Tłumaczenie z j. angielskiego książki: „Virgin Mary in the Kingdom of the Divine Will”, wydanej przez Center for the Divine Will, P.O. Box – 5 – Ortega Station, Jacksonville, FL 32210, USA, rok wydania 1996, stron 175.

W języku włoskim były trzy wydania tej książki,

zaopatrzone w następujące Imprimatur:

Wydanie pierwsze (1932):

IMPRIMATUR della curia episcopale di Montepulciano:

30 - III - 1932

Giuseppe, Vescovo di Montepulciano

Wydanie drugie (1933):

NIHIL OBSTAT QUOMINUS REIMPROMATUR:

Taranto, 23 - IX - 1933

Delegato dell’Arcivesco, Giuseppe Blandamura

Szymanowo 13, 14 - 330 Małdyty.

Rys biograficzny

Luiza urodziła się w niedzielę po Wielkiej Nocy w Corato we Włoszech 23 kwietnia 1865 r. Została ochrzczona tego samego dnia. Całe swoje życie spędziła w miejscu urodzenia. Jedynie w okresie młodości latem, wspólnie z rodziną udawała się na wieś.

Według słów Pana Jezusa diabeł znając specjalny plan względem niej, który miał przynieść Bogu wielką chwałę, a on miał zostać pokonany jak nigdy przedtem, próbował wywołać u Luizy nieczyste odczucia i myśli. Nie mógł jednak nic zdziałać, ponieważ Jezus zagrodził dla niego wszystkie dojścia. Dlatego diabeł był rozwścieczony i usiłował terroryzować ją strasznymi snami. Wiedząc, że jest przeznaczoną do zniszczenia jego królestwa na ziemi był zawsze czujmy w poszukiwaniach drogi, aby wyrządzić jej krzywdę.

Od tego czasu miała głębokie pragnienie cierpieć dla Jego miłości. Wówczas zaczęły się też jej pierwsze fizyczne i głębokie duchowe cierpienia. Po trzech latach skończyły się na nią napady diabła. Po raz ostatni napadł na nią, gdy miała 16 lat, tak gwałtownie i boleśnie, że Luiza straciła przytomność. W tym stanie miała nową wizję cierpienia Jezusa. Poruszona wewnętrznie przez słodkie i miłosne zaproszenie łaski. Luiza całkowicie oddała się woli Bożej i przyjęła stan Duszy Ofiarnej, do czego Jezus i Bolesna Matka ją zaprosili.

W 17 roku życia zaprzestała jeść, gdyż jej organizm nie przyjmował żadnych posiłków a także większość czasu spędzała w łóżku, co było dużym zaskoczeniem dla rodziny, księży i lekarzy. Po wielu upokorzeniach jakie doznawała od bliskich jej osób zrozumiano, że jej stan jest mistycznym cierpieniem spowodowanym tym, że jest dobrowolną ofiarą w dziele, do którego Bóg ją powołał. Od tego czasu przez następne 65 lat Luiza egzystowała bez jedzenia i wody. Jej pożywieniem stała się Wola Boża i Święta Eucharystia.

W lutym 1899 roku w posłuszeństwie swojemu Pani i swojemu spowiednikowi Luiza zaczęła pisać. Jej pisanie trwa przez 40 lat, przelewając na papier najznakomitsze sekrety Tajemnic Bożej Woli. Reszta jej życia była mieszaniną radości i boleści, pisania, szycia, posłuszeństwa, modlitwy, pomocy innym mądrością jej rady. Jezus, któremu jedynie możemy ufać, był też jedynym jej pocieszeniem. Gdy nie odczuwała obecności Jezusa agonia jej duszy niekiedy przekraczała prawdziwe męki Czyśćca.

Luiza przeszła na stałe do wiecznej chwal 4 marca 1947 r. Nie było pewności co do jej śmierci, ponieważ przez 4 dni jej ciało nie wykazywało znaków zepsucia (vigor mortis). Przez ten czas nie było możliwe odchylenie jej pleców. Specjalna trumna została skonstruowana pozwalając jej być w pozycji, w jakiej trwała przez 64 lata.

47 lat później na początku 1994 r. Watykan polecił miejscowemu arcybiskupowi zacząć proces jej beatyfikacji. Proces Beatyfikacji Służebnicy Bożej Luizy Piccarrety został oficjalnie otwarty w Święto Chrystusa Króla 20 listopada 1994 r.

Moje najdroższe dziecko, odczuwam nieprzepartą chęć przyjścia z Nieba i złożenia ci wizyty, Jeśli obiecasz, że dasz Mi miłość jako moje prawdziwe dziecko i zapewnisz o swojej wierności dla Mnie, pozostanę na zawsze z tobą, ukryta w twojej duszy aby być dla ciebie nauczycielem, wzorcem, przykładem i twoją najukochańszą Matką.

Przychodzę z Nieba aby zaprosić cię do wejścia do Królestwa twojej Matki, to znaczy, do Królestwa Woli Bożej. Pukam do drzwi twojego serca, bo chcę abyś je otworzyła dla Mnie. Czy zdajesz sobie sprawę, że własnymi rękoma przynoszę ci w podarunku tę Książkę?1 Ofiarowuję ci ją z macierzyńską troską, ażebyś ty po jej przeczytaniu, nauczyła się żyć życiem Nieba a przestała życiem ziemi.

Ta książka jest ze złota, moje dziecko. Stanie się twoim duchowym bogactwem i twoim szczęściem nawet tutaj, gdy jesteś na ziemi. Znajdziesz w niej fontannę wszelkiego dobra. Jeśli jesteś słaba, otrzymasz siłę; jeśli jesteś kuszona, pokonasz opadające cię pokusy; jeśli popadłeś w grzech, znajdziesz silną i współczującą rękę która pomoże ci się podnieść. Jeśli jesteś zagubiona, znajdziesz spokój; jeśli jesteś zimna, otrzymasz odpowiednią pomoc aby się zmienić; jeśli stałaś się głodna, będziesz kosztować samotna, ponieważ twoja Matka będzie twoim słodkim towarzystwem i z całą macierzyńską troską dopełni obowiązku uczynienia cię szczęśliwą. Ja, Która jestem Niebiańską Władczynią, będę się troszczyła o każdą twoją potrzebę, jeśli tylko ty zdecydujesz się żyć w zjednoczeniu ze Mną.

Gdybyś tylko znała moje tęsknoty, moje żarliwe pragnienia i nawet łzy, jakie wylewam z powodu moich dzieci! Gdybyś tylko wiedziała, jak płonę potrzebą, abyś słuchała moich lekcji, całych o Niebie i uczyła się sposobu życia w Woli Bożej!

W tej książce znajdziesz rzeczy zachwycające. Znajdziesz Matkę, która kocha cię tak bardzo, że poświęca swojego Ukochanego Syna dla ciebie, abyś ty mogła żyć tym samym Życiem, jakim Ona żyła na ziemi.

Och, nie czyń Mnie smutną i nie odrzucaj Mnie. Zaakceptuj ten podarunek z Nieba, który ci przynoszę i ciesz się z moich wizyt i z moich lekcji. Wiedz, że będę podróżować poprzez cały świat; pójdę do każdego, do każdej rodziny i do wszystkich wspólnot religijnych. Dotrę do każdego narodu, do każdej grupy ludzi, jeśli zajdzie potrzeba, będę szła niezmordowanie poprzez stulecia, dopóki nie uformuję moich ludzi wokół Mnie jako ich Królowej i Matki, którzy poznają Wolę Bożą i doprowadzą wszędzie do Jej Panowania.

Znasz więc przyczynę powstania tej książki. Ci którzy przyjmą ją z miłością, będą pierwszymi szczęśliwymi dziećmi należącymi do Królestwa Bożego Fiat, a Ja wypiszę ich imiona złotymi zgłoskami w moim Macierzyńskim Sercu.

Czy widzisz moje dziecko? Ta sama nieskończona Miłość Boga, który chciał posłużyć się Mną w Dziele Zbawienia dla zstąpienia Słowa Przedwiecznego na ziemię, powołuje Mnie ponownie do akcji i powierza Mi ciężkie zadanie, podniosły mandat uformowania na ziemi dzieci Królestwa Woli Bożej. Dlatego z całą odpowiedzialną i łagodnością matki podejmuję dzieło przygotowania twojej drogi dla podążania do tego szczęśliwego Królestwa.

Z tego powodu, udzielę ci najwyższej wagi bożych lekcji. Będę cię również uczyła nowych i specjalnych modlitw, którymi włączysz niebiosa, słońce, całe stworzenie, moje własne Życie i Życie mojego Syna, jak również wszystkie czyny świętych aby w twoim imieniu upraszały Boga o ustanowienie Godnych Uwielbienia Rządów Woli Bożej.

Modlitwy te mają największą moc, ponieważ przywołują Boże Działanie Samo w Sobie. Pod ich wpływem, Bóg będzie się czuł rozbrojony i zwyciężony przez swoje stworzenie. Wzmocniona tym poparciem będziesz przyśpieszała nadejście tego najszczęśliwszego Królestwa i wraz ze Mną spowodujesz, że Wola Boża będzie na ziemi jako i w Niebie, zgodnie z pragnieniem Bożego Mistrza.

Nie truć otuchy, moje dziecko, spraw Mi tę radość, a Ja cię pobłogosławię.

Mały kwiatek miesiąca

O najsłodsza Matko, jestem tutaj i upadam przed Tobą na twarz. Dzisiaj jest pierwszy dzień miesiąca maja, miesiąca poświęconego Tobie, w którym wszystkie twoje dzieci chcą Ci ofiarować swoje małe kwiatki jako znaki swojej miłości do Ciebie, aby błagać Cię o obdarowanie ich twoją miłością. Widzę Ciebie jak zstępujesz z niebiańskiej Krainy Ojca w towarzystwie chórów anielskich, aby otrzymać wspaniałe róże, nieśmiałe fijołki i czyste lilije swoich dzieci. A Ty, w zamian, dajesz im uśmiechy miłości, swoje podziękowania i błogosławieństwa. Następnie przyciskając podarunki do swego macierzyńskiego Serca, zanosisz je do Nieba aby je pieścić jako zobowiązania i wieńce swoich dzieci, zachowywane dla nich na chwilę ich śmierci.

Matko Boża, pośród tak wielu, ja, która jestem najmniejszą, najbardziej potrzebującą z twoich dzieci, pragnę przyjść na twoje matczyne kolana aby przynieść Ci nie kwiaty ani róże, ale słońce każdego dnia. Ale Matka będzie musiała pomóc swojemu dziecku, dając mi lekcje Nieba, ucząc mnie jak tworzyć te boże słońca, abym mogła Ci złożyć najpiękniejszy hołd i ofiarować najczystszą miłość. Droga Matko, odgadłaś pragnienie swojego dziecka. Chcę abyś mnie uczyła jak żyć w Woli Bożej i przekształcając swoje czyny i wszystko czym jestem, zgodnie z twoimi naukami, w Wolę Bożą, będę przynosiła każdego dnia na twoje matczyne kolana wszystkie moje czyny przemienione w słońca.

Lekcja Królowej Nieba

Błogosławiona dziecino, twoja modlitwa ugodziła moje matczyne Serce i sprowadziła Mnie z Nieba. Jestem blisko swojego dziecka, aby udzielić mu moich lekcji całych o Niebie.

Spójrz na Mnie, drogie dziecko. Aniołowie tysiącami otaczają Mnie, wszyscy z uszanowaniem i w oczekiwaniu aby usłyszeć gdy będę mówiła o Bożym Fiat, którego źródło, bardziej niż w kimkolwiek innym, znajduje się we Mnie. Znam Jego najbardziej zachwycające tajemnice, Jego nieskończone radości, Jego nieopisane szczęście i Jego nieobliczalną wartość. Słyszeć moje dziecko wołające Mnie, ponieważ prosi o lekcję o Woli Bożej, jest dla Mnie najszczęśliwszą z okazji i najczystszą radością. Jeśli będziesz słuchała mojej lekcji, poczuję się szczęśliwą, że jestem twoją Matką. Och, jakże tęsknisz aby mieć dziecko, które całą sobą chciałoby żyć w Woli Bożej. Powiedz mi dziecinko, czy sprawisz Mi tę radość? Czy złożysz swoje serce, swoją wolę, całą swoją istotę w moje matczyne ręce, abym mogła przygotować cię, przysposobić cię, wzmocnić cię i opróżnić cię z ciebie samej, ażebyś mogła całkowicie napełnić się światłem Woli Bożej, aby Ona mogła ukształtować w tobie Swoje Boże Życie? Połóż więc głowę na Sercu swojej Bożej Matki bądź uważną i przysłuchuj Mi się, aby te moje ogromnej wagi lekcje mogły sprawić, że już nigdy nie będziesz postępowała według swojej własnej woli, ale zawsze według Woli Boga.

Moje dziecko posłuchaj Mnie: to jest moje matczyne Serce, które kocha cię tak bardzo i które chce wylać na ciebie swoje łaski. Wiedz, że Ja mam ciebie wpisaną tutaj w moim Sercu i że kocham cię, jak moje prawdziwe dziecko. Teraz, czuję ból w moim Sercu, ponieważ nie widzę w tobie podobieństwa do twojej Matki. A czy ty wiesz, co nas różni? Niestety, jest to twoja wola, która odbiera ci świeżość łaski, piękno które rozmiłowuje twojego Stwórcę, siłę która pokonuje i przeciwstawia się wszystkiemu, miłość która pochłania wszystko. Jednym słowem nie jest to ta Wola, która ożywia twoją Bożą Matkę.

Musisz wiedzieć, że Ja znałam swoją ludzką wolę tylko na tyle, na ile mogłam ją złożyć w hołdzie mojemu Stwórcy. Całe moje życie było w Woli Bożej. Od pierwszej chwili mojego Poczęcia byłam ukształtowana, ogrzana i umieszczona w Jej świetle, a Ona mocą Swoją oczyściła moje ludzkie ziarenko w taki sposób, że została poczęta bez zmazy pierworodnej. Dlatego też, jeśli moje Poczęcie było bez zmazy i tak chwalebne, aby zawierzyć utworzenie Bożej Rodziny, to stało się to na skutek tego, że wszechpotężne Fiat rozpostarła się nad moim ziarenkiem w sposób bardziej doskonały niż najczulsza Matka, aby powstrzymać następstwa Grzechu Pierworodnego, Ja, dotykałabym się ze smutnym losem, tak ja wszystkie inne stworzenia, będąc poczętą z Grzechem Pierworodnym. Dlatego, podstawowym powodem, ponad wszystkim, była Wola Boża. Jej należy się cześć, chwała, dziękczynienie za Mnie, poczętą bez zmazy pierworodnej.

Teraz, dziecię mojego Serca, posłuchaj swojej Matki i odsuń na bok swoją ludzką wolę. Bądź gotową raczej umrzeć niż pozwolić jej ożyć choćby jeden raz. Twoja Boża Matka umarłaby raczej tysiąc tysięcy razy niż spełniła jeden pojedynczy czyn swojej własnej woli. Czyż nie chcesz Mnie w tym naśladować? Ach, jeśli ją poświęcisz w akcie ofiary ku czci swojego Stwórcy, Wola Boża uczyni pierwszy krok w twojej duszy i zostaniesz ukształtowana w niebiańskiej aurze, oczyszczona i ogrzana w taki sposób, że znajdziesz zniweczonymi źródła twoich pasji. Poczujesz, że postawiłaś pierwszy krok w kierunku Królestwa Woli Bożej. Dlatego, postępuj rozważnie. Jeśli będziesz Mi wierną, jeśli będziesz Mnie słuchała. Ja będę cię prowadziła. Wezmę cię za rękę na niekończące się drogi Bożego Fiat. Będę cię ochraniała pod swoim błękitnym płaszczem, a tym będziesz moim zaszczytem, moją chwałą i moim zwycięstwem.

Dusza

Niepokalana Dziewico, weź mnie na swoje macierzyńskie kolana i bądź dla mnie matką. Swoimi świętymi rękoma weź w posiadanie moją wolę, oczyść ją, ukształtuj ją, oczyść ją dotknięciem twoich matczynych palców i naucz mnie żyć tylko Wolą Boża.

Mały kwiatek

Moja Matko, zamknij Wolę Boża w mojej duszy, ażeby mogła zająć tam najważniejsze miejsce, utworzyć Swój tron i miejsce Swojego stałego przebywania.

Jestem znowu na twoich matczynych kolanach, aby słuchać twoich lekcji. Matko Boża, twoje biedne dziecko powierza się twojej mocy. Zdaję sobie sprawę jaka jestem nędzna, ale również wiem, że kochasz mnie jako moja Matka i to już wystarczy, abym mogła rzucić się w twoje ramiona i abyś Ty mi współczuła. A gdy otworzę uszy mojego serca, usłyszę twój najsłodszy głos udzielający mi lekcji tak ogromnej wagi. Święta Matko, proszę Cię, abyś dotknięciem swoich matczynych palców oczyściła moje serce, będzie ono wtedy mogło pomieścić boską rosę twoich wzniosłych nauk.

Lekcja Królowej Nieba

Moje dziecko, posłuchaj Mnie: gdybyś wiedziała jak bardzo cię kocham, bardziej być ufała swojej Matce i nie pozwoliła, aby nawet jedno moje słowo uszło twojej uwadze. Musisz wiedzieć, że nie tylko wpisałam się do swojego Serca, ale wewnątrz tego Serca mam matczyne włókna, które sprawiają, że moja miłość do mojego dziecka jest jeszcze potężniejszą niż miłość matki. Dlatego też, chcę abyś posłuchała o ogromnej hojności jaką zostałam obdarowana przez Najwyższy Fiat i ażebyś ty, naśladując Mnie, mogła oddać Mi chwałę, stając się moją królewską córką. O, jakże moje Serce, pogrążone w miłości, tęskni aby mieć wokół Siebie szlachetne towarzystwo małych królewien. A więc posłuchaj Mnie, moje najdroższe dziecko.

Zaledwie Boży Fiat rozpostarł Siebie nad moim ludzkim ziarenkiem, aby zapobiec nieszczęsnym skutkom grzechu, a już Boskość ogromnie się radowała i cieszyła widząc, że w moim ziarenku było ludzkie ziarenko tak czyste i święte, jak gdyby wyszło z ich twórczych rąk w chwili stworzenia człowieka. Boży Fiat uczynił wówczas Swój drugi krok we Mnie i przeniósł moje ludzkie oczyszczone i uświęcone przez Siebie ziarenko przed Boskie Osoby, aby mogły wylać nad moją maleńkością ulewny deszcz Samych Siebie w akcie mojego poczęcia. Boskość widząc we Mnie swoje dzieło czyste i piękne, śmiała się zadowolona, a chcąc Mnie uczcić, Boży Ojciec wylał na Mnie morza Mocy, syn morza Mądrości a Duch Święty morza Miłości. W ten sposób zostałam poczęta w nieskończonym świetle Woli Bożej. Moja maleńkość nie mogła w sobie pomieścić tych bożych mórz, ale będąc pośród nich, tworzyłam ogromne, wysokie fale posyłając je z powrotem jako hołd miłości i chwały do Ojca, do Syna i do Ducha Świętego.

Wzrok Boskości był cały skupiony na Mnie i aby nie być prześcigniętymi przeze Mnie w miłości, śmiejąc się do Mnie i pieszcząc Mnie, posłano Mi następne morza, które upiększyły Mnie tak bardzo, że gdy moja człowiecza okruszyna została uformowana, otrzymałam zachwycającą siłę zniewolenia swojego Stwórcy. A On rzeczywiście pozwolił się zniewolić, i to tak bardzo, że pomiędzy Mną i Bogiem trwało nieprzerwane świętowanie. Jedno drugiemu nie odmawiało niczego. Ale czy wiesz, co dawało życie tej zniewalającej sile? Była to Wola Boża, która władała we Mnie jako Życie. Dlatego też, Moc Najwyższej istoty była również moją i w ten sposób mieliśmy tę samą ilość mocy dla zniewalania siebie nawzajem.

Teraz, moje dziecko, słuchaj swojej Matki: wiedz, że kocham cię bardzo i chciałabym widzieć twoją duszę wypełnioną tymi samymi morzami jakie są w moim posiadaniu. Przelewają się one i gotowe są do wylania. Ale, aby to mogło nastąpić, ty musisz stać się pustą, oczyszczoną ze swojej woli a wtedy Wola Boża będzie mogła uczynić w tobie drugi krok i konstytuując Siebie Samą jako źródło życia w twojej duszy, wzbudzi zainteresowanie Bożego Ojca, Syna i Ducha Świętego, ażeby mogli wylać na ciebie Swoje przelewające się morza. Nastąpi to jednak dopiero wówczas, gdy będą mogli znaleźć swoją własną Wolę w tobie, ponieważ nie chcą Oni powierzać swoich mórz Mocy, Mądrości, Miłości i niewypowiedzianej Piękności twojej ludzkiej woli.

Najdroższa Mi córko, posłuchaj swojej Matki, połóż rękę na sercu i oddaj Mi wszystkie swoje kłopoty. Powiedz, ile razy byłaś nieszczęśliwą, prześladowaną i zgorzkniałą, ponieważ czyniłaś swoją własną wolę? Odsunęłaś na bok Wolę Bożą i zabrnęłaś w labirynt zła. Wola Boża chce cię uczynić czystą i świętą, szczęśliwą i piękną, pięknością olśniewającą; a ty czyniąc swoją wolę wypowiedziałaś Jej winę i wypędziłaś Ją z Jej ukochanego siedliska, jakim jest twoja dusza. Posłuchaj, dziecię mojego Serca, sprawiasz ból swojej Matce, gdy nie widzi w tobie Słońca Woli Bożej, a zamiast tego gęste ciemności nocy twojej ludzkiej woli.

Ale niechaj się nie trwoży serce! Jeśli obiecasz Mi, że złożysz swoją wolę w moje ręce, to Ja, twoja Boża Matka, otoczę cię ramionami, wezmę cię na kolana i wznowię w tobie Życie Woli Bożej. A ty, po tak wielu moich łzach, sprawisz, że powróci mój uśmiech, moja radość, jak również uśmiech i radość Trójcy Przenajświętszej.

Dusza

Matko Boża, jeśli mnie tak kochasz, gorąco Cię proszę, nie pozwól mi zejść z twoich matczynych kolan. A gdy zobaczysz, że jestem gotowa czynić swoją wolę, czuwaj nad moją nędzną duszą i zamknij ją w swoim Sercu, aby siła twojej płomiennej Miłości mogła spalić na popiół moją wolę. Tym sposobem zamienię twoje łzy w uśmiechy największego zadowolenia.

Mały kwiatuszek

Suwerenna Królowo, swoim bożym rozkazem, wyrzuć moją wolę, aby mogło we mnie zakiełkować ziarenko Woli Bożej.

Matko, to twoje małe dziecko, oczarowane twoimi niebiańskimi lekcjami, czuje nieprzepartą chęć przyjścia każdego dnia na twoje matczyne kolana aby Cię słuchać i zanotować w swoim sercu twoje matczyne nauki. Twoja miłość, twój słodki głos, twoje wzięcie mnie w ramiona i przytulanie do Serca, wzbudzają we mnie odwagę i zaufanie, że moja Matka udzieli mi wielkiej łaski i zezwoli na zrozumienie ogromnego zła mojej woli, aby pozwolić mi żyć Wolą Bożą.

Lekcja Królowej Nieba

Moje dziecko, posłuchaj Mnie. To jest Serce matki, które mówi do ciebie. I gdy widzę, że chcesz Mnie słuchać, raduje się ono o odczuwa pewną nadzieję, że moje dziecko wejdzie w posiadanie Królestwa Woli Bożej, które Ja po to posiadam w moim matczynym Sercu, aby Je oddać moim dzieciom. Dlatego też, bądź uważną, słuchaj Mnie i wypisz wszystkie moje słowa w swoim sercu abyś mogła zawsze nad nimi rozmyślać i kształtować swoje życie zgodnie z moimi naukami.

Teraz moje dziecko, posłuchaj swojej Matki. Och, jakże moje Serce boleje widząc że jesteś słaba i chwiejna i nie posiadasz prawdziwej władzy nad samą sobą. Lęki, niepokoje, obawy, to jest to co tobą włada, wszystkie te nieszczęsne łachmany twojej ludzkiej woli. Ale, czy wiesz dlaczego? Ponieważ nie ma w tobie jednolitości Życia Woli Bożej, która zmusza do ucieczki całe zło ludzkiej woli, czyni cię szczęśliwą i wypełnia cię całym dobrem jakie posiada.

Ach, jeśli zdecydujesz się z całą stanowczością nie dawać życia ani na chwilę dłużej twojej woli, to poczujesz że całe zło w tobie umiera a całe dobro znowu powraca do życia. A wówczas wszystko będzie się do ciebie uśmiechało, a Wola Boża uczyni w tobie Swój trzeci krok. Całe stworzenie powita cię jako nowo wkraczającą do Królestwa Woli Bożej.

Tak, moje dziecko, powiedz, czy Mnie posłuchasz? Czy dasz Mi swoje słowo, że nigdy, przenigdy nie będziesz czyniła ponownie swojej woli? Wiedz, że jeśli tak zrobisz, Ja nigdy cię nie opuszczę. Ustawię się jako strażnik twojej woli. Otulę cię w moje światło, aby nikt nie odważył się zakłócić spokoju mojemu dziecku i dam ci swoje prawa, abyś mogła zapanować nad całym złem twojej woli.

Dusza

Niebiańska Matko, twoje nauki dotarły do mojego serca i wypełniają mnie niebiańskim balsamem. Dziękuję ci, że zniżyłaś się do mnie, nędznej istoty. Ale posłuchaj, och, moja Matko: sama boję się, ale jeśli Ty tego chcesz, to wszystko z Tobą zrobię. Jak to maleńkie dziecko zamykam się w ramionach mojej Matki i jestem pewna, że zadowolę twoje matczyne tęsknoty.

Mały kwiatek

Zawołanie

Potężna Królowo, sprawuj władzę nad moją wolą i przemień ją w Wolę Bożą.

Jestem ponownie na matczynych kolanach mojej Bożej Matki. Moje serce mocno bije. Umieram z pragnienia, aby słuchać twoich wspaniałych lekcji. Dlatego też podaj mi rękę i weź mnie w ramiona. W twoich ramionach czuję się, jak gdybym była w raju, tak jestem szczęśliwa. Och, jak ja tęsknię, żeby usłyszeć twój głos! Moje serce zaczyna żyć nowym życiem. Dlatego proszę Cię mów, a ja obiecuję, że wprowadzę w życie twoje święte nauki.

Lekcja Królowej Nieba

Moje dziecko, gdybyś wiedziała jak wielką sprawia Mi to przyjemność gdy trzymam cię mocno w ramionach, przytuloną do mojego matczynego Serca i słuchającą tajemnic Bożego Fiat! I jeżeli tak bardzo zależy ci na tym aby Mnie słuchać, to są to moje tęsknoty, które odbijają się echem w twoim sercu. To jest to twoja Matka, która chce mieć córkę, której móc powierzyć swoje tajemnice i opowiedzieć jej o tym, co Wola Boża w Niej uczyniła.

Dziecko mojego serca, posłuchaj Mnie uważnie: to jest moje serce matki, które chce przelać Siebie w dziecko. Chcę wyjawić co moje tajemnice, których dotąd nie wyjawiłam nikomu, ponieważ nie wybiła jeszcze Godzina Boga. Bóg chce obdarować stworzenie niespodziewanymi łaskami, których w ciągu całej historii świata nikomu jeszcze nie udzielił. Chce On, aby poznane zostały wspaniałości Bożego Fiat, oraz to wszystko, co może zdziałać w stworzeniu, jeśli pozwoli Mu ono na sobą dominować. Dlatego też Ja, której udzielono wielkiego zaszczytu kształtowania swojego życia całkowicie w Woli Bożej, zostałam ustanowiona przez Boga jako model, na którym każdy może się wzorować.

Wiesz już moje dziecko, że zaledwie poczęta, sprawiłam Bogu radość. Niebo i ziemia powitały Mnie i uznały jako swoją Królową. Byłam tak utożsamiana ze swoim Stwórcą, że czułam się właścicielem bożych posiadłości. nie wiedziałam co znaczy oddzielenie się od mojego Stwórcy, ponieważ ta sama Wola Boża, która rządziła we Mnie, rządziła również i w Nich (Boskich Osobach) i czyniła nas nierozłącznymi.

Wiedz moje dziecko, że Boży Fiat zapoznał Mnie całkowicie z historią stworzenia człowieka, który był niewinny i święty. Dla niego również, wszystko było szczęściem. Sprawował on władzę nad całym stworzeniem a wszystkie żywioły podporządkowane mu były na każde skinienie. Wola Boża, która rządziła w Adamie uczyniła go nierozłącznym ze swoim Stwórcą. I w akcie wierności za tak wiele dóbr jakie otrzymał, Bóg polecił mu nie dotykać tylko jednego owocu, spośród tak wielu, jakie były dostępne w ziemskim Raju. Była to próba, którą Bóg chciał potwierdzić jego niewinność, świętości i szczęście, aby móc udzielić mu prawa panowania nad wszystkim co stworzone. Ale Adam nie był wiernym w próbie, a nie będąc wiernym, nie mógł posiadać zaufania Boga. Dlatego też, stracił panowanie, niewinność, szczęście i można powiedzieć, że odwrócił dzieło stworzenia do góry nogami.

Jutro moje dziecko będę cię oczekiwała abyś ponownie przyszła na moje kolana i posłuchała jaki był wynik próby, a skoro pragnę abyś naśladowała Mnie, jako twoja Matka proszę, nigdy niczego nie odmawiaj swojemu Bogu, nawet jeśli będzie to ofiara trwająca całe życie. Nigdy nie uchylaj się od próby, jakiej Bóg zarząda od ciebie, twojego aktu poddaństwa. Jest to powierzenie ci bożych planów i odzwierciedlenie jego cnót, które jak liczne szczotki kształtują formę duszy według mistrzowskiego wzorca Najwyższej Istoty. Można powiedzieć, że próba oddaje materiał w boskie ręce, aby dokończyć jego dzieła w stworzeniu. A Bóg nie wie co uczynić z kimś, kto nie był wiernym w czasie próby, i nie tylko to, taki człowiek wprowadza zamieszanie w najpiękniejsze dzieło swojego Stwórcy.

Dlatego też, moje drogie dziecko, bądź uważna. Jeśli będziesz wierną w czasie próby, uczynisz swoją Matkę szczęśliwą. Nie dawaj Mi przyczyny do obaw. Daj Mi swoje słowo, a Ja będę tobą kierować. Będę Cię wspomagała we wszystkim, jako moje dziecko.

Dusza

Święta Matko, znam swoje słabości, ale twoja macierzyńska dobroć napawa mnie taką śmiałością, że we wszystkim Ci ufam. Z Tobą czuję się bezpieczna, toteż składam w twoje ręce całkowitą próbę jaką Bóg przygotowuje dla mnie, a Ty dasz mi wszystkie potrzebne łaski, które uchronią mnie od roztrzaskania boskich planów na kawałki.

Mały kwiatek

Dzisiaj dla uczczenia Mnie, przyjdziesz trzy razy na moje matczyne kolana i przyniesiesz Mi wszystkie swoje bóle duszy i ciała. Przyniesiesz je swojej Matce, a Ja je pobłogosławię i tchnę w nie niezbędną siłę, światło i łaskę.

Zawołanie

Moja córko, musisz wiedzieć, że Boskość została zapewniona dzięki próbie o którą poprosiłam dla Siebie, podczas gdy wszyscy przypuszczają, że nie przechodziłam żadnego sprawdzianu, bo dla zdziałania wielkich rzeczy jakie Bóg dal Mnie uczynił, wystarczającym było to, że zostałam poczęta bez zmazy pierworodnej. Och, jakże oni oszukują samych siebie! W istocie, Bóg zażądał ode Mnie takiej próby, jakiej nie zażądał od nikogo. Uczynił to sprawiedliwie i z największą mądrością, ponieważ dla Słowa Przedwiecznego, które miało zstąpić we Mnie, nie tylko było właściwym, aby nie znalazło we Mnie zmazy Grzechu Pierworodnego, ale byłoby wręcz niestosownym, gdyby znalazło we Mnie działającą ludzką wolę. Dlatego też, to jest przyczyną dla której jako próby, Bóg zażądał ode Mnie mojej woli, i to na całe moje życie, aby móc bezpiecznie złożyć w mojej duszy Królestwo Woli Bożej. Otrzymując gwarancje, Bóg mógł uczynić to, czego Sobie ode Mnie życzył. Mógł dać Mi wszystko i mogę powiedzieć, że nie mógł odmówić Mi niczego.

A teraz wróćmy do miejsca, gdzie skończyłyśmy. W trakcie tych lekcji zamierzam opowiedzieć ci, co Wola Boża we Mnie uczyniła.

Teraz, posłuchaj moje dziecko. Po moim zwycięstwie w próbie, Boży Fiat poczynił szósty krok w mojej duszy, pozwalając Mi przejąć panowanie nad wszystkimi bożymi posiadłościami i to tak dalece, jak tylko jest to możliwym do zrozumienia dla stworzenia. Wszystko było moim: Niebo i ziemia i Bóg Sam w sobie, którego Wolę posiadałam. Czułam się posiadaczem Bożej Świętości, Miłości, Piękna, Mocy, Mądrości i Bożego Dobra. Czułam się Królową nad wszystkim i nie czułam się jako obca w domu mojego Niebieskiego Ojca. Czułam, jak ożywa jego Ojcostwo i byłam niezmiernie szczęśliwą, będąc jego wierną córką. Mogę powiedzieć, że wzrastałam na ojcowskich kolanach Boga i że nie znałam innej Miłości ani innej nauki poza tą, którą dał Mi mój Stwórca. Któż mógłby opowiedzieć o tym wszystkim, co Wola Boża uczyniła we Mnie? Wyniosła Mnie tak wysoko, upiększała Mnie tak bardzo, że wszyscy Aniołowie oniemieli, nie wiedząc jak zacząć do Mnie mówić.

Mały kwiatek

Królowo Nieba, spraw abym dostała się w posiadanie Woli Bożej.

Królowo Matko, upadam na twarz do twoich stóp. Czuję, że jako twoje dziecko, nie wiem jak się zachowywać pod nieobecność mojej Niebiańskiej Matki. Nawet gdy widzę Cię dzisiaj jak przychodzisz do mnie w blasku chwały berła dowodzenia i w koronie Królowej, Ty i tak na zawsze pozostaniesz moją Matką. Jakkolwiek drżąca, rzucam się w twoje ramiona, abyś mogła uleczyć mnie z ran, jakie moja nikczemna wola uczyniła w mojej biednej duszy. Posłuchaj Potężna Matko, jeśli nie uczynisz cudu, jeśli nie weźmiesz berła działania, aby mną dowodzić i kierując całym moim postępowaniem, zabezpieczyć przed dopuszczeniem do życia mojej woli, ach, to nie przypadnie mi w udziale wspaniały los wejścia do Królestwa Woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba

Moje drogie dziecko, pójdź w ramiona swojej Matki i przysłuchuj się uważnie a usłyszysz o niesłychanych wspaniałościach, jakie Boży Fiat zdziałał w twojej niebiańskiej Matce.

Któż może opowiedzieć drogie dziecko, co czuło moje Serce, gdy słyszało Boga gdy przemawiał? Żyła ogromnego bólu otworzyła się we Mnie i zdecydowana byłam, nawet za cenę mojego życia, zwyciężyć Boga i człowieka i wzajemnie ich połączyć.

Teraz, moje dziecko, posłuchaj swojej Matki. Widziałam twoje zaskoczenie gdy przysłuchiwałaś się mojej opowieści o tym, jak weszłam w posiadanie Woli Bożej. Wiedz zatem, że tobie również dane jest takie przeznaczenie. Jeżeli ty także zdecydujesz, że nigdy nie będziesz czyniła swojej woli, Wola Boża ukształtuje w twojej duszy Swoje niebo i będziesz się czuła nierozłączna z boskością, otrzymując berło dowodzenia nad sobą i nad swoimi namiętnościami. Już nie będziesz niewolnikiem siebie samej, ponieważ to ludzka wola sama czyni biedne stworzenie niewolnikiem, ucina skrzydła miłości ku Temu, kto je stworzył, odbiera siły, wsparcie i zaufanie do tego, aby się rzucić w ramiona Niebieskiego Ojca, nie pozwala na poznanie tajemnic ani wielkiej Miłości, jaką On je kocha i żyje jako obcy w domu swojego Bożego Ojca. Jaki dystans stworzyła ludzka wola pomiędzy Stwórcą a stworzeniem!

Dlatego też posłuchaj Mnie, spraw Mi radość i powiedz, że już więcej nie dasz życia swojej woli, a Ja napełnię cię całkowicie Wolą Bożą.

Dusza

Święta Matko, pomóż mi. Czy nie widzisz jaka jestem słaba? Twoje wspaniałe lekcje pobudzają mnie do łez i płaczę nad swoim własnym nieszczęśliwym losem, gdyż tyle razy popadłam w labirynt postępowania według własnej woli i sama odeszłam od Woli mojego Stwórcy. Och, bądź dla mnie jako matka i nie pozostawaj mnie sobie samej. Swoją mocą połącz Wolę Bożą i mnie i zamknij w swoim matczynym Sercu, gdzie będę pewną, że już nigdy nie uczynię swojej własnej woli.

Mały kwiatek

Zawołanie

Boża Matko, zamknij mnie w swoim Sercu, abym się nauczyła żyć Wolą Bożą.

Jestem tu z Tobą, Boża Matko. Czuję, że nie mogę być bez mojej drogiej Matki, moje biedne serce jest niespokojne i czuję się bezpieczną jedynie wtedy, gdy jestem na twoich kolanach, jak ta maleńka drobina, przyciśnięta do twojego Serca, aby słuchać twoich lekcji. Twój słodki głos uśmierza całą moją gorycz i łagodnie wiąże moją wolę. Składam ją jako podnóżek u stóp Woli Bożej, która daje mi odczuć Swoje słodkie panowanie, Swoje życie, Swoje szczęście.

Lekcja Bożej Mandatariuszki

Moje najdroższe dziecko, wiedz, że bardzo cię kocham, ufaj swojej Matce i bądź pewna, że odniesiesz zwycięstwo nad swoją wolą. Jeśli będziesz Mi wierna, to wezmę na Siebie wszelką odpowiedzialność, aby być ci prawdziwą matką; dlatego też, posłuchaj co uczyniłam dla ciebie przed tronem Najwyższego.

Nie zrobiłam nic innego, jak tylko sama usiadłam na kolanach mojego Niebieskiego Ojca. Byłam maleńka, jeszcze nienarodzona, ale Wola Boża, której Życie posiadałam, dała Mi wolny dostęp do mojego Stwórcy. Dla Mnie wszystkie drzwi i wszystkie drogi były całkowicie otwarte, ani nie byłam przestraszona, ani się Go nie obawiałam. Ponad wszystko, ludzka wola wzbudza strach, obawę, nieufność i dystans pomiędzy biednym stworzeniem a Tym który je tak bardzo kocha i Który chce być otoczonym przez swoje dzieci. A więc, jeśli stworzenie jest przestraszone, obawia się i nie wie jak zachować się jako dziecko ze swoim ojcem wobec swojego Stworzyciela, to jest to znak, że Wola Boża w nim nie rządzi i że stworzenie przeżywa tortury i męczeństwo ludzkiej woli. Dlatego też, nie czyń nigdy swojej woli, nie chciej torturować i zamęczać samej siebie tym najstraszliwszym z męczeństw, bez wsparcia i bez siły.

Słuchaj Mnie więc, rzuciłam się w ramiona Boskości, zwłaszcza że oczekiwali Mnie i cieszyli się ogromnie z Mojego widoku. Kochali Mnie tak bardzo, że na moje pojawienie się, wlewali w moją duszę następne morza Miłości i Świętości. Nawet nie pamiętam, abym Ich opuściła bez otrzymania od Nich następnych zaskakujących podarunków.

I tak, gdy byłam w ich ramionach, modliłam się za rodzaj ludzki i wiele razy łzami i westchnieniami płakałam za ciebie i za każdego. Szlochałam z powodu twojej buntowniczej woli, nieszczęsnego losu popadnięcia z jej powodu w niewolnictwo, co czyni cię nieszczęśliwą. Gdy widziałam nieszczęście mojego dziecka, to łzy płynęły Mi z oczu i kapały nawet na pierś mojego Niebieskiego Ojca. Boskość ułagodzona moim płaczem, mówiła dalej do Mnie:

Dusza

Matko Niebios, moje biedne serce nie może słuchać tego, jak bardzo mnie kochasz. Ach, kochasz mnie tak bardzo, że nawet płaczesz z mojego powodu! Czuję, że twoje łzy docierają do mojego serca i jak małe żądła ranią mnie i sprawiają, że pojmuję jak bardzo mnie kochasz. Chcę przyłączyć swoje łzy do twoich i płacząc. modlić się do Ciebie, abyś nigdy nie pozostawiła mnie samej, abyś mnie nieustannie pilnowała i gdy zajdzie potrzeba, abyś mi nawet dała klapsa. Daj mi Samą Siebie jako matkę a ja jako twoje maleńkie dziecko będę całą sobą naśladować każdy twój ruch, aby twój mandat stał się moim bogactwem. I proszę Cię, zanieś mnie w ramiona naszego Niebieskiego Ojca, jako akt dopełnienia twojego boskiego mandatu.

Mały kwiatek

Dzisiaj, aby Mi oddać cześć, przekażesz Mi swoją wolę, swoje lęki, swoje łzy, swoje niepokoje, swoje wątpliwości, bojaźnie i złożysz je wszystkie na moje ręce, abym Ja, jako twoja Matka mogła je ukryć w moim macierzyńskim Sercu, jako dar mojego dziecka, a Sama dam ci Wolę Bożą jako drogocenny dar.

Zawołanie

Matko Niebios, pozwól twoim łzom popłynąć do mojej duszy, ażebyś mogła uzdrowić rany jakie moja wola we mnie uczyniła.

Moje dziecko, podejdź do mojej kołyski i posłuchaj swojej maleńkiej Matki. Zaledwie narodzona, otworzyłam oczy na ten ponury świat, aby pójść na poszukiwanie moich dzieci, zamknąć je w moim matczynym Sercu, dać im moją matczyną miłość i odnowić je dla nowego życia w miłości i w łasce, dając im tym prawo wstępu do Królestwa Bożego Fiat, które Sama posiadałam. Chciałam to uczynić jako Królowa i Matka, by zamknąwszy wszystkich w moim Sercu, móc zapewnić każdemu bezpieczeństwo i dać wspaniały podarunek Bożego Królestwa. W moim Sercu było miejsce dla każdego, ponieważ w kimś, kto posiada Wolę Bożą nie ma cieśnin, są tylko nieskończone przestrzenie. Dlatego też, obserwowałam i ciebie, moje dziecko bo nikt nie może Mi umknąć. I skoro każdy tego dnia świętował moje urodziny, było to święto również i dla Mnie, ale gdy otworzyłam moje oczy do światła, odczułam ból, ponieważ zobaczyłam stworzenia żyjące pośród gęstej nocy ludzkiej woli.

Och, w jakiej otchłani ciemności znajdowało się stworzenie, zezwalając na dominację nad sobą swojej woli! To jest prawdziwa noc, ale noc bez gwiazd. Czasami przenikają tę noc błyski światła, błyski po których łatwo przychodzą grzmoty a ich odgłosy jeszcze bardziej zagęszczają ciemności i powodują wyładowania nawałnicy na biedne stworzenie: nawałnicy bojaźni, słabości, niebezpieczeństwa i popadania w zło.

Moje małe Serce zostało przebite widokiem moich dzieci pośród straszliwej nawałnicy, miażdżonych przez noc ludzkiej woli.

Teraz, posłuchaj swojej maleńkiej Matki. Jestem stale jeszcze w kołysce. Jestem malusieńka. Ale spójrz na moje łzy, które płyną z twojego powodu! Za każdym razem gdy czynisz swoją wolę, tworzysz dla siebie samej noc i gdybyś wiedziała ile zła przynosi ci ta noc, płakałabyś razem ze Mną. Sprawia ona, że tracisz światło dnia Świętej Woli, że jesteś jak gdyby odwrócona do Niej tyłem. Twoja wola paraliżuje cię przed czynieniem dobra, zaciemnia w tobie prawdziwą miłość, powoduje, że stajesz się kimś słabym i chorym, komu brakuje rzeczy niezbędnych dla wyzdrowienia. Ach, drogie dziecko, posłuchaj Mnie i nigdy nie czyń swojej woli. Daj Mi twoje słowo, spraw radość swojej Matce.

Dusza

Święta, maleńka Matko, czuję jak drżę cała słysząc o groźnej nocy mojej woli. Dlatego też, jestem tutaj przy twojej kołysce i proszę Cię o łaskę, abyś z okazji twoich wspaniałych narodzin pozwoliła mi odrodzić się w Woli Bożej. Będę zawsze blisko Ciebie, mała niebiańska dziecino. Przyłączę moje modlitwy i moje łzy do twoich, aby prosiły za mnie i za każdego o nastanie Rządów Woli Bożej na ziemi.

Mały kwiatek

Moja maleńka Matko, spraw, aby w mojej duszy nastał świt Woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej

w pierwszym roku Swojego życia na Ziemi

utworzyła najwspanialszą jutrzenkę,

aby wzbudzić w sercach tęsknotę

za dniem światła i łaski

Dusza do maleńkiej Królowej

Znowu jestem przy twojej kołysce, maleńka niebiańska Matko. Moje małe serce jest zafascynowane twoją pięknością i sama nie wiem jak oderwać swój wzrok od tak niespotykanego piękna. Jakież słodkie jest twoje spojrzenie! Gesty twoich małych rączek proszą, abym Cię wzięła w ramiona i przytuliła do swojego serca, pogrążonego w miłości. Maleńka święta Matko, daj mi twoje płomienie, abym mogła nimi podpalić moją wolę. Sprawię Ci wtedy radość, bo będę żyła razem z tobą w Woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba

Moje dziecko, gdybyś tylko wiedziała, jak raduje się moje maleńkie matczyne Serce, gdy Cię widzę przy swojej kołysce, przysłuchującej się Mnie!

Czuję się rzeczywiście Królową i Matką, ponieważ gdy mam cię blisko Siebie, nie jestem Matką pozbawioną dzieci ani też Królową bez poddanych. Bo mam swoje drogie dziecko, które bardzo Mnie kocha i chce abym była dla niej matką i Królową. Dlatego też, jesteś zwiastunem radości dla swojej Matki a sprawiasz Mi jeszcze większą radość, gdy przychodzisz na moje kolana, aby uczyć się ode Mnie jak żyć w Królestwie Woli Bożej. Mieć dziecko które chce żyć razem ze Mną w Królestwie tak świętym, jest dla twojej Matki chwałą, czcią i największą radością. Tak więc słuchaj Mnie uważnie, a Ja będę kontynuowała opowiadanie o wspaniałościach moich narodzin.

Moja kołyska była otoczona przez Aniołów, którzy ubiegali się o śpiewanie kołysanek dla swojej wszechwładnej Królowej. Ponieważ byłam obdarowana przez mojego Stwórcę rozumem i wiedzą, obowiązkiem moim było adorowanie Przenajświętszej i Godnej Uwielbienia Trójcy swoją inteligencją i swoim niemowlęcym gaworzeniem. A tak wielkim było uzewnętrznienie mojej miłości wobec Majestatu tak świętego, że omdlewając, nieprzytomnie dążyłam, aby znaleźć się w ramionach Boskości, otrzymywać Ich uściski i móc w zamian dawać Im swoje. I Aniołowie, dla których moje pragnienia były rozkazami, brali Mnie i niosąc na swoich skrzydłach, składali w kochających ramionach mojego Niebieskiego Ojca. Och, z jaką ogromną miłością oczekiwały Mnie Boskie Osoby! Chodziłam tam i z powrotem na wygnanie a małe przerwy w rozłące pomiędzy Nimi i Mną były powodem nowych zażewi miłości, podarunkami, przygotowanymi dla Mnie. Znalazłam sposoby aby prosić Ich o litość i miłosierdzie dla moich dzieci, żyjących na wygnaniu i pozostających pod biczem bożej sprawiedliwości. Całkowicie pogrążona w miłości, powiedziałam do Nich:

I tak, powróciłam z Nieba tylko dla spełnienia Woli Bożej. Było to dla Mnie najbardziej heroiczne poświęcenie, ale czyniłam je dobrowolnie, aby jedynie Ona miała nade Mną całkowite opanowanie.

Teraz, posłuchaj moje dziecko, jak wiele kosztuje Mnie twoja dusza, napełniając goryczą nawet moje nieskończone morza radości i szczęścia! Za każdym razem gdy czynisz swoją wolę, stajesz się niewolnikiem i odczuwasz nieszczęście, a Ja, twoja Matka, odczuwam nieszczęście mojego dziecka w swoim Sercu. Och, jak bolesnym jest mieć nieszczęśliwe dzieci. Powinnaś wziąć sobie do serca konieczność czynienia Woli Bożej, wiedząc, że posunęłam się tak daleko, że opuściłam Niebo, aby moja wola nie mogła żyć we Mnie.

Teraz, moje dziecko posłuchaj dalej. Pierwszym obowiązkiem we wszystkich twoich czynach jest składanie hołdu swojemu Stwórcy, poznanie Go i kochanie Go. To ustawia cię w porządku Stworzenia i zaczynasz rozpoznawać Tego, który cię stworzył. Jest to najbardziej święty obowiązek każdego stworzenia: poznanie swojego pochodzenia.

Teraz, musisz wiedzieć, że moja decyzja o opuszczeniu Nieba, aby zstąpić i modlić się, spowodowała, że wokół Mnie utworzyła się jutrzenka, która rozprzestrzeniając się na cały świat, zataczała kręgi wokół serc moich dzieci i zwiastowała nadejście pogodnego dnia przyjścia Słowa Przedwiecznego na ziemię.

Dusza

Maleńka, Niebiańska Matko, gdy widzę Ciebie ledwie narodzoną, dającą mi tak święte lekcje, czuję się zachwycona i pozwala mi to zrozumieć, jak bardzo mnie kochasz, pozbawiając się nawet szczęścia dla mnie. Och, Święta Matko, Ty, która kochasz mnie tak bardzo, pozwól aby siła, miłość i radość, w których jesteś zatopiona, zstąpiły i do mojego serca. Wypełniona nimi, nie dopuszczę mojej woli do życia i będę mogła swobodnie oddać to miejsce dla dominacji Woli Bożej.

Mały kwiatek

Zawołanie

Niebiańska Matko, niechaj jutrzenka Woli Bożej zajaśnieje w mojej duszy.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej opuszcza dom i udaje się do Świątyni,

dając przykład całkowitego triumfu

w złożeniu ofiary

Dusza do triumfującej Królowej

Matko Niebios, dzisiaj przychodzę i padam przed Tobą na twarz, aby Cię poprosić o twój niezwyciężony hart ducha we wszystkich moich cierpieniach. Ty wiesz, że moje serce przepełnione jest nimi do tego stopnia, że tonie w bólach. Och, jeśli mnie tak bardzo kochasz, postąp jak matka, weź moje serce w swoje ręce i wlej w nie miłość, łaskę i siłę, aby triumfowały nad moimi cierpieniami i przemień je wszystkie w Wolę Boża.

Lekcja triumfującej Królowej

Moje dziecko, odwagi, nie obawiaj się. Twoja Matka jest całkowicie razem z tobą i dzisiaj oczekuję ciebie aby mój heroizm i mój triumf w poświęceniu mógł natchnąć cię siłą i odwagą. W ten sposób w cierpieniach mojego dziecka ujrzę mój własny triumf i heroizm we wspomaganiu ich miłością dla wypełniania Woli Bożej.

Teraz, moje dziecko, słuchaj Mnie. Miałam zaledwie trzy lata, gdy zostałam powiadomiona przez moich rodziców, że ich życzeniem było poświęcenie Mnie Panu w Świątyni. Moje Serce napełniła radość na wiadomość, że będę poświęcona dla spędzenia moich lat w domu Boga. Ale ponad radością był ból z powodu konieczności rozdzielenia z moimi drogimi rodzicami, z najdroższymi osobami, jakie posiadałam na ziemi. Byłam maleńka i potrzebowałam ich rodzicielskiej opieki. Sama pozbawiałam się obecności dwóch wielkich świętych, a w miarę jak przybliżał się dzień ich rozłąki ze Mną, która byłam ich życiem pełnym radości i szczęścia, widziałam że odczuwali taką gorycz, jak gdyby umierali. Ale cierpiąc, przygotowywali się do heroicznego czynu odprowadzenia Mnie do Pana.

Miłość moich rodziców do Mnie była zrządzoną przez Boga i traktowali Mnie jako wspaniały podarunek dany im od Pana. To dodawało im sił dla dopełnienia bolesnej ofiary. Dlatego też moje dziecko, jeśli chcesz posiadać niezwyciężoną siłę, aby przeżywać najcięższe cierpienia, pozwól na to, aby wszystko w twoim życiu było zarządzane przez Boga i traktuj wszystko jako cenny podarunek otrzymany od Pana.

Teraz, musisz wiedzieć, że z odwagą przygotowywałam się do mojej podróży do Świątyni, aby móc oddać Siebie i swoją wolę Boskim Osobom. A Najwyższy Fiat miał Mnie całą w Swoim posiadaniu. Zdobyłam wszystkie cnoty i byłam panią nad Samą Sobą. Cnoty te, jak wiele szlachetnych księżniczek, zgodnie z okolicznościami mojego życia, pojawiały się we właściwym czasie, aby bez żadnego oporu pełnić swój urząd. Jakżebym mogła być nazwana Królową, gdybym nie posiadała cnoty pełnienia urzędu królowej wobec Siebie Samej? Dlatego też, w moich włościach panowała całkowita miłość, niezwyciężona cierpliwość, czarująca słodycz, głęboka pokora i cały ogrom innych cnót. Wola Boża uczyniła maleńką ziemię mojego szczęśliwego człowieczeństwa całą w kwieciu, bez cierni sprzeciwów.

Widzisz moje dziecko, co to znaczy żyć w Woli Bożej? Jej światło, Jej świętość i siła przywracają prządek wszystkim cnotom, ale w żadnym wypadku nie po to, aby zniżyć się do rządzenia w duszy o buntowniczym usposobieniu, nie, nie. To jest świętość i potrzebuje duszy o usposobieniu uporządkowanym i świętym, aby mogła w niej rządzić.

Dlatego też ofiarą pójścia do Świątyni odniosłam zwycięstwo i ponad nią ukształtował się we Mnie triumf Woli Bożej. Ten triumf przyniósł Mi nowe morza łask, świętości i światła, czyniąc Mnie szczęśliwą w moim bólu i gotową dla osiągania nowych triumfów.

Teraz, moje dziecko, połóż rękę na sercu i powiedz swojej Matce czego potrzebujesz, aby zmienić swoje usposobienie w cnoty? Czy czujesz kolce niecierpliwości, chwasty podnieceń, złe nastroje najświętszych uczuć? Posłuchaj, pozwól swojej Matce uczynić to, co Ona uważa za najlepsze, złóż swoją wolę w moje ręce. Zdecyduj się nie czynić już więcej swojej woli, a ja sprawię, że staniesz się posiadaczem Woli Bożej, która oczyści cię ze wszystkiego i to, czego nie osiągnęłaś przez tak wiele lat, uczynisz w ciągu jednego dnia. To będzie początek prawdziwego Życia, szczęścia i świętości.

Dusz

Święta Matko, pomóż swojemu dziecku. Złóż wizytę mojej duszy i wszystko co w niej znajdziesz a co nie jest Wolą Boga wyrwij swoimi własnymi świętymi rękoma. Spal ciernie i chwasty i Sama przywołaj Wolę Boża aby rządziła w mojej duszy.

Mały kwiatek

Dzisiaj aby Mi oddać cześć, przywołasz Mnie trzy razy, abym odwiedziła twoją duszę, pozostawiając Mi swobodę czynienia z tobą wszystkiego, co będę chciała.

Zawołanie

Wszechpotężna Królowo, weź moją duszę w swoje ręce i przekształć ją całkowicie w Wolę Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej

przybywa do Świątyni, Swojego domu i staje się wzorem dla dusz poświęconych Panu

Dusza do Królowej Niebios, wzorca dusz

Matko Niebios, twoje biedne dziecko odczuwa nieodpartą chęć przebywania z Tobą, postępowania twoimi śladami i obserwowania wszystkiego tego co robisz dla naśladowania Cię, wzorowania się n Tobie i uczynienia Cię przewodnikiem w swoim życiu. Czuję, że powinnam być kierowaną, ponieważ nie umiem postępować samodzielnie, ale z Matką, która mnie tak bardzo kocha, wiem nawet jak czynić Wolę Bożą.

Lekcja Bożej Królowej, wzorca dusz

Drogie dziecko, najgłębszym moim pragnieniem jest uczynić cię obserwatorem mojego postępowania, abyś się rozmiłowała i naśladowała swoją Matkę. Włóż więc swoją dłoń w moją a Ja będę się czuła szczęśliwą, mając moje dziecko razem z Sobą. Dlatego też, bądź uważną i słuchaj Mnie.

Moje dziecko, życie w Woli Bożej winno być pragnieniem, tęsknotą i nieomalże pasją każdego, tak wiele jest piękna, jakie człowiek nabywa i dobra, jakie odczuwa. Odwrotnością tego jest ludzka wola. Posiada ona siłę, aby rozgoryczyć biedne stworzenie, ciemiężyć je i kształtować dla niego noc. Wędruje ono po omacku, kuśtykając czyni dobro i często zapomina o tej trosce dobra, jakie zdziałało.

Teraz, moje dziecko, opuściłam dom moich rodziców i odważnie i z chęcią odseparowałam się od wspomnień o nim, ponieważ moje spojrzenie skierowane było tylko na Wolę Bożą, w której ześrodkowane było całe moje Serce i to wystarczało Mi za wszystko. Podczas drogi do Świątyni spoglądałam wokół na wszystko to, co stworzone, i och, co za wspaniałości, czułam pulsowanie Woli Bożej w słońcu, w wietrze, w gwiazdach, w niebie. Jej drgania czułam nawet pod swoimi stopami. Władająca we Mnie Wola Boża dowodziła wszystkim co stworzone, a ono, okryło Ją sobą jak welonem. Kłaniając się i składając Mi cześć jako Królowej, wszystko pochylało się i oddawało hołdy podporządkowania. Nawet maleńki kwiatek w polu nie oszczędzał się, ażeby złożyć Mi swój maleńki hołd. Z mojej przyczyny wszystko się radowało a gdy już było koniecznym, że miałam opuścić dane miejsce, oddawano Mi oznaki czci i byłam zmuszona dawać rozkaz pozostania na swoich miejscach, zgodnie z porządkiem wprowadzonym przez naszego Stwórcę.

Teraz posłuchaj swojej Matki. Powiedz Mi, czy czujesz w swoim sercu radość, pokój, odseparowanie od każdego i wszystkiego i czy chcesz mężnie spełniać Wolę Bożą w taki sposób, aby czuć w sobie nieustanną radość? Moja córko, pokój, odseparowania, kształtują próżnię w duszy i Wola Boża może zająć tam Swoje miejsce. Będąc nietykalną dla jakiegokolwiek bólu, przynosi Ona stworzeniu nieskończoną radość. Dlatego też odwagi, moje dziecko. Powiedz Mi, że chcesz żyć w Woli Bożej a twoja Matka pomyśli o wszystkim.

To tyle, a jutro będę czekała na ciebie, aby ci opowiedzieć, jak się zachowywać w Świątyni.

Dusza

Matko Niebios, utwórz we mnie próżnię, abyś mogła ukryć we mnie Wolę Bożą.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej opowiada o swoim życiu w Świątyni

Dusza do Królowej Nieba

Królowo Matko, jestem tutaj jako twoje dziecko i podążam za Tobą do Świątyni. Och, jak bardzo chciałabym aby moja Matka wzięła moją maleńką duszę i zamknęła w żyjącej świątyni Woli Boga. Odizoluje mnie wtedy od każdego, z wyjątkiem mojego Jezusa i twojego słodkiego towarzystwa.

Lekcja Królowej Nieba

Moje najdroższe dziecko, jak słodko brzmi twój szept w moich uszach, gdy słyszę jak mówisz, że chcesz zostać zamkniętą w żyjącej świątyni Woli Boga i że nie chcesz żadnego innego towarzystwa, jak tylko Jezusa i mojego. Och, drogie dziecko, sprawiłaś radość mojemu matczynemu Sercu i czuję się prawdziwie jako matka a jeśli pozwolisz Mi na zrobienie tego o co prosisz, to jestem pewna, że moje dziecko będzie szczęśliwe. Moje radości będę twoimi, a posiadanie szczęśliwego dziecka, jest największą radością i chwałą dla mojego matczynego Serca.

Teraz posłuchaj Mnie, moje dziecko. Przybyłam do Świątyni tylko po to, aby żyć w Woli Bożej. Moi święci rodzice oddali Mnie pod opiekę przełożonych Świątyni, poświęcając Mnie naszemu Panu. Na tą uroczystość zostałam ubrana w najpiękniejsze stroje, śpiewane były hymny i proroctwa o przyszłym Zbawicielu. Och, jaką to było radością dla mojego Serca. Nadszedł czas gdy miałam powiedzieć odważnie do widzenia moim drogim i świętym rodzicom. Ucałowałam ich w prawą rękę i dziękowałam im za troskę w czasie moich niemowlęcych lat, za wielką miłość i za ofiarę jaką złożyli, poświęcając Mnie Panu. Moje spokojne zachowanie, męstwo i powstrzymywanie się od płaczu napełniło ich taką odwagą, że mieli siłę opuścić Mnie i rozdzielić się ze Mną. Wola Boża sprawowała władzę nade Mną i rozciągała Swoje Królestwo na wszystkie moje czyny. Och, potężne Fiat, tylko Ty mogłeś napełnić Mnie heroizmem do tego, abym, jakkolwiek maleńka, miała siłę odłączyć się od tych, którzy Mnie tak bardzo kochali. Prawdziwie, widziałam ich zrozpaczone serca.

Teraz, moje dziecko, posłuchaj Mnie. Zamknęłam się w Świątyni, a Pan potrzebował tego dla rozpostarcia Królestwa Woli Bożej nad czynnościami jakie miałam tam wykonywać, bo miało to pozwolić na przygotowanie moimi ludzkimi aktami podstawy, nad którą Wola Boża mogła uformować niebo dla wszystkich dusz poświęconych Panu. Pilnie spełniałam wszystkie czynności pełnione w tym świętym miejscu. Byłam łagodna wobec każdego, nigdy nie będąc powodem dla rozgoryczenia, ani przeszkodą dla nikogo. Podejmowałam się najbardziej prostych prac. Nic nie sprawiało Mi trudności, ani zmywanie naczyń. Każda ofiara było honorem i triumfem dla Mnie.

Ale czy wiesz dlaczego? Bo nie oglądałam się na nic, wszystko dla Mnie było Wolą Boga. Dzwonem który Mnie wołał, był Fiat. Słyszałam tajemny głos Woli Bożej, który Mnie wołał dźwiękiem dzwonu i moje Serce w radości biegło tam, gdzie wołał Fiat. Moim regulaminem była Wola Boża i widziałam moich przełożonych jako zarządzających Wolą, tak świętą. Dlatego dzwon, przepisy, przełożeni, moje czynności, nawet te najprostsze, były radością i świętem jakie Boży Fiat przygotował dla Mnie. Ten Boży Fiat kształtował się na zewnątrz Mnie i wołał o rozprzestrzenienie jego Woli, aby mógł utworzyć swoje Królestwo w moich czynnościach, nawet tych najmniejszych. A Ja zachowywałam się jak morze, które zakrywa sobą wszystko co posiada, i nie pozwala na to, aby widać było cokolwiek innego, prócz wody. Ukrywałam wszystko w nieskończonym morzu Bożego Fiat i nie widziałam nic innego, prócz morza Woli Bożej, dlatego też, wszystkie rzeczy przynosiły Mi radość i szczęście. Ach, moje dziecko, ty i wszystkie dusze, zakwitłyście myślami przy moich dzieciach, dla których przygotowywałam Królestwo Woli Bożej.

Ach, jeśliby dusze poświęcone Panu w świętych miejscach pozwoliły wszystkiemu rozpłynąć się w Woli Bożej, jakże byłyby one szczęśliwe. Zgromadzenia zostały by przemienione w tak wiele świętych rodzin a ziemia zostałaby zaludniona tak wieloma świętymi duszami! Ale och, muszę się ich raczej spytać z bólem matki, czy nie są czym innym, jak tylko goryczą, kłopotem i niezgodą?

Świętość nie jest urzędem o jaki zabiegają. Winny dążyć do wypełniania Woli Bożej na każdym urzędzie im przypisanym. Wola Boża przynosi duszy pokój i moc, stanowi wsparcie w najcięższych ofiarach.

Dusza

O Święta Matko, jak przecudowne są twoje lekcje! Jak słodko docierają one do mojego serca! Och, błagam Cię o rozpostarcie we mnie morza Bożego Fiat, niechaj mnie ono otacza, aby twoje dziecko nie widziało, ani nie znało nic innego prócz Woli Bożej i stale Ją przemierzając, mogło poznać Jej sekrety, Jej radości i Jej szczęście.

Mały kwiatek

Dzisiaj, oddając Mi cześć, złożysz dwanaście czynów miłości, aby uczcić dwanaście lat jakie przeżyłam w Świątyni i będziesz się modliła do Mnie, abym przyłączyła twoje czyny do moich.

Zawołanie

Królowo Matko, zamknij mnie w nienaruszalnej świątyni Woli Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Bożej kontynuuje swoje życie w Świątyni i kształtuje nowy dzień

dla jaśniejącego słońca słowa Bożego na Ziemi

Dusza do Bożej Matki

Moja najsłodsza Matko, czuję że wykradłaś moje serce. Biegnę do mojej Matki, która jest w posiadaniu mojego serca jako gwarancji mojej miłości i w jego miejsce chce włożyć Wolę Bożą jako gwarancję miłości Matki. Wspinam się w twoje ramiona, abyś mogła przysposobić mnie, jako swoje dziecko, udzielić mi lekcji i uczynić ze mną wszystko, co tylko zechcesz. Błagam Cię, nie pozostawiaj nigdy swojego dziecka samego, ale pozwól, aby pozostawało zawsze, zawsze razem z Tobą.

Lekcja Królowej Nieba

Moje najdroższe dziecko, och, jak tęskniłam, aby zawsze mieć cię razem ze Mną! Chciałabym być twoim uderzeniem serca, twoim oddechem, pracą twoich rąk, krokiem twoich stóp, abyś mogła zrozumieć jak żyć w Woli Bożej, działającej we Mnie. Chciałabym wlać Jej życie w ciebie! Och, jak bardzo jest Ona słodką, miłą, zachwycającą i porywającą! Och, byłabym jeszcze bardziej szczęśliwą, gdyby moje dziecko pozostawało wyłącznie pod rządami Bożego Fiat, który jest cały moim losem, moim szczęściem i moją chwałą.

Teraz, zwróć uwagę na Mnie, słuchaj swojej Matki, która chce się podzielić z tobą swoim szczęściem.

Teraz, moje dziecko, musisz wiedzieć, że to ludzka wola sama sobie zamyka Niebo i dlatego też człowiek nie miał prawa wstępu do tych niebieskich regionów, ani też mieć poufnych rozmów ze swoim Stworzycielem. Ludzka wola powodowała raczej, że stworzenie czuło się odrzucanym daleko od Tego, który je stworzył. Człowiek po wyłączeniu samego siebie z Woli Bożej stał się pełnym obaw, strachliwym, stracił panowanie nad samym sobą oraz całym stworzeniem. Wszystkie żywioły, ponieważ dominował nad nimi Fiat, górowały nad nim i były w stanie uczynić mu krzywdę. Człowiek obawiał się wszystkiego. A czy jest to rzecz drobnej wagi, moje dziecko, że ten który był stworzony na króla, na władcę nad wszystkimi, zaszedł tak daleko, że obawiał się Tego, który go stworzył? Brzmi to dziwnie, moje dziecko, i ktoś mógłby powiedzieć, że jest to nieomalże wbrew naturze, jeśli syn obawia się swojego Ojca, podczas gdy naturalnym jest, że gdy rodzi się człowiek, tam wytwarza się jednocześnie atmosfera miłości i zaufania pomiędzy ojcem i synem, Można to nazwać podstawowym dziedzictwem syna i pierwszym prawem ojca. Ale czyniąc swoją wolę, Adam utracił prawo dziedzictwa po swoim Ojcu, utracił swoje Królestwo i stał się pośmiewiskiem wszystkiego, co zostało stworzone.

Moje dziecko, posłuchaj swojej Matki i rozważ dobrze całe zło ludzkiej woli. Sprawia ona, że dusza zostaje pozbawiona oczu, czyniąc ją ślepą do tego stopnia, że wszystko staje się ciemnością i trwoży biedne stworzenie. Dlatego też, połóż rękę na sercu i przysięgnij swojej Matce, że umrzesz raczej, niż będziesz czyniła swoją własną wolę. Ja, która nigdy nie postępowałam według mojej własnej woli, nie obawiałam się swojego Stwórcy i jakże mogłam się bać, jeśli On Mnie tak bardzo kochał? Jego Królestwo wypełniało Mnie całą i swoimi czynami rozpoczęłam kształtowanie pełnego dnia dla wzejścia nowego słońca Słowa Przedwiecznego na ziemię. I widząc, że ten dzień się utworzył, wzmocniłam siłę swoich próśb o nadejście długo oczekiwanego dnia pokoju pomiędzy Niebem a ziemią.

Jutro będę czekała na ciebie, aby ci opowiedzieć o nowym niespodziewanym zdarzeniu podczas mojego życia tutaj na dole.

Dusza

Moja wszechwładna Matko, jak wspaniałe są twoje lekcje! Och, jak bardzo rozumiem wielkie zło mojej ludzkiej woli! Och, ile razy ja również czułam obawę, strach i oddalenie od mojego Stwórcy. To była moja ludzka wola, która mną rządziła, nie Boża! Dlatego też, odczuwam jej nieszczęsne efekty. A więc, jeśli mnie kochasz jako swoje dziecko, weź moje serce w swoje ręce i usuń z niego obawę i lęk, które wstrzymują mój lot w kierunku mojego Stwórcy, a w ich miejsce włóż Fiat, który kochasz i który chcesz aby zapanował w mojej duszy.

Mały kwiatek

Maja Matko, moja nadziejo, utwórz dzień Woli Bożej w mojej duszy.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej

opuszcza Świątynię.

Poślubiona świętemu Józefowi,

staje się Bożym zwierciadłem w którym gromadzi wszystkich powołanych przez Boga

do stanu małżeńskiego do przeglądania się w nim

Dusza do swojej Bożej Matki

Święta Matko, dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek wiem, że potrzebuję mocnego uścisku twoich ramion, aby Wola Boża, która Tobą rządzi, przynosząc słodkie oczarowanie mojej woli, mogła ją trzymać przed Tobą twarzą na ziemi, uniemożliwiając jej uczynienie czegokolwiek, co nie jest Wolą Boga. Twoja wczorajsza lekcja pozwoliła mi zrozumieć więzienie, do jakiego ludzka wola wrzuca biedne stworzenie, a ja się tak bardzo obawiam, że może ona zakraść się i do mnie, chcąc ponownie tam zamieszkać. Dlatego też, całkowicie powierzam się mojej Matce, będzie mnie uważnie pilnowała, abym była pewną, że nieustannie żyję w Woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba

Teraz, moje dziecko, posłuchaj Mnie. Kontynuowałam moje życie w Świątyni i składałam krótkie wizyty w Niebiańskiej Ojczyźnie mojego Ojca. Zachowałam swoje prawa córki i mogłam odwiedzać moją Bożą Rodzinę, która należała do Mnie w większym stopniu niż własny ojciec. Ale jaki zaskoczeniem było dla Mnie to, gdy w czasie jednej z moich wizyt, Boskie Osoby dały Mi do zrozumienia, że ich Wolą jest, abym opuściła Świątynię. Przedtem, zgodnie z obowiązującym w tych czasach zwyczajem, miałam się związać więzami małżeńskimi ze świętym człowiekiem imieniem Józef a następnie powrócić razem z nim do domu w Nazarecie.

Moja córko, w tym okresie mojego życia widać dokładnie, że Bóg chciał poddać Mnie próbie. Nie kochałam nigdy nikogo na świecie i skoro Wola Boża zawładnęła całą moją istotą, moja ludzka wola nigdy we Mnie nie rozpoczęła działania. Dlatego też, nie było we Mnie ziarna ludzkiej miłości. Jakże więc mogłam kochać mężczyznę, niezależnie jak bardzo świętego, normalną ludzką miłością? To prawda, że kochałam każdego i miłość wobec każdego była tak ogromną, że wszyscy, jeden za drugim, byli wpisani miłością w Sercu Matki nieusuwalnymi literami ognia, ale to było zgodne z bożym porządkiem. Dlatego też, ludzką miłość w porównaniu do bożej można by nazwać cieniem, odcieniem koloru, atomem Miłości!

Tak, drogie dziecko, z czegoś co wydawałoby się niebezpieczeństwem i czymś obcym dla świętości mojego życia, Bóg uczynił doskonały pożytek dla dopełnienia swoich planów o udzielenie Mi łaski, za którą tęskniłam tak bardzo, to znaczy, że Słowo zstąpi na ziemię. Otrzymałam od Boga eskortę, obrońcę, pomoc, aby nikt nie mógł Mi zarzucić, że nie tworzyliśmy całości. Święty Józef miał wspomagać, troszczyć się o tak niewiele, czego człowiek na ziemi potrzebuje oraz być cieniem bożego ojcostwa, w którym nasza mała, święta rodzina miała się uformować na ziemi.

I tak, nie dopuszczając głosu mojego zaskoczenia, natychmiast odpowiedziałam Fiat, wiedząc, że Boży Fiat nie zrobił by Mi nic złego, ani też nie wystawił mojej Świętości na niebezpieczeństwo. Och, jeślibym chciała uczynić choćby jeden akt mojej ludzkiej woli, nawet pod pozorem, że nie chcę poznać męża, zrujnowałabym plany przyjścia Słowa na ziemię! Dlatego też, to nie różnorodność stanu zagraża świętości, ale brak Woli Bożej i brak dopełnienia obowiązków dla których Bóg powołuje człowieka. Wszystkie stany są święte, nawet małżeński, pod warunkiem, że działa tam Wola Boża i całkowita ofiara czyichś obowiązków. Ale na ogół ludzie są opieszali i leniwi i nie myśląc nawet o świętości, tworzą stan sami dla siebie, niektórzy czyśćca, inni piekła.

Wiedziałam, że mam opuścić świątynię, ale nie powiedziałam o tym słowa nikomu, oczekując że Bóg Sam tak ułoży zdarzenia, że będę mogła spełnić Jego uwielbioną Wolę, co w rzeczywistości nastąpiło. Przełożeni Świątyni przywołali Mnie i orzekli, że zgodnie z ich wolą i obowiązującym zwyczajem, powinna się przygotować do zamążpójścia. Zaakceptowałam to. Cudownym zrządzeniem losy wybór z pośród wielu, padł na Świętego Józefa i zostawszy sobie poślubieni, opuściłam Świątynię.

Dlatego też, błagam cię, dziecko mojego Serca, abyś we wszystkim wzięła sobie do serca jedynie Wolę Bożą o ile chcesz, aby boże plany wobec ciebie mogły zostać spełnione.

Dusza

Zawołanie

Potężna Królowo, daj mi oręż, abym poszła w bój i pomóż mi w zdobyciu Woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej w domu

w Nazarecie. Niebo i Ziemia dają sobie nawzajem pocałunek miłości. Zbliża się godzina Boga.

Dusza do swojej Królowej Matki

Moja wszechwładna Matko, jestem tu znowu, postępując twoimi śladami. Twoja miłość wiąże mnie i trzyma w napięciu jak potężny magnes, całą nastawioną jedynie na słuchanie wspaniałych lekcji mojej Matki. Ale nie jest to wystarczającym dla mnie. Jeśli kochasz mnie jak córkę, zamknij mnie w Królestwie Bożej Woli, gdzie Ty żyłaś i żyjesz i zarygluj za mną drzwi, wówczas, nawet gdybym chciała, nie będę już mogła z Niego wyjść. W ten sposób Matka i dziecko będą żyły szczęśliwe wspólnym życiem.

Lekcja Królowej Nieba

Moje najdroższe dziecko, gdybyś tylko wiedziała jak tęsknię, aby trzymać cię zamkniętą w Królestwie Woli Bożej! Każda z lekcji, które ci daję, jest bramą, którą stawiam, aby powstrzymać cię od postawienia kroku na zewnątrz. Jest fortecą stanowiącą obwarowanie dla twojej woli, aby ta mogła zrozumieć i pokochać pozostawanie pod słodką dominacją Najwyższego Fiat. Dlatego bądź uważną i słuchaj Mnie, ponieważ nic innego, jak tylko postępowanie twojej Matki przyciągnie i zachwyci twoją wolę i pozwoli Woli Bożej odnieść nad tobą zwycięstwo.

Teraz, moja droga córeczko, posłuchaj Mnie. Opuszczałam Świątynię z taką samą odwagą z jaką do niej wchodziłam, jedynie tylko, aby wypełnić Wolę Bożą. Udałam się do Nazaretu i nie znalazłam już tam moich drogich rodziców. Towarzyszył Mi tylko Święty Józef i w nim widziałam mojego dobrego anioła, którego Bóg zesłał Mi jako opiekuna, nawet jeśli wzdłuż całej drogi towarzyszyły Mi chóry Aniołów. Wszystko co stworzone, kłaniało się przede Mną a akcie czci, a Ja dziękując, każdemu dawałam mój pocałunek i moje pozdrowienie Królowej. Tym sposobem dotarliśmy do Nazaretu.

Musisz wiedzieć, że Święty Józef i Ja spoglądaliśmy z rezerwą jedno na drugie a nasze serca wzbierały bo każde z nas chciało powiedzieć drugiemu, że jest związane z Bogiem ślubem wiecznego dziewictwa. W końcu milczenie zostało przerwane i powiedzieliśmy sobie nawzajem o ślubach, jakie każde z nas uczyniło. Och, jak bardzo czuliśmy się szczęśliwi i dziękując Panu ślubowaliśmy żyć razem jako brat i siostra! Z ogromnym oddaniem posługiwałam mu. Spoglądaliśmy jedno na drugie z uwielbieniem i jutrzenka pokoju władała naszymi umysłami. Och, gdyby każdy chciał widzieć we mnie lustro dla naśladowania! Przystosowałam się bardzo dobrze do życia codziennego i niczemu z ogromnych mórz łask jakie w Sobie posiadałam, nie pozwoliłam się przecisnąć na zewnątrz.

Teraz, posłuchaj moje dziecko: w domku w Nazarecie czułam się bardziej płomienną niż kiedykolwiek i modliłam się, aby Słowo Boże zstąpiło na ziemię. Wola Boża, która rządziła we Mnie nie czyniła nic innego jak tylko ozdabiała moje czyny w światło, piękno, świętość i moc. Czułam, że kształtuje się we Mnie Królestwo Światła, światła, którego siła stale rośnie, Królestwo Piękności, Świętości i Mocy. Wszystkie te boskie właściwości, które Boży Fiat rozprzestrzeniał we Mnie na mocy Swoich rządów, przynosiły Mi płodność. Światło które Mną zawładnęło było tak silne, że całe moje człowieczeństwo zostało ozdobione i wzbogacone przez to słońce Woli Bożej i nie czyniło nic innego, jak tylko produkowało boskie kwiaty. Czułam, gdyby Niebo zniżyło się do Mnie a ziemia mojego człowieczeństwa uniosła się do góry i że Niebo i ziemia objęły się wzajemnie, pogodziły i dały jedno drugiemu pocałunek pokoju i miłości. I ziemia pozostawiła samą siebie do dyspozycji dla wyprodukowania ziarna i ukształtowania Tego, Który Jest sprawiedliwy, Tego Który Jest Święty a Niebo otworzyło się i pozwoliło Słowu zstąpić do tego ziarna.

Teraz, drogie dziecko, posłuchaj Mnie i postaraj się dobrze zrozumieć co znaczy żyć w Woli Bożej. Ja, żyją w Niej, utworzyłam Niebo i Jego Boże Królestwo w mojej duszy. Gdyby to Królestwo nie zostało we Mnie ukształtowane, Słowo nigdy nie zstąpiło by z Nieba na ziemię. Jeśli Ono zstąpiło, to do Królestwa, które Wola Boża we Mnie uformowała. Znalazło Ono we Mnie swoje Niebo, swoje boskie radości. Słowo nigdy nie zstąpiło by do obcego królestwa. Och nie, nie, najpierw chciało Ono ukształtować swoje Królestwo we Mnie, a następnie zstąpiło do Niego jako Zwycięża.

I nie tylko to, by żyjąc niezmiennie w Woli Bożej, drogą łaski otrzymałam to, co Bóg posiada z natury, a mianowicie, Boża Płodność dla uformowania ziarna bez udziału męża, aby uczynić możliwym zakiełkowanie we Mnie Człowieczeństwa Słowa Przedwiecznego. Czegóż nie może zrobić Wola Boża operująca w stworzeniu? Wszystko, wszystkie możliwe i wyobrażalne dobra. Dlatego też, weź to sobie do serca, że wszystko w tobie może być Wolą Bożą, jeśli tylko będziesz chciała naśladować swoją Matkę. Uczynisz Mnie wtedy zadowoloną i szczęśliwą.

Dusza

Święta Matko, jeśli chcesz, to wszystko możesz. Tak jak zgromadziłaś siły, aby zwyciężyć Boga, sprawiając nawet, że zstąpił z Nieba na ziemię, to nie będzie Ci brakowało sił, aby zwyciężyć moją wolę, aby już więcej nie mogła żyć we mnie. Ufam Ci i wiem, że dostanę od Ciebie wszystko.

Mały kwiatek

Dzisiaj aby Mnie uczcić, odwiedzisz Mnie w moim domku w Nazarecie i oddasz Mi wszystkie swoje czyny, aby je połączyć z Moimi, a następnie przemienisz je w Wolę Bożą.

Zawołanie

Niebiańska Władczyni, przynieś mojej duszy pocałunek Woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Otwierają się bramy Nieba. Słońce słowa

przedwiecznego staje się wartownikiem i wysyła swojego Anioła dla powiadomienia Dziewicy,

że nadeszła godzina Boża

Dusza do Matki Bożej

Święta Matko, jestem znowu na twoich kolanach. Twoje małe dziecko potrzebuje pożywienia twojego najsłodszego słowa, które przynosi balsam uzdrawiający dla ran jego nieszczęsnej ludzkiej woli. Moja Matko, przemów do mnie, pozwól swoim potężnym słowom dotrzeć do mojego serca i stwórz ziarno Woli Bożej w mojej duszy.

Lekcja Wszechpotężnej Królowej

Najdroższe dziecko, to jest prawdziwą przyczyną, dla której kocham cię tak bardzo i pozwalam ci słuchać niebiańskich tajemnic o Bożym Fiat, wspaniałości, która w pełni może operować tylko tam, gdzie panuje, jak również o tym na jakie ogromne zło pozwala sobie ten, kto dopuszcza do zdominowania go przez ludzką wolę. Gdy kochasz Boży Fiat, pozwolisz Mu na ukształtowanie Swojego tronu w sobie a swoją wolę czynisz podnóżkiem Woli Bożej, składając ją jako ofiarę u stóp bożych.

Teraz, moje dziecko, posłuchaj Mnie. Żyłam w Nazarecie, a Boży Fiat rozszerzał we Mnie swoje Królestwo. Wykorzystywał wszystkie moje czyny, nawet te najmniej ważne, jak utrzymywanie porządku w tym małym domu, rozpalanie ognia, zamiatanie i wszystkie te czynności, jakie sprawowane są w rodzinie. Odczuwałam drgania Jego życia w ogniu, wodzie, pożywieniu, w powietrzu którym oddychałam, we wszystkim. Biorąc to w posiadanie, formował On ponad moimi małymi aktami morza światła, łaski i świętości, bo tam, gdzie rządzi Boża Wola, Ma Ona siłę kształtowania z najmniejszych drobiazgów nowych niebios o przecudnej piękności, a że jest nieskończoną, nie wie jak czynić rzeczy małe. Swoją potęgą wzmacnia najmniejsze drobiazgi i czyni je rzeczami największymi, które zadziwiają Niebo i ziemię. Wszystko jest święte, wszystko jest świętością dla kogoś, kto żyje w Woli Bożej.

Teraz, dziecko mojego serca, bądź uważną i słuchaj Mnie. Na szereg dni przed zastąpieniem Słowa na ziemię widziałam jak otworzyło się Niebo i Słońce Przedwiecznego stanęło przy bramie, wyglądając, do Kogo powinno się skierować, aby uczynić Samego Siebie bożym więźniem stworzenia. Och, jak było cudownie oglądać Go u bram Nieba, jak gdyby wypatrywał na punkcie obserwacyjnym szczęśliwego stworzenia, które udzieliłoby gościny swojemu Stwórcy! Boże Osoby Trójcy Przenajświętszej spoglądały na ziemię, która nie była już dla Nich obcą, ponieważ przebywała tam malutka Maryja, która zawierając w Sobie Wolę Boża, utworzyła Boże Królestwo, do którego Słowo mogło zstąpić i czuć się bezpiecznie tak jak w swoim własnym mieszkaniu bo znalazło tam Niebo i tak wiele słońc, ile było aktów Woli Bożej dokonanych w jej duszy.

Boskość owładnęła Miłością odrzuciła na bok płaszcza Sprawiedliwości, który trzymała nad stworzeniami przez tak wiele stuleci i przykryła się płaszcze nieskończonego miłosierdzia, ustanawiając pomiędzy Sobą o zstąpieniu Słowa. Rozbrzmiała Godzina Spełnienia. Na ten dźwięk, Niebo i ziemia zdumiały się o wszystko przypatrywało się uważnie nadmiarowi tak wielkiej Miłości i hojności tak niesłychane.

Tyle na dzisiaj. Będę czekała na ciebie jutro, aby opowiedzieć mojemu dziecku dalszy ciąg historii Poczęcia.

Dusza

Przepiękna Matko, jestem zachwycona słysząc twoją wspaniałą lekcję. Och, proszę Cię wypowiedz twoje Fiat nade mną, a ja wypowiem moje i pocznie się we mnie Fiat, o którym tak marzysz aby rządził we mnie jako Życie.

Mały kwiatek

Dzisiaj dla uczczenia Mnie przyjdziesz, aby dać pierwszy pocałunek Jezusowi i dziewięć razy powiesz do Niego, że chcesz wypełniać jego Wolę, a Ja powtórzę cud i Jezus zostanie poczęty w twojej duszy.

Zawołanie

Potężna Królowo, proszę, wypowiedz swoje Fiat i ukształtuj we mnie Wolę Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Dziewica jest niebem przyozdobionym ornamentem gwiazd. Na tym Niebie Boże słońce promienieje jasnością promieni, wypełniając nimi niebo

i ziemię. Jezus w łonie swojej Matki

Dusza do swojej Królowej Matki

Jestem tutaj moja Boża Matko. Przychodzę aby cieszyć się razem z Tobą. Kłaniam Ci się do samych stóp i pozdrawiam Cię pełna łaski Matko Jezusa. Och, już nigdy moja Matka nie będzie sama, ale zawsze razem z Nią znajdę małego więźnia Jezusa. Nie będziemy więc we dwoje, ale we troje: Matka, Jezus i ja. Jakim szczęściem jest dla mnie to, że jeśli będę szukała małego Króla Jezusa, to wystarczy gdy znajdę jego i moją Matkę! Och, Święta Matko, wywyższona jako Matka Boga, miej litość nad swoją małą córeczką i powiedz ode mnie pierwsze słowo małemu więźniowi Jezusowi, że dziękuję za ogromną łaskę życia w jego Bożej Woli.

Lekcja Królowej Nieba, Matki Jezusa

Musisz wiedzieć, że twoja Matka zaczęła nowe życie. Całe ono było teraz przepełnione tym, co czynił mój Syn. Widziałam Go pogrążonego w morzach ogni Miłości. Każde uderzenie jego serca, każdy jego oddech i każdy jego ból, były morzami Miłości wysyłanymi przez Niego, w których zamykał wszystkie stworzenia, aby uczynić je Swoimi, na mocy miłości i bólu.

Musisz wiedzieć, że gdy to małe Człowieczeństwo zostało poczęte, poczęty został również wszystek ból jaki miał wycierpieć aż do ostatniego dnia życia. Zawarł On w Sobie wszystkie dusze, ponieważ jako od Boga, nikt nie może od Niego uciec. Jego nieskończoność zawierała wszystkie stworzenia, jego wszystko-widzenie czyniło Mu wszystkich obecnymi. Dlatego mój Jezu, mój Syn odczuwał ciężar i brzemię wszystkich grzechów każdego stworzenia. A ja, Jego Matka, towarzyszyłam Mu we wszystkim i odczuwałam w moim macierzyńskim Sercu nową generację bólu mojego Jezusa i nową generację wszystkich dusz, które jako Matka musiałam przywrócić wraz z Jezusem do łaski, do światła, i do nowego życia, bo po to mój drogi Jezus przyszedł, aby je przynieść na ziemię.

Moje dziecko, musisz wiedzieć, że od chwili mojego poczęcia kochałam cię jako Matka, czułam cię w moim Sercu i byłam rozpalona miłością do ciebie, ale nie wiedziałam dlaczego. Boży Fiat dał Mi polecenie czynienia rzeczy, ale nie zdradził tajemnicy dlaczego. Po Jego poczęciu wyjawił Mi tajemnicę i zrozumiałam płodność macierzyństwa; miałam zostać nie tylko Matką Jezusa ale i Matką każdego a to macierzyństwo będzie się kształtowało za cenę bólu i miłości. Moje dziecko, jak Ja bardzo cię kochałam i jak bardzo cię kocham.

Teraz, słuchaj Mnie, drogie dziecko o tym, gdzie człowiek może sięgnąć, gdy Wola Boża odejmie czynne Życie w stworzeniu, a ludzka wola opuści go, pozwalając mu swobodnie działać. Ten Fiat, który z natury posiada cnotę wytwarzania, rodzi całe dobro w stworzeniu. Zwraca mu jego płodność, dając mu macierzyństwo nad każdym i nad wszystkimi dobrami i nad Tym, który go tworzył. Macierzyństwo to znaczy prawdziwa miłość, heroiczna, miłość, miłość która jest gotowa umrzeć, aby dać życie temu którego stworzyła. Jeżeli tak nie jest, słowo macierzyństwo pozostaje sterylne, puste i zredukowane jedynie do słowa, bo treść jego znaczenia nie istnieje.

Dlatego moje dziecko, jeśli chcesz narodzenia wszelkiego dobra, pozwól Fiat rozpocząć w tobie Życie, przyniesie ci to macierzyństwo i będziesz kochała każdego miłością matki. Ja, twoja Matka będę cię uczyła sposobu, aby uczynić w tobie płodnym to święte i boskie macierzyństwo.

Dusza

Dzisiaj, aby oddać Mi cześć, trzy razy podziękujesz Panu w imieniu każdego, za Jego poczęcie i za uczynienie Samego Siebie więźniem mojego łona, oddając Mi największą cześć przez wybranie Mnie jako swojej Matki.

Zawołanie

Matko Jezusa, bądź moją matką i prowadź mnie drogą Woli Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Słońce, które wschodzi. Pełne Południe:

Słowo Przedwieczne jest pomiędzy nami

Dusza do swojej Królowej Matki

Najsłodsza Matko, moje biedne serce odczuwa niezbędną konieczność przyjścia na twoje macierzyńskie kolana aby zdradzić Ci swoje małe tajemnice i powierzyć je twojemu macierzyńskiemu Sercu. Słuchaj, och moja Matko, patrząc na wspaniałe cuda jakie Boży Fiat zdziałał w Tobie, czuję że nie mogę Cię naśladować, bo jestem mała i słaba a cała moja egzystencja toczy nieustannie straszliwą walkę, powala na ziemię i nie pozostawia we mnie nawet cienia życia. Moja Matko, och, jak bardzo chciałabym móc przelać swoje serce w Twoje, abyś poczuła mój ból. Przynosi mi to wiele goryczy oraz wywołuje obawę, że mogę zawieść zaufanie w dopełnianiu woli Bożej. Zlituj się, och Niebiańska Matko! Gdy ukryjesz mnie w swoim Sercu, utracę pamięć o całym zły jakie jest we mnie, bo pamiętać będę tylko o tym, aby żyć w Woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba, Matki Jezusa

Najdroższe dziecko, nie bój się. Zaufaj swojej Matce. Składaj wszystko w moim Sercu, Ja wezmę to na Siebie. Będę dbała o ciebie jak matka. Zamienię twoje cierpienia w światło i zużyję je na rozszerzenie granic Królestwa woli Bożej w twojej duszy. Dlatego też, odłóż wszystko na bok i posłuchaj Mnie. Chcę ci powiedzieć o tym, co uczynił maleńki Król Jezus, gdy był w moim matczynym łonie i jak twoja Matka nie pozwoliła niepostrzeżenie ujść nawet jednemu oddechowi małego Jezusa.

I tak, moje dziecko, małe Człowieczeństwo Jezusa wzrastało, hypostatycznie połączone z Boskością. Moje matczyne łono było ciasne i ciemne, pozbawione nawet jednego błysku światła. Widziałam Go unieruchomionego w moim łonie, pogrążonego w głębokiej nocy. A czy wiesz, co stwarzało takie głębokie ciemności Maleńkiemu Jezusowi? Ludzka wola, w którą człowiek tak się sam wplątał, że unieruchomiła go dla czynienia dobra. Ale mój drogi Jezus, zdecydował się wybrać słodkie więzienie swojej Matki i dobrowolnie zaofiarował Samego Siebie dla spędzenia w bezruchu dziewięciu miesięcy, aby przepędzić ciemności tej głębokiej nocy, w której człowiek sam uczynił się więźniem swej własnej mrocznej woli, aż do utraty ruchu w czynieniu dobra.

Moje dziecko, gdybyś ty tylko wiedziała, jakie męczarnie przechodziło moje macierzyńskie Serce, gdy widziało maleńkiego, unieruchomionego Jezusa, jak płakał i wzdychał w moim łonie! Jego płomienne bicie serca rozbrzmiewało tak głośno, a nieprzytomny z miłości sprawiał, że docierało ono do wszystkich serc i prosiło o litość nad własnymi duszami, ponieważ On z miłości dla nich dobrowolnie zamienił światło na ciemność, ażeby każdy mógł zawrzeć w sobie prawdziwe światło i znaleźć dla siebie bezpieczne miejsce.

Moje najdroższe dziecko, kto mógłby ci opowiedzieć o tym wszystkim, co mały Jezus wycierpiał w moim łonie? Niesłychane i nieopisane bóle! Powód był jeden, był Bogiem i człowiekiem. Jego Miłość była tak wielka, że odrzucił nieskończone morza radości, szczęścia i światło i zanurzył swoje małe Człowieczeństwo w morzach ciemności, goryczy, nieszczęścia i nędzy, które stworzenia dla Niego przygotowały. Maleńki Jezus położył je wszystkie na swoje barki, tak jak gdyby były jego.

Twoja Matka czuła, że już dłużej nie może utrzymać Go w Sobie. Morza światła i miłości zalewały Mnie i tak jak poczęłam Go pośród morza światła, tak i teraz wyszedł pośród morza światła z mojego macierzyńskiego łona. Drogie dziecko, dla kogoś, kto żyje w Woli Bożej, wszystko jest światłem i wszystko przemienia się w światło.

I w tym świetle, Ja, cała nim pochłonięta, czekałam aby wziąć małego Jezusa w swoje ramiona. Gdy wyszedł z mojego łona, usłyszałam jego pierwsze kochające kwilenie. Anioł Pana złożył Go na moich ramionach, a ja przygarnęłam Go bardzo mocno do Serca i dałam Mu swój pierwszy pocałunek.

Tyle na dzisiaj, jutro będę cię oczekiwać, ażeby ponownie opowiedzieć ci o narodzinach Jezusa.

Dusza

Święta Matko, och, jak bardzo jesteś szczęśliwą. Jesteś prawdziwie błogosławioną pomiędzy niewiastami. Och, błagam Cię, na radość, jaką odczuwasz gdy przyciskasz Jezusa do swoich piersi i gdy dajesz Mu pierwszy pocałunek, daj mi małego Jezusa, abym Go mogła potrzymać w swoich ramionach i sprawić przyjemność, mówią Mu, że przysięgam Go kochać na zawsze i zawsze i że nie chcę znać nic innego, prócz jego woli Bożej.

Mały kwitek

Dzisiaj, aby Mi oddać cześć, przyjdziesz, ucałujesz małą stópkę Dzieciątka Jezus i oddasz Mu swoją wolę w jego małe rączki, aby mógł się śmiać i bawić.

Zawołanie

Moja Matko, zamknij małego Jezusa w moim sercu, aby mógł mnie całkowicie przemienić w wolę Bożą.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Narodziny maleńkiego Jezusa Króla.

Aniołowie wskazują na niego i przywołują pasterzy, aby przyszli go adorować. Niebo i Ziemia radują się a słońce słowa przedwiecznego, czyniąc swój obieg, rozprasza noc grzechu i rozpoczyna dzień

pełen łaski. Życie w Betlejem

Dusza do swojej Bożej Matki

Posłuchaj dalej, moje dziecko. Gdy złożono Go w moich ramionach i dałam Mu pierwszy pocałunek, poczułam miłosną potrzebę oddania Samej Siebie małemu Dzieciątku. I dając Mu swoją pierś, dałam Mu obfitość mleka, mleka, które było wytworzone przez ten sam Boży Fiat w mojej osobie, aby nakarmić Jezusa Króla. Ale kto może ci opowiedzieć, co czułam czyniąc to, i otrzymując w zamian oceany chwały, miłości i świętości jakie dawał Mi mój Syn?

Teraz, moje dziecko, jedno słowo do ciebie: musisz wiedzieć, że całą moją radością było trzymanie drogiego Syna Jezusa na moich kolanach, ale wola Boża dała Mi do zrozumienia, że powinnam położyć Go w żłóbku i oddać do dyspozycji każdemu, aby ktokolwiek będzie chciał, mógł Go pieścić, całować i wziąć w swoje ramiona, tak jak gdyby był jego. Był On małym Królem każdego i dlatego każdy miał prawo złożyć Mu swoje słodkie zobowiązanie miłości. A Ja, ażeby dopełnić żądania Najwyższej Woli, pozbawiłam się mojej niewinnej radości i rozpoczęłam urząd Matki, swoimi czynami i ofiarami, oddając Jezusa każdemu.

Moje dziecko, wola Boża jest wspaniałą i chce wszystkiego, nawet ofiary w rzeczach świętych, a w tym wypadku największą ofiarą jest pozbawienie się obecności samego Jezusa. Ale potrzebne to jest dla rozszerzenia się jego Królestwa i dla zwielokrotnienia życia Jezusa, ponieważ stworzenie, które samo się Go pozbawia z miłości dla Niego, wykazuje się tak wielkim heroizmem i ponosi tak wielką ofiarę, że daje to moc wytworzenia nowego życia Jezusa, ponieważ dowodzi, że może ono utworzyć w sobie dla niego schronienie. Dlatego, drogie dziecko, bądź czujną i nigdy, pod żadnym pozorem, nie odmawiaj niczego woli Bożej.

Dusza

Święta Matko, twoja przepiękne lekcje zawstydziły mnie. Ale jeżeli chcesz, abym zastosowała je w praktyce, nie pozostawiaj mnie samej. A jeśli zobaczysz, że uległam pod nadmiernym ciężarem bożych poleceń, przytul mnie do swojego macierzyńskiego Serca, a wtedy poczuję siłę i nigdy nie odmówię niczego woli Bożej.

Mały kwiatek

Dzisiaj, aby oddać Mi cześć, przyjdziesz trzy razy złożyć wizytę Maleństwu Jezus, całujesz jego małe rączki i oddasz Mu pięć aktów miłości, złożysz tym hołd jego łzom i uciszysz jego płacz.

Zawołanie

Święta Matko, wlej łzy Jezusa w moje serce aby mógł On przygotować we mnie triumf woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Rozbrzmiewa pierwsza godzina boleści.

Gwiazda bezgłośnie przywołuje trzech Króli,

którzy adorują Jezusa. Prorok przepowiada boleść wszechwładnej Królowej

Dusza do swojej Królowej Matki

Moja najsłodsza Matko, jestem znowu u twoich kolan. Twoje dziecko nie może ruszyć się bez Ciebie, Matko. Cała jestem słodko oczarowana małym Bożym Dzieciątkiem, które trzymałaś mocno w swoich ramionach a następnie adorowałaś i kochałaś, klęcząc przed Nim, gdy leżał w żłóbku. Pozwala mi to zrozumieć, że twój szczęśliwy los i los małego Jezusa Króla, jest niczym innym jak tylko owocem i słodyczą drogocennych gwarancji owego Fiat, który rozprzestrzenił w Tobie swoje Królestwo. Och matko, przyrzeknij mi, że użyjesz swojej mocy i ukształtujesz we mnie Królestwo woli Bożej.

Lekcja Matki Bożej

Moja najdroższa córeczko, jestem taka zadowolona, że mam cię przy sobie i mogę cię uczyć, jak Królestwo Woli Bożej może być rozszerzane we wszystkich rzeczach, Krzyże boleści, cierpienia i poniżenia, oddane Życiu Bożego Fiat, są podstawowej wagi pożywieniem dla tego Królestwa i dla rozszerzania jego granic.

Dlatego też, bądź uważna i słuchaj swojej Matki. Kontynuowałam swoje życie z Jezusem i z kochanym Świętym Józefem w grocie w Betlejem. Jak bardzo byliśmy tam szczęśliwi! Obecność Bożego Dzieciątka, oraz Wola Boża działająca w nas, przemieniły tą małą grotę w Raj. To prawda, że nie brakowało nam bólu i łez, ale w porównaniu z nieogarniętymi morzami radości, szczęścia i światła, jakie Boży Fiat wywoływał w każdym naszym czynie, były to zaledwie krople w tych morzach. A przede wszystkim słodka i radosna obecność naszego drogiego Syna była dla nas największym szczęściem.

Teraz, drogie dziecko, musisz wiedzieć, że nadszedł ósmy dzień od narodzin Bożego Dzieciątka dla światła dnia i Boży Fiat zabrzmiał godziną boleści, nakazując nam obrzezanie czarującego małego Chłopca. Maleńki Jezus miał być przedmiotem bolesnego cięcia, bo prawo owego czasu mówiło, że wszyscy nowo narodzeni mieli przejść to bolesne cięcie. Można to nazwać prawem grzechu, a mój Syn był niewinny, bo jego prawem, było prawo Miłości. Ale przy tym wszystkim, jeśli przyszedł, to przyszedł aby zmienić człowieka, nie króla, ale człowieka zdegradowanego, stać się jego bratem i podnieść go, a niezbędnym do tego było, ażeby zdegradował samego Siebie i samego Siebie poddał Prawu.

Córeczko, Święty Józef i Ja odczuliśmy dreszcz boleści, ale bez poddawania niczego w wątpliwość, ani bez ociągania się, przywołaliśmy Kapłanów i zezwoliliśmy, aby był przedmiotem najbardziej bolesnego cięcia. Dzieciątko Jezus zapłakało z powodu bólu i rzuciło Mi się w ramiona, prosząc o pomoc. Święty Józef i Ja zmieszaliśmy jego łzy z naszymi. Z miłości do stworzenia, pierwsza Krew Jezus, została przelana. Nadane Mu zostało imię Jezus, potężne imię, które miało być balsamem, obroną i pomocą dla każdego serca.

Teraz, moje dziecko, ta rana była wyobrażeniem okrutnego cięcia, jakie człowiek zrobił na swojej duszy, czyniąc swoją własną wolę. A mój drogi Syn pozwolił, aby zostało ono dokonane na Nim, dla uzdrowienia okrutnego cięcia ludzkiej woli i uzdrowienia swoją Krwią tak wielu ran, jakie ludzka wola poczyniła w stworzeniach. Skoro każdy akt ludzkiej woli jest cięciem i raną, która się otwiera, Boże Dziecię tym bolesnym cięciem przygotowało lek na wszystkie ludzkie rany.

Teraz, moje dziecko jeszcze jedna niespodzianka: nowa gwiazda rozbłysła pod sklepieniem niebios i swoim światłem poszukuje adorujących, chcąc ich przyprowadzić do Dzieciątka Jezus, aby Go rozpoznali i złożyli Mu hołd. Trzy osobistości oddalone od siebie dalekimi przestrzeniami i ogarnięte nadprzyrodzonym światłem, zostały nim ugodzone i podążyły za nim do groty w Betlejem, do stóp Dzieciątka Jezus. Ale czy nie było zadziwiającym u tych królewskich Magów, że w Bożym Dzieciątku rozpoznali Króla Nieba i ziemi, Tego, który przyszedł każdego kochać i zbawić? Stało się tak, ponieważ w akcie w jakim Królowie adorowali Go, oczarowani tą boską pięknością, nowo narodzone Dziecię pozwoliło na to, aby w jego małym Człowieczeństwie rozkwitła jego Boskość. I grota zamieniła się w tak cudowny Raj, że nie wiedzieliby jak się oderwać od stóp Bożego Dziecięcia, gdyby nie schował z powrotem światła swojej Boskości w swoje Człowieczeństwo. A Ja, spełniając urząd Matki, długo jeszcze mówiłam o zstąpieniu Słowa, przekazując im oręż wiary, nadziei i miłości, które stanowiły symbol darów ofiarowanych Jezusowi. Przepełnieni radością, powrócili do swoich krajów, aby stać się pierwszymi krzewicielami wiary.

Moje drogie dziecko, nie opuszczaj Mnie, podążaj za Mną wszędzie. Minęło czterdzieści dni od czasu narodzenia małego Jezusa Króla i Boży Fiat przypomniał nam, że już czas dopełnić Prawa Prezentacji mojego Syna. Udaliśmy się do Świątyni. Po raz pierwszy wyruszyłam w drogę z moim małym słodkim Dzieciątkiem. Ogrom smutku ogarnął moje Serce, gdyż szłam ofiarować Go jako ofiarę dla zbawienia wszystkich.

Teraz, moje dziecko, musisz wiedzieć, że w świetle woli Bożej wiedziałam już wcześniej o wszystkich cierpieniach, przez które będę musiała przejść, nawet o tych, o których nie powiedział Mi święty prorok. Ale w momencie tak uroczystego aktu ofiarowania mojego Syna, gdy ponownie to wszystko usłyszałam, moje przebite Serce zaczęło krwawić i otworzyły się głębokie rany w mojej duszy.

Teraz, posłuchaj swojej Matki. W twoich bólach, w twoich potyczkach, których ci nie będzie brakowało, nigdy nie trać serca, ale z heroiczną miłością pozwól woli Bożej zająć Jej królewskie miejsce w twoim bólu, abyś mogła przemienić go w walutę o nieskończonej wartości i płacić nią długi swoich braci, wyzwalając ich z niewolnictwa ludzkiej woli i pozwalają im na wkroczenie jako wolnym synom do Królestwa Bożego Fiat.

Dusza

Święta Matko, w twoje przebite Serce wkładam wszystkie moje cierpienia, a Ty będziesz wiedziała jak przebić moje serce. Och, bądź Matką dla mnie i wlej w moje serce balsami swoich boleści, abym również i ja otrzymała udział w spożytkowaniu moich cierpień dla wywalczenia Królestwa woli Bożej.

Mały kwiatek

Dzisiaj aby Mnie uczcić, przyjdziesz w moje ramiona, a Ja obmyję cię w pierwszej Krwi, jaką przelało Boże Dzieciątko, i uleczę rany, spowodowane w tobie przez ludzką wolę. Złożysz również trzy akty miłości, aby załagodzić ból rany małego Dzieciątka.

Zawołanie

Moja Matko, wlej twój ból w moją duszę i przemień wszystkie moje boleści w Wolę Bożą.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Okrutny Tyran. Maleńki Jezus zostaje wzięty

przez swoją Matkę i świętego Józefa do obcego kraju, dokąd udają się jako biedni uciekinierzy. Powrót do Nazaretu

Dusza do swojej Królowej, pogrążonej w boleści

Moja Wszechwładna Królowo, twoje małe dziecko bardzo chciałoby przyjść na twoje kolana, aby Ci dotrzymać towarzystwa. Widzę twoją twarz zawoalowaną smutkiem oraz kilka łez, które umknęły i spływają w dół po twojej twarzy. Słodkie maleńkie Dzieciątko dygoce i szlocha. Ono płacze. Święta Matko, połącz swoje boleści z moimi. Niechaj przyniesie Ci to osłodę i ugasi płacz małego bożego Dzieciątka. Ale, och moja Matko, nie odmawiaj mi zdradzenia tajemnicy. Co sprawia, że małe Dzieciątko tak płacze?

Lekcja Królowej Matki

Moje najukochańsze dziecko, dzisiaj Serce twojej Matki jest tak przepełnione Miłością i cierpieniem, że nie mogę powstrzymać się od płaczu. Wiesz, że wraz z przybyciem Trzech Króli, pojawiły się pogłoski z pytaniem o nowego Króla. Okrutny Herod, z obawy że zostanie pozbawiony tronu, wydał rozkaz zabicia mojego słodkiego Jezusa, mojego drogiego Życia, a wraz z Nim wszystkich innych niemowląt.

Moje dziecko, co za smutek! Chcą zabić Tego, który przyszedł aby dać Życie wszystkim aby przynieść światu nową erę pokoju, szczęścia i łaski! Co za niewdzięczność! Co za perfidia! Och, moje dziecko, spójrz, dokąd prowadzi zaślepienie ludzką wolę! Nawet do tego, aby w swoim okrucieństwie związać ręce Stwórcy i starać się samemu stać panem Tego, który go stworzył. Dlatego, współczuj Mi dziecko i staraj się uciszyć płacz słodkiego małego Chłopca. Płacze On z powodu niewdzięczności ludzi, którzy chcą zabić ledwie narodzonego. Aby Go uratować, zmuszeni jesteśmy uciekać. Święty Józef dostał już od Anioła polecenie udania się do obcego kraju. Chodź z nami drogie dziecko, nie pozostawiaj nas samych, a Ja będę kontynuowała moje lekcje o tym, jak śmiertelnym jest zło ludzkiej woli.

Teraz, musisz wiedzieć, że człowiek nie wcześniej pozbawił się woli Bożej, jak wówczas gdy odszedł od swojego Stwórcy. Wszystko na ziemi zostało dla niego stworzone przez Boga, wszystko należało do niego, ale człowiek, nie chcąc czynić woli Bożej, stracił wszelkie prawa i można powiedzieć, że nie było miejsca, gdzie mógłby się podziać. Stał się więc biednym wygnańcem, wędrowcem, który nie posiadał stałego miejsca do życia, a dotyczyło to zarówno jego duszy jak i ciała. Nic nie było stałym dla biednego człowieka i nawet jeśli posiadał coś na krótko, to było to w imię przewidywanych zasług małego Bożego Dzieciątka oraz tego, że cała wspaniałość wszystkiego co stworzone, przeznaczona była w zamyśle Boga dla tych, którzy będą czynili Wolę Bożą i żyli w Jej Królestwie. Jeżeli wszystkim pozostałym, z trudnością, udaje się z tego korzystać, to są oni prawdziwymi złodziejami swojego Stworzyciela. Dlaczego? Bo nie chcą czynić Woli Bożej a chcą dóbr, które do Niej należą!

Teraz, moje dziecko, posłuchaj jak bardzo cię kochamy, Ja i to drogie małe Dzieciątko. O pierwszym brzasku swego życia udał się na wygnanie, aby w obcym kraju uwolnić cię od wygnania, na jakie zaprowadziła cię ludzka wola. Zamiarem Jego było przywrócić cię do życia, nie w obcym kraju, ale w twojej ojczyźnie, którą dał ci Bóg gdy zostałaś stworzona, a jest nią Królestwo Najwyższego Fiat. Dziecko mojego Serca, miej litość nad łzami słodkiego małego Dzieciątka i łzami twojej Matki, ponieważ płacząc, prosimy cię, abyś powróciła w ramiona woli Bożej, która tak bardzo za tobą tęskni.

Teraz, drogie dziecko, pośród cierpień z powodu niewdzięczności człowieka i pośród przeogromnych radości i szczęścia, jakie otrzymaliśmy od Bożego Fiat, wszystko stworzenie przygotowało festiwal radości słodkiemu małemu Dziecięciu a ziemia zazieleniła się ponownie i rozkwitła pod naszymi stopami, aby złożyć hołd swojemu Stwórcy. Słońce skierowało na Niego swoje spojrzenie, śpiewało Mu hymny pochwalne i czuło się uhonorowane, mogąc służyć Mu swoim światłem i ciepłem. Wiatr pieścił Go. Ptaki, nieomalże jak Cherubiny, zniżały swój lot i swoimi trylami wyśpiewywały wokół nas najpiękniejsze kołysanki dla kochanego małego Dzieciątka, aby ukoić jego płacz i ukołysać Go do snu. Moje dziecko, mając w sobie wolę Bożą, posiadamy władzę nad wszystkim.

I tak dotarliśmy do Egiptu, a po długim okresie czasu, Anioł Pana powiadomił świętego Józefa, że powinniśmy powrócić do Nazaretu, ponieważ okrutny tyran zmarł. Wracaliśmy więc do naszej ojczyzny.

Teraz, Egipt symbolizuje ludzką wolę, pełną idoli i wszędzie tam, gdzie Mały Chłopiec Jezus się udał, obalał te idole i wysyłając je do piekła. Jakże wiele idoli posiada ludzka wola! Idole próżności, samo-uwielbienia i pasji, które tyranizują biedne stworzenie! Dlatego też, bądź uważną i posłuchaj swojej Matki. Ja, w imię tego, abyś nie czyniła nigdy swojej woli, złożę każdą ofiarę i ofiaruję nawet swoje życie, aby ci umożliwić otrzymanie najwyższego dobra, jakim jest odwieczne życie woli Bożej.

Dusza

Najsłodsza Matko, jak bardzo Ci dziękuję, że pozwoliłaś mi zrozumieć wielkie zło ludzkiej woli. Dlatego też, błagam Cię, dla cierpień jakie przeżywałaś podczas wygnania w Egipcie, spraw, aby moja dusza opuściła wygnanie mojej woli i powróciła do drogiej ojczyzny Woli Bożej.

Mały kwiatek

Dzisiaj, aby Mnie uczcić, ofiarujesz swoje czyny łącznie z moimi, aby uhonorować małe święte Dzieciątko i będziesz się modliła do Niego, aby wstąpiło do Egiptu twojego serca i zamieniło je w wolę Boga.

Zawołanie

Moja Matko, zamknij małego Jezusa w moim sercu, aby mógł je całkowicie przemienić w wolę Bożą.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Zbliża się godzina bólu. Bolesna rozłąka.

Życie publiczne i apostolskie Jezusa

Dusza do swojej Bożej Matki

Jestem tutaj znowu, moja Matko. Dzisiaj, moja dziecięca miłość do Ciebie sprawia, że biegnę aby być świadkiem tych chwil, gdy Jezus rozłączywszy się z Tobą, rozpoczął swoje apostolskie życie pomiędzy stworzeniami. Święta Matko, wiem jak bardzo cierpisz, każda chwila rozłąki z Jezusem kosztuje Cię życie, a ja twoje dziecko, nie chcę pozostawiać Cię samej. Chcę osuszyć twoje łzy i dać Co moje towarzystwo, by przerwać twoją samotność. Podczas gdy jesteśmy razem, poproszę Cię, abyś kontynuowała dawanie mi lekcji o woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba

Moje najdroższe dziecko, twoje towarzystwo będzie dla Mnie bardzo miłym, ponieważ będę czuła w tobie pierwszy dar, który dał Mi Jezus, dar utworzony z czystej miłości, powstały z jego i mojej ofiary, dar który kosztował Mnie życie mojego Syna. Teraz bądź uważną i posłuchaj Mnie, moje dziecko. Dla twojej Matki rozpoczęło się bolesne życie w odosobnieniu i w długim rozłączeniu od mego Największego Dobra, Jezusa. Skończyło się życie ukryte. Jezus odczuwał nieugaszoną potrzebę miłości i poszedł pomiędzy ludzi, aby zostać poznanym i aby iść na poszukiwanie człowieka zagubionego w labiryncie swojej woli, ofiary każdego zła. Dobry Święty Józef już nie żył. Jezus odszedł, a Ja pozostałam w naszym domu sama.

Gdy mój ukochany Jezus prosił o pozwolenie opuszczenia Mnie, ponieważ On nigdy nie robił nic bez uprzedniego zapytania się Mnie, poczułam gwałtowny cios zadany w moje Serce, ale wiedząc, że była to Najwyższa Wola, szybko wypowiedziałam moje Fiat, Nie ociągnęłam się ani przez chwilę. I w tym połączonym Fiat, moim i mojego Syna, rozdzieliliśmy się. Dając ujście miłości pobłogosławił Mnie, i odszedł. Towarzyszyłam Mu spojrzeniem tak daleko, jak tylko mogłam, a następnie odseparowałam się od świata, zamykając się w Woli Bożej, która była całym moim Życiem. Ale, och, potęga Bożego Fiat, ta święta Wola nigdy nie pozbawiła Mnie widoku mojego Syna, ani On nigdy nie był pozbawiony Mojego, właściwie, czułam bicie jego Serca w moim, a Jezus czuł moje w swoim.

Teraz, musisz wiedzieć, że światło woli Bożej pozwalało Mi widzieć jak źle, i z jakim brakiem wdzięczności przyjmowano mojego Syna. Skierował On swoje kroki do Jeruzalem. Jako pierwszą, odwiedził Świątynię, w której rozpoczął wygłaszanie swoich kazań. Ale, och, cóż za smutek! Jego słowo pełne Życia, nosiciel pokoju, miłości i porządku, było błędnie interpretowane i niechętnie słuchane, zwłaszcza przez utalentowanych tych czasów i uczonych! I gdy mój Syn powiedział, że jest Synem Boga, Słowem Ojca, Tym który przyszedł aby ich zbawić, przyjęli to z taką złością, że gdyby mogli, byliby Go swoimi wściekłymi spojrzeniami pożarli. Och, jak Jezus, moje ukochane Dobro, cierpiał! Gdy odpychano jego twórcze słowo, czuł śmierć zadawaną Jego bożej nauce. Byłam cała w napięciu, moje oczy spoglądały na to krwawiące Boże serce i ofiarowałam Mu moje Macierzyńskie Serce, aby przejąć wszystkie jego rany, aby Go pocieszyć i dać Mu wsparcie, gdy był bliski upadku. Och, ile razy po przełamaniu chleba swojego słowa, widziałam Go zapomnianego przez wszystkich. Nikogo wokół, kto dodałby Mu otuchy, samotnego pod nieboskłonem gwieździstego nieba, na pustkowiu poza obrębem murów miasta, opartego o drzewo, płaczącego i modlącego się o zbawienie dla każdego. A Ja, twoja Matka, drogie dziecko, płakałam w tym samym czasie w moim małym domku i w świetle Bożego Fiat posyłałam Mu moje łzy dla przyniesienia ulgi, oraz moje niewinne uściski i pocałunki dla otuchy.

Teraz, najdroższe dziecko, gdybym miała Ci opowiedzieć to wszystko, co mój Syn zdziałał i przecierpiał, a Ja razem z Nim, w ciągu tych trzech lat życia publicznego, zabrałoby to za dużo czasu. W Fiat byliśmy rozdzieleni, Ja od mojego Syna i Fiat dał Mi siłę do zniesienia tej ofiary. Chcę ci polecić, abyś we wszystkim co robisz i co cierpisz pamiętała o tym, aby Fiat był twoim pierwszym i ostatnim aktem. W ten sposób, znajdziesz siłę do wszystkiego, nawet dla bólu, który miałby kosztować cię życie, o ile tylko wszystko zamkniesz w Przedwiecznym Fiat. Dlatego też, daj słowo swojej Matce, że zawsze znajdować się będziesz w woli Bożej, Tym samym pozostaniesz w nierozerwalnej więzi ze Mną i z naszym Największym Dobrem, Jezusem.

Dusza

Najsłodsza Matko, jak bardzo współczuję Ci, widząc Cię tak cierpiącą! Och błagam Cię, wlej swoje łzy i łzy Jezusa do mojej duszy, aby ją przemienić i zamknąć w Bożym Fiat.

Mały kwiatek

Zawołanie

Boża Matko, niechaj twoje słowo, które jest słowem Jezusa, dotrze do mojego serca i ukształtuje we mnie Królestwo woli Bożej.

Królowa boleści w Królestwie Woli Bożej.

Rozbrzmiewa godzina bólu: konanie, bogobójstwo. Rozpacz całej przyrody

Dusza do swojej Bolejącej Matki

Moja kochana Bolejąca Matko, dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek chcę być blisko Ciebie. Nie, nie odejdę, będę świadkiem twojego gorzkiego bólu i poproszę Cię, jako twoje dziecko, abyś złożyła we mnie swój ból i ból swojego Syna Jezusa, nawet jego śmierć, aby ta śmierć i ten ból przyniosły mi łaskę nieustannej śmierci dla mojej woli i rozkwitu ponad nią Życia woli Bożej.

Lekcja Królowej Boleści

Najdroższe dziecko, nie odmawiaj Mi twojej obecności, w mojej tak ciężkiej goryczy. Bóg już zawyrokował o ostatnim dniu mojego Syna tutaj na dole. Już jeden z apostołów zdradził Go, oddał w ręce Żydów i pozwolił Mu umrzeć. Już mój Syn, nie chcąc pozostawiać swoich dzieci, dla których przyszedł na ziemię i których poszukiwał z tak wielką miłością, sięgnął do samych wyżyn miłości i pozostawił Siebie Samego w Sakramencie Eucharystii, aby ktokolwiek chce, mógł Go posiadać. Życie mojego Syna zbliża się ku końcowi i bliski już jest udania się do niebieskiej Ojczyzny.

och, drogie dziecko, Boży Fiat dał Go Mnie i przyjęłam Go w Bożym Fiat. Teraz oddaję Go temu samemu Fiat.

Moje Serce rozdarte jest na kawałki. Nieskończone morza boleści zatapiają Mnie. Czuję, że na skutek okrutnego konania, życie ze Mnie uchodzi. Ale niczego nie mogę odmówić Bożemu Fiat, raczej, czuję się gotową złożyć z Niego ofiarę Bożej i Wszechmocnej woli. Czuję się taka silna w Jej mocy, że byłabym zdecydowana raczej umrzeć, niż cokolwiek odmówić.

Teraz, moje dziecko posłuchaj Mnie. Moje macierzyńskie Serce pogrążone było w bólu. Jedynie myśl, że mój Syn, mój Bóg, moje Życie ma umrzeć, było czymś więcej iż śmierć dla twojej Matki, wiedziałam jednak, że muszę żyć. Co za tortura! Co za agonia! Jakie straszliwe rozdarcia trawiły moje Serce, które jak tnące miecze, nieustannie przechodziły przeze Mnie!

Teraz, moje dziecko, ciężko Mi, ale muszę ci powiedzieć: w tych cierpieniach i w tych głębokich rozdarciach oraz w bólach mojego ukochanego Syna, była twoja dusza, twoja ludzka wola, która nie pozwalała na zdominowanie się przez Boga. Zakryliśmy ją bólem, namaściliśmy ją, aby mogła zaowocować naszą boleścią i była gotowa dla otrzymania życia woli Bożej.

Moje dziecko, opuszczenie przez ukochaną osobę w decydującej godzinie życia, jest jednym z największych cierpień dla ludzkiego serca. Dotyczyło to zwłaszcza mojego Syna, który tak bardzo ukochał swoich Apostołów i obdarzył tyloma błogosławieństwami i który był w akcie oddawania swojego życia za tych samych, którzy Go opuścili w najcięższej godzinie jego życia; właściwie, oni uciekli od Niego! Co za boleść! Co za boleść! Ja, widząc Go pocącego się Krwią i konającego, w tym samym czasie Sama konałam, podtrzymując Go moimi macierzyńskimi ramionami. Pozostawałam nierozłączna z moim Synem, jego ból odzwierciedlał się w moim Sercu, stapiając się z cierpieniem i miłością, które odczuwałam silniej, niż gdyby były moimi. W ten sposób podążałam za Nim całą noc. Nie było bólu, nie było oskarżenia, które by Mu zadano, a które nie odbiłyby się w moim Sercu. Ale o brzasku poranka, nie będąc już w stanie podążać za Nim w ten sposób, w towarzystwie ucznia Jana i Magdaleny oraz innych pobożnych niewiast, chciałam Sama za Nim postępować, krok w krok, od jednego sądu do drugiego.

Drogie dziecko, jakie rozdzierające boleści cierpiałam, gdy nie mogłam pomóc mojemu drogiemu Synowi w tak okrutnych bólach! A każdy z nich otwierał morze boleści w moim przebitym Sercu. W końcu, towarzyszyłam Mu na Kalwarię, gdzie pośród niewypowiedzianego bólu i straszliwych skurczy został ukrzyżowany i wzniesiony na krzyżu. Mniej jednej wolno było stać u stóp krzyża, aby otrzymać od umierającego życia dar w postaci wszystkich moich dzieci oraz prawo macierzyństwa i prawo zamknięcia w nim wszystkich stworzeń.

W chwilę później, pośród niesłychanych męczarni, oddał swój ostatni oddech. Cała przyroda przybrała się w smutek i płakała nad śmiercią swojego Stworzyciela. Słońce pociemniało i płacząc, wycofało się z oblicza ziemi. Ziemia zapłakała i fale drżeń przebiegły przez nią, powodując rozwarcie się w wielu miejscach z bólu nad tą śmiercią. Wszystko płakało, groby się otwierały, zmarli powstali, rozwarła się nawet zasłona Świątyni, rozpaczając z boleści. Wszystko straciło swoją żywotność, odczuwając terror i zdumienie. Moje dziecko, twoja Matka była skamieniała z boleści i czekała, aby Go wziąć w swoje ramiona i złożyć do grobu. Teraz, posłuchaj Mnie, w mojej gorzkiej boleści chcę mówić do ciebie cierpieniami mojego syna o śmiertelnym zagrożeniu, jakim jest ludzka wola. Spójrz na Niego, gdy spoczywa w moich ramionach. Jak bardzo jest On zmieniony! Jest to prawdziwy portret tego, co ludzka wola czyni biednemu stworzeniu. Mój drogi Syn chciał cierpieć tak ogromny ból, aby pomóż podnieść się tej woli, upadłej na dno najgorszej nędzy. Każdy ból Jezusa i każde moje cierpienie przywoływały ludzką wolę do ponownego podniesienia się w woli Bożej. Tak wielką była nasza miłość, że aby zagwarantować ludzkiej woli bezpieczne miejsce, wypełniliśmy ją naszym bólem, wręcz zatopiliśmy ją i zamknęli nieskończonymi morzami mojego cierpienia i cierpienia mojego ukochanego Syna.

Dlatego też, w tym dniu żałoby dla Mnie, twojej bolesnej Matki, która jest dla ciebie wszystkim, złóż w zamian swoją wolę w moje ramiona, abym mogła zamknąć ją w krwawiących ranach Jezusa, jako największe zwycięstwo jego męki i śmierci, jak również jako triumf mojego pełnego goryczy cierpienia.

Dusza

Pełna boleści Matko, twoje słowa zraniły moje serce i sama umieram, słysząc, że to moja buntownicza wola sprawiła, że tak bardzo cierpiałaś. Dlatego też, proszę Cię, zamknij ją w ranach Jezusa, aby żyła jego bólem i twoimi najbardziej gorzkimi cierpieniami.

Mały kwiatek

Dzisiaj aby Mnie uczcić, ucałujesz rany Jezusa, uczynisz pięć aktów miłości i będziesz się modliła do Mnie, abym swoją boleścią zamknęła twoją wolę w ranie jego Świętego Boku.

Zawołanie

Rany Jezusa i cierpienia mojej Matki, dajcie mi łaskę, aby moja ludzka wola wzniosła się do woli Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Otchłań. Oczekiwanie. Zwycięstwo nad śmiercią. Zmartwychwstanie

Dusza do swojej Królowej Matki

Bólem przeszyta Matko, twoje małe dziecko wie, że jesteś sama, bez twojego ukochanego Dobra, Jezusa i chce przytulić się do Ciebie, aby Ci dotrzymać towarzystwa w twoim gorzkim osamotnieniu. Bez Jezusa, wszystko dla Ciebie przemieniło się w smutek. Pamięć o jego okrutnym bólu, słodka melodia jego głosu, który stale rozbrzmiewa w twoich uszach, porywające spojrzenie twojego drogiego Jezusa, ras słodkie, innym razem smutne z oczami opuchniętymi od łez, ale zawsze oczarowujące twoje macierzyńskie Serce, tego wszystkiego nie mieć, jest jak cięcie miecza, który nieustannie przebija twoje bolejące Serce.

Osamotniona Matko, twoje drogie dziecko chcę Ci być pociechą, chcę być z tobą w każdym bólu. A właściwie, chciałabym być Jezusem, aby móc dać Ci tę całą miłość, tę całą radość, całą ulgę i całe współczucie, jakie On by Ci przyniósł w twoim gorzkim osamotnieniu. Dobry Jezus dał Ci mnie jako i dlatego, proszę daj mi zająć jego miejsce w twoim macierzyńskim Sercu a ja będę wszystkim dla swojej Matki. Osuszę twoje łzy i będę zawsze razem z Tobą.

Lekcja osamotnionej Matki i Królowej

Najdroższe dziecko, dziękuję za twoje towarzystwo, ale jeśli chcesz, aby było ono miłym i drogim dla Mnie, jeśli chcesz przynieść ulgę mojemu przebitemu Sercu, to chcę znaleźć w tobie wolę Boża, operującą, ażebyś nie dawała nawet jednego oddechu życia twojej woli. Wtedy tak, wtedy zamienię cię na mojego Syna Jezusa, ponieważ w jego woli, która będzie w tobie, usłyszę Jezusa w twoim sercu i och, jak bardzo będę szczęśliwą, rozpoznając w tobie pierwszy owoc jego bólu i jego śmierci. Gdy znajdę mojego ukochanego Jezusa w moim dziecku, mój ból przemieni się w radość, a moje cierpienia w zdobycze.

Teraz, posłuchaj Mnie, dziecko moich cierpień. Zaledwie mój Syn oddał swoje ostatnie tchnienie, zastąpił do otchłani jako triumfator i przyniósł chwałę i szczęście do tego więzienia, gdzie przebywali wszyscy Patriarchowie i Prorocy, pierwszy ojciec Adam, drogi święty Józef, moi drodzy rodzice i wszyscy, którzy byli odkupieni w imię przewidywanych zasług przyszłego Zbawiciela. Ja pozostawałam nierozłączną z moim Synem i nawet śmierć nie mogła Mi go odebrać. Dlatego też, pośród moich boleści towarzyszyłam Mu do otchłani i byłam świadkiem radości i wdzięczności, jaką ta ogromna ilość ludzi oddawała mojemu Synowi, który cierpiał tak bardzo i którego pierwszy krok był w ich kierunku, aby ich uświęcić i razem z nimi wejść do niebieskiej chwały. Tak więc w momencie gdy umarł, rozpoczęło się dzieło zdobyczy, chwała dla Jezusa i wszystkich którzy Go kochali.

Teraz, przepełniona tę tęsknotą, widziałam jak mój drogi Syn wyszedł z otchłani w towarzystwie ogromnej ilości ludzi i triumfalnie poprowadził ich z Sobą do swojego grobu. Był to poranek dnia trzeciego. I tak, jak cała przyroda płakała po Nim, tak teraz wszystko było przepełnione radością i to do tego stopnia, że słońce przyśpieszyło swój bieg, aby być obecnym podczas aktu powstania z martwych. Ach, co za wspaniałość, zanim zmartwychwstał, spowodował, że ogromna ilość ludzi zobaczyła jego najświętsze Człowieczeństwo skrwawione, poranione, zmienione nie do poznania, a stało się to z miłości dla nich i dla każdego. Wszyscy byli poruszeni, składali hołdy wyżynom miłości i wspaniałościom Odkupienia.

Teraz, posłuchaj Mnie, moje dziecko. Chcę mówić do ciebie jako Matka, która bardzo kocha swoje dziecko. Chcę Ci powiedzieć co oznacza czynić wolę Bożą i co oznacza żyć w Niej i o przykładzie jaki mój Syn i Ja daliśmy ci o Niej. Nasze życie było usiane bólem, nędzą i upokorzeniami, aż do ujrzenia mojego ukochanego Syna zmarłym z bólu. Ale wszystko to czynione było w woli Bożej. Była Ona życiem naszego bólu i czuliśmy się zwycięzcami i zdobywcami, przemieniając w życie nawet samą śmierć. I to do tego stopnia, że widząc to wielkie dobro, dobrowolnie zaofiarowaliśmy Siebie dla cierpienia, ponieważ gdy Wola Boża działa w Nas, nikt nie może wznieść się ponad Nią ani ponad Nas. Cierpienie było w naszej mocy i przywoływaliśmy je jako pożywienie i triumf Odkupienia, aby móc przynieść wszelkie dobra dla całego świata.

Teraz, drogie dziecko, jeśli Wola Boża będzie stanowiła ośrodek twojego życia i twoich cierpień, bądź pewną, że słodki Jezus użyje ciebie i twoich cierpień, aby przynieść pomoc, światło i łaskę dla całego wszechświata. Dlatego też, odwagi, Wola Boża wie jak czynić rzeczy wielkie tam gdzie Ona rządzi, a we wszystkich sytuacjach, przeglądać się we Mnie i w swoim słodkim Jezusie jako w zwierciadle i postępuj naprzód.

Dusza

Święta Matko, jeśli mi pomożesz i jeśli będziesz mnie chroniła pod swoim płaszczem, będą moim boskim strażnikiem, jestem pewną, że wszystkie moje cierpienia będą przemienione w Wolę Bożą i że będę postępowała za Tobą krok w krok po nieskończonych drogach Najwyższego Fiat. Wiem, że twoja czarująca miłość Matki i twoja siła, pokonają moją wolę i będziesz trzymała ją w swojej władzy, dając mi w zamian Wolę Boża. Dlatego też, moja Matko, oddaję się Tobie i gubię w twoich ramionach.

Mały kwiatek

Zawołanie

Moja Matko, mocą Zmartwychwstania twojego Syna, daj mi powstać w Woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Nauczycielka Apostołów.

Serce nowo narodzonego Kościoła.

Bezpieczna barka. Zstąpienie Ducha Świętego

Dusza do swojej Królowej Matki

Jestem znowu z Tobą, Wszechwładna Królowo Nieba. Czuję się tak przyciąganą do Ciebie, że liczę minuty w oczekiwaniu kiedy zostanę przywołana przez twoją Najwyższą Wysokość, aby móc być ponownie zaskoczoną wspaniałościami twoich matczynych lekcji. Jestem oczarowana twoją miłością Matki i moje serce raduje się, wiedząc, że mnie kochasz. Jestem całkowicie pewna, że żarliwa miłość i łaski, jakie otrzymam od mojej Matki, przyniosą słodkie oczarowanie mojej ludzkiej woli a wtedy Wola Boża będzie mogła rozprzestrzenić Swoje morza światła w mojej duszy i przyłożyć pieczęć Swojego Fiat na wszystkie moje czyny. Ach, Święta Matko, nie pozostawiaj mnie już więcej samej i zapewnij mnie, że Duch Święty zastąpi do mnie i wypali wszystko to, co nie należy do Woli Bożej.

Lekcja Królowej Nieba

Moje błogosławione dziecko, twoje słowa odbijają się takim echem w moim sercu, że czuję się ugodzoną i wylewam na ciebie moje morza łask. Och, jakże one szybko podążają w kierunku mojego dziecka, aby dać mu Życie Woli Bożej. Jeśli będziesz Mi wierną, nigdy cię już nie opuszczę, zawsze pozostanę z tobą, aby dawać ci pożywienie Woli Bożej w każdym twoim czynie, w każdym twoim słowie, w każdym uderzeniu twojego serca.

Teraz, posłuchaj Mnie, moje dziecko. Nasze najwyższe Dobro, Jezus, wstąpił do Nieba i jest przed swoim Bożym Ojcem, aby prosić w imieniu swoich dzieci, swoich braci pozostawionych na ziemi. Ze Swoim Bożym Ojcem spogląda na każdego, nikt nie umknie jego spojrzeniu. Jego miłość jest tak wielką, że pozostawia jeszcze stale swoją Matkę na ziemi, dla zapewnienia pomocy i dla pokrzepienia oraz jako nauczyciela i towarzysza dla jego i moich dzieci.

Teraz musisz wiedzieć, że gdy mój Syn wstąpił do nieba, Ja pozostałam w wieczerniku z Apostołami, oczekując Ducha Świętego. Wszyscy byli skupieni wokół Mnie i wspólnie modliliśmy się. Nie robili nic, bez porozumienia ze Mną i och, jak bardzo uważnie Mnie słuchali, gdy ich uczyłam, lub opowiadałam o momentach z życia mojego Syna, o których nie wiedzieli, jak szczegóły o jego narodzeniu, o jego niemowlęcych łzach, o jego kochanych rysach, o wydarzeniach w Egipcie i o tylu wspaniałościach ukrytego życia w Nazarecie. Byli oszołomieni, słuchając o tylu zaskakujących szczegółach i o tak wielu naukach, jakie Mi dawał, a które teraz miały służyć im, ponieważ mój Syn o Sobie Samym nie mówił z Apostołami nic, albo bardzo niewiele, Mnie pozostawiając obowiązek opowiedzenia im o tym jak bardzo ich kochał i o szczegółach, które znała tylko jego Matka.

Tak, moje dziecko, byłam pośród Apostołów czymś więcej niż słońce w pełni dnia, byłam kotwicą, byłam wiosłem, byłam barką, gdzie szukali schronienia i opieki przed wszelkimi niebezpieczeństwami. Dlatego też, mogę powiedzieć, że spowodowałam narodziny Kościoła na moich matczynych kolanach a moje ramiona były barką, którą sterowałam ku bezpiecznej przystani i którą steruję do dzisiaj. I tak nadszedł czas, że jak obiecał mój Syn, Duch Święty zstąpił do wieczernika. Co za zmiana, moje dziecko! Byli jak przemieni, otrzymali nową wiedzę, niezwyciężoną siłę i żarliwą miłość. Wstąpiło w nich nowe życie, zostali pozbawieni bojaźni i stali się tacy odważni, że różnymi drogami rozeszli się na cały świat, aby zanieść wieść o Odkupieniu i ofiarować życie za swojego Mistrza. Ja pozostałam z ukochanym Janem i byłam zmuszona uchodzić z Jeruzalem, ponieważ rozpoczął się okres prześladowań.

Dusza

Boży Nauczycielu, dzisiaj twoje małe dziecko czuje, że jego serce nabrzmiało tak bardzo, że zaraz wybuchnie płaczem i skąpie twoje matczyne ręce swoimi łzami. Ogarnia mnie smutek i obawiam się, że nie będę mogła skorzystać z tak wielu twoich nauk i z twojej tak ogromnej matczynej opieki. Moja Matko, pomóż mi, postaw mur obronny wokół moich słabości, przepędź moje obawy, a ja, zagubiona w twoich objęciach, będę pewna, że całkowicie żyję w Woli Bożej.

Mały kwiatek

Zawołanie

Matko Boża, tchnij ogień i płomienie w moje serce, aby mnie pochłonęły i spaliły wszystko, co nie jest Wolą Boga.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Przejście z Ziemi do Nieba.

Wkroczenie pełne szczęścia.

Niebo i Ziemia świętują na cześć nowo przybyłej

Dusza do swojej pełnej chwały Królowej

Moja Boża Matko, powracam w twoje matczyne ramiona i patrząc na Ciebie widzę, że radosny uśmiech rozkwita na twoich niewinnych. Promieniejesz radością. Wydaje się, że masz dzisiaj w zanadrzu więcej niespodzianek, które chcesz opowiedzieć i powierzyć swojemu dziecku. Święta Matko, ach, modlę się do Ciebie, dotknij swoimi rękoma mojego umysłu a moje serce uczyń pustym, wtedy zrozumiem twoje nauki i będę mogła wprowadzić je w życie.

Lekcja Królowej Nieba

Najdroższe dziecko, dzisiaj twoja Matka jest pełna radości, ponieważ chce ci opowiedzieć o swoim przejściu z ziemi do Nieba, o dniu, w którym zakończyłam dopełnienie Woli Bożej na ziemi. Nie było we Mnie ani oddechu ani uderzenia serca ani kroku, w których Wola Boża nie dopełniła by swojego aktu i przyozdobiona zostałam, wzbogacona i uświęcona tak bardzo, że sami Aniołowie byli zachwyceni.

Teraz, musisz wiedzieć, że zanim udałam się do Niebieskiej Ojczyzny, powróciłam znowu z moich ukochanym Janem do Jeruzalem. Było to po raz ostatni, kiedy przemierzałam ziemię w swoim ludzkim ciele i wszystkie stworzenia, jak gdyby wiedzione intuicją, padały przede Mną na twarz. Od ryby w morzu, po którym płynęłam, aż do najmniejszego ptaszka, wszyscy chcieli być pobłogosławieni przez swoją Królową. Błogosławiłam ich wszystkich i przekazywałam im swoje ostatnie do widzenia. I tak dotarłam do Jeruzalem, gdzie pozostawałam w pomieszczeniu do którego Jan Mnie przyprowadził i którego już więcej nie opuściłam.

Teraz, błogosławione dziecko, musisz wiedzieć, że ogarnięta płomiennym pragnieniem połączenia się z moim Synem w Niebie, zaczęłam odczuwać w Sobie męczarnie miłości, które pochłaniając Mnie całą, przyprawiały o chorobę, powodowały zamroczenia i omdlenia z miłości. Nigdy nie znałam, co to znaczy choroba, ani najmniejsza niedyspozycja, ponieważ moja natura, poczęta bez grzechu i żyjąca w Woli Bożej, nie posiadała w sobie ziarna naturalnego zła. Jeśli cierpienia tak bardzo Mnie faworyzowały, to było to na skutek nadprzyrodzonych rozkazów i ten ból był bożym triumfem i czcią dla twojej Matki. Był on przyczyną, dla której nie pozostawałam matką pozbawioną dzieci, bo moje macierzyństwo wywalczyło prawo do posiadania ich w wielkiej ilości. Widzisz moje dziecko, co znaczy żyć w Woli Bożej? Znaczy to, stracić ziarno naturalnego zła, które zamiast honorów i triumfów, produkuje słabości, porażki i nędzę.

Dlatego też, najdroższe dziecko, posłuchaj ostatniego słowa swojej Matki, która odchodzi do Nieba. Nie odejdę w pełni zadowolona, jeśli nie pozostawię mojego dziecka bezpiecznym. Zanim odejdę, chcę dać ci mój testament, przekazując ci w wianie tą samą Wolę Bożą, którą posiadała twoja Matka. Zostałam obdarzona przez Nią ogromnymi łaskami, aż do uczynienia Mnie Matką Słowa, Panią i Królową Serca Jezusa, Matką i Królową każdego.

Słuchaj moje dziecko, jest to ostatni dzień w miesiącu, który jest Mi poświęcony. Z taką miłością mówiłam ci o tym, co czyniła we Mnie Wola Boża, o wielkości dobra, jakie Ona wie jak przynieść, oraz o tym, co to znaczy pozwolić się być przez Nią zdominowanym. Mówiłam również o tym, jakie śmiertelne zło przynosi człowiekowi ludzka wola. Ale czy myślisz, że wszystko to robiłam tylko po to, żeby mówić? Nie, nie. Twoja Matka gdy mówi, chce również dawać. Dając ujście mojej miłości, każdym słowem jakie wypowiadałam, przyłączyłam twoją duszę do Woli Bożej i przygotowywałam dla ciebie wiano, dzięki któremu możesz żyć bogatą, szczęśliwą i obdarzoną Bożą siłą.

Teraz, gdy przygotowuję się do odejścia, przyjmij proszę mój testament. Niechaj twoja dusza będzie pergaminem, Wola Boża złotym piórem, a atramentem, żarliwa miłość, która Mnie pochłania. Będę nimi pisała poświadczenie wiana, które ci daję. Błogosławione dziecko, zapewnij Mnie, że już więcej nie będziesz czyniła swojej woli. Połóż swoją dłoń na moim Matczynym Sercu i przysięgnij Mi, że zamykasz swoją wolę w moim sercu, nie będziesz więc już mogła więcej jej odczuwać, ani miała okazji jej czynić. A Ja zaniosę Ją do Nieba, jako triumfu i zwycięstwo mojego dziecka.

Ach, drogie dziecko, posłuchaj ostatniego słowa swojej Matki, która umiera z powodu czystej Miłości. Przyjmij moje ostatnie błogosławieństwo jako pieczęć życia Woli Bożej, którą pozostawiam w tobie. Ukształtuje Ona twoje niebo, twoje słońce, twoje morze miłości i łaski. W tych ostatnich chwilach twoja Boża Matka chce zatopić cię miłością, wlać całą Siebie w ciebie, pod warunkiem, że będzie mogła usłyszeć twoje ostatnie słowo: że raczej chcesz umrzeć, uczyniwszy każdą ofiarę, niż pozwolisz twojej woli na jeden akt życia. Powiedz Mi to, moje dziecko! Powiedz Mi to!

Dusza

Błogosławione dziecko, jak bardzo jestem zadowolona! Opowiadając ci o moim odejściu do Nieba, nie mogłabym mieć pewności, że moje dziecko na ziemi jest bezpieczne, o ile nie zostałoby obdarzone Wolą Bożą. Ale wiedz, że będę w Niebie nie pozostawię cię samej, nie pozostawię cię osieroconej. będę kierowała tobą we wszystkim, od rzeczy najmniejszej po największą, przywołuj Mnie więc, a Ja szybko przybędę, aby ci być matką.

Mały kwiatek

Zawołanie

Boża Matko, zamknij moją wolę w twoim Sercu i pozostaw Słońce Woli Bożej w mojej duszy.

Ofiarowanie ludzkiej Woli

Bożej Królowej

Najdroższa Matko, upadam na twarz przed twoim tronem. Jestem twoim małym dzieckiem, które chce Ci oddać całą swoją miłość jaką posiada i jako twoje dziecko, chcę spleść w koronę wszystkie moje małe kwiatki, zawołanie, moje obietnice, że nigdy więcej nie będę czyniła swojej woli i wszystko to, co tyle razy obiecywałam w tym miesiącu specjalnych łask. Tę koronę położę na twoich kolanach, jako sprawdzian mojej miłości i mojego dziękczynienia dla mojej Matki.

Ale to jeszcze nie wszystko. Chcę, ażebyś wzięła tę koronę w swoje ręce na znak, że akceptujesz mój dar i dotknięciem twoich macierzyńskich palców przemieniła ją w tyle słońc, ile razy w moich małych aktach przynajmniej usiłowałam uczynić Wolę Boża.

Ach, tak Królowo Matko, twoje dziecko chce oddać Ci cześć światłem i najpiękniej jaśniejącymi słońcami. Wiem, że masz dużo tych słońc, ale nie są to słońca twojego dziecka. Ja, chcę Ci oddać moje, aby Ci powiedzieć, że Cię kocham i poprosić, abyś Ty też mnie kochała.

Święta Matko, śmiejesz się do mnie i w swojej całej dobroci akceptujesz mój dar, a ja dziękuję Ci z całego serca. Ale mam Ci jeszcze tyle do powiedzenia, bo chcę zawrzeć mój ból, moje lęki, moje słabości i całą moją istotę w twoim macierzyńskim Sercu jako w miejscu mojej ucieczki.

Chcę Ci złożyć w ofierze moją wolę. O moja Matko, zaakceptuj to, uczyń ją triumfem łaski i miejscem gdzie Wola Boża będzie mogła rozszerzyć Swoje Królestwo! A moja wola ofiarowana Tobie, uczyni nas nierozłącznymi i będzie nas trzymała w nieustannej gotowości. Wrota Nieba nie będę dla mnie zamknięte, ponieważ, gdy poświęcę Ci moją wolę, Ty w zamian oddasz mi twoją.

I albo Matka przyjdzie, aby żyć ze swoim dzieckiem na ziemi, albo dziecko pójdzie do Nieba, aby żyć ze swoją Matką. O, jak bardzo będę szczęśliwą!

Posłuchaj, najdroższa Matko, aby uczynić bardziej uroczystym ofiarowanie Ci mojej woli, przywołuję Trójcę Przenajświętszą, Wszystkich Aniołów i wszystkich Świętych i wobec wszystkich wyznaję i uroczyście przysięgam, że czynię uroczyste ofiarowanie swojej woli mojej Bożej Matce.

A teraz n zakończenie, proszę Cię, Potężna Królowo, o twoje święte błogosławieństwo dla mnie i dla każdego. Niechaj błogosławieństwo twoje będzie bożym tchnieniem, niechaj spłynie na grzeszników i ich nawróci, niechaj spłynie na zasmuconych i doda im otuchy, niechaj spłynie na cały świat i przemieni go w dobro, niechaj spłynie na dusze w czyśćcu i ugasi palące je płomienie.

Niechaj twoje błogosławieństwo będzie gwarancją dla zbawienia wszystkich dusz.

Uwagi Wydawcy

31 lekcji, które składają się na treść tej książki przekazanych zostało Luizie Piccarrecie w sposób następujący:

W późnych latach dwudziestych, przez szereg tygodni, Luiza prosiła panią, która jej pomagała, aby ta zasunęła zasłonę wokół jej łóżka każdego dnia o godz. 4 po południu. W tym czasie Błogosławiona Dziewica Maryja i Królowa Woli Bożej, przychodziła z Nieba siadała u stóp łóżka Luizy i udzielała jej lekcji, zawartych w tej książce.

Ksiądz, który w tym czasie czytał te lekcje, zwrócił uwagę, że pewne epizody z życia Świętej rodziny nie znalazły w nich odzwierciedlenia. Zapytał Luizę o przyczynę, a ona z kolei zwróciła się z tym pytaniem do Matki Bożej. W następstwie tego, Święta Dziewica udzieliła sześciu dodatkowych lekcji, które stanowią treść Załącznika.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

wybija pierwsza godzina bólu.

Heroizm w poddaniu Bożego Dzieciątka

okrutnemu cięciu obrzezania

Dusza do swojej Bożej Matki

Matko Boża, twoja miłość z mocą przywołuje mnie blisko Ciebie, ponieważ chcesz, abym brała udział w twoich radościach i w twoich cierpieniach, będziesz bowiem mogła zamknąć je w moim sercu, jako zobowiązanie twojej miłości i miłości Dziecięcia Jezus, a ja wówczas zrozumiem, jak bardzo oboje mnie kochacie i jak bardzo oboje mnie kochacie i jak bardzo zobowiązuje mnie do naśladowania Was to, że posiadam wzór własnego życia dla wiernego kopiowania. A Ty, Święta Matko, pomóż mi, abym była w stanie Was naśladować.

Lekcja Królowej Nieba

Najdroższa córko, jak bardzo tęsknię za twoim towarzystwem, aby opowiedzieć ci historię o Miłości i o boleści! Obecności kogoś sprawia, że radości stają się słodsze, przyjemniejsze i bardziej rozkoszne a ból zostaje przygaszony i zanika w słodkim towarzystwie tego, kto Nas kocha.

Teraz, musisz wiedzieć, że dopiero osiem dni upłynęło od urodzenia się Bożego Dzieciątka. Wszystko było radością i szczęściem. Wszystko co stworzone przyjmowało radosną postawę i świętowało narodziny Maleńkiego Stworzyciela. Ale obowiązek przerwały nasze radości, ponieważ w tych czasach prawo mówiło, że każdy nowo narodzony syn, winien być poddany okrutnemu cięciu Obrzezania. Moje Macierzyństwo Serce krwawiło z bólu, że jestem zmuszona wystawiać mojego Syna, moje Życie, mojego prawdziwego Stworzenia na tak gorzki ból. Och, jak chciałbym móc zająć jego miejsce! Ale Najwyższa Wola Sama pokierowała moją miłością i dając Mi siłę, kazała obrzezać małego Boskiego Chłopca. Moje dziecko, nie możesz zrozumieć, ile Mnie to kosztowało, ale Boży Fiat zwyciężył i razem ze Świętym Józefem podporządkowaliśmy się. Za zgodą nas obojga, mój drogi Syn został obrzezany. Gdy usłyszałam bolesny płacz, poczułam, że moje Serce się rozdziera i też płakałam. Święty Józef płakał i moje Dzieciątko płakało. A jego ból był tak wielki, że się trząsł i spoglądając na Mnie, wzywał pomocy. Cóż to była za godzina bólu i konania dla trojga! Cierpienie było ogromne, rozleglejsze niż morze i ogarniając wszystkie stworzenia, przyniosło im pierwsze zobowiązanie im pierwsze zobowiązanie całego Życia mojego Syna dla ich zbawienia.

Ponadto, moja córko, musisz wiedzieć, że gdy Adam, po krótkim okresie niewinnego życia, sam wycofał się z Woli Bożej, jego wola otrzymała ranę głębszą, niż gdyby była zdana przez świetlany nóż i przez tą ranę wkroczyły tam grzech i namiętności. Utracił on przepiękny dzień Woli Bożej i zdegradował sam siebie tak bardzo, że był godnym litości. Mój drogi Syn, po radościach swojego narodzenia, chciał być obrzezanym, aby Jego rana, mogła uleczyć ranę, jaką Adam zadał sam sobie, gdy powodował się własną wolą. A tą Krwią przygotował dla obmycia go ze wszystkich jego grzechów, wzmocnienia i upiększenia do tego stopnia, aby uczynić godnym otrzymania Woli Bożej, Którą odrzucił, a Która formowała jego świętość i jego radości. Córko, nie było czynu ani bólu, którego by nie cierpiał i którym nie starał by się ponownie zreorganizować w stworzeniach Woli Bożej.

Dlatego, we wszystkich okolicznościach, nawet tych bolesnych i upokarzających, weź sobie do serca, aby we wszystkim czynić Wolę Bożą, ponieważ to są główne filary, w których się Ona ukrywa, aby ugruntować w człowieku Swoje operatywne Życie.

Teraz, najdroższa córko, pośród tego tak wielkiego bólu pojawia się najwspanialsza radość, która zatamuje nasze łzy. Podczas Obrzezania, nadaliśmy Mu Najświętsze w Imię Jezus, nazwana przez Anioła. Po oznajmieniu o nadaniu tego Najświętszego Imienia, zadowolenie i radość były ta ogromne, że zagłuszyły nasz ból. Przewyższyły go, ponieważ w tym Imieniu, ktokolwiek będzie chciał, znajduje balsam na swój ból, ochronę w niebezpieczeństwie, zwycięstwo w pokusach, rękę, która podtrzyma przed popadnięciem w grzech, lekarstwo na całe swoje zło. To Najświętsze Imię Jezusa powoduje, że piekło drży. Aniołowie składają Mu cześć. Rozbrzmiewa Ona słodko w uszach Bożego Ojca. Przed tym Imieniem wszyscy klękają i adorują Je. Potężne Imię, Święte Imię, Wielkiego Imię i ktokolwiek przywoła Je z Wiarą, odczuje cudowne, wspaniałe tajemnice potęgi tego Najświętszego Imienia.

Dusza do swojej Królowej

Boża Matko, jak bardzo jestem Ci wdzięczną za wspaniałe lekcje, jakie mi dajesz. Litości, modlę się do Ciebie, wypisz je w moim sercu, ażebym ich nigdy nie zapomniała. I proszę Cię, abyś dała mojej duszy kąpiel we Krwi Bożego Dzieciątka. Uzdrowi ona rany mojej ludzkiej woli aby móc zawrzeć tam Wolę Bożą. A dla zabezpieczenia, napisz nad każdą z moich ran Najświętsze Imię Jezusa.

Mały Kwiatek

Aby Mnie dzisiaj uczynisz pięć aktów miłości do Najświętszego Imienia Jezusa i będziesz współczuła Mi w bólu, jaki odczuwałam podczas Obrzezania mojego Syna.

Zawołanie

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Nowa gwiazda swoim słodkim migotaniem

przywołuje Królów do adorowania Jezusa.

Przybycie Trzech Króli

Dusza do swojej Bożej Matki

Znowu jestem Święta Matko na twoich macierzyńskich kolanach. Słodkie Dzieciątko, które przygarniesz do swoich piersi i twoja czarująca piękność, przykuwają moją uwagę do tego spotkania, że nie mogę się od Ciebie oderwać, ale dzisiaj wyglądasz szczególnie pięknie. To tak, jak gdyby ból Obrzezania uczynił Cię jeszcze piękniejszą. Twoje słodkie spojrzenie sięga daleko, aby zobaczyć czy nadchodzą drugie Ci osoby, bo chciałbyś bardzo, aby wszyscy mogli poznać Jezusa. Nie zejdę z twoich kolan, abym i ja mogła posłuchać twoich wspaniałych lekcji, wtedy lepiej Go poznam i bardziej pokocham.

Lekcja Królowej Nieba

Najdroższa córko, masz rację mówiąc, że wyglądam piękniej. Musisz wiedzieć, że gdy patrzyłam na Obrzezanie mojego Syna i na Krew, która wytrysnęła z rany, to pokochałam tę Krew i tę ranę i stałam się podwójną Matką: Matką mojego Syna oraz Matką jego Krwi i okrutnego bólu. Tym samym nabyłam przed Bogiem podwójne prawa Macierzyństwa, łaski dla Siebie Samej i prawa dla całej ludzkości. Dlatego zobaczyłaś Mnie jeszcze piękniejszą.

Moja córko jak wspaniale jest czynić dobrze i cierpieć w pokoju dla miłości Tego, Który nas stworzył. To przywiązuje Boga do stworzenia i przynosi mu wiele łask i miłości, że może w nich zostać. Ta miłość i te łaski nie wiedzą jak pozostawać w bezczynności. Chcąc pędzić, chcą stać się własnością każdego, aby przybliżyć Tego, Który dał mu tak wiele. To jest powód, dla którego chciałam, aby wszyscy poznali Jezusa.

Moja najdroższa córko, moje matczyne Serce cieszy się z wierności, zrozumienia i ofiar jakie ponieśli ci Królowie, gdy śpieszyli poznać i adorować mojego Syna. Ale nie mogę ukryć przed tobą mojego bólu, że spośród tak wielu, znalazło się tylko trzech. A w ciągu historii wszystkich stuleci, jakże wiele razy zadawany Mi jest ten ból ludzkiej niewdzięczności? Mój Syn i Ja, nie czynimy nic innego, jak tylko zapalamy gwiazdy, jedną piękniejszą od drugiej, jedną dla przywołania człowieka aby poznał swojego Stwórcę, inną aby go uświęcić, inną dla podniesienia go z grzechu, jeszcze inną aby nauczyć go heroizmu ofiary. A czy ty wiesz, co to są te gwiazdy? Bolesna utarczka jest gwiazdą, prawda która dociera do człowieka jest gwiazdą, nieodwzajemniona miłość jest gwiazdą, nawrót choroby, ból, utrata złudzeń, nieoczekiwane szczęście, to wszystko są gwiazdy, które wytwarzają światło w umysłach ludzi i pieszcząc ich, usposabiają do znalezienia Bożego Niemowlęcia, Które przezywa agonie miłości i odrętwiały z zimna, chce znaleźć miejsce ucieczki w ich sercach, aby zostać rozpoznanym i pokochanym. Ale, niestety! Ja, Która trzymam Go w ramionach i wyglądam stworzeń, które gwiazdy Mi przyprowadzą, abym mogła złożyć Go w ich sercach, czekam na próżno i moja Macierzyńskość nie może się rozwinąć, staje się zawadą. Będąc Matką Jezusa, jestem powstrzymywana od spełnienia roli Matki wobec wszystkich, ponieważ nie ma wokół Mnie nikogo, ponieważ nikt nie poszukuje Jezusa. Gwiazdy się chowają i pozostają w Jeruzalem świata bez Jezusa. Co za ból, moja córko! Co za ból! Aby podążać za gwiazdami, potrzebne są zgodność, wierność i ofiarność i jeżeli słońce Woli Bożej wschodzi w duszy, jak ogromnie człowiek musi mieć się na baczności, w przeciwnym bowiem razie, pozostanie w norze ludzkiej woli.

Teraz, moja córko, gdy święci Królowie weszli do Jeruzalem, zagubili gwiazdę. Ale pomimo wszystko, nie przestali wypatrywać Jezusa. A gdy opuścili miasto, gwiazda pojawiła się znowu i radośnie ich zaprowadziła do groty w Betlejem. Przyjęłam ich z matczyną miłością i z majestatem, sprawiając, że jego Boskość promieniowała z jego małego Człowieczeństwa. A oni, kłaniając się, uklękli u jego stóp, adorowali Go i przyglądali się tej bożej Piękności. Rozpoznali w Nim prawdziwego Boga i byli w ekstazie radości, ciesząc się Nim do tego stopnia, że Boże Dzieciątko musiało wycofać swoją Boskość do Człowieczeństwa, w przeciwnym bowiem razie, pozostaliby tam, bez możliwości poruszania się sprzed jego boskich stóp. Pozostając w ekstazie, ofiarowali Mu złoto swoich dusz, kadziło swojej wiary oraz adoracji i mirrę całej swojej istoty oraz ofiary jakiejkolwiek by od nich nie zażądał. Przed odejściem dodali do tego, dary, jakie z sobą przynieśli: złoto, kadzidło i mirrę.

Ale moja matczyna miłość jeszcze nie była ukontentowaną. Chciałam złożyć słodkie Dzieciątko w ich ramionach i och, z jaką radością całowali Je i przytulali do swoich piersi! Czuli, że dostępują Nieba. Aktem tym, Syn mój, przyłączył wszystkie pogańskie narody do wiedzy o prawdziwym Bogu, przybliżył każdemu dobro Zbawienia oraz umożliwił wszystkim ludziom powrót do Wiary. Ustanowił się władców i sprawując władzę nad wszystkim, ramionami swojej Miłości, swojego bólu i swoich łez, przywołał Królestwo swojej Woli na ziemię. A Ja, jego Matka, chciałam działać jako pierwszy Apostoł. Pouczyłam ich, opowiedziałam im o moim Synu i jego żarliwej Miłości. Poleciłam im, aby opowiadali o Nim każdemu i przybierając tytuł Matki i Królowej Wszystkich Apostołów, pobłogosławiłam ich oraz sprawiłam, że zostali pobłogosławieni przez drogie Dzieciątko. Z radością i ze łzami powrócili do swoich krajów. A Ja ich nie opuściłam i z matczynym uczuciem towarzyszyłam im w drodze. Żeby im wynagrodzić, sprawiłam, że czuli obecność Jezusa w swoich sercach. Jak bardzo byli zadowoleni. Musisz wiedzieć, że czułam się ich prawdziwą Matką, gdy widziałam, że mój Syn sprawuje władzę, posiada i formuje swoje stałe miejsce w sercach, które Go poszukują i które Go kochają.

Teraz, tylko jedno słowo do ciebie, moja córko. Jeśli chcesz abym sprawowała prawdziwą rolę Matki wobec ciebie, pozwól MI, abym złożyła Jezusa w twoim sercu. Uczynisz Go szczęśliwym gdy Mu dasz swoją miłość, gdy Go nakarmisz pożywieniem jego Woli, ponieważ On nie przyjmuje innego pożywienia. Ubierzesz Go w świętość swoich czynów, a Ja przyjdę do twojego Serca, aby ponownie pomagać Synowi razem z tobą. I będę sprawowała urząd Matki wobec ciebie i wobec Niego. I będę odczuwała czystą radość macierzyńskiej owocności. Musisz wiedzieć, że jeśli ktoś nie zacznie swojego dzieła z Jezusem, Którego ma w sercu, to nawet jeśli spełnia najpiękniej wyglądające czyny, nie sprawi Mi nigdy przyjemności, ponieważ nie zawierają one w sobie Życia mojego drogiego Syna.

Dusza do swojej Bożej Matki

Święta Matko, jak bardzo chcę Ci podziękować za założenie Bożego Dzieciątka w moim sercu! Jaka jestem z tego powodu szczęśliwa! Litości, modlę się do Ciebie, abyś mnie schowała pod swoim płaszczem, nie będę wówczas widziała niczego, prócz małego Dzieciątka, Które jest w moim sercu i formując z całej mojej istoty jeden pojedynczy akt Miłości Woli Bożej sprawię, że wyrośnie Ono tak dużym, że całą mnie wypełni Jezusem, pozostawiając ze mnie tylko welon, który Go w sobie ukrywa.

Mały kwiatek

Dzisiaj, aby Mnie uczcić, przyjdziesz trzy razy, ucałujesz Boże Maleństwo i dasz Mu złoto swojej woli, kadzidło swojej adoracji i myrrę swojego bólu i będziesz się modliła do Mnie, abym zamknęła Go w twoim sercu.

Zawołanie

Boża Matko, zamknij mnie w murach Woli Bożej, abym mogła karmić mojego drogiego Jezusa.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej.

Święta Rodzina udaje się do Świątyni.

Maryja wzorem dla modlitwy.

Jezus pozostaje w Jeruzalem. Radości i smutki

Dusza do swojej Bożej Matki

Święta Matko, twoja matczyna Miłość powołuje mnie donośnym głosem. Widzę Cię właśnie bardzo zajętą, gotową do opuszczenia Nazaretu. Moja Matko, nie pozostawiaj mnie. Weź mnie razem z Sobą a ja będę słuchała z baczną uwagą twoich następnych, tak specjalnych lekcji.

Lekcja Królowej Nieba

Ukochana córko, twoja obecność i twoja pilność jaką wykazujesz, słuchając moich bożych lekcji, aby Mnie naśladować, są najczystszą radością, jaką możesz dać mojemu macierzyńskiemu Sercu. Cieszę się, ponieważ mogę dzielić z tobą nieskończone bogactwa mojego dziedzictwa. Spojrzyj na Jezusa i na Mnie i przysłuchuj Mi się uważnie. Opowiem ci o epizodzie mojego życia, który wprawdzie zakończył się szczęśliwie, ale był dla Mnie najbardziej gorzkim. Zwróć uwagę, że gdyby Wola Boża nie dawała Mi stale nowego wzmocnienia sił oraz łaski, byłabym zmarła z bólu.

Życie nasze w małym domu w Nazarecie toczyło się spokojnie a mój drogi Syn wzrastał w Łasce i w Mądrości. Zwracał uwagę słodyczą i łagodnością swojego głosu, czarującym spojrzeniem oczu i ujmującą postawą całej postaci. Tak, mój Syn naprawdę nadobny, wprost piękny!

Na krótko zanim osiągnął dwanaście lat, zgodnie ze zwyczajem, odbyliśmy podróż do Jeruzalem, aby uczcić święto Paschy. Udaliśmy się w drogę, On, Święty Józef i Ja. Bardzo często gdy szliśmy rozmyślając w skupieniu, mój Jezus przerywał milczenie i opowiadał nam niezmiernie o swoim Bożym Ojcu i niezgłębionej Miłości, jaką ma On dla dusz w swoim Sercu.

Po wejściu do Jeruzalem, skierowaliśmy nasze kroki wprost do Świątyni i tam, przypadliśmy twarzą do ziemi. Pogrążeni w modlitwie, adorowaliśmy Ojca z głęboką czcią. Nasze modlitwy były tak żarliwe i tak zapamiętałe, że otworzyliśmy Niebo i wzbudziliśmy uwagę i zainteresowanie Bożego Ojca, przyśpieszając tym samym pojednanie pomiędzy Nim a człowiekiem.

Teraz, moja córko, chcę ci opowiedzieć o bólu, który Mnie torturuje. Na nieszczęście wielu jest takich, którzy rzeczywiście chodzą do Kościoła i modlą się, ale modlitwa którą kierują do Boga zatrzymuje się na ich ustach, ponieważ ich serca i umysły są od Niego daleko! Jakże wielu chodzi do Kościoła z samego przyzwyczajenia lub do bezcelowego zabicia czasu. Zamykają oni raczej Niebo a nie otwierają Go. I jaki ogromny jest brak poszanowania w domu Boga! Jak wiele bożych kar mogłoby być darowanych na świecie, o ile wszystkie dusze, w miarę swoich możliwości, chciałyby naśladować nasz przykład!

Jedynie modlitwa, która płynie z duszy pozostającej pod panowaniem Woli Bożej w nieprzeparty sposób oddziaływuje na Serce Boga. Jest ona tak potężną, że zwycięża Go i uzyskuje od Niego największą ilość łask. Dlatego też, postaraj się żyć Wolą Boża, a twoja Matka, która cię kocha, udzieli twojej modlitwie prawa swojego potężnego wstawiennictwa.

Po wypełnieniu naszych obowiązków w Świątyni i celebrowaniu święta Paschy, przygotowaliśmy się do powrotu do Nazaretu. Zagubieni w tłumie, pogubiliśmy jeden drugiego. Ja pozostałam z kobietami, a Józef przyłączył się do mężczyzn.

Droga córko, Jezus był moim Synem, ale również był On moim Bogiem, dlatego też cały mój ból był zgodny z bożym porządkiem, to znaczy można powiedzieć, był tak potężnym i tak niezgłębionym, że przewyższał wszystkie inne tortury razem wzięte.

Jeśliby Fiat, który był w moim posiadaniu, ustawicznie Mnie nie podtrzymywał swoją bożą potęgą, byłabym umarła trwogi.

Dopiero gdy Go zobaczyłam, poczułam, że życie do Mnie powraca i natychmiast zrozumiałam ukrytą przyczynę jego zaginięcia.

A teraz, jedno słowo do ciebie, moja najdroższa córko. W tej tajemnicy Syn mój chciał dać ogromnej wagi lekcję dla ciebie i dla Mnie. Czy może choć przez chwilę przemknęło ci przez głowę, że zignorował On moje cierpienia? Nie, przeciwnie, wiedział o nich bardzo dobrze, ponieważ moje łzy, moje poszukiwania, mój przejmujący i okrutny ból, odzywały się w jego Sercu. Niemniej jednak, w czasie trwania tych bolesnych godzin, poświęcił On swojej Woli Bożej własną Matkę, Tę, która kochała Go tak bardzo, aby pokazać Mi, że pewnego dnia, Ja też będę musiała poświęcić dla Niego całe życie Najwyższej Woli.

Pośród tego niewypowiedzianego bólu, nie zapomniałam o tobie, moja ukochana córko i wszystko zachowałam do twojej dyspozycji, wiedząc, że będzie ci to w przyszłości służyło jako przykład, ażebyś w odpowiednim momencie posiadała siłę poświęcenia wszystkiego Woli Bożej.

Córko mojego matczynego Serca, posłuchaj. Gdy zgubiłam mojego Jezusa, cierpienie moje było ogromnym. Ale na to cierpienie nakładało się jeszcze inne, pamięć o tym, że i ty się zgubisz. Wiedziałam, że odejdziesz daleko od Woli Bożej i czułam się jednocześnie pozbawioną mojego Syna i mojej córki, dlatego też, moje Macierzyństwo odczuwało podwójne uderzenie.

Moja córko, w chwili gdy czynisz swoją wolę a nie Wolę Boga, pamiętaj o tym, że porzucając Boży Fiat, jesteś bliską stracenia Jezusa i Mnie, co spowoduje, że popadniesz w królestwo niedoli i przeciwności. Dlatego też, pamiętaj o słowie, jakie Mi dałaś o pozostaniu w nierozerwalnym połączeniu ze Mną, a Ja udzielę ci łaski, że już nigdy więcej nie będzie nad tobą dominowała twoja wola, ale wyłącznie Wola Boża.

Dusza

Święta Matko, drżę cała na myśl o przepaści w jaką moja wola może mnie wrzucić. Z tego powodu mogę stracić Ciebie, mogę zostać pozbawioną Jezusa oraz wszystkich dóbr bożych. Matko, jeśli mi nie pomożesz, jeśli nie opaszesz mnie potęgą światła Woli Bożej, to czuję, że nie jest możliwym, abym żyła nieustannie w Woli Bożej. Dlatego też, w tobie cała moja nadzieja, ufam Tobie i wszystkiego od Ciebie oczekuję. Niech się tak stanie.

Mały kwiatek

Zawołanie

Święta Matko, spraw, abym na zawsze utraciła moją wolę i żyła jedynie w Woli Bożej.

Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej na ziemi. Królowa rodzin, Królowa cudów.

Połączenie węzłem małżeńskim Fiat i stworzenia. Gody w Kanie

Dusza do swojej Bożej Matki

Święta Matko, jestem tu z Tobą i ze słodkim Jezusem, aby być świadkiem nowego małżeństwa, aby zobaczyć jego wspaniałości, zrozumieć wielką tajemnicę i poznać, jak daleko sięga twoja macierzyńska miłość wobec mnie i wobec wszystkich. Litości, moja Matko, włóż moją rękę w swoją, posadź mnie na swoich kolanach, wzbogać mnie swoją miłością, oczyść moją inteligencję i opowiedz dlaczego chciałaś być obecną na tych godach.

Lekcja Królowej Nieba

Moja najdroższa córko, moje Serce przepełnione jest miłością i czuję potrzebę opowiedzenia ci o przyczynie, o powodzie, dla którego razem z moim synem Jezusem chcieliśmy być obecni na tych godach małżeńskich w Kanie. Czy myślisz, że chodziło tylko o to, aby być uczestnikiem ceremonii? Nie córeczko, to są głębokie tajemnice. Słuchaj Mnie uważnie, opowiem ci o nowych rzeczach i o tym, jak moja matczyna Miłość uzewnętrzniła się w nowy niespotykany sposób a Miłość mojego Syna ukazała widome oznaki Ojcostwa i Królewskiej Władzy dla stworzeń.

Teraz, posłuchaj Mnie. Mój Syn powrócił z pustyni i przygotowywał się do życia publicznego, ale wcześniej chciał być uczestnikiem tego wesela i dlatego przyjął zaproszenie.

Udaliśmy się tam, nie po to, aby świętować, ale aby czynić rzeczy wielkie dla dobra rodzaju ludzkiego. Mój Syn zajął miejsce Ojca i Króla rodzin a Ja zajęłam miejsce Matki i Królowej. Naszą obecnością wznowiliśmy świętość, piękno i porządek małżeństwa, stworzonego przez Boga w Raju, to znaczy Adama i Ewy, którzy związani zostali węzłem małżeńskim przez Najwyższą Istotę dla napełnienia ziemi oraz pomnożenia wzrostu przyszłych generacji. Małżeństwo jest podstawową substancją z której wypływa życie przyszłych generacji. Można powiedzieć, że jest to pień drzewa, z którego ziemia jest zaludniona. Księża i osoby zakonne są jego gałęziami. Gdyby nie było pnia, gałęzie nie miałyby również życia. Dlatego grzesząc, wycofując się z Woli Bożej, Adam i Ewa sprawili, że rodzina straciła swoją świętość, swoje piękno i swój porządek. A Ja, twoja Matka i nowa, niewinna Ewa, razem z moim Synem, podążyliśmy tam, aby wprowadzić porządek do tego, co Bóg utworzył w Raju. Objęłam urząd Królowej Rodzin i ubłagałam łaskę, aby rządził w nich Boży Fiat, aby rodziny należały do Mnie i abym posiadała pośród nich miejsce Królowej.

Dusza

Mała ofiara

Zawołanie

Święta Matko, przyjdź do mojej duszy i spraw cud, aby mną zawładnęła Wola Boża.

Wydawnictwo Michalineum

ul. J. Piłsudskiego 248/252

05-261 Marki 4

tel. (0-22) 781-14-20, fax (0-22) 771-36-15