Ĉu
vi bone vidas la akcentojn? Jes? - Bone. Ne? - Iru al la versio sen akcentoj
Perbuse, perbuŝe
Kiam mi estis nur dekkvinjara junulo kaj certe belega blondhara petolulo,
mi iam perbuse revenis el la naĝejo. Mi ne ofte uzis la buson por trairis
la urbon, sed ĉi tiu tago, mi memoris ke mia biciklo paneis. “Ĵeromo, helpu vin”, mi ene min diris. Mi do
tutsola perbuse reatingis miajn amikojn, kaj ankaŭ simile rehejmiĝis.
Estis la komenco de junio, la varma kaj
suna aero jam flaris somerajn feriojn. Mi surhavis kun T-ĉemizo, la larĝegan
sed mallongan pantaloneton farita de
dika militista grizebruna tolo, kiun estas unu el la malmultaj aĵoj
deveninta el mia patro. Kiam mi diras ke ĉi tiu pantaloneto estis larĝega,
mi volas diri ke oni povis trapasigi kvar femurojn kiel la mia tra ĉiu
gambpasejo. Mi kompreneble sube surhavis kalsonon, ĉar tiom rigida estis
la tolo, ke oni povas vidi la kompletan internan meblaron kiam mi sidata
disetendis la femurojn.
Bedaŭrinde
(aŭ mi devus pli bone diris malbedaŭrinde), ĉi tiu kalsoneto
falis en akvon kiam mi revestiĝis en la baneja vestdeponejo. Ĝi estis
malseka kaj malpura, tiel mia banvesto. Mi do ŝovis mian pantaloneton sur
miaj nudaj sidvangoj.
La
buso estis malplena. Mi sidiĝis sur malantaŭa sidloko kiu havis
vid-al-vidajn aliajn seĝojn. Ĉar varmega estis, kaj ĉar raspeca
estis la katuno, mi ege disetendis la gambojn por ventoli miajn kojonojn. La
varmeta blovo karesante la vilon, tuj malmoligis la du pilketojn kaj duone
rigidigis mian kacon. Mi fermis la okulojn, revaĉante pri la logaj preskaŭ
nudaj junuloj kiuj mi ĵus vidis en la banejo. Kelkaj el ili certe havis
belegan seksilon en la banvesto. Precipe la observisto, kiu tike skrapis sian
kojonojn, enŝovante la manon inter siaj muskolfortaj femuroj...
Mi
vekiĝis... Tri personoj estis nur
en la buso: du maljunaj virinoj sidiĝis kaj babilis malantaŭ la ŝoforo,
kaj unu homo staris apud la pordo. Li maldiskrete
rigardis al mi. Mi mienis dormi, sed estis ege seksekŝitata. Li interesis
pri mia intergambo kaj klinis por ĝin pli bone vidi. Mi tiam glitis sur la
sidilo, pli disetendantis miajn femurojn por bone montri al li miajn nudajn
pilkojn. La viro, kvardekjara kostumkravatulo, fine sidiĝis antaŭ mi.
Li ne riskis min tuŝi kaj senĉese superŝultre kontrolis la
du virinojn. Tra miaj duone fermitaj palpebroj, mi gvatis la viron. Timante ke li faris nenion, mi tiam metis unu el miaj
piedoj sur la sidilon, proksime al mia postvango. Mia streĉigata kaco
malrapide iom post iom glitis ĉe la rigida teksaĵo por subite
plenglore aperis ekster la pantaloneto. Mi plezurĝemadis kaj pli
disetendis miajn femurojn. Mi sentis bloveton ĉe mia ŝvelita
tutlibera glano, kie lubrika guto ekfluis. La viro ekstazadmiradis. Li tamen
riskis unumane tuŝetis mia genuo. Poste li
almetis sian manon sur la femuron. Kiam li vidis ke mi ne kontraŭstaris,
li firme kaptis miajn kojonojn, ilin karesis kaj knedadis. Li ĉiam observadis mian vizaĝon. Eble li timis
mian reagon, kiam mi fine malfermos miajn okulojn. Sed mi ne faris tion, nur
lekadis miajn lipojn. Mankaptante mian sekson, li surgenuiĝis antaŭ
mi kaj frandeme enbuŝis mian sekskapon.
Kiel
povas mi klarigi mian nunan senton? Ĉu vi memoras ke mi nur estis
dekkvinjara knabo? Mi kompreneble instigis la situacion... sed mi tuj ektimis.
Mi timis pri tiu viro, kiu nun perforte pompadis mian penison. Mi timis pri ĉiu,
kiu povus okazi en ĉi tiu buso. Kaj mi
ankoraŭ timegis pri mi, pri mia tutnova seksema petolaĵo, mia tutnova
seksa sperto. Neniu ĝis nun tiel enbuŝis mian malspertan kacon. Mi
rigardis la duonkalvan kapon de la viro, mi rigardis la du virinojn apud la ŝoforo,
kaj la senhomajn stratojn de la ĉirkaŭurbo.
Mi ne povis min bone loki en ĉi tiu stato. Sed tamen ĝuo alvenis... Ju pli mi provis barakti, des pli mi sentis volupton min
invadi. Salivo kaj ŝvito fluis ĉe mia kojonoj ĝis mia anusfendo.
Mi baldaŭ sentis ke mi ne povos deteni la spermelĵeton, kaj pli forte
provis forpuŝi la vizaĝon de la viro. Kiel frenezulo, li tiam kaptis
miajn manradikojn kaj plirapidigis sian kapmovon. Mia bolŝaŭma ĉuro ŝprucis en lian buŝon,
dum mi plezure logtempe ĝemadis. La viro poste min rigardis, lekante la
spermon ĉe siaj lipoj kaj ĉe mia glano. Mi nur tuj pensis: ĉu
tiom bona estas do la spermo?
Li stariĝis, kaj rapide iris al la pordo, por tuj
peti la proksiman halton. Kiam li malaperis el la buso, mi longe postrestis sur la sidilo. Mi ne
povis ŝii se mi estis kontenta aŭ honta. La buso baldaŭ alvenis ĝis la finstacio, kie ĝi brue
haltis. La du virinoj eliris. Mi ankaŭ...
Hejmo ja estis for!
Eblas, ke vi necesitos dum la legado la slangvortliston, bonvolu iri al la Alternativa Esperanta Vortaro
Reiru
al la hejmpaĝo.