Ĉu
vi bone vidas la akcentojn? Jes? - Bone. Ne? - Iru al la versio sen akcentoj
Eblas, ke vi necesitos dum la legado la slangvortliston, bonvolu iri al la Alternativa Esperanta Vortaro
Glana
pano, nuksa paneto (kun esperantakcentoj)
Dum mia unua
metilernantjaro, mi ne estis ankoraŭ nek tre malica, nek tre seksmatura.
Sed tuj post miaj someraj ferioj (kaj la aventuroj ke mi baldaŭ rakontos),
mia seksa scivolemo kreskis tagon post tago. Mi ekparolis
pri pugo, fikado, kaco kaj kojonoj. Mi ankaŭ ekekscitigis la
plenkreskulojn per provokantaj teniĝoj.
Vi certe memoris ke
mi lernis la metion de panisto. La patrono havis fornejon laŭ la malnova
modo, kiel oni ne plu ofte nun vidis. Li tamen estis bonega instruisto.
Ankaŭ Frederiko, la tridekjara laboristo,
estis bona instruisto... kaj ne nur pri la panigaĵo.
Li estas nigrahara
fortikulo, certe bona edzo, kaj bona patro por lia du knabinetoj. Ne tro
parolema ĝis nun, li tamen ofte envenis al la vestdeponejo kiam mi
malvestis, unu horo antaŭ li, por rehejmiĝi. Sed li sendube ne tro
riskis min tikli, ĉar la patrono ĉiam ne estis for...
Tuj post miaj
ferioj, dum la lastaj tagoj de julio, la patrono, kiu estis malsana, foriris
kun sia edzino en la domon de ilia filo. Estis do, por Fredo kaj mi, la unua fojo ke ni
laboris sen li, kaj dum egala horaro. Ni samtempe senvestiĝis en la
mallarĝa vestdeponejo. Li estis iomete dika, kaj surhavis bluan kalsoneton
laŭ malnova modo, certe aĉetita de lia edzino. Li min diskrete
spionis kiam mi, forŝovante mian pantalonon, malĉaste disetendis
miajn femurojn por lasi ekvidi miajn
kojonojn. Lia rigardo fuĝis kiam ĝi renkontis la mian.
Eĉ
se varmega estis la vetero, neniam konsentis la patrono ke ni laboris sen niaj
laborvestoj. Sed li estis
for... Kaj vere varmega estis la
nokto. Mi do sendire elŝovis mian jakon. Kiam Fredo min vidis nudtorsan,
li kriis al mi:
- He, Ĵeromo,
kial vi do tutnude ne laborus? Ĉu ne ŝvitas viajn kojonetojn en via
kalsono?
Debutonante lian
jakon, li aproksimiĝis.
- Tio ne ĝenas min,
li diris. Vi povas komfortigi vin. Ni estas solaj.
Mi tiam tuj eltiris
la pantalonon, kaj plikomforte denove eklaboris.
- Ĉu vi scias
kion estas la panistlernantbapto? Dum mia epoko, la nova lernanto devis
fingrumi kaj elĵeti spermon al la knedujo, en la paston...
- Ĉu vi mem
tion faris?
- Certe, la nuna
laboristo min trudi! Poste, vi ne povas scii kiom ekscitata estis la ideo ke
ĉiuj manĝas vian ĉuron kun la pano. Vi povus provi... Provu!
- Tio ne estas
higiena, mi diris jam ekvoluptamante.
- La pano poste
bakas, li konkludis.
Sed mi nenion faris.
Fredo formovis kaj konservis sian pantalonon. Nenion okazis dum la resto de la
nokto.
La sekvanta nokto,
la vetero estis tre varmega kaj fulmotondra. Mi tuj eklaboris nur vestita de
larĝa malnova kalsono kies laca elastazono malsupreniĝis ĉe mia
kokso. Fredo, grumblema, ŝvitante, rondirante ĉirkaŭ mia
postaĵo, fine forŝovis sian jakon kaj poste sia pantalono. Mi tiam fabrikis avelpanetojn. Dum mi
prilaboris la paston, miksante ĝin kun aveloj, la movado glitigis la
kalsonon ĝis la harkovrita bazo de mia kaco, ankaŭ malkovrante
preskaŭ miaj tutaj sidvangoj. Fredo baldaŭ alvenis malantaŭ mi
por kontroli... mian laborkvalitecon aŭ, prefere, la kvaliteco de mia
puĝaŭto. Gluiĝante
ĉe mia postaĵo, li prenis la pasteron en unu mano kaj avelo en la
alia:
- Kiel estas viaj
knabinetaj kojonoj? Tiel pastero aŭ
tiel avelo?
Mi spertis la premon
de lia pelvo ĉe mia sidvangoj. La kalsono rapide ne povis pli
malsupreniĝi ĉar mia streĉita stango ĝin restigi!...
- Ĉu vi do estas
gejaĉulo, mi lin ŝerce diris?
- Oni do ne povas
ridadi, li respondis. Kiam li formovis, mi bone vidis ke ankaŭ li havis
belan ilon por restigi sian kalsoneton!
La ĉagrenita
Fredo ne kuraĝis ion almeti. Mi povis dum la tutnokto lin ekscitiĝis
per miaj duone senvestitaj rondaj postvangetoj.
Tria nokto. Nenion
okazis. Fredo ne plu riskis alŝovi mian silkan nigran kalsonon.
Kvara nokto:
- La patrono estos
kun ni morgaŭ, mi pensis. Io devas nepre okazi tiun nokton!
Mi speciale surmetis mian eluzitan malnovan
kaj duone diskudritan kalsonon. Tiu kun rozaj elefantetoj. Mi ŝategas tiun
kalsonon, ĉar estas unu el la unuaj ke mia patrino min aĉetis. Kiel
la aliaj noktoj, mi eklaboris nur kalsone vestigata. Fredo, kiu estis
bonhumora, baldaŭ demetis sian veston por labori pli komforte. Lia
ruĝa kalsoneto bone lasis vidi la karnoriĉan voston supre la
apetitige grasaj kojonoj. Mi tuj mokis lin:
- Ne estas
sekvitbero, tio ĉi, Sinjorino, mi diris al li, permane celante al lia
kaco. Li panike ekkaptis
miajn manradikojn dum mi daŭris:
- Ne eĉ estas
aveloj... Oh belaj kaŝtanoj, oh
la dika banano... Mi tuj malsatas...
- Haltu! haltu!
Revenu al via laboro, li diris ridaĉante. Li forte malebligis min trafi
siajn fruktojn kiujn kompreneble
maturiĝis.
- Lasu min
senŝeligi vian bananon. Mi bone vidas ke ĝi ŝatus tion, mi diris
lekante miajn lipojn. Fredo ne sciis kion
pensi kaj fari. Li ĝene konsciis la videblan streĉiĝon kiun nun
provis eksalti el la premata kalsoneto. Sed li ne sciis se mi lin provokis
aŭ ne.
- Lasu mi faruni
viajn sekvitberojn por ke ili ne malsupreniros al la fundo de la muldilo! Kaj mi provis min liberigi. Mi tiam
surgenue falis kaj Fredo sur mi ankaŭ faladis. La farunsakoj staris
proksime al ni, mi do tuj provis atingi ilin por preni plenmano de faruno.
Fredo min kaptis per la kalsono. Mi provis rampi dum li tiris por min
restigi... skriiiiiiiĉĉĉ! ...la eluzita teksaĵo ŝiris,
liberigante mian voluptaman stangon. Mi tiam eksaltis al la faruno dum Fredo,
mirŝtoniĝata pri la kalsondetruo kaj pri la vidado de mia
tutŝveligata kaco, ne povis kontraŭstari. Mi sidiĝis sur lian
torson, miaj nudaj sidvangoj ĉe lia kapo. Li mole baraktis. Sub la teksaĵo, lia
plenstreĉita dika vosto nur atendis mian manon por ĝia libereco. Mi
levis la elastan zonon: tuj, la dikega violkolora glano aperis. Mi unumane
forŝovis la kalsoneton, malkovrante la grasdikan blankan kacon de Fredo,
kaj poste liaj pleniĝitaj krispaj purpuraj kojonoj, ke mi ĝoje
ŝmiraĉis kun faruno. Fredo
ne eĉ ribeletis. Mi tiam farunis
lian kompletan sekson tiel oni faradus por fritota fiŝo. La dika
haŭto dolĉe ruliĝis sub miaj fingroj. Fredo iome disetendis
siajn femurojn, streĉiĝis...
- Haltu, haltu li
diris, provante haltigi mian brakon kiun nun plirapidigis sian iroreiran
movadon.
Mi kune unumane
prenis lian stangon kaj la mia. Mi sentis ĉe mia peniso la kurenton
kiun flugis laŭ lian. Mi volupte
skuis ion kiun nun estas nur unu sekso, unu kaco unuecigita per ĝuo. Ni
kune sputis la ĉuron kun malpeziga ĝemado.
Fredo tuj poste
suprenŝovis sian kalsoneton. Li nenion diris.
Eĉ kiam mi
finigis la nokton tute nuda.
Eĉ kiam mi
antaŭ li poste fingrumis en la kornbulkpaston.
- Jen la
panistlernantbapto, mi diris.
Bonegaj estis la
kornbulkoj ĉi tiu mateno...
Reiru
al la hejmpaĝo.