AMNESTY INTERNATIONAL MEETJESLAND
ALGEMENE INFO ROND AI
| Wat is Amnesty International? |
| Het Amnesty actieterrein |
| De kleur van de vrijheid |
| Acties en centen |
| Hoe kan U steunen? |
| Tot slot |
Amnesty International is één van de vele mensenrechtenbewegingen. Zij beroept zich vooral op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Op 10 december 1948 werd die door de Verenigde Naties aangenomen. Sindsdien hebben bijna alle landen zich achter deze Universele Verklaring geschaard.
Amnesty International vindt alle rechten van de mens even belangrijk. Niet alleen politieke en burgerlijke rechten zoals het recht te zeggen en te denken wat men wil, het recht verenigingen op te richten en te vergaderen, het recht een eigen godsdienst te kiezen, enz. Maar ook sociale en economische rechten zoals het recht op onderwijs, gezondheidszorg, eten en onderdak.
Amnesty voert - bijvoorbeeld door
lessenpakketten voor scholen - ook promotie voor alle mensenrechten. In haar
acties beperkt Amnesty International zich echter tot een welbepaald deel van de
schendingen van mensenrechten in de wereld. Dat doen we omdat we vinden dat we
beter een beperkt aantal taken goed doen, dan veel taken slecht.
Amnesty ijvert voor de vrijlating van mannen en vrouwen die vastgehouden worden, waar ook ter wereld, wegens hun overtuiging, huidskleur, geslacht, etnische of sociale afkomst, taal, geloof of filosofische overtuiging. Eén voorwaarde : ze mogen geen geweld gebruikt hebben of er toe aangezet hebben.
Deze mensen, die ten onrechte opgesloten zitten, worden gewetensgevangen genoemd.
Ma Thida woont in Myanmar (Birma) en zet zich in voor democratisering van haar land. De militaire dictators kunnen dat niet langer verdragen... en sluiten Ma Thida op. Twintig jaar. Zogezegd omdat ze 'de openbare orde in gevaar bracht'. Nochtans vocht zij steeds op vreedzame wijze tegen de onderdrukking van haar volk. Amnesty International beschouwt Ma Thida als gewetensgevangene en voert actie voor haar vrijlating.
Amnesty bepleit eerlijke processen binnen een redelijke termijn voor politieke gevangenen en werkt voor politieke gevangenen die zonder aanklacht of proces gevangen zitten.
Leonard Peltier is leider van de Amerikaanse Indianen Beweging (AIM). Hij zit een levenslange gevangenisstraf uit omdat hij twee FBI-agenten zou vermoord hebben. Tijdens zijn proces werden valse getuigenissen afgelegd, er werd vals bewijsmateriaal gebruikt en er werd informatie achtergehouden. Amnesty eist een herziening van zijn proces.
Amnesty eist de stopzetting van politieke moorden en 'verdwijningen'.Op 28 februari 1994 wandelt Katia Bengana (Algerije) naar huis. Ze draagt geen sluier... en daarvoor betaalt ze met haar leven. Een man van een gewapende Islamitische groep houdt haar tegen, laat haar (gesluierde) vriendin opzij gaan staan, en schiet Katia dood.
Een maand later wachten twee andere schoolmeisjes op de bus. Ze dragen wél een sluier... en betalen daarvoor met hun leven. Leden van een gewapende anti-Islamitische groep schieten hen allebei dood.
Amnesty dringt aan op een onderzoek en wil dat de schuldigen berecht worden om meer politieke moorden en 'verdwijningen' te voorkomen.
Amnesty verzet zich tegen de doodstraf, tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of vernederende behandeling of straf voor alle gevangenen zonder uitzondering.
Fatime Akalin woont in Turkije en is lid van een vakbond. Op 18 april 1994 wordt ze aangehouden. De politie bewerkt haar eerst met koud water. Dan dienen ze elektrische schokken toe. Dan blinddoeken ze haar, kleden haar uit en slagen haar. Vervolgens moet ze toezien hoe haar broer wordt gefolterd. Op 2 mei wordt Fatime vrijgelaten. Ze wordt nog wel gerechtelijk vervolgd omdat ze communist zou zijn.
Amnesty-leden voeren actie voor haar.
Eerlijk gezegd, respect voor mensenrechten afdwingen is een werk van lange adem. Maar er worden resultaten geboekt. Sinds 1961 adopteerde of onderzocht Amnesty International meer dan 43.500 gevallen van schendingen van mensenrechten. Van deze gevallen zijn er nu 40.750 afgesloten; in veel gevallen betekent dit dat die mensen zijn vrijgelaten.
Safia Hashi Madar (Somalië) was negen maanden zwanger toen de politie bij haar thuis binnenviel. Midden in de nacht. Ze zou kritiek geuit hebben op de regering. Drie dagen na haar opsluiting beviel ze van haar tweede zoon. De pasgeboren baby werd weggebracht door de veiligheidsdiensten. Er volgden verhoringen, martelingen en een proces dat een aanfluiting was van eerlijke rechtspraak. Na vier jaar en talloze Amnesty brieven en acties, werd Safia vrijgelaten en herenigd met haar twee zonen. Ze schreef ons: "Dank u voor wat u doet. Amnesty-leden voeren op een goede manier actie en ik sta aan hun kant."
Zo'n positieve afloop is hoopgevend, maar komt
er meestal pas na veel inspanningen. Vaak is het zelfs niet mogelijk om aan te
tonen welke resultaten precies geboekt worden. Heel belangrijk is trouwens de -
niet meetbare - preventieve functie van acties. Ook al komt een
gewetensgevangene niet vrij, ook al is het te laat voor een slachtoffer van een
politieke moord, toch hebben de acties van Amnesty zin. Veel autoriteiten zouden
immers liefst hebben dat er geen haan kraait naar schendingen van mensenrechten.
En dat was ook vaak zo voor Amnesty ontstond. Maar vandaag is het tegendeel
waar. Meer dan duizend plaatselijke organisaties over heel de wereld werken nu
voor de verdediging van fundamentele mensenrechten. Onder andere vrouwen, zoals
de Moeders van de Plaza de Mayo (Argentinië), zijn dikwijls heel actief in
plaatselijke mensenrechtenorganisaties. Nieuwsmedia besteden bijna dagelijks
aandacht aan mensenrechtenkwesties. Steeds meer landen sluiten zich aan bij
internationale mensen rechtenverdragen. Eind 1993 stelden de Verenigde Naties
een Hoge Commissaris voor de Mensenrechten aan. Dit gebeurde pas nadat Amnesty
en andere organisaties hiervoor een jaar lang actie voerden.
Acties
en centen
Amnesty is een onafhankelijke, onpartijdige en
a-politieke organisatie die werkt dankzij de steun van haar leden en
sympathisanten. Want Amnesty heeft geld nodig.Om het team onderzoekers te
betalen dat schendingen van mensenrechten opspoort. Om die schendingen bekend te
maken via pers en rapporten. Om acties en actiemateriaal voor te bereiden voor
de honderdduizenden vrijwilligers over heel de wereld.Een onderzoeksmissie
sturen naar een land om ter plekke feiten te verzamelen over de
mensenrechtensituatie, kost gemiddeld 125.000 frank.Een actiedossier opstellen
waarmee vrijwilligers aan de slag kunnen om mensen zoals Safia Hashi Madar vrij
te krijgen, kost 20 à 25.000 frank.Waar komt dat geld vandaan? Amnesty wordt
volledig gefinancierd door mensen zoals u. Wij engageren ons dat elke frank die
binnenkomt, zo spaarzaam en efficiënt mogelijk gebruikt wordt voor respect voor
mensenrechten. Daarom worden de inkomsten en uitgaven van Amnesty jaarlijks
gecontroleerd door externe financiële experts. Daarom passen wij ook het
principe van open boekhouding toe. Iedereen heeft het recht om de financiële
jaarverslagen van Amnesty op te vragen en na te kijken.
U wordt lid van Amnesty International
Lid worden van Amnesty is eenvoudig. U stort gewoon uw lidgeld op onze rekening
000-0008990-66 met vermelding 'NIEUW LID'. Veel kost het niet: 950 BF. Bent u
jonger dan 23, gepensioneerd of werkloos, dan betaalt u slechts 400 BF.
U wordt donateur
Ook dat is eenvoudig. U stort uw gift - groot of klein - op hetzelfde
rekeningnummer. Hoe vaak en hoeveel u geeft, bepaalt u volledig zelf. Elke gift
draagt bij tot het vrijwaren van de onafhankelijkheid van Amnesty International.
Elke bijdrage helpt ons om anderen te helpen. Wij houden u als donateur
natuurlijk op de hoogte van de resultaten die we daarbij boeken. Voor giften
vanaf 1000 BF bezorgen wij u in februari van het volgende jaar automatisch een
fiscaal attest. Daardoor recupereert u tot de helft van uw gift via de fiscus.
U wilt mee actie voeren
Als lid hoeft u niet mee te doen aan acties, maar het mag natuurlijk wel. Het is
immers maar omdat we met velen samenwerken en brieven schrijven, dat we
resultaten kunnen boeken. Eén briefje aan een president die mensen laat
folteren, zou weinig indruk maken. Duizenden brieven uit tientallen landen, dat
maakt echter wél een verschil. Zelfs als u - zoals meestal het geval is - geen
antwoord krijgt, is dat geen reden om ontmoedigd te geraken. Een ambtenaar die
betrokken was bij martelingen in El Salvador zei: "Als er veel druk werd
uitgeoefend, zoals door Amnesty International, dan stuurden we de politieke
gevangenen soms naar de rechtbank. Als er geen druk was, dan waren ze
dood."
Hoe kunt u als lid meewerken aan acties? Dat kan
door vanuit uw (niet zo) luie zetel mee te werken aan schrijfacties. Of door
samen met anderen in onze plaatselijke Amnesty groep actie te voeren.
Je pleit voor meer democratie... twintig jaar gevangenisstraf. Je komt op voor de rechten van een minderheid... je ontvangt doodsbedreigingen. Je bent lid van een vakbond... de politie geeft je elektrische schokken. Je draagt geen sluier... je wordt doodgeschoten. Je draagt wèl een sluier... je wordt doodgeschoten. Je brengt een toast uit op de vrijheid... zeven jaar celstraf. Je geeft kritiek op het regeringsbeleid... je baby wordt afgepakt en je vliegt vier jaar achter tralies. Je leest deze brochure... Wat doe je? Je doet niets. Of je beslist om Amnesty International te steunen.
Ons grootste probleem zijn immers niet de
dictators of de folteraars of de doodseskaders. Het zijn de mensen van goede wil
die zwijgen en toekijken in stilte. Een dodelijke stilte, want als jij niets
doet, waarom zou iemand anders dat dan wel doen? Maar als je beslist om Amnesty
te steunen dan staan we samen een stapje dichter bij de dag dat mensen hun
rechten krijgen. Eén stapje dichter bij de dag dat marteling ophoudt. Dat de
tralies buigen. Dat de moorden stoppen.
Nog vragen over Amnesty International?
ai_meetjeslandhotmail.com