การรวมสัญญาณแบบแบ่งความยาวคลื่น(Wavelength Division Multiplex:WDM)

          การมัลติเพล็กซ์แบบแบ่งความยาวคลื่น หรือแบบ WDM ได้รับการออกแบบเพื่อนำมาใช้กับสายไฟเบอร์ออปติกที่ส่งสัญญาณในรูปแบบคลื่นแสง สายไฟเบอร์ออปติกมีอัตราความ็วในการส่งข้อมูลสูงกว่าสายเคเบิลทั่วไปที่แกนกลางทำจากทองแดง รวมถึงมีช่วงแบนด์วิธที่กว้าง ดังนั้นการใช้สายไฟเบอร์ออปติก เป็นสายนำสัญญาณเพียงแหล่งกำเนิดเดียว ส่งผลต่อการสูญเสียแบนด์วิธไปโดยเปล่าประโยชน์ และด้วยเทคนิคการมัลติเพล็กซ์แบบ WDM นี้เอง จึงอนุญาตให้ส่งสัญญาณจากหลายแหล่งกำเนิดได้พร้อมกันบนสายนำสัญญาณเส้นเดียว



ปริซึมกับการมัลติเพล็กซ์แบบ WDM


          หลัการของการมัลติเพล็กซ์แบบWDM นั้นค้ายคลึงกับการมัลติเพล็กซ์แบบFDM คือจะรวมสัญญาณที่มาจากหลายแหล่งและส่งไปยังย่านความถี่ที่แตกต้างกัน ยกเว้นเพียงแต่จะมัลติเพล็กซ์และดีมัลติเพล็กซ์กับคลื่นแสง ที่ส่งผ่านแต่ละแชนเนลในสายไฟเบอร์ออปติก อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าการมัลติเพล็กซ์แบบ WDM จะมีความซับซ้อนสูงก็ตามในเชิงปฏิบัติ แต่หากพิจารณาในหลักการแล้ว กลับเรียบง่าย โดยจะทำการรวบรวมแหล่งกำเนิดของแสงจากหลายๆแหล่ง ที่เรียกว่าการมัลติเพล็กซ์ และส่งผ่านลำแสงเส้นเดียว ครั้นเมื่อถึงปลายทางก็จะแยกลำแสงไปตามแหล่งกำเนิด ที่เรียกว่าดีมัลติเพล็กซ์ ทั้งนีการรวบรวมและการแยกแหล่งกำเนิดของแสงสามารถทำได้ง่ายมากด้วยอุปกรณ์ปริซึม ซึ่งพื้นฐานทางฟิสิกส์แล้ว ปริซึมสามารถหักเหและรวมแสงได้(Bends and Beam)



อุปกรณ์มัลติเพล็กเซอร์แบบ WDM








>>กลับหน้าแรก<<