สาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุมาจาก 4 ปัจจัยคือ

1. ผู้ใช้รถใช้ถนน

2. รถ

3. ถนน

4. สิ่งแวดล้อม

1. ผู้ใช้รถใช้ถนน สำหรับปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุ อันมีผู้ใช้รถใช้ถนนเป็นชนวนสำคัญนั้น จากการศึกษาพบว่า เกิดจากผู้ขับขี่ขาด

ความชำนาญ ไม่ได้เรียนรู้การขับรถที่ถูกวิธีไม่ปฏิบัติตามกฎจราจร เสพสุรายาเสพติดต่าง ๆ ตลอดทั้งขาดความพร้อมทางด้านร่างกาย

และ ด้วยเหตุเหล่านี้ ร้อยละ 90 อุบัติเหตุจึงเกิดขึ้นเพราะ " คนขับ "

ทว่า อุบัติเหตุได้เกิดขึ้นแล้ว สิ่งแรกที่พึงปฏิบัติคือ ตั้งสติ อย่าตกใจ เพราะอาการเหล่านี้ จำทำให้คุณทำอะไรไม่ถูก แก้ปัญหาอะไรไม่ได้

สุดท้ายกลายเป็นว่า เรื่องเบากลับหนักหรือแม้แต่ผู้ร่วมเส้นทางซึ่งหมายถึงคนใช้ถนนแต่ไม่ได้ใช้รถ เช่น คนข้ามถนน ใช่ว่าจะละเลยเฉย

เมยต่อการดูแลตนเอง ปล่อยให้คนขับรถระวังอยู่แต่ฝ่ายเดียว เพราะหลายครั้งอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเพราะความประมาทในการใช้ถนนนี่แหละ

เช่น ข้ามถนนใต้สะพานลอย มองข้าทางม้าลาย รีบข้ามถนนตอนสัญญานไฟกำลังจะเปลี่ยนจากเขียวเป็นแดง เป็นต้น ซึ่งสาเหตุเหล่านี้

ล้วนก่อเกิดอุบัติเหตุได้ทั้งสิ้น

2. รถ นอกจากคนขับรถแล้ว ตัวรถเองก็เป็นหนึ่งปัจจัยที่ก่อเกิดอุบัติเหตุเช่นกัน พูดง่าย ๆ คือ ต่อให้คนขับรถมีความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ

แต่รถเจ้ากรรมไม่ยินยอมพร้อมใจก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะฉะนั้น เจ้าของรถทุกคัน จะขับเอา " มัน " อย่างเดียวไม่ได้ ต้องคอยตรวจตรา

สภาพรถอย่างสม่ำเสมอ ดูแลให้มีสภาพพร้อมใช้งานอย่างเป็นนิจ

3. ถนน ถนนก็สำคัญไม่ใช่ย่อย อย่างน้องต้องทราบก่อนล่ะว่า ถนนเส้นที่จะนำคุณสี่ล้อ - สองล้อ ไปห้อนั้นมีสภาพเป็นอย่างไร อาทิ ลาดยาง

ลูกรัง คอนกรีต ฯลฯ ทั้งนี้ก็เพื่อปรับการขับขี่ให้เหมาะสม ไม่เพียงเท่านั้น องค์ประกอบที่อยู่ข้างเคียงถนนทุกเส้นก็ต้องมีความใส่ใจด้วย

เช่น ป้ายเตือนข้างทาง ซึ่งจะบ่งชี้ให้ทราบว่า ถนนหรือ ทางข้างหน้ามีสภาพเป็นอย่างไร เพื่อผู้ใช้รถใช้ถนนจะได้ระมัดระวังหรือเตรียมรับสภาพ

ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม และ ที่สำคัญ ไม่ว่าจะเดินทางไปแห่งหนตำบลไหน พึงจำไว้เสมอว่า ต้องศึกษาเส้นทางให้ละเอียด เพื่อให้การเดินทาง

ไร้อุปสรรคหรือเกิดปัญหาน้อยที่สุด

4. สิ่งแวดล้อม สิ่งแวดล้อมอื่น ๆ ที่ผลก่อเกิดอุบัติเหตุในบันดล ก็เช่นกัน บางคนขับรถแล้วชอบมองจุดแบ่งเส้นถนนไปตลอดทาง

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเพลิดเพลินหรืออย่างไร แต่รู้ไว้เถิดว่า การกระทำเช่นนี้จะทำให้ง่วงซึม และ อาจหลับไปในที่สุด สุดท้ายอาจตายหรือพิการ

เพราะอุบัติเหตุ ฉะนั้น ในการขับรถควรใช้สายตากวาดไปมาแบบเรดาร์เป็นดีที่สุด หรืออย่างเวลาขับรถ พยายามอย่าใช้ไฟสูงถ้าไม่จำเป็น

เพราะแสงไฟสูงจะสาดไปที่รถคันหน้า ทำให้ผู้ขับรถคันหน้าเสียวิสัยทัศน์วิสัยอันดีในการขับรถ อีกทั้งเงาของรถคันหน้าตกทอดไปยังด้านหน้า

 ทำให้บริเวณนั้นกลายเป็นจุดบอดและอุบัติเหตุอาจเกิดขึ้นได้ไม่คาดฝัน

อีกสัก 2 - 3 ตัวอย่างเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ที่อาจทำให้อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ เช่น กรณีฝนตกถนนลื่น ขณะขับรถควรเปิดไฟหรี่หรือไฟใหญ่

ไว้ตามความเหมาะสม ซึ่งการเปิดไฟในขณะฝนตก จะช่วยให้ผู้อื่นมองเห็นรถของเราและไม่เข้ามาใกล้ อีกข้อควรระวังเมื่อต้องการขับรถกลาง

สายฝนคือ ไม่ควรเบรกกะทันหัน เพราะจำทำให้รถลื่นไถลและหมุนคว้าง แน่นอน ถ้าจะไม่ต้องใช้เบรกกะทันหัน นั่นย่อมหมายถึง ต้องไม่ขับรถเร็ว

หรือ กรณีขับรถลุยน้ำ ต้องพยายามเลี้ยคลัตช์เอาไว้และเร่งเครื่องยนต์ให้เดินสูงกล่าปรกติเล็กน้อย เพื่อกันไม่ให้เครื่องยนต์ดับ

มาถึงกรณีสภาพถนนมีหมอกปกคลุม ประการแรกคือ เปิดไฟทันที ลดความเร็วในการขับขี่ เปิดหน้าต่างรถ เพื่อลดละอองฝ้าที่จับตาม

กระจกรอบ ๆ รถ บีบแตรให้มากกว่าปรกติ เพื่อเตือนให้ผู้ร่วมเส้นทางรู้ว่ามีรถเราอยู่บนถนนด้วยอีกคัน เป็นการป้องกันอุบัติเหตุ และ

ทั้งหมดนี้ แม้ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่เชื่อหรือไม่ว่า อุบัติเหตุร้ายแรงเกิดขึ้นเพราะมองข้ามเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้แหละ

ทั้งนี้ไม่ว่าอุบัติเหตุจะเกิดจากสาเหตุใดเป็นสำคัญ หากผู้ใช้รถใช้ถนนและบุคคลซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับการจราจร ถ้าเคารพกฎ

รู้บทบาท มีมารยาท มากน้ำใจ รู้จักให้อภัย รับประกันได้ว่า ไร้อุบัติเหตุ ชีวิตปลอดภัย

สจร. สาร

พ.ค. - มิ.ย. 45 หน้า 30 - 31