CONCHA BLANCO naceu en Lires-Cee (A Coruña), mestra de profesión - desde 1970 exerce a docencia, estivo durante vinte anos no CEIP Eugenio López e na actualidade imparte Galego no IES Agra de Raíces (Cee)-, é unha autora xa recoñecida na literatura infantil e xuvenil. Ademais é coautora de varios libros de texto.
Mereceu varios premios: na Agrupación O Facho, no "Barco de Vapor" e o "Lazarillo"
Obras literarias:
CONTOS PARA A ESCOLA (1981);
COUSIÑAS PARA A ESCOLA;
A CAMIONETA DE MEDIA RISA;
O NOSO PEPE, (E. do Castro, 1989);
CHUCHAMEL;
¿ANDRÓMENAS?, (SM, O Barco de Vapor, finalista 1988);
A MISTERIOSA MONTAÑA DE PENA NEGRA;
A VACA TITIRITEIRA, (Bruño, Premio O FACHO, 1991)
O MILAGRE DE CAROLA;
A PAPOULA ERA MÁXICA, ( E. do Castro, 1994);
A DISCO ECOLOXISTA,
O VESTIDO DE CORA, (Sotelo Blanco,1996);
MARCELO NON ME TOMA O PELO;
A MAXIA DA BOLA METÁLICA;
O ANIVERSARIO DE ANA, (Alfaguara, 1997);
BERTA NON SOUBO VOAR, ( Pentalfa, narrativa, 1995);
A MIN QUE ME IMPORTA, (1998);
QUERO QUE VEÑAN OS MEUS PAIS, (2000).
Concha Blanco: O
noso Pepe
Ilustracións de X.
Vizoso.
Narrativa para nenos.Ediciós do
Castro.
Sada, 1989
-Nenos,nenas.Rapaces todos:Eu son un compañeiro de 6º, que cheguei ata aquí da man do voso mestre, que nos cursos pasados foi meu, para presentarvos o meu libriño: "O NOSO PEPE", unha especie de diario que escribin cando foi do accidente.
Concha Blanco: ¿Andrómenas?
Ilustracións de Julio Gutiérrez Más
Col. O Barco de Vapor, 17. Serie
Vermella.
Eds. S.M. Madrid, 1989
Suso ten trece anos. É un rapaz tímido e simpático que vai sentindo as transformacións de todo adolescente. Un día comezan a sucederlle estraños feitos: alucinacións, perdas, achádegos misteriosos... A explicación só pode darlla Antón, o irmán xémeo con quen nunca puido falar.
Concha Blanco : A vaca titiriteira
Ilustracións de Mari Fe Quesada
Col. Altamar.
Ed. Bruño,A Coruña, 1991.
Palmira é unha vaca especial.-¿Sabes en que se diferencia das demais?
-Pois...¡no rabo! Un día acordou romper a rutina da súa vida diaria: céibase da corda que lle arrodea o pescozo, despídese das compañeiras e vaise polo mundo adiante. Na súa andaina acontécenlle singulares aventuras... ata que, por fin, atopa unha amiga e, a partir de entón, a vida foilles moi divertida.
Concha Blanco, con linguaxe sinxela e salpresada con manchea de humero, resalta os valores da amizade e tamén da liberdade.Obra premiada pola Agrupación Cultural, "O Facho"
Concha Blanco: A papoula era
máxica
Ilustracións de Xosé Vizoso
Narrativa pra nenos. Eds. do
Castro
Castro, A Coruña, 1994
Novela de carácter
fantástico na que un narrador omnisciente relata, en pasado, as aventuras da
serea Antía e do neno Roi.
Este neno, nun dos seus habituais paseos pola
praia, descobre unha papoula nunha casa abandonada. A flor cóntalle a súa
historia. Cando era unha serea salvou dunha morte segura á raíña Helena, que, en
agradecemento, conseguiu que un animal mítico da China lle concedese o seu maior
desexo: verse convertida nunha flor.
Co paso do tempo, e froito do trato
diario, xorde unha fonda amizade entre Roi e a papoula, amizade que perdurará
sempre.
Concha Blanco: ¡Berta non soubo voar!
