Welkom op Nakdimons Page

1. Betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament

Eliyahu heeft ook wel eens de neiging om het hele plaatje te vergeten en zich op ��n punt blind te staren. Er wordt dan te veel gefocust op woordvoorwoord vertalingen en woordvoorwoord vervullingen van profetie�n wat soms tot onzinnige bezwaren leidt.

Keer op keer beschuldigt hij de schrijvers van het Nieuwe Testament (NT) in niet mis te verstane bewoordingen van het verkeerd vertalen ofwel citeren van de Tenach (Oude Testament), daarbij geen rekening houdende met het feit dat er in die tijd meerdere teksten als gezaghebbende Schrift in de omloop waren. Onderzoek heeft echter uitgewezen (onder andere met de ontdekking van de Dode Zee Rollen) dat het NT citeert uit de Masoretische Tekst (MT), de Targumim, de Septuaginta (Latijn voor 70, ook wel met Romeinse cijfers LXX aangeduid) en andere (Hebreeuwse) teksten die in die tijd in omloop moeten zijn geweest, maar helaas inmiddels verloren zijn gegaan. Wat dus logisch is, want bepaalde boodschappen kwamen in sommige teksten beter tot hun recht dan in andere teksten, wanneer de schrijvers een bepaald punt duidelijk wilden maken. Dat gebeurt vandaag de dag ook. Wanneer men iets duidelijk wil maken, staat het in de Staten Vertaling net iets beter verwoord van in de NBG-vertaling. Maar is de NBG vertaling dan daarom pers� fout? Nee! Maar daar Eliyahu eist dat men alleen uit de MT citeert, k�n hij niet anders dan alleen maar tot de conclusie komen, dat wanneer het NT de Tenach citeert `het niet klopt`. In die tijd was het echter geheel anders. Als hij bijvoorbeeld in die tijd in de Sanhedrin had gezeten en bezwaren had gemaakt tegen het betoog van Stefanus, omdat hij niet uit de Hebreeuwse teksten citeerde maar uit de LXX was hij op z�n gezicht gegaan en niet Stefanus.

Eliyahu wil ons dus doen geloven dat de LXX in die tijd onbetrouwbaar werd geacht vanwege onbetrouwbaarheid van de tekst, maar het is pas in de loop van de 2^e eeuw dat Joden om verscheidene redenen de LXX niet meer wensten te gebruiken. De reden waarom is niet geheel duidelijk maar het zou te maken kunnen hebben met het feit dat de LXX vaak door niet-joodse gelovigen in de Messias werd gebruikt als middel voor evangelisatie, waardoor de religieuze joodse leiders in die tijd afstand deden van de LXX en alleen Hebreeuwse en Aramese teksten accepteerden. En d�s is de NT onbetrouwbaar, volgens Eliyahu.

Geslachtsregisters; Matthe�s 1

Te beginnen, omdat er in de geslachtsregisters een paar generaties ontbreken. Wat Eliyahu niet begrijpt (of wil begrijpen) is dat Matthe�s dit waarschijnlijk doet omdat hij een woordspeling gebruikt. Met woordspeling bedoel ik het volgende: Matthe�s presenteert Yeshua als de Zoon van Avraham en de Zoon van David. Daarom begint hij ook bij Abraham en gaat via David naar de Mashiach. Omdat de naam David (דוד = dalet 4, waw 6, dalet 4) in het Hebreeuws een getalswaarde van 14 heeft, heeft hij een paar generaties weggelaten om 14 geslachten van Abraham naar David en weer 14 geslachten naar Yeshua te krijgen. Dat is zijn punt! Dat Yeshua de Zoon van David is die uit Avraham komt en tot een zegen voor de gehele wereld zal zijn, zoals beloofd in Genesis 12:3 en 22:18. Wat is daar nu verkeerd aan? Het was pas noemenswaardig geweest, als er namen in hadden gestaan die er niet in hoorden te staan. Meer nog: In de Tenach komt het ook voor dat namen worden weggelaten, omdat die wellicht niet relevant zijn. Om aan te tonen dat Ezra een Leviet is, wordt in Ezra 7 zijn geslachtsregister weergegeven. In dit hoofdstuk worden er 15 generaties weergegeven, maar in 1 Kronieken 6:3-14 staan er in dezelfde lijn 23 generaties. Doet dit ook maar iets af aan de geldigheid van de geslachtsregister van Ezra en is hiermee zijn afstamming niet bewezen? Of is hiermee de Tenach onbetrouwbaar? Volgens de criteria van Eliyahu die hij gebruikt bij het NT dus wel! Als we dan de registers van 1 Kronieken 2:3-55 en 4:1-23 naast elkaar zetten, dan is het einde helemaal zoek. Als men binnen de orthodoxie moeite heeft met de registers van het NT, dan moet je van wel heel goeden huize komen wil je in 1 Kronieken 2 en 4 nog de door de bomen het bos zien.

Maar d�t de geslachtsregisters in het NT niet met elkaar overeenkomen, is omdat het om 2 verschillende registers gaat, terwijl in 1 Kron. 2 en 4 dezelfde lijnen worden gevolgd. Hierdoor is er dus meer v��r de registers uit het NT te zeggen dan t�gen. Het ene gaat via de moeder en het andere gaat via de vader. Sommigen zeggen dat de lijn van Matthe�s die van Yosef is en die van Lukas van Miryam (Maria). Zoals voorbeelden uit de Tenach aantonen, hoeft �de zoon van� niet te betekenen dat het om directe dan wel biologische nakomelingschap hoeft te gaan, maar dat het ook om kleinzonen, schoon- of stiefzonen kan gaan. (Zie v.b. Ruth 4 en het zwagerhuwelijk). Desalniettemin wordt er schande van gesproken nu het om het NT gaat.

Er wordt ook gezegd (al is dat in mindere mate) dat juist het register van Lukas van Yosef is en dat van Matthe�s dat van Miryam, simpelweg omdat haar naam daar wel wordt genoemd en in dat van Lukas niet: �Ya�aqov verwekte Yosef, de man van Miryam uit wie Yeshua geboren is, die Mashiach wordt genoemd�. En hier zijn ook weer verschillende verklaringen voor te geven. Namelijk:

�      Yeshua is door haar de biologische zoon van David via Sh�lomo (Salomo), wat voor veel orthodoxe Joden een vereiste is.

�      Omdat zij een vrouw is, vormt de vloek van Y�chonyahu (Jechonja), voor zover er nog van een vloek te spreken, is ook geen belemmering meer, (de vloek is trouwens opgeheven door God Zelf bij de kleinzoon van Y�chonyahu, Zerubbavel. Zie hiervoor Haggai 2:24 en vergelijk met Jeremia 22:24-30. Dat de vloek terug is gedraaid wordt ook geleerd in de Talmud. Maar ondanks dit wordt dit argument toch nog gebruikt. Maar �for the sake of argument� ga ik hier toch op in.)

�      Al is ze een vrouw en is men van mening dat de lijn en erfenis alleen door de zoon kan plaatsvinden en niet door de dochter, biedt de Tenach toch nog een clausule in het geval er geen zoon verwekt wordt.

Punt 1 en 2. Het schijnt dus zo te zijn dat vloeken voor de vrouwen geen belemmering vormen. Zo blijkt dus uit de woorden van God uit Deut 23:3: �Een Ammoniet of Moabiet zal niet in de gemeente des HEREN komen; zelfs hun tiende geslacht zal nimmer in de gemeente des HEREN komen�. Echter Ruth was een Moabitische die ook nog de overgrootmoeder van David was. Maar wat zegt o.a. Rashi (Rabbi Sh�lomo Yitzchaki), een van de grootste rabbijnse commentatoren ooit, over Ruth? In zijn commentaar op Ruth 4:6 zegt hij dat de vloek niet geldt voor vrouwen (Moabitess), maar alleen voor mannen (Moabite). Dus heeft de vloek op Y�chonyahu ook geen vat op Miryam of haar nakomelingen, want anders heeft het ook vat op Ruth en haar nakomelingen, Oved, Yishai, David, etc. Geen belemmering dus voor Yeshua, Die hiermee dus een biologische zoon van David is door Sh�lomo.

Punt 3. Er wordt in de Tora altijd gesproken over erfenissen die overgaan van vader op zoon. De Tenach biedt echter uitzicht op erfenis (van zowel bezit als geslachtslijn) van vader op dochter. In Numeri 27 zien wij het eerste voorbeeld. Een zekere Tzelofgad heeft geen zonen en alleen dochters en die sterft. Zijn dochters gaan naar Moshe met de klacht dat zij niets van hun vader erven en dat zijn naam dreigt verloren te gaan omdat hij geen zonen heeft. Waarop Moshe God raadpleegt en God hem te kennen geeft dat het is toegestaan dat de dochters erfrecht hebben als ze aan de volgende criteria voldoen:

�      Als hun vader geen zoons heeft

�      Als zij binnen hun stam trouwen

In de bovengenoemde gevallen geldt zij als een zoon voor haar vader. Dit zien we ook in 1 Kronieken 2:34+35 waar de vrouw de lijn van haar vader doorzet. Sheshan heeft geen zoon en huwt zijn dochter met een van zijn knechten, waardoor zijn geslachtslijn doorgaat met haar kind Attai. Miryam voldeed volledig aan deze criteria. Zij had geen broers en trouwde binnen haar stam, Yehuda (Juda).

Het NT is dus niet in tegenspraak met zichzelf of met de Tenach. Om dan Sha�ul (Paulus) aan te halen en beweren dat hij dit in de doofpot wilde stoppen in zijn brief aan Titus is natuurlijk ook zeer voorbarig, zelfs een beetje kinderachtig. Titus� taak was om de gelovigen op te bouwen en te bemoedigen in hun geloof in de Messias. Hoe doe je dat door het over geslachtsregisters te gaan hebben? Dat heeft totaal geen nut en is derhalve tijdverspilling. Houd je er niet mee bezig! D�t is de boodschap van Sha�ul aan zijn leerling Titus. Wat ook noemenswaardig is, is dat dit de enige geslachtsregister is die teruggaat naar het huis van David. Buiten dit register is er geen! En het is wel treurig dat de enige geslachtsregister die teruggaat naar het huis van David zo onder vuur wordt genomen met zulke pietluttige argumenten.

Alma; Jesaja 7:14

Zoals het velen wel bekend is, maar Eliyahu blijkbaar is ontgaan, leefden in die tijd vele Hellenistische Joden in Isra�l en was de voertaal vaak Aramees. Vooral Joden die buiten Isra�l woonden spraken vaak geen Hebreeuws. Omdat men vaak wel Grieks sprak, is de Tenach (het OT) in Alexandria vertaald in het Grieks door 72 rabbijnen wat resulteerde in de Septuaginta (LXX). Hierdoor werd de LXX vaak onder Joden gebruikt en dat is hier dus ook het geval. Ergens tussen 300 en 100 voor de gangbare jaartelling (v. Chr.) werd de LXX voltooid. Eliyahu denkt echter dat alles uit de Hebreeuwse tekst komt en daarom struikelt hij over het woordje �alma� dat dus met �maagd� wordt vertaald. Alma betekent op zichzelf geen �maagd�, omdat het nu eenmaal geen woord is dat iets zegt over de seksuele activiteit van de persoon. Uit de context moet blijken dat er een maagd mee bedoeld wordt. Hetzelfde geldt echter ook voor het aangeboden alternatief, betula. De mannelijke tegenhanger van �alma� is �elem� dat dus gewoon �jongeman� betekent, zonder dat het iets zegt over zijn maagdelijkheid. Elem wordt gebruikt in 1Sam 17:56 en 20:22. Zie wat voor absurde vertaling je krijgt als je hier de betekenis van het woord zonodig wil koppelen aan iemands seksuele activiteit:

1Sam 17:56 :Daarop had de koning gezegd: Vraag gij, wiens zoon deze jongeman (elem) is.

Maar indien ik tot de jongeman (elem)zeg: Zie, de pijlen liggen verder weg � ga dan heen, want de HERE zendt u weg.

