| Als Meutje Droomt ... (22) |
| Droom 17 - 18/7/2004 Er is een stoet van de kindjes van de school. In alle klasjes ligt een mapje. Daarin mogen de kindjes hun werkjes steken die ze gemaakt hebben voor � Elvis ! Want die komt namelijk op bezoek ! Daar is Elvis. Hij ziet er jong uit en zegt : � I look different but I have a skin disease. � Ik denk nog : goed dat hij engels spreekt, dan verstaat Maarten hem ook. Inderdaad, Maarten was bij mij. Voordat de kindjes komen, zit ik te praten met Elvis, zowel in het engels als in �t vlaams. Elvis vertelt mij namelijk dat hij geboren is in � �Olland ! Hij vindt mij wel leuk en dus ga ik in de klasjes, in alle mapjes zoeken naar het gedichtje dat ik voor hem geschreven heb. Ik kan mijn gedichtje echter niet vinden en loop klasje in en klasje uit. Op den duur haal ik alle mapjes op in alle klasjes en leg ze op een stapel. Ik zoek en zoek maar kan mijn gedichtje niet meer vinden. Ondertussen protesteren de schooljuffrouwen omdat ik zo rondloop en gans hun planning in de war breng. Bij de juffrouwen zijn o.a. Juffrouw Godelieve en nog een ander meisje van dezelfde leeftijd als ons Lieve. Ik mag Elvis een kus geven. Daarna wil hij nog wat meer � priv� � met mij spreken. We lopen door Kortenberg, op zoek naar een plaats waar we rustig kunnen praten. Maar er komen altijd mensen langs. Op een gegeven moment zeg ik tegen Elvis : � Maar ik ben de vijftig al gepasseerd, hoor ! �. Waarop hij antwoordt : � Ik ook, toch ? �. Droom 24 - 25/7/2004 Ik moet iets opzoeken voor mijn baas. Ik kom terug in de � klas � en Mevrouw Steinbach is les aan het geven. Om te beginnen kom ik dus al te laat. Zij vraagt : � Hoe noem je �. ? � (vraag vergeten, �t ging over firma�s). Ik antwoord : � Concerns �. Dat was niet het juiste antwoord en Mevrouw Steinbach maakt een zeer beledigende opmerking tegenover mij (ben ik ook vergeten). Ik zit in de klas naast Berthe. Plots valt mijn frank, dat ik nu mijn � normaal � werk niet meer zal kunnen doen : ik kan toch zomaar niet in en uit de les lopen om timesheets in te brengen en te gaan factureren � ? Na de les van Steinbach, ga ik naar het bureau van mijn baas. Ik wil mijn beklag doen : ik ben er niet mee gediend, dat er elk uur iemand anders voor de klas staat. Hoe kan ik nu nog mijn werk doen ? Mijn baas heeft echter geen tijd en ik moet dringend iets voor hem gaan opzoeken in Zaventem. Ik wil vertrekken maar in een ander bureau heeft men ook mijn hulp nodig. Ik ga er binnen en zie Serge Minne. Ik zeg hem vriendelijk goeiedag, we kennen mekaar toch nog van vroeger ! Maar ik krijg een lelijke sneer terug, in het frans, dat hij geen tijd heeft. Hij is hier voor een ernstige zaak. Ik moet dadelijk � (voornaam vergeten) EE (= familienaam) zien te bereiken. En Minne duwt mij een telex in de hand met de gegevens van juffrouw EE erop. Ik sta in de gang met twee opdrachten maar kan er slechts ��n dadelijk uitvoeren. En aangezien Minne kwaad is op mij � Ik ga weer dat kantoor binnen en zeg dat ik EE niet kan bereiken : er staat geen telefoonnummer op de telex. Iemand vertelt mij dat ze in Zaventem zit. OK, dan kan ik haar meebrengen als ik terugkom van mijn andere opdracht. Ik wil nu vertrekken en voel mij heel erg ontevreden over de algehele situatie : elk uur een andere les, wanneer zal ik mijn werk kunnen doen, iedereen is boos op mij � Bij wie kan ik terecht voor een oplossing ? Ik overweeg om een andere studierichting te kiezen zodat ik tegelijkertijd toch mijn werk kan doen. (NB : ik zit de ganse tijd � op school �. � Mijn werk doen �, maakt deel uit van het lessenpakket. Tot nu toe was dat goed geregeld maar plots heeft iemand de regels veranderd en beslist dat we terug les krijgen op de � oude manier �.) Ik ga nu eindelijk vertrekken naar Zaventem maar ben mijn regenvestje vergeten. Ik ga weer het kantoor binnen waar Minne zit. E�n van de mannen daar aanwezig, gooit mijn vestje (geel met blauw) voor mijn voeten op de grond en vraagt in het frans of het d�t is, wat ik vergeten ben. Dit is de druppel die de emmer doet overlopen. Ik moet dringend wenen van woede EN verdriet maar ik wil mij ook inhouden tot ik weg ben uit de � school �. Ik loop door de gangen en ontplof bijna. Uiteindelijk kan ik mij toch niet meer inhouden en begin te wenen, wenen, wenen � nog altijd zonder geluid maar het water stroomt mij letterlijk uit de ogen. |
| � Meutje |