Tζαί κανεί

 1
Σγιάν  τήν πηγή πού στέρεψεν, τζ' άλλον νερό δεν φκάλει
Ιδέες εν μού έρκουνται , μες το ξερό κεφάλι

2
Σκέφτουμαι, ξανασκέφτουμαι να' βρω να γράψω κάτι
Μά έν ηφκένω πούποτε, έν έσσει μονοπάτι

3
Γιά τούτον εποφάσισα για να τα παραιτήσω
Κανεί πιον ότι έκαμα, ως δαμέ νά τ' αφήσω

4
Αφού έν τζ’ είμαι ποιητής συνέχεια νά γράφω
Έντζαι νά γράφω όσπου ζιώ, όσπου νά μπώ στό τάφο

5
Κανεί με πιόν, αφού έγραψα ώς τα εξηνταένα
Ούτε νά περιμένετε τίποτε άλλον πού μέναν

6
Τζαί τούτον πού δκιαβάζετε αφού έν τό τελευταίο
Εν έσσει μήτε νόημα, μήτε πού ναν ωραίο

7
Λυπούμαι φίλοι μου καλοί δαμέ εν να σας αφήσω
Πέρκιμον δώκει ο πλάστης μου τζ’ έν σάς παραπονήσω

8
Οτι αρκέφκει στή ζωή , κάποτε έν νά τελειώσει
Κανένας εν θελω που εσάς όμως νά μαραζώσει