Τωρά που φέφκω

 1
Φίλοι μου, ελάμνησα ποδά να σάς ποσσιερετήσω
Χαρκούμαι ήρτεν ο τζαιρός τόν κόσμο πιόν ν΄αφήσω

2
Μές τήν ζωή μου πέρασα πού σσίλια μονοπάθκια
Άλλα είχαν τραντάφυλλα τζαί άλλα είχαν αγκάθκια

3
Επέρασα πολλές χαρές τζ΄είμουν ευτυχισμένος
Μ΄αρρώστησα ο γέριμος τζ΄είμαι δυστυχησμένος

4
Για μέναν τούτη η ζωή έν έσσει ενδιαφέρον
Τζί τά παιδκιά μου, σάζουνται νά θάψουσιν τόν γέρον

5
Όσα τζ' αν είχα στή ζωή, δαπάνω έν νά τ' αφήσω
Αφού μιτά μου έν θά πάν, άμαν νά κεπερτήσω

6
Νώθω τόν χάρον δίπλα μου, θέλει νά τού κλουθήσω
Αντάμα νά λαμνήσουμεν, νά φήω νά σάς φήσω.

7
Έκαμα τό καθήκον μου, έχω παιδκιά τζ' αγγόνια
Μά γέρασα τζαί έν τζαιρός νά σάς αφήσω γρόνια.

8
Νά δώκετε μές' τήν ζωή, νά πιείτε τζαί νά φάτε
Γιατί τό πλάσμα τίποτε στόν κόσμον έν λοάτε

9
Έτο εχτές είμουν καλά,  τωρά σακκατεμένος
Τζ' αύριον άν θέλει ο Θεός εν να' μαι πεθαμμένος

10
Γιά τούτον εποφάσισα, αφού έν νά σάς αφήσω,
Νάρτω ποδά μιάν αμμαθκιάν νά σάς ποσσιερετήσω.