De rat. Antwerpen: Dupuis, 1944, 262 p. Korte inhoud - De Rat is de bijnaam van een kruimeldief die er door een concurrent ingeluisd en door Inspekteur Fert aangehouden wordt. Hij slaagt erin te ontsnappen naar het onherbergzame Amerika waar hij een nieuw, eerlijk leven wil beginnen. Met vallen en opstaan bereikt hij zowel de financiële top als het geluk in de liefde. Bij zijn terugkeer in België wil hij rehabilitatie maar wordt terug aangehouden …door Fert.

De zeven dwazen: roman zonder helden. Antwerpen: Dupuis, 1944, 205 p. – (Alibi-reeks; 1) Korte inhoud - Zeven knappe koppen zijn hun vervelend leven beu en gaan aan boord van een jacht waar de initiatiefnemer een luguber spelletje bedenkt. Eén van hen wordt in alle geheimzinnigheid door het lot als ‘moordenaar’ aangeduid en moet proberen de anderen op een subtiele manier uit te schake-len. Niemand weet wie de ‘moordenaar’ is en al direct na het eerste lijk worden de verdenkingen rond-gestrooid, ontleed en afgewezen. Eén na éen worden ze vermoord…

Reacties
(De zeven dwazen) Dergelijke literatuur kan men “altijd” als amoreel bestempelen – slechts Chesterton en een paar anderen zijn hier loffelijke uitzonderingen -, gevaarlijk achten wij ze evenwel heelemaal niet. Men knoopt aan soortgelijke lectuur nu eenmaal geen beschouwingen vast; ze is als een spel voor den geest; men ondergaat ze als een bad; men droogt zich af en voelt zich lekker! Vooral wanneer zo’n handige vent als Ram voor de juiste temperatuur heeft gezorgd (Paul Hardy, Boekengids)
(De zeven dwazen) Toch lijkt hij nu hopeloos verouderd, al biedt hij, als tour de force, een Variante op Agatha Christie’s Tien kleine negertjes (Danny De Laet, Vlaanderen)
(De Rat) Met vreugde en gewettigde verwachtingen begroeten we den nieuweling die onder het pseudoniem Albrecht Ram schuil gaat (M. Brouns, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
De Rat is meer een psychologische roman over een marginaal die het dank zij zijn wils-kracht en sluwheid toch maakt in het leven. Het avontuurlijke (in Amerika) primeert maar zowel in het begin en op het einde zitten toch voldoende elementen om van een misdaadverhaal te spreken. Een niet erg boeiend, soms hard maar ook melodramatisch verhaal weliswaar. De Zeven Dwazen is een huzarenstukje qua deductie, een soort Cluedo in boekvorm maar de te gul opgevoerde argumenten en redeneringen zijn te langdradig om de spanning er in te houden. Toch knap werkstuk.

Varia
* Schreef cursiefjes in Humo onder het pseudoniem Peter Polder en publiceerde onder deze schuilnaam, o.a. Op ontdekking in de occulte wereld
* Schreef een aflevering van de stripreeks Tif et Tondu (= Baard en Kale)

Redant, Gilbert

Haaltert, 6 augustus 1912 – Haaltert, 13 december 1999
Regent letterkunde. Was lange tijd leider, tekst- en toondichter van het VREDA-kabaret van Haaltert. Schreef ook nog verscheidene novellen.

Lieve hemel, mr. Hockx! Leuven: Davidsfonds, 1971, 172 p. – (Beiaard-reeks; 572) Mr. Hockx, een wereldberoemd suksesschrijver, heeft met zijn nieuwste manuscript een biezonder eigenaardige ervaring aan de hand. Hij heeft zijn hoofdfiguur zo rasecht, zo waarachtig getekend dat hij hem op een onverklaarbare wijze ook ‘werkelijk’ tot het leven heeft geroepen.

Reacties
Met dit boek schreef Gilbert Redant alleszins een pretentieloos ontspanningsverhaal van het betere niveau. Hij deed het met zwier en in een levendig, opvallend correct proza, dat gekenmerkt is door een afgewogen en preciese woordkeuze die tal van auteurs met hoogcreatieve literaire ambities tot voorbeeld mag strekken. Zijn verhaal is rijk aan spanning en aardig geconstrueerd. De humor wordt met enige terughoudendheid aangewend (Paul Hardy, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Origineel boekje dat zich jammer genoeg in het buitenland afspeelt. Stijl en flegmatieke Engelse humor houden het soms ontsporende verhaaltje wel onderkoeld van stijl. Spijtig dat het bij één werkje bleef.

Varia
* Verzamelde in zijn Oe zegge men ’t ammel 2000 Groot-Haaltertse zegswijzen. Het boekje werd geïllustreerd door de van TV bekende karikaturist Nesten (een oude buur van mij)

Roeck, Frans A. de

Antwerpen 1882- Schaarbeek 1973
Verbleef 16 jaar in Texas en New York, 4 jaar in India en 5 jaar in Engeland waar hij als verteller meewerkte aan grote magazines. In 1929 naar België weergekeerd.

Onder eigen naam

	De zonderlinge verdwijning van mevrouw Neuville. Brussel: R. Van Aerde, 1942, 262 p. – (De Sphinx; 1) De vrouw van het hoofdpersonage is verslaafd aan zware drugs, opium en cocaïne en verdwijnt tijdens een sessie met een Oosterse waarzegger. Wat is er gebeurd en waarom?
	Een drama in de tennisclub. Vorst-Brussel: R. van Aerde, 1947, 239 p.
	De kidnapping van mejuffer Carston. Vorst-Brussel: R. van Aerde, 1947, 249 p.

onder pseudoniem Frank Rowlands

	Een lijk in de Amblève. Vorst: R. Van Aerde, 1942, 233 p. – (De Sphinx; 2) Heer Raoul d’Autrive heeft zich teruggetrokken uit zijn zaken in zijn landgoed in de Ardennen. Kort daarop wordt zijn lijk aangetroffen in de Amblève. Uit het kleine kransje verdachten moet de moordenaar komen. Maar wie en waarom?
	Harry de rat. Vorst-Brussel: R. van Aerde, 1944, 245 p.
	De misdaad op Desborough Castle. Vorst-Brussel: R. van Aerde, 1947, 163 p.

Onder eigen naam Franz de Roeck

	Mijnheer Bell van Manitoba. Vorst; Brussel: R. Van Aerde, 1942, 233 p. – (De Sphinx; 5) Na een hachelijk avontuur in Alexandrië, Egypte en een tussenstopje in Venetië belanden enkele jongelingen weer thuis en is het wachten op de vader van Josy Bell, een steenrijke grondeigenaar uit Amerika om zijn toestemming om te mogen trouwen met de dochter van een rechter. Een Inspecteur van de B.O.B. komt roet in het eten gooien met iets uit het verleden.
	Om 2 uur 15…Square Jupîter. Vorst-Brussel: R. van Aerde, 1943, 262 p. – (De Sphinx) André Roussel, schrijver wordt ’s nachts naar een hem onbekend huis ontboden en trapt in de valstrik. Drie zusters willen hem gebruiken en hij rolt in een avontuur van gestolen Antoon Van Dijcks, sigarettenétuis en mysterieuze ringen.
	Mevrouw Cortvriendt’s vergissing. Brussel: G.I.G., z.j., 157 p. Twee vrienden komen uit Amerika aan op hun geërfde landgoed. Ze laten de be-woners in het ongewisse over hun identiteit en ontdekken zo een frauduleuze notaris en natuurlijk worden de twee helden verliefd.

onder pseudoniem M.F. de ter Haeghe

Een moord voor vijftien miljoen!. Vorst; Brussel: R. Van Aerde, 1942, 257 p. – (De Sphinx; 3) Een steenrijke man voelt zijn einde naderen en belooft heel zijn fortuin, 15 miljoen, aan een van zijn vier verwanten die hem wil helpen in te slapen. Euthanasie of moord? De volgende dag is hij dood maar wie heeft het gedaan? Onderlinge verwijten en veronderstellingen.

