| Een hondenleven is in Costa Rica niet veel waard, want er is veel aanbod. Overal kom je honden tegen, slapend op de stoep, scharrelend in het vuilnis, voorzichtig bedelend bij een eettentje. De meeste zijn nogal schuchter, want Tico�s doen niet Europees achterlijk tegen dieren. Een hond die een drukke weg oversteekt, maakt niet veel kans. Een hond die in de weg loopt, vraagt om een schop. Veel Tico�s zijn eigenlijk bang voor honden en lopen er het liefst met een boog omheen. Een zwarte hond roept ronduit paniekerige reacties op: un perro diablo! Zo is er veel wederzijds wantrouwen. Wij rare buitenlanders zijn vaak aardig tegen passerende perros. Eenmaal overtuigd van goede bedoelingen zijn ze roerend dankbaar voor wat aandacht. Op lange wandelingen gebeurt het nogal eens dat zo�n viervoeter kilometers lang meeloopt, gewoon voor de gezelligheid. Of om iets te doen te hebben, want als hond verveel je je toch ook maar zo�n hele dag. En natuurlijk om de kans dat er iets te bikken valt. Want een vrije hond in Costa Rica is een hongerige hond. Dat zijn de werkeloze perros. Natuurlijk zijn er ook honden met een baan. Het bord perro bravo waarschuwt dat er ��n in functie is. Waakhonden zijn er in alle soorten en maten. Je hebt de kleine, geniepige lafaards. Deze blaffen ineens heel hard wanneer je nietsvermoedend vlak langs ze loopt. Ze zitten veilig achter een hek, of als ze loslopen, durven ze terecht niet binnen schopafstand te komen. Dan zijn er de goedzakken. Ze zien er vaak heel vervaarlijk uit en blaffen bijpassend, maar bij het eerste vriendelijke woord rollen ze op hun rug, buik bloot, vriendjes worden? Het is duidelijk: deze blaffende honden bijten niet. De treurige alle-buren-hebben-er-een-dus-wij-ook-stadswakers nemen niet eens de moeite passanten te bekijken, laat staan dat ze blaffen. Ze verslapen hun bewegingloze leven in kleine, met tralies omgeven patio�s. De mode op dit moment is sledehonden, van die beesten met blauwe ogen en een lekker warme, dikke vacht. De professionele wakers ten slotte vormen een minderheid en zijn voornamelijk te vinden bij hele dure huizen. Zo�n hond is goed afgericht en absoluut niet gevoelig voor vleiende woorden. De opgetrokken bovenlip ontbloot scherpe witte tanden. Dreigend stilzwijgend, blaffen is niet nodig. Alleen een held of een gek waagt het dan nog verboden terrein te betreden. Een echte perro bravo is g��n brave hond! |
| BERICHT UIT COSTA RICA NETTY LE BLANC - FEBRUARI 2001 |
| Brave hond |
 |
| Wolf is een vrije hond. Hij beheert het strand tussen Tambor en Montezuma. |
 |
 |
| Stadswakers zijn blij met iedere afleiding. |