H  Γεναίκα

 1
Ο Πλάστης μου σάν έκτιζεν τόν κόσμο τζαί πελέκαν
Στό  τέλος εποφάσισεν τζ’ έκαμεν τήν γεναίκα

2
Τζαί έκοψεν που τόν Αδάμ ένα μιτσί κομμάτιν
Τζαί τήν γεναίκαν ‘εκαμε τζ΄είπεν του έλα νάτην

 3
Τζαί ο Αδάμ εσσιέρετουν που τούκαμεν παρέα
Γιά νάσση στόν Παράδεισο τζαί νά περνά ωραία

4
Μα τζίνη η πολλοπάητη επήεν ν΄αμαρτήσει
Τζαί του Αδάμ του γέριμου τό μήλο νά τα’ί’σει

5
Τζαί έθκωξεν τους ο Θεός νάρτουν στή γή νά ζήσουν
Πέρκιμον τζαί τόν Πλάστη μου ήσυχον πιόν ν΄αφήσουν

6
Μά η γεναίκα τζαί δαμέ τόν άδρωπο παιδεύκει
Αντί νά κάτσει έσσω της τζαί νά του μαειρεύκει

7
Εις τήν αρκήν εγύρεψεν νά βάλει παντελόνια
Τωρά ξαπώλησεν τ΄αντζιά τζ΄έπιασεν τα τεμόνια

8
Ούλλες μέ τ΄ αυτοκίνητο θέλουσιν νά γυρίζουν
Ούτε τό πλήμμα σκέφτουντε ούτε  νά σφογγαρίζουν

9
Ακόμα έσση τζαί πολλές που θέλουν νά καπνίζουν
Αντί νά πιάσουν τήν σαρκά ν΄αρκέψουν νά σαρίζουν

10
Έσση τζαί άλλες πού λαλούν πώς εν πολλά μοντέρνες
Τζαί πάσιν τζαί γυρίζουσιν μόνες τους στές ταβέρνες

11
Άδρωπε ξύπνα γλήορα  τζαί άρπαξε τή βέρκα
Κανεί σε πιόν νά κάθεσε μέ σταυρομένα σσιέρκα.