Είμαστε άραγε Έλληνες;

  1
Κάθουμε συλλοίζουμε γιά νάβρω τήν αλήθκια
Είμαστεν άραγε Ελληνες οξά εν παραμύθκια

2
Γρόνους πολλούς πρίν τόν Χριστό γράφει η ιστορία
Ιρταν βαρβάροι κάμποσοι που πέρα στήν Περσία

3
Ήρτεν ο Πέρσης βασιλιάς να πιάση τζαί τήν Σπάρτη
Νά μεγαλώση έθελεν τήν χώρα του στόν χάρτη

4
Ζητά τους νά παραδοθούν τά όπλα τους να δώσουν
Νά γίνουν δούλοι τών Περσών τόν τόπο τους νά σώσουν

5
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ  του απαντά ο βασιλιά της Σπάρτης
Τζαί πολεμά ηρωικά τζαί πέφτη σάν αντάρτης

6
Γρόνοι πολλοί περάσανε τζαί πιάσανε τόν Διάκο
Γιά να σωθεί, ο Τουρκαλλάς λαλεί του τά πιό κάτω

7
[ ΓΙΝΕΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΙΑΚΟ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ Ν’ΑΛΛΑΞΕΙΣ
ΝΑ ΠΡΟΣΚΗΝΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΖΙΑΜΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ν΄ΑΦΙΣΗΣ]

8
[ΠΑΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ Κ’ Η ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ ΜΟΥΡΤΑΤΕΣ ΝΑ ΧΑΘΕΙΤΕ
ΕΓΩ ΓΡΕΚΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΡΕΚΟΣ ΘΕΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ]

9
Ο Διάκος έστι απαντά  είς τόν παπασσιά τόν Τούρκο
Παρά νά σσίψη τήν κκελλέ τζαί να χαθή στό βούρκο

10
Υστερα ήρτεν ο Ιταλός τούς τόπους μας νά πιάση
ΟΧΙ  λαλεί του ο Μεταξάς κανένας μέν περάση

11
Τζαί στά βουνά τού Μασσιερά  ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ ακούστην
Εφώναξεν ο Σταυραετός τζαί τό βουνόν εσούστην

12
Ως δαχαμέ ήταν ήρωες τζίνοι οι παλιοί προγόνοι
Αμμά ερεζιλέψαν μας ύστερα οι απογόνοι

13
Οτι μας πουν λαλούμεν Ναί τζαί σσήφκουμεν καπάλιν
Νά δούμεν η κατάσταση στό τέλος τί θά φκάλη

14
Τόν Γρίβαν έν τόν έθελαν, είχαν τον γιά οχτρόν τους
Είπαν να φύη γλήορα, τζ΄εγίνην τό δικόν τους

15
Μιά μεραρχία πού' χαμεν νά μας υπερασπίσει
Ο τούρκος εν τήν έθελε τζ΄είπεν ν΄αποχωρήσει

16
Τζαί είπαμεν πάλε τό Ναί  τζαί πάλε ΄καηλήσαμεν
Η μεραρχία εφυεν τζαί ήντα που κερδίσαμεν;

17
Τζ΄αφού οι Κυπραίοι μ’αθασην πάντα νά καηλούσιν
Γιά τούς πυραύλους είπαν μας, μέν τζαι εγκατασταθούσιν

18
Τζ’ εφύασιν τζι’ πύραυλοι τζίρτεν τό ταλευταίο
Νομίζω τούτον ρέ παιθκιά εννάν τό πιό ωραίο

19
Είμαστε θύματα εισβολής τζαί πρόσφυγες γυρίζουμεν,
Τωρά τούς άλλους εισβολοίς θέλουν νά υποστηρίζουμεν

20
Τζι’ εμείς σάν τά καλά παιθκιά που πάντα υπακούμεν
Πρέπει τούς Αμερικανούς νά τούς χειροκροτούμεν

21
Εν τό συφφέρον μας λαλούν μαζί τους να γινούμεν
Το 74 νά μέν τό θυμηθούμεν

22
Νομίζω εμπαστάρτεψεν τζι’ο νούς μας τζ’ η καρκιά μας
Τζαί τόν Θεόν παρακαλώ νά γλέπει τά παιθκιά μας

23
Γιατί αν συνεχίσουμεν μέ ούλα τούντα λάθη
Σύουρα εν νά χάσουμεν τ’ αφκά τζαί τό καλάθι.
 

 Σημ.   Όσα αναγράφονται μέ έντονο χρώμα δεν είναι μέρος του παρόντος αλλά είναι όπως τά διδαχθήκαμεν από τήν Ελληνική Ιστορία.