| BERICHT UIT COSTA RICA NETTY LE BLANC - OKTOBER 2000 |
| Vegetable brain |
| H� jullie daar, in het natte, winterse Holland. Stel je eens voor, een stralendblauwe hemel onder de Caribische zon. Je zit onder een boom waarin het sterfruit bungelt. De zondoorschoten schaduw beschermt je tegen de ochtendhitte terwijl je geniet van versgebakken pancakes met exotisch fruit. Blauwe en knaloranje vogels vliegen vrolijk rond, een kolibri snoept tsjilpend van de grote hibiscusbloemen. Die sfeer, voel je? |
| Even verderop staat een grote boom met helderrode vruchten. Er klimt een rastaman in naar boven die de vuistgrote vruchten plukt. Ze komen met een zachte plof in het gras neer. In de opengebarsten vrucht zitten drie grote witte scarabee�n met een zwart kersenhoofd. Nou ja, daar lijken ze op, maar het zijn natuurlijk gewoon de zaden. Het witte, eetbare deel ervan ziet eruit als hersenen. Het is dan ook geen toeval dat de lokale bevolking ze vegetable brain noemt. Ondanks hun uiterlijk zijn ze lekker, de smaak lijkt een beetje op die van kastanje, maar dan smeuiiger. Volgens de plukker is Ak� het lekkerst gestoofd met kip of tonijn, met uien en tomaten. Wij nemen een deel van de oogst van de rastaman over, een zak vol. Die avond eten we in Miss Edith's restaurant een flinke kom gestoofde Ak�. Erg lekker, maar erg vullend. De rest van de avond drijft zoetjes voorbij. |
| De volgende ochtend, stel je voor, je zit op je veranda loom te kijken naar de kalme Caribische zee en de luiaard die vrijwel bewegingloos in een kokospalm hangt. En je voelt je, laten we zeggen, erg relaxed. Sterker nog, je hebt helemaal geen zin om ook maar iets te doen. Een paar uur later, ook je hersenen lijken niet zo snel te werken, komt het in je op dat dit misschien een effect is van de Ak�. Zouden ze daarom zo gelachen hebben toen we met die grote zak rondliepen? Navraag bevestigt ons vermoeden. Het zaad bevat een stof die enigszins verdooft. Vegetable brain, een toepasselijke naam, die dus niet alleen blijkt te slaan op het uiterlijk van het zaad. Geen wonder dat de caribe�os zo relaxed zijn. We suffen weer weg, terwijl de eeuwige Bob Marley ons vanuit de rastahemel zachtjes toezingt: "don't you worry, 'bout a thing, every little thing, 's gonna be alright, don't you worry, 'bout a thing, this is my message to joe-hoe-hoe." |
 |
| Zo ziet een verse Ak� eruit. |
 |
| Miss Edith's: het beste eten in Cahuita. |