Pentalfa narrativa
Santiago, 1995
Logo de numerosos libros con historias infantís-xuvenís sorpréndenos con esta novela pensada para adultos, na que se conxugan moitos verbos como tolerar, confiar, compartir. Berta, unha muller de corenta e poucos anos, non soubo voar. Vive unha historia que puido ocorrer en calquera localidade de Galicia. A protagonista encarna ás persoas de sexo feminino privadas de liberdade, mentres a súa filla Alba representa á muller con autonomía á que Berta quere acceder.
Concha Blanco: Marcelo non me toma o pelo
Ilustracións
de Vicente Blanco
Infantil,ata 8 anos,Sotelo Blanco.
Santiago, 1995
El era un rato. Tiña a cabeza pequena, os ollos pequenos e as orellas pequenas. O rabo era longo. Pesaba coma unha pluma. Comía tan pouco que moitas veces se alimentaba só co cheiro. Nacera na casa dos de Eirín, dentro dun baúl vello. Todo ía ben, podíase dicir que eran un máis da familia.
Concha Blanco: A disco
ecoloxista
Ilustracións
de F. Mantecón
Col. A Curuxa, 4. Edicións do Cumio.
Vigo, 1995
Chincheta e Trapina
son un mosquito e unha mosquita que viven na casa de Pedriño. Un bo día deciden
marchar ó bosque. Voaron e voaron cruzando ríos e vales para poder aterrar nun
piñeiral. Alí atoparon un montón de amigos: xabaríns tocando tambores, vagalumes
que sorrían ó camiñar, paxaros que entoaban cancións con letra... Foron moi ben
acollidos e alí quedaron.
Entre os habituais do lugar estaba Carmiña,
estudiante de Bioloxía, e Breixo, estudiante de Arquitectura. Coa intervención
de Chincheta e Trapina coñecense, namóranse e casan.
O concello de Prado,
lugar onde está o bosque, aproba un proxecto para facer un parque natural de
expansión e recreo. No parque, Breixo e Carmiña montarán unha discoteca, pero
será unha disco moi orixinal e ecoloxista, na que tamén van traballar o mosquito
e a mosquita.
Trapina será a vixiante do parque e Chincheta o encargado da
publicidade.
Concha Blanco: ¡Berta non soubo voar!
Pentalfa narrativa
Santiago, 1995
Logo de numerosos libros con historias infantís-xuvenís sorpréndenos con esta novela pensada para adultos, na que se conxugan moitos verbos como tolerar, confiar, compartir. Berta, unha muller de corenta e poucos anos, non soubo voar. Vive unha historia que puido ocorrer en calquera localidade de Galicia. A protagonista encarna ás persoas de sexo feminino privadas de liberdade, mentres a súa filla Alba representa á muller con autonomía á que Berta quere acceder.
Concha Blanco: O aniversario de
Ana
Ilustracións de Elsa
Liliana Vázquez
Col.
Infantil. Alfaguara / Obradoiro
Vigo, 1997
Ana cumpre dez anos e érguese feliz. Recibe un día máis o cariño dos seus pais e con eles prepara unha festa para os seus amigos. Pero o día depáralle a Ana un agasallo moi especial. Como saídos dun soño fantástico, Cincenta e o Gato con botas preséntanse na celebración e engaiolan ós nenos con novas versións das súas aventuras, converténdose para eles en personaxes inesquecibles que os farán para sempre amantes dos contos.
Concha Blanco: ¡A min que me
importa!
Ilustracións de Xan López Domínguez
Col. Altamar, 29. Ed. Bruño
A Coruña,
1998
Ó longo dunha serie
de capítulos, María, unha rapaza pequena da vila de Cee, iranos descubrindo todo
o seu mundo. Así amósano-la súa familia, os seus amigos e a súa mestra, ademais
de relatárno-los últimos acontecementos máis salientables da súa vida. Mais isto
farao dende o seu punto de vista de nena, comprobándose en numerosas ocasións,
como non logra entender moitos dos feitos e dos ditos dos maiores, dándolle ela
sempre a súa propia explicación a todo o que acontece.
Presenta este volume,
como xa é habitual nesta colección, un apartado inicial onde se ofrece unha
serie de notas sobre a autora e unhas palabras desta dirixidas ó seu lectorado,
e un apéndice final no que hai un obradoiro de lectura con cuestións
relacionadas co texto.
http://web.jet.es/filix/blix/catalogoC.html
http://www.finisterrae.com/concello/cee.htm
http://www.finisterrae.com/inicio.htm