H  Αγάπη μου  Εστράφην

 1
Η θάλασσα εγλύκανεν τζι΄εγίνην σγιάν τό μέλι
Που τότε πού καϊλησεν τζ΄είπεν μου πώς μέ θέλει

2
Τζαί τά πουλιά φτεροπετούν, γυρόν τζαί τζαιλαδούσιν
Σγιά νά τό ξέρουν, τζ’ ήρτασιν μιτά μου νά χαρούσιν

3
Η αγάπη μές τά πλάσματα σγιάν τόν τζαιρόν ημοιάζει
Μέ πότε έν καλοτρζαιρκά, μέ πότ’ έσσει χαλάζι

4
Εγιώνι έχω άννοιξη, σσειμώναν έν εσσ’ άλλον
Μέσα μου τέρτιν τζαί καμόν κανεί με πιόν νά βάλλω

5
Τωρά αέρας δροσερός φυσά μές τήν καρκιά μου
Τζ΄η κάψη πούχα μέσα μου επήεν μακριά μου

6
Τζαί ο καμός πού μ’ έκρουζεν τραντάφυλλον εγίνη
Μέσα στά φύλλα τής καρκιά, τζειμέσα γιά νά μείνει

7
Τωρά γυρόν μου ψάλλουσιν τζαί τραουδούν ατζέλοι
Ήτουν τζαιρός νά πεί τό ναί, νά πεί ότι μέ θέλει

8
Ήβρα τωρά παρηορκάν τζ’ έπνασεν η καρκιά μου
Τά άστρα πού έσσει ο ουρανός θαρκούμαι τζ΄έν δικά μου

9
Ακόμα τζ’ ή πικρόδαφνη εγλύκανεν τζαί τζείνη
Που τότε που η αγάπη μου, κοντά μου ήρτεν νά μείνει.