Η  Κκιλιντζιρού

 1
Εγώ ‘με η κκιλιτζιρού τζαί σου φακκώ  τήν πόρτα
Να μ’ ασημώσεις έρκουμε τζαί να σου πώ τήν σόρτα

2
Ήρτα νά πώ τήν σόρτα σου, νά πώ τό πεπρωμένο
Γιά τόν καθέναν άδρωπο εν που ξαρκής γραμμένο

3
Εν νά σού πώ τήν σόρτα σου νά πώ τό ριζικό σου
Σάν εν γραμμένο δαχαμέ στό σσιέρι τό δικό σου

4
Λαλούν σου μέν πίνεις ποτά κόψε τζαί τό φαήν σου
Κάμνε  καπάλιν δίαιτα νάν πιό πολλή η ζωή σου

5
Μά άν εν γραφτό τής σόρτας σου τό πότε εν νά πεθάνεις
Άμμαν εν νάρτει η ώρα σου τίποτε εν θά κάμεις

6
Τζίνο που έσσει η σόρτα σου στό σσιέρι σου γραμμένο
Ότι τζι΄αν κάμεις θά γενεί, κακό, γιά ευλοημένο

 7
Αν γράφει ότι στή ζωή θά ‘σε γεριμομένος
Όσα ριάλια τζι΄αν κρατάς θα’σαι δυστυχισμένος

8
Ότι εν γραφτό σου εν νά γενεί, νά τό κατανοήσεις
Αν γράφει νάσαι  άρκοντας ‘πο ούλλα εν ν’ αποκτήσεις

9
Γιά τούτο νάσαι σίουρος πώς ούλλα εν γραμμένα
Τζαί δέν ποφεύκεις τίποτε, γιά κρόστου μου τζ’ εμένα