Δέν  Ξεχνώ

 1
Τούς  σκλαβωμένους τόπους μας ποττέ δέν τούς ξεχνούμεν
Πάντα θ’ άγωνιζούμαστε κοντά τους νά βρεθούμεν

2
Τούς τόπους μας επιάσασην, βιάσαν τζ΄εσκοτώσαν
Εσπύρασην τη συμφορά τζαί τήν καταστροφή
Μά χρόνια τζι΄αν περάσουσιν τόσα τζαί άλλα τόσα
Εμείς θ’αγωνιζούμαστε γιά τήν επιστροφή

3
Όμορφε Πενταδάκτυλε μέ τά κρυά νερά σου
Τζαί μέ τά τζεφαλόβρυσα που είσσες στήν αγκαλιά σου
Κάμε τζι’ εσού υπομονή γιατί εν θ’ αρκήση να φανή
Ξανά η  Λευτεριά σου

4
Γαλανοφόρα μάνα μας Ελλάδα Δοξασμένη
Αγκάλιασε την κόρη σου τήν μαυροφορημένη
Τήν Κύπρο που μαυροφορεί τζαί κλαίει τά παιδκιά της
Τζείνους που σκοτωθήκασιν γιά τήν Ελευτεριά της.

5
Ποττέ  εν θά ξεχάσουμεν Καρπάσι τζαί Γιαλούσαν
Πού από Νότον τζαί Βορκάν τήν θάλασσα θωρούσαν,
 Τόν Άγιον Ιλαρίωνα τζαί πέρα τήν Καντάρα,
Ο Τούρκος πού τά πάτησεν νάσση μαύρη κατάρα

6
Μόρφου ,Τζερύνια, Τρίκωμο, Βαρώσια,τζαί Πογάζι
Όποτε σας αθυμηθώ πιάννει με το μαράζι
Τζαί κλαίω τζαί λαώνουμε σπάζω τήν τζεφαλή μου
Γιά νάρτω πάλε νά σας δώ, διώ τζαί τήν ψυσσή μου

7
Πέφτω πώς έν νά τζημιθώ , μά πού νά κλείσω μάτι,
Γυρίζω όπως τόν πελλό τζεί μέσα στό κρεβάτι
Τζαί σκέφτουμαι τόν Διγενή στά Μαρμαρένια Αλώνια
Κανεί σκλαβιά τήν Κυπρο μας γιά 25 χρόνια.

8
Μα τζαί τούς αγνοούμενους, ούλοι να το πιστέψουν
Ποττέ εν τούς ξιχάννουμεν τζι΄οτι μπορούμεν κάμνουμεν
Ώσπου νά επιστρέψουν.