bir papatya tarlası düşün..ilkbahar ayı..Ve sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun...Ve o papatya tarlasındaki bir papatya dikkatini çeker..Binlercesinden birisidir,ama sen onun yanına gidersin.onda seni çeken bir şeyler vardır.o papatyayı olduğu yerden koparırsın .sadece senin olsun istersin..Sadece senin... Öleceğini düşünmeden ve gidersin o tarladan ..içindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik ama bir o kadar güzel ve hapsedici..

TUTKU bu olsa gerek..

Yine o tarlanın kenarındaki yolda yürüyorsundur..Yine milyonlarcası arasında bir tanesi senin dikkatini çeker.Yaklaşırsın yanına..Gözlerin başkasını görmez olur o an.Onun için herşeyi yapmak istersin.Dokunmak istersin.Dokunamazsın,orda onunla ölmek istersin.Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir başka çiçek kokusu gelir burnuna..Dayanamazsın onun kokusuna.Unutturur herşeyi bir anda ve o kokunun geldiği yöne gidersin. Diğer papatya orda kalmıştır .Yüreğinin bir kenarında. .Paylaşılmamıştır bir çok şey...Unutulamaz belki ama geri de dönülmez ona.

AŞK bu olsa gerek..

Yine o yoldasın.Papatya tarlasının yanından geçen.Ve yine bir papatya milyonlarcasının içinden seni çeker.Gidersin yanına .Orda kalakalırsın.O hiç ölmesin diye herşeyi yaparsın .Tüm gücünle onunla olmak istersin.Oradan seni koparacak hiçbir güç olmadığına inanırsın .ve orda ölene kadar birlikta kalırsın..

SEVGİ bu olsa gerek.... >> 1

Hosted by www.Geocities.ws