onder pseudoniem M. d’ Ourcq

onder pseudoniem M.F. de Reeth

Reacties
(De zonderlinge verdwijning van Mevrouw Neuville) Technisch niet onhandig; af en toe boeiend; immer langdradig en geschreven zonder taalvastheid en stijlvaar-digheid. Over ’t algemeen kleurloos sui generis. Een min of meer kiesche uitstalling van immoraliteit met een zedelijk-goede ontknooping (A. Boni, Boekengids)
(De misdaad op Desborough Castle) Waarom toch de taal niet beter verzorgen? (P.C.M., Boekengids)
(Een lijk in de “Amblève”) Dit verhaal is zeer handig ineengestoken, maar spijtig genoeg, zeer slordig geschreven (A. Corluy, Boekengids)
(Mevrouw Cortvriendt’s vergissing) Een doodgewoon society-roman, banaal en wat langdradig (A. Van den Dries, Boekengids)
(Harry de rat) Knap avontuurroman, boeiend en geheimzinnig tot het einde. Heel onderhoudend (A. Van Britsom, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Alle boeken van De Roeck zijn vlot geschreven speurdersromans waarin na een eerste verrassende gebeurtenis, een aantal verdachten aan de tand worden gevoeld. Speurders van dienst zijn meestal politie-inspecteurs maar soms ook gewone burgers, verwanten of toevallige betrokkenen. Nadat de eerste zaak wat aan het schui-ven is in de goede richting, komen onverwachte verwikkelingen aan de oppervlakte waardoor het verhaal een nieuw élan krijgt. De intriges zitten meestal wel behoorlijk knap in elkaar maar het romantische element werkt vertragend. Ik heb wel niet alle boeken van de De Roecks gevonden / gelezen maar ik denk niet dat dit veel verschil zal uitmaken.

Rossem, Jean-Pierre Van

Brugge, 29 mei 1945
Studeert handelswetenschappen aan de RUG. Wordt repetitor maar belandt in de cel voor bedrieglijk bankroet. Ondertussen schopt hij tegen alle heilige scheentjes van de Vlaamse literatuur(kritiek).

De maquette: verslag. Leuven: Van Halewyck, 2002, 190 p. – 90-5617-448-7 In Zwitserland verdwijnt Jean-Claude Lepic, een Franse dokter en gerenommeerd wetenschapper van een internationaal instituut. In het kleine dorp waar de man woonde, houdt iedereen de lippen op elkaar. Tot een achterlijk, wulps kind-vrouwtje heel vreemde dingen begint te vertellen en haar woorden kracht bijzet door een onvoorstelbare daad.

Reacties
Een origineel verhaal, tot en met de foto’s van de maquette en de rol van de schrijver die ter verhoging van het realisme pretendeert het verhaal van Coquyt te vertellen. Helemaal overtuigen doet het niet. Daarvoor zijn de spelers teveel karikaturen en de gebeurtenissen te onwaarschijnlijk (GP Schuring, Biblion)

Persoonlijk oordeel
Nogal ingewikkeld verhaal met geschifte personages in een klein Zwitsers dorpje. Van Rossem legt het er een beetje te dik op en zo verliest een knappe intrige veel van haar spankracht.

Varia
* Ludwig Verduyn (zie aldaar) schreef: Jean-Pierre Van Rossem opkomst en val van een financieel stroman (1994)
* (Citaat uit De maquette) “Van Rossem veegt vierkant zijn kont aan de waarheid, als wat hij schrijft maar geestig is, pikant, choquerend, als het maar bellettrie blijft. Niemand neemt Van Rossem ernstig, want hij neemt zichzelf nooit ernstig, hij is honderd vijftien kilo vleesgeworden onbetrouwbaarheid”.
* Kwam het eerst in de publieke belangstelling met Moneytron, een beursbeleggingsbedrijf dat schijnbaar eindeloze winsten kon aanbieden. Ontwikkelde een systeem waarmee hij de beurshandel kon voorspellen. Vergaarde op bepaald moment zelfs een kapitaal van om en bij de 800 miljoen dollar. De miljarden die hem werden toevertrouwd verdwenen onder andere naar Zwitserse bankrekeningen en in het criminele circuit.
* In een poging het gerecht te ontduiken stapte hij met zijn libertijnse partij ROSSEM in de Belgische politiek en behaalde drie zetels bij de verkiezingen van 1991. In hetzelfde jaar werd hij tot vijf jaar cel veroordeeld
* Hij was een graag geziene gast in veel spelletjes- en praatprogramma’s op de Vlaamse TV tot er te veel weerstand kwam tegen zijn uitspraken en hij persona non grata werd.
* Had een kortstondige relatie met de flamboyante ex-miss België Brigitta Callens, werd gedumpt en schreef er dan maar weer een boek over.

Ruyslinck, Ward

pseudoniem van Raymond de Belser – Berchem, 17 juni 1929
Begint in 1947 aan de studie Germaanse filologie maar wordt adjunct-bibliothecaris bij het Museum Plantin-Moretus in Antwerpen. Met een reisbeurs van de overheid of in opdracht, maakt hij een groot aantal reizen naar o.a. de Sovjet-Unie, Polen, de DDR, Brazilië en Argentinië waarover hij heel realistisch en maatschappijkritisch bericht in kranten en dagbladen. In 1984 gaat hij vervroegd met pensioen.

Traumachia. Antwerpen: Manteau, 1999, 225 p. - 90-223-1525-8 In een tijd van algemene verloedering, agressieve, waanzinnige explosie van onmacht en frustratie, neemt hij het op voor de zwaksten in de samenleving. Zijn vriendin, de journaliste Vera, steunt hem trouw in zijn idealistische kruistocht tegen de ontaarding en de ontwaarding. Door een noodlottige samenloop van omstandigheden worden Patrick en Vera meegesleurd in een stroom van gewelddadige gebeurte-nissen...

Reacties
Dit soort engagement hoeft voor mij niet, want de overdosis nep-engagement die hier kwistig werd verspreid, maakt het geheel onverteerbaar (Luk de Geyter, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Ruyslinck kan het niet laten zijn onvrede met de hedendaagse, agressieve maatschappij te etaleren. Door een overdaad aan filosofische beschouwingen wordt de behoorlijk ongeloofwaardige plot bijna overbodig.

Varia
* Bij een Duitse luchtaanval werd hun huis verwoest. Daarbij gaat ook het manuscript verloren van de roman die Raymond als 12-jarige heeft geschreven en die door zijn vader werd toegestuurd aan Stijn Streuvels. De bekende schrijver retourneerde het pakket ongelezen, maar met een brief vol raadgevingen.

Ryserhove, Katrien

Beernem, 21 januari 1957
Gaf les in Aalter tot ze in 1997 alles op het schrijven en het theater zette. Na een job bij het Gentse theater Backstage schreef ze in 2003 de monoloog Hector/De moorden van Beernem die ze nog altijd opvoert en waarbij ze in de huid van drie vrouwen kruipt.

Regie mortis. Ursel: Het Moment, 2005, 308 p. - 90-80850-12-8 Die septemberdag konden de Gentenaren voluit genieten van het smeuïge verhaal over weer een ge-slaagde diefstal bij één van hun superrijken. De dief, blijkbaar een zeer stoutmoedige jongeman, kon op de sympathie rekenen van menig krantenlezer. Dit veranderde drastisch toen er plots ook doden vielen.

Persoonlijk oordeel
Knappe politieroman die zich afspeelt in het theatermilieu. Ondanks enkel losse eindjes en soms iets te weinig geprofileerde personages, toch een spannend boek dat ik in één ruk uitgelezen heb.

Varia
* Wijlen haar vader hield verschillende lezingen over de geruchtmakende Moorden van Beernem waarbij baron Henri d’Udekem d’Acoz vermoord werd. De auteur herwerkte deze drie non-fictionboeken tot een succesvol verhaal
* Richtte zelf een kleine uitgeverij op om haar boeken uit te geven
* In haar programma Mysterieuze nachten van Backstage doet de schrijfster, bij een drankje en een hapje, uit de doeken hoe een politieroman tot stand komt. Vervolgens leidt ze je rond in het theater dat model stond voor haar roman. En tot slot brengt ze je wandelend doorheen het nachtelijke Gent tot bij de “moord-locaties” uit Regie Mortis