Rozkład i anarchizacja OA
 

Przedrukowany 28 marca b.r., na portalu "Lewica bez cenzury", tekst pt. "TA: Tygodnik Antyrewolucyjny - <<Partia Robotnicza>> godna Piłsudskiego", po raz pierwszy ukazał się w czwartym numerze "Platformy Spartakusowców" w 1993 r. Tekst ten wznowiony został przez portal internetowy "Platforma Proletariacka" jesienią ubiegłego roku, z następującym komentarzem wprowadzającym:
"Podczas kiedy Grupa Samorządności Robotniczej (GSR) - po latach nieobecności - odradza się w swojej wiecznie szczątkowej formie, zawiązując teraz alians polityczny z klikowym rozłamem w NLR - Ofensywą Antykapitalistyczną.
Przypomnijmy jednak, że w latach 90. GSR bezgranicznie popierała - jak wiele innych <<lewicowych>> organizacji - <<bojowe>> odłamy reakcyjnej <<Solidarności>> (jak np. Solidarność '80 czy KPN-owska <<Kontra>>, udzielając im szpalt kilku swoich tytułów, finansowanych ze środków <<Solidarności>>.
GSR - znana z wrogości wobec trockizmu z powodu swojego chronicznego hołdowania polskiemu nacjonalizmowi - dzisiaj cynicznie fałszuje znaczenie różnic programowych pomiędzy PPS a SDKPiL (!) kłamliwie oświadczając, że: <<wyodrębnienie się kolejnych grup rewolucyjnej lewicy w ramach zjednoczonej już PPS było świadectwem głębokiej radykalizacji i rewolucyjnego charakteru tej partii w latach 1917-1920>>(zob. <<Rewolucja, której nie było>>, tekst zamieszczony na stronach Ofensywy Antykapitalistycznej).
Wrogość GSR do dorobku SDKPiL została odkryta przez Spartakusowską Grupę Polski (SGP). Przypomnijmy więc ten historyczny tekst polemiki z roku 1993. GSR tworzyła wówczas blok polityczny z polską grupą <<skończonego oportunisty>> Nahuela Moreno."
W dalszej części komentarza dotyczącego "najrozmaitszych mutacji kolaboracjonistów klasowych, takich jak GSR" podkreśla się, że GSR obecnie związana jest z Ofensywą Antykapitalistyczną.
*
W tym krótkim wprowadzeniu trzykrotnie zaznaczono, że GSR związana jest z Ofensywą Antykapitalistyczną, która - zdaniem "Platformy Proletariackiej" - jest "kliką" wywodzącą się z Nurtu Lewicy Rewolucyjnej.
Ten komentarz (i tekst) nie mógł być, oczywiście, nieznany działaczom Ofensywy Antykapitalistycznej.
Tylko anarchizacji i rozkładowi OA można zawdzięczać infantylne zapewnienia autorów portalu "Lewica bez cenzury", że tekst ten dostali od czytelników, a zatem przedtem był im jakoby nie znany (skądinąd my dowiedzieliśmy się o wznowieniu tekstu jesienią ub. roku właśnie od OA).
Zainteresowanych dyskusjami sprzed 10 lat odsyłamy do historycznych już roczników "Tygodnika Antyrządowego" i "Magazynu Antyrządowego", licznych wydawnictw GSR-K, GSR, GIPR i ponownie GSR, oraz równie licznych tytułów związkowych redagowanych przez członków tej formacji w latach 80. i 90 (historię grupy przypominamy również w naszych artykułach bieżących).
Trafność tamtych zarzutów jest równie precyzyjna jak domniemana i udokumentowana jakoby "wrogość GSR do dorobku SDKPiL" i Róży Luksemburg, działaczki polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego.
Jednocześnie oświadczamy, że z dniem 1 kwietnia 2003 r. powołujemy Klub dyskusyjno-samokształceniowy im. Róży Luksemburg, do którego zapraszamy.
Oświadczenie "Platformy Proletariackiej" z 19 marca 2003 r. pod znamiennym tytułem "Rozpad <<Ofensywy Antykapitalistycznej>> zapowiada ten sam (reformistyczny) program !" środowiska skupione dotychczas w OA, w tym w szczególności portal internetowy "Lewica bez cenzury", pozostawiły do dziś bez odpowiedzi.
Nie mają zatem żadnego prawa żądać od innych wspominkowych dywagacji, bowiem jedynym celem owej "powtórki z rozrywki" jest chęć sprowadzenia dyskusji na poziom niemerytoryczny i próba zdyskredytowania znaczenia naszych publikacji.
Dowodów na anarchizację i rozkład OA na portalu "Lewica bez cenzury" jest aż nadto. Szkoda, że grupa schodzi ze sceny w tak kiepskim stylu.



28 marca 2003 r.