Lieve Kari

Nu lig ik  hier in de couchette op de trein naar Bodø. Het is tien over half twaalf en ik kan niet slapen, dus schrijf ik een beetje naar jou. Er is zoveel gebeurd sinds ik een week geleden uit Bergen vertrok. Ergens tussen Bergen en Årdal nam iemand 4 filmpjes uit de fotozak maar gelukkig niet het fotoapparaat. De reis over Sognefjell was fantastisch om 2 redenen, eerst omdat de natuur zo mooi was maar vooral omdat ik een heel gezellige architectstudent ontmoette van Trondheim, Pål Setter. Hij leidde mij rond in de staafkerk van Lom dus nu weet ik alles over de dakconstructie van de staafkerk. Wij waren daar zo lang dat de bus weg was toen wij buiten kwamen. Dus dronken wij koffie en aten cake in een kleine patisserie terwijl wij wachtten op de volgende bus. De dagen in Trondheim waren werkelijk mooi. Pål en ik waren de hele tijd samen. We gingen naar de cinema en het theater en zondagavond gingen wij uit en aten in een gezellig visrestaurant dat N heet. Toen ik ’s avonds terugkwam in de hotelkamer zag ik dat iemand binnen was geweest en in de papier gekeken heeft die ik op de schrijftafel gelegd had. Zowel het reisplan als het adresboek was weg, maar de pas en alle andere papieren lagen daar. De dame van het onthaal zei dat zij een grote man had gezien die de trap opging. Kan het de man geweest zijn met de gele volkswagen van de overzetboot. Het was triest te vertrekken uit Trondheim en van Pål. Gelukkig zal ik hem opnieuw ontmoeten over drie weken; Dan zal hij klaar zijn met het examen en zal ik terug zijn van Noord-Noorwegen. Ik hoop dat jij het goed maakt in Bergen. Regent het? En hoe is het festival dit jaar? Kusjes van Annie. Omhelzing.