Als dingen verkeerd gaan

Ik herinner me als de dag van gisteren de eerste keer dat ik een strafsessie met alles erop en eraan probeerde. (niet met mijn huidige partner maar in een andere ongelukkige, meedogenloze relatie die een kort leven beschoren was). De kaarsen brandden. Hij was helemaal in het zwart gekleed. Ik was naakt.

Ik knielde voor hem neer, klaar voor mijn straf. Hij reikte naar me en met een KRAK, zakte de stoel waarop hij zat, in elkaar. Mijn sterke, zelfbewuste en de situatie onder controle hebbende dominant zakte tegelijkertijd in elkaar tot een weinig indrukmakend hoopje mens dat op de vloer lag.

Wat konden we anders doen dan lachen?

Natuurlijk, die ervaring had weinig te maken met huiselijke discipline (HD). Het was meer een tam en amateuristisch SM-spelletje. Maar ik leerde een waardevolle les tijdens deze korte en weinig voorstellende ervaring.

Soms gaan dingen fout.

Soms gaan ze een beetje fout, soms gaan ze heel erg fout. Maar fout gaan doen ze, en niet een beetje ook, zeker als jij en je partner voor het eerst iets proberen.

Ik wou dat er meer geschreven was over typische dingen die misgaan in een HD relatie. Als je de forums en de blogs mag geloven dan zou je de indruk krijgen dat een strafsessie altijd vlekkeloos verloopt, behoudens een sporadische verwijzing naar een onterechte straf of een gebroken paddle.

HD relaties zijn complex, hebben vele en vaak onbekende kantjes, zeker in het begin als men van beide kanten probeert uit te vinden wat wel en wat niet werkt. En ik durf de stelling aan dat HD relaties tussen progressieve stellen nog gecompliceerder zijn en vol valkuilen dan die tussen meer traditionele stellen, omdat progressieve vrouwen veel meer een mening hebben over wat goed en fout is in een relatie dan conservatieve vrouwen.

Hoewel (idealiter gesproken!) ik me zonder tegenspraak en verzet aan de straf van mijn partner overgeef, of ik nu wel of niet vind dat ik het verdiend heb, zijn onze afspraken gebaseerd op samenwerking. We praten er veel over wat goed werkt en wat niet, wat eerlijk is of oneerlijk, wat de consequenties van bepaalde overtredingen zou moeten zijn (nogmaals, niet op het moment zelf, maar erna en in het algemeen gesproken). Discipline is altijd onderwerp van gesprek in onze relatie.

Gelukkig, zitten we (nog) niet op een stoel die op instorten staat, maar er zijn genoeg andere dingen die fout gaan. Over het algemeen zijn het kleine incidentjes, die meestal te wijten zijn aan een eerder onopgemerkt gebleven gat in de communicatie of een uitprobeersel dat niet liep zoals het bedoeld was.

Het meest recente incident deed zich vandaag voor.

We brengen veel tijd door zonder elkaars gezelschap, dus zijn we altijd op zoek naar creatieve manieren van discipline op afstand, en het ouderwets de mond uitwassen leek een uitstekend idee. Jammer genoeg hebben we de heftigheid van deze vorm van straffen onderschat.

Na een bijzonder hectische dag, hadden mijn partner en ik een verschil van mening wat zo uit de hand liep dat ik 'Val dood!' tegen hem schreeuwde en vervolgens de telefoon ophing. Hoe boos ik ook was, ik had er (bijna) onmiddellijk spijt van en realiseerde me dat ik de klos was als we elkaar weer zouden spreken. En zoals het hoorde, werd ik met de consequenties geconfronteerd, een ongenadig pak op mijn billen en een uur in de hoek staan, waarvan een half uur diende te gebeuren met een stuk zeep in mijn mond.

Het bleek dat een half uur met een stuk zeep in je mond bijzonder onaangenaam is. (Probeer maar eens). Zo onaangenaam dat ik toegaf aan de verleiding de zeep uit mijn mond te nemen voor het half uur om was. Mijn partner en ik hadden afgesproken dat het weigeren een straf te ondergaan een van de zwaarste overtredingen was die de basis onder de HD relatie weg zou halen. Dus het resultaat van het zonder toestemming verwijderen van het stuk zeep uit mijn mond, leidde ertoe dat ik een week lang iedere avond met een stuk zeep in mijn mond in de hoek zou moeten staan.

Ik hield het drie dagen vol. Een half uur een stuk zeep in je mond is bijzonder onaangenaam, maar te verdragen. Drie dagen achter elkaar een half uur een stuk zeep in mijn mond doet meer pijn dan het ergste pak dat ik ooit op mijn billen heb gehad. Op de derde dag (gister) had ik blaren in mijn mond en kon ik niet meer eten of drinken zonder dat ik erge pijn had. Hoewel de straf aanvankelijk een goed idee leek, was het een absolute miskleun op disciplinair gebied. Hoewel een straf pijn behoort te doen, was het duidelijk dat we ongewild een grens gepasseerd waren in de richting van iets veel extremers dan HD.

Omdat het integreren van HD in onze relatie van oorsprong mijn idee was, voelde ik druk om mijn straffen voorbeeldig in ontvangst te nemen zo dat ik hem duidelijk kon maken hoe serieus ik was over deze levensstijl. Ik werd daardoor veroordeeld de martelaar uit te hangen en zonder klagen de situatie te nemen zoals hij zich voordeed.

Gelukkig, hielden mijn hogere hersenfuncties vol dat deze straf te extreem was en toen de vierde dag aangebroken was, legde ik de situatie aan mijn partner uit en vroeg om een alternatieve straf. We bespraken het en hij bepaalde nieuwe consequenties.

(Het is belangrijk om te vermelden dat ik hem niet opgebeld heb om te zeggen dat ik het niet meer zou doen, punt uit, wat disrespectvol geweest zou zijn en de integriteit van de HD aangetast zou hebben. In plaats daarvan heb ik de situatie uitgelegd en om een alternatief gevraagd. En omdat onze relatie gebaseerd is op veiligheid, gezonde grenzen en vertrouwen waren we in staat om voor iets minder extreems te kiezen en zonder zijn gezag te ondermijnen of onze relatie te beschadigen).

Het oplossen van problemen verloopt niet altijd soepel.

De ergste misstap die we ooit hebben begon kwam vreemd genoeg voort uit zo ongeveer de kleinste straf die ik ooit gehad heb - vijf minuten in de hoek moeten staan. Toen ik me er tegen verzette, heeft hij het verdubbeld naar tien minuten. Ik heb mijn tijd uitgediend, maar ook na het in de hoek staan, wist ik niet waarom ik straf gekregen had.

Het is maar een kleine stap, maar tevens een grote vergissing (Tip: benoem alles, zelfs de meest kleine dingen). Ik bleef mokken, en de volgende keer dat ik me aan hem ergerde, begon ik er weer over en beschuldigde hem van 'wreedheid en mishandeling' omdat hij me niet voldoende duidelijk had gemaakt waarom ik gestraft werd.

Nu is 'mishandeling' niet een woord dat je gemakkelijk in een relatie zult gebruiken, en zeker niet in de context van HD, waar de grootste angst van een man is dat een vrouw zich tegen hem keert en het eerste het beste politiebureau binnenwandelt en zorgt dat hij gearresteerd wordt voor huiselijk geweld. En in de context van HD is tien minuten in de hoek moeten staan zeker geen mishandeling, om wat voor reden het ook is.

Ik had het er zonder nadenken uitgeflapt en het resultaat was een serieuze breuk in het prille vertrouwen in onze HD relatie. Het heeft even geduurd voor dat we daarna de smaak weer te pakken hadden. Hij hield op met me te straffen. Als ik tien minuten in de hoek moeten staan al mishandeling noemde, dan leek het hem �berhaupt niet meer vertrouwd me te straffen. Onze relatie kreeg een flinke dip in termen van vertouwen, communicatie en intimiteit.

Maar uiteindelijk hebben we dat ook weer opgelost. (Met behulp van een serieus pak slaag dat zorgde dat ik veel spijt had van het zo onachtzaam beschamen van ons vertrouwen.

We hebben natuurlijk ook de gebroken paddles meegemaakt en andere grappige momenten.

Onze enige poging tot een pak op de bips over afstand waarin hij me aanwijzingen gaf over de telefoon, strandde in hulpeloos gegiechel omdat hij steeds maar bleef herhalen, 'Concentreer je op de kracht'. Probeer maar eens in een berouwvolle en onderdanige stemming te blijven als je het beeld van Luke Skywalker die van Obi Wan een pak op zijn billen krijgt, niet uit je hoofd kan krijgen.

En natuurlijk�

Het telefoontje dat binnenkomt tijdens een pak op de billen en dat beantwoord moet worden, heeft tot het creatief gebruik van de 'op stil'-stand geleidt.

De keren dat ik in de hoek heb gestaan zonder dat ik zelfs maar iets had misdaan omdat ik de afgesproken in geheimcode die we gebruiken als hij me over de telefoon moet straffen en de collega's kunnen horen wat hij zegt, verkeerd begrepen had

En inderdaad, heel veel gebroken paddles.

Het punt is, dat dingen fout gaan. Het hoort er bij dat als twee mensen samen een relatie hebben, zeker als dit er een is met emoties en complexiteit van HD. Als alles maar op rolletjes loopt en je kwaad wordt als dit niet het geval is, dan kan de relatie op niets uitlopen ongeacht de HD kant ervan. Het is gecompliceerde en serieuze materie die veel oefening behoeft. Maar als je missers verwacht, laat ze over je heen komen en gebruik ze als aanleiding om de communicatie op te poetsen. Verder kunnen het leuke en tedere herinneringen worden die je dichter bij elkaar brengen.