Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι
σαν το τριφύλλι τ'ανοιχτό
κι είχες το φως του Αποσπερίτη
στ' άγια σου μάτια φυλαχτό.

Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί.

Κύμα και βότσαλο κι αρμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ.

Σ'ευχαριστώ σ'ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν το Χριστό.