H  Ξενηθκιά

 1
Λαλούν μου πώς στή ξενηθκιά πάσιν τζ΄αρκοντινίσκουν
Τζεικάτω έν η τύχη τους τζαί πάν τζαί τήν ιβρήσκουν

 2
Mά πού ποτζεί στή ξενηθκιά κανένας έν σέ ξέρει
Τζι’ άν αρρωστήσεις μιά μπουτσιά φαή ποιός νά σου φέρει;

3
Όσοι επήασιν ποτζεί ππαράν νά καζαντίσουν
Παρακαλούν τόν πλάστη τους γιά νά ξαναγυρίσουν

4
Τζείνου πού ξενητεύκεται έν η καρκιά του μαύρη
Σγιάν τές χαρές τού τόπου του πούποτε έθεν νάβρει

5
Εν έσσει σγιάν τόν τόπο σου τζαί ρώτα μέ τζ΄εμένα
Που έφαα τά νιάτα μου στά γέριμα τά ξένα

6
Τό πλάσμα πάει στή ξενιθκιά τζαί τι καταλαβαίνει
Ξεχάννει πώς έν άδρωπος τζ΄η πίστη του ξεβαίνει

7
Πού τό πρωί νά πάς δουλειά όσπου νά σουρουπώσει
Τζι’ ‘οσπου νά πάεις έσσω σου πάλε νά ξημερώσει

8
 Τζαί που τό χάραμα του φού πρέπει νά ξεκινήσεις
Γιά νά βρεθείς εις τήν δουλειά τζαί πάλε ν΄αρκηνήσεις

9
Ξέρω πώς θέλουν νά στραφούν ούλλοι οι ξενιτεμένοι
Δακάτω πού έν η μάνα τους τζι΄ο τζύρης τους θαμμένοι

10
Τζαί τό ψουμί της Ξενηθκιάς σάν που τζαί νά πικρίζει
Ενώ τζείνο του τόπου σου μουσκολοά, μυρίζει

11
Όσοι λαλούν πως έν καλά της ξενηθκιά τά μέρη
Λαλούν το γιά παρηορκάν, γιατί έτσι τούς συφέρει

12
Ότι σας πούν τζι’ ότι γενεί νά τό καλοσκεφτείτε
Πριχού ν’ αποφασίσετε γιά νά ξενητεφτείτε

13
Όσα  τζαί νά σου τάξουσιν , ππαράν τζαί μεγαλία
Κάλλιον νάσαι στόν τόπο σου τζαί πέρνα μέ τά λλία