Ido

Enkonduko

 

artefarita lingvo kiu datas de la jaro 1907

kaj estas la ido de Esperanto.

Ido estas lingvo kiu estis kreita de la delegitaro post la kongreso de 1907. Jam en 1901, dum la kongreso cheestita de sciencistoj kaj lingvistoj, kiuj okupis sin pri la demando kiu lingvo plej bone servus Eúropo post (eventuala) unuigho. Post detala eksplorado, du lingvoj restis kiel la maksimumaj taúgaj lingvoj: Idiom Neutral kaj Esperanto. Post alia vocdono Esperanto decidighis kiel la plejbona lingvo adoptinda, se ghi nur kelke reghustigighis. La plej gravaj diferencoj: literoj normalaj anstataú literoj supersignitaj; uzo de la akuzativo nur kiam la rekta komplemento antaúiras la subjektivon; simpligo de la transitiveco kaj revido de la vortaro. La fontolingvoj de Ido estas la tielnomitaj GAFHIR-lingvoj (Germana, Angla, Franca, Hispana, Italiana kaj la Rusa) kaj por sciencaj vortoj la Latina. En 1907 Ido estis prezentita de anonima skribisto. Poste De Beaufront malkashis sin kiel la skribisto. "Ido" realigis chiujn propozojn por plubonigo de Esperanto de Dro. Zamenhof (en 1895), la kreinto de Esperanto. Adeptoj de ambaú lingvoj ne shajnas toleri unu la alian, sed feliche inter la adeptoj de ambaú lingvoj ankaú trovighas interlingvaj amikoj. Kaj tiel estu, char chu interkompreno, interfratigho kaj mutua respekto neestas la originaj intencoj de tiaj lingvo? La nomo Ido, ankaú nomite Esperanto Reformita, ankoraú memorigas la fonton de ghia ekzisto, per sia nomo. La nomo Ido estas Esperanto-vorto (kaj sufikso) por: filo de ..., kaj vere, la ambaú lingvoj ne tiom diferas.

Ido es linguo qua kreesis da la delegitaro pos la kongreso di 1907. Ja en 1901, ye kongreso asistita da ciencisti e linguisti qui okupis su pri la questiono qua linguo maxim bone servus Europa pos (eventuala) unionesko. Pos detaloza explorado du lingui restis kom le maxim apta: Idiom Neutral ed Esperanto. Pos altra voto Esperanto decidesis kom la maxim bona linguo adoptinda, se ol nur kelke adjustigesis. La maxim importanta diferesi:Literi normala vice la literi supersignizita; nur uzo dil akuzativo kande lakomplemento preiras la subjektivo, simpligo di la transitiveso e revizo dila vortaro.La fontolingui di Ido es la tal-nomizita GAFHIR-lingui (Germana, Angla,Franca, Hispana, Italiana e la Rusa) e por vorti ciencala, la Latina. En 1907 Ido esis prizentita da anonima autoro, pose De Beaufront revelis sukom l' autoro. "Ido" realigis omna propozi por amelioro dil Esperanto da Dro. Zamenhof (en 1895), la kreinto dil Esperanto. Adheranti di amba linguine semblas tolerar l' un l' altra ma fortunoze inter l' adheranti di ambalingui ya anke trovesas interlinguala amiki. E tale esez, nam kadinterkompreno, interfratesko e mutuala respekto ne es l' originala intencidi tala lingui? La nomo Ido, anke nomizite Esperanto Reformita, ankore memorigas la fonto dio lua existo, per sua nomo. La nomo Ido es Esperanto-vorto (e sufixo) por: filio de..., e vere, la amba lingui ne tante diferas.

 

 

Erotikaj rakontoj en Ido:

 

Rakonto 1 = Vakancante, varma rakonto

 

Vortaro: Ido-Esperanto  

Reiru al la hejmpagho.

 

 

 

 

Hosted by www.Geocities.ws

1