| Μάτια
βουρκωμένα Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια φτώχεια καλή καρδιά μα και γκρίνια μάζεψα μια βραδιά τα σαϊνια κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου 'πώ. Μάτια βουρκωμένα παραπονεμένα δίχως αγάπη και πόνο κανένας δεν ζεί μάτια βουρκωμένα πάρτε με κι εμένα πάρτε με τώρα να πάμε στο κόσμο μαζί. Κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο είπα να σκοτωθώ μα τον άγιο μα έκανα υπομονή και κουράγιο κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου 'πώ. Μάτια βουρκωμένα παραπονεμένα δίχως αγάπη και πόνο κανένας δεν ζεί μάτια βουρκωμένα πάρτε με κι εμένα πάρτε με τώρα να πάμε στο κόσμο μαζί. |
 Μουσική: Σταύρος ΞαρχάκοςΕρμηνευτής: Γρηγόρης Μπιθικώτσης |
 Το
τραγούδι
ανήκει στη
συλλογή "Ένα
μεσημέρι" (1966).
Στον ίδιο
δίσκο
τραγουδούν, ο
Σταμάτης
Κόκοτας και η
Βίκυ
Μοσχολιού. Columbia-EMI. |
