มาในวันนี้ผมก็หาเรื่องยอด classic มาให้อ่านเล่นอีกแล้วครับ เอ้อ พึ่งไปร.ร.ได้ วันเดียวเอง กลัวพวกฝรั่งมากเลยอ่ะ อ้าวลืมบอกไปขณะนี้ผมอนยู่ที่อเมริกาครับ กำลังเรียน ESL อยู่ ภาษา eng นี่ไม่ต้องมาพุดกับผม รู้แค่งูๆ ปลาๆ เท่านั้น เก่งพวกภาษาใบ้กับภาษามือมากกว่า คุยกับฝรั่งต้องใช่มือช่วยด้วย ไม่งั้นคุยไม่รู้เรื่อง ส่วนภาษาไทยนี่ยิ่งแย่หนักจนทำให้เพื่อนๆ อ่านไม่รู้เรื่องกับ Article ฉบับที่แล้ว ครับ ผมผิดเอง ที่ยังใช้ภาษาไม่ลื่นเท่าไรนัก หากแต่วันนี้ ผมจะพยายามแก้ตัวครับ ลองอ่านดู ถ้ามันยังแย่อีก ผมก้อจะเอาบทความใหม่ๆ มาให้อ่านอีก จนกว่าชีวิตจะหาไม่เลยทีเดียว เหอ เหอ เริ่มเลยครับ

"ขณะนี้ดวงตาของเรามองไม่เห็นแล้ว หากแต่เราอยากให้ท่านนำเอกซ์คาลิเบอร์ไปคืนแก่เจ้าของที่แท้จริงเสียเถิด" กษัตริย์อาเธอร์ฝากฝังเจตจำนงครั้งสุดท้ายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงแก่เซอร์เบอดีเวีย

"ข้าแต่พระองค์ กระหม่อมไม่ทราบว่าจะต้อวนำดาบวิเศษนี้ไปคืนแก่ผู้ใด หากมิใช่กษัตริย์แห่งอังกฤษ" เซอร์เบอดีเวียกล่าว

"ท่านจงนำดาบวิเศษเอกซ์คาลิเบอร์ไปคืนแก่เทพธิดาแห่งทะเลสาบ นางคือเจ้าของที่แท้จริงแห่งดาบวิเศษเล่มนี้ เมื่อท่านมอบดาบคืนให้นางจงกลับมารายงานเราว่าท่านเห็นสิ่งใดบ้าง"

เมื่ออาเธอร์กล่าวเสร็จ เซอร์เบอดีเวียจึงนำเอกซ์คาลิเบอร์ไปที่ริมทะเลสาบ หากแต่เซอร์เบอดีเวียกลับนึกเสียดายดาบวิเศษเล่มนี้เป็นยิ่งนัก จึงเก็บเอกซ์คาลิเบอร์ไว้กับตัว แล้วจึงกลับไปรายงานผลกับอาร์เธอ

"เซอร์เบอดีเวีย...ท่านเห็นสิ่งใดบ้าง" กษัตริย์อาเธอร์ถามด้วยความใคร่รู้ หากแต่น้ำเสียงเริ่มแหบแห้งลงทุกๆ ขณะ

"ข้าแต่พระองค์ กระหม่อมไม่เห็นมีสิ่งใดผิดปกติเลย กระหม่อมจึงนำเอกซ์คาลิเบอร์ไปไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของทะเลสาบ" เซอร์เบอดีเวียตอบ

"แล้วท่านเห็นสิ่งใดอีก" ครานี้น้ำเสียงกษัตริย์อาเธอร์เบามากจนแทบไม่ได้ยิน

"ไม่มีสิ่งใดนอกจากสายน้ำที่สงบนิ่งพระเจ้าข้า"

"อย่าได้ปดต่อเรา...ท่านกำลังทำให้ศักดิ์ศรีของอัศวินเสื่อมเสีย จงมอบเอกซ์คาลิเบอร์คืนแก่นางไปแต่โดยดี ท่านอย่าได้ทำเช่นนี้อีกเลย"

"รับด้วยเกล้าพระเจ้าข้า ขอพระองค์ทรงพระราชทานอภัยโทษให้แก่ความเลินเล่อของกระหม่อมด้วยเถิด"

"ขอท่านจงรีบไปก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายของเราดับสูญ มันถึงเวลาของเราแล้วที่จะได้พักผ่อนอย่างสงบในอวาลอนเสียที"

เมื่อเซอร์เบอดีเวียมาถึงที่ทะเลสาบเขาจึงโยนเอกซ์คาลิเบอร์ไปยังใจกลางทะเลสาบ ทันใดนั้นก็มีมือโผล่ขึ้นมาจากน้ำมารับดาบเอกซ์คาลิเบอร์ มือนั้นกวัดแก่งดาบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะจมหายไปในทะเลสาบ และตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีผู้ใดเห็นดายเอกซ์คาลิเบอร์และกษัตริย์อาเธอร์อีกเลย บางตำนานกล่าวว่าