline op afstand kunnen doen. We kunnen beter nadenken hoe we meer samen in dezelfde kamer kunnen zijn, waarbij ik over het bed gebogen sta en hij de mattenkopper in zijn handen heeft.