Dus om te zeggen dat het nooit om een �maagd� kan gaan, is puur kwestie van context en heeft niets te maken met de betekenis van het woord zelf. De Semitische stam voor �alma� heeft gewoon als betekenis �bereiken van puberteit, loops worden (bij dieren)�. Dat Eliyahu pleit voor het woord �betula� is ook onterecht, want �betula� betekent ook lang niet altijd �maagd�. Het is zelfs zo dat de NJPSV (de meest gebruikte Joodse Engelstalige vertaling) 3 van de 5 keer dat betula voorkomt het met �maiden� vertaald en niet met �virgin�. D�t het niet altijd maagd betekent, kunnen we zien als we Eliyahu�s voorbeeld uit Gen 24:16 nemen. �ls het automatisch maagd betekent dan is het wel heel vreemd dat er nog uitgelegd moet worden dat Rivqa [Rebekka] �nog nooit met een man geweest� is. Je zegt niet �Ze is maagd en is nog nooit met een man geweest�. Als je maagd bent dan spreekt dit voor zich. Andere voorbeelden hiernaast zijn;

�      Joel 1:18: Een weduwe die rouwt om haar man. Een weduwe is niet echt een maagd denk ik. Ze houdt na de huwelijksnacht al gauw op een �betula� te zijn als dat maagd zou moeten betekenen

�      Job 31:1 Job zegt nooit een betula een te zien . Hoe kan hij nou weten wie maagd is of niet? Hij bedoelt natuurlijk dat hij nooit naar een �jongedame� zal kijken.

�      Ez. 9:6 Betula wordt hier gebruikt als tegenhanger van �bachur� wat gewoon �jongeling� betekent. Men begint hier niet met het doden van �jongens en maagden�, maar van �oude mannen, jongens en meisjes kinderen en vrouwen�.

Ook zijn alternatief is niet logisch en zelfs onjuist te noemen. �Betula� (51x) wordt in de Tenach alleen vaker gebruikt dan �alma� (7x) als het gaat om jongedames. Niet meer niet minder. Maar ze zijn allebei niet expliciet woorden om de seksuele activiteiten van een vrouw aan te geven. Dus een aantal feiten in ogenschouw nemend:

�      Feit is dat het honderden jaren geen probleem is geweest dat �alma� met �parthenos� (=meisje) is vertaald door 72 rabbijnen. Het geeft eerder aan wat de gangbare interpretatie was van de tekst binnen joodse kringen uit die tijd. Deze gedachte wordt door Matthe�s, zelf ook een Jood, overgebracht op de lezer. Pas toen het werd toegepast op Yeshua werd er eeuwen later ineens moeilijk gedaan over te betekenis van �alma�.

�      Als het een teken is van God dan is een maagdelijke geboorte aannemelijker dan een normale geboorte, wat nauwelijks als een teken kan worden opgevat. Vrouwen bevallen voortdurend op de normale manier. Het feit dat er staat dat Achaz een teken kon vragen �diep in het dodenrijk of boven in den hoge� geeft aan dat God bereid was om een teken van groot uitzonderlijk gehalte te geven. Dan kom je er niet vanaf met een normale geboorte.

�      Matthe�s haalt zijn citaat van Jesaja 7:14 dus niet uit de Hebreeuwse tekst maar uit de LXX, de wijd geaccepteerde Griekse vertaling onder de Joodse gemeenschap, zowel binnen als buiten Isra�l.

Nu naar de tekst. Want de Bijbel zegt namelijk het volgende:

5 Omdat Aram kwaad tegen u beraamd heeft, Efra�m en de zoon van Remaljahu, door te zeggen: 6 Wij zullen optrekken tegen Juda, het schrik aanjagen, het voor ons veroveren en de zoon van Tabeal daarin koning maken � 7 zegt de Here HERE aldus: Het zal niet bestaan en het zal niet geschieden; 8 maar Damascus blijft het hoofd van Aram en het hoofd van Damascus blijft Resin � binnen nog vijfenzestig jaar zal Efra�m verbroken worden, zodat het geen volk meer is � 9 en Samaria blijft het hoofd van Efra�m en het hoofd van Samaria blijft de zoon van Remaljahu. Indien gij niet gelooft, voorwaar, gij wordt niet bevestigd....13 Toen zeide hij: Hoort toch, gij huis van David! Is het jullie niet genoeg mensen te vermoeien, dat jullie ook mijn God vermoeit? 14 Daarom zal de Here zelf jullie een teken geven: Zie, de jonkvrouw zal zwanger worden en een zoon baren; en zij zal hem de naam Immanu�l geven.

Hier worden een paar dingen belicht: Een kind zal worden geboren als teken van God. "De" jonkvrouw/maagd zal zwanger worden en een kind baren dat genoemd zal worden "God met ons". Wij zien dus dat God Achaz benadert om hem gerust te stellen. Achaz moest een teken vragen van God als bewijs dat God met hem was, maar weigerde dat. Nu wendt God zich naar het huis van David en geeft het huis van David, niet Achaz, het teken. Vaak wordt er geopperd �Wat heeft de profetie aan Achaz te maken met iemand die 700 jaar later wordt geboren? Daar heeft Achaz helemaal niets aan.� God stelt een deadline voor Efra�m van 65 jaar (v.8), die v��r die tijd verbroken zal worden en geen volk zal meer zijn. Dit is ook iets waarvan je kan zeggen �Wat heeft Achaz eraan, als het 65 jaar zal moeten duren voordat hij niets te duchten heeft van Efra�m?" Vooral als we nagaan dat Achaz maar 16 jaar regeerde en daarna dus wellicht nog 49 jaar te gaan heeft, voordat deze profetie zijn vervulling krijgt (ervan uitgaande dat hij in zijn eerste regeringsjaar deze profetie voorgeschoteld kreeg). Desalniettemin wordt dit aan Achaz vermeld als geruststelling!

Dit teken van Immanuel is hier gericht tot het huis van David en niet tot Achaz' persoon. Het probleem hier is namelijk dat de vrouw nergens wordt ge�dentificeerd. Er staat "de jonkvrouw" en niet "een jonkvrouw". Het gaat dus om een specifieke jonkvrouw. Maar daar kom ik straks weer op terug.

In 2 Koningen 16 staat er namelijk:

6 Te dien tijde heroverde Resin, de koning van Aram, Elat voor Aram en hij wierp de Judee�rs uit Elat; en de Edomieten kwamen naar Elat en woonden daar tot op de huidige dag. 7 Toen zond Achaz boden naar Tiglatpileser, de koning van Assur, om te zeggen: Ik ben uw knecht en uw zoon; trek op en verlos mij uit de macht van de koning van Aram en uit de macht van de koning van Isra�l, die tegen mij zijn opgetrokken. 8 Achaz nam het zilver en het goud, dat zich bevond in het huis des HEREN en in de schatkamers van het koninklijk paleis, en hij zond het als een geschenk aan de koning van Assur. 9 En de koning van Assur gaf hem gehoor; de koning van Assur trok op tegen Damascus, nam het in en voerde de bevolking in ballingschap weg naar Kir; en Resin bracht hij ter dood.

Waar is de link met het kind en DE jonkvrouw? Wie is de jonkvrouw, wie is het kind? Als het teken de geboorte van een kind is, zij het uit een maagd zij het op de normale manier, waarom wordt hier dan onterecht de giften aan de koning van Assur als reddingsmiddel gebruikt om de koningen te verslaan? Achaz heeft de koning van Assur moeten paaien met zilver en goud om hulp te krijgen en bevrijd te worden van zijn vijanden. Hij heeft niets te schaften met een of andere vrouw die een kind krijgt die Immanu�l genoemd zal worden. Daar heeft het niet aan gelegen. Pas toen hij de koning van Assur met goud overgoot besloot die zich over het hart te strijken en hulp te bieden. Buiten dat wordt er opmerkelijk genoeg nergens in de bijbel de vervulling van de profetie vermeld. Alsof de profetie nooit gedaan is. En t�ch heeft Jesaja het over een kind in hst 7:15-16. Wie is het d�n? Ik geloof dat het zijn zoon is uit vers 3, het kind is dat hij meer moest nemen. Waarom stuur je anders iemand met zijn kleine naar het front?