| Op een mooie dag kreeg Meutje van Walter 12 pompoenplantjes. Die had Walter met veel zorg en geduld grootgebracht in zijn garage en nu was het tijd om ze in de tuin uit te planten. Meutje zette de plantjes in de koffer van haar auto, reed naar huis ... en vergat prompt de waardevolle lading die zich in haar Mazdaatje bevond. Twee dagen later, toen er een zak potgrond in de koffer moest geladen worden, ontdekte Meutje de pompoenplantjes weer. Fluks plantte ze elf van de twaalf plantjes in de tuin. Voor alle zekerheid, hield ze ��n plantje achter en dat belandde in een pot op de vensterbank. Hoe goed kent Meutje toch de natuur ! Na twee dagen stonden er nog slechts elf stengeltjes te treuren in de tuin. En nog twee dagen later was het alsof er nooit ��n pompoenplantje had gestaan. De slakken hadden er een feestelijke maaltijd aan gehad ! Met verdubbelde krachten begon Meutje zich nu te bekommeren om de �laatste der pompoenplanten�. Die groeide en bloeide op de vensterbank dat het een lieve lust was. Hij groeide ... en hij groeide ... en de vensterbank werd te klein ... Hier moesten stappen ondernomen worden ! Meutje plaatste de pot met de pompoenplant op het terrastafeltje. Zo kon de lange pompoenstaart verder uitdijen en, indien nodig, op de tuinstoelen rusten. En op een dag was het zover : aan ��n van de bloemknopjes kwam een bolletje ! Spannend ! De eerste echte pompoen zou gaan verschijnen ! Het bolletje werd geel en groeide. Het werd 1 centimeter groot ... 2 centimeter ... het bloemetje ging open ... het bloemetje verwelkte ... de pompoen werd 3 centimeter groot ... werd knal oranje en ... stopte met groeien ! In paniek sloeg Meutje er het Handboek Tuinieren op na. Ach zo ! Er waren mannelijke en vrouwelijke bloemetjes en die dienden mekaar te bevruchten ... Dus, toen een tweede pompoentje geboren werd bestudeerde Meutje de bloemen die ze aan de plant kon vinden. Inderdaad, dit was een vrouwelijk bloemetje en een beetje verder stond er een mannelijk bloemetje. Een wespje was er net stuifmeel aan het verzamelen. Meutje gaf de nodige aanwijzingen : �Goed zo, en nu deze kant op met dat stuifmeel aan je pootjes !� Maar het wespje luisterde niet en daarom gebruikte Meutje dan maar de grote middelen : ze nam een penseeltje en borstelde zelf wat stuifmeel in het vrouwelijke bloemetje dat zich boven de nieuwe pompoen bevond. En, ja hoor ! Deze tweede pompoen groeide ... en groeide ... Alhoewel hij na een tijdje toch oranje begon te worden ... Ja, wat wil je ? Vanuit die pot moest de pompoenplant niet alleen zelf groeien, hij moest ook nog blaadjes en bloemetjes krijgen EN daarbij nog pompoenen laten groeien ! De eerste pompoen heeft nog een tijdje aan de stengel van de plant gehangen. Tot Meutje zich herinnerde iets gelezen te hebben over �de pompoenen oogsten om de vorming van nieuwe pompoenen te bevorderen�. Dus, �oogstte� Meutje pompoentje nummer 1 en die heeft een tijdje verschrompeld liggen te zieltogen op het keukenaanrecht. Maar pompoen 2 heeft het gehaald ! Hiernaast zie je het resultaat ... |
| Meutje en de Pompoenen |
| � Meutje |
 |
 |
 |
 |
 |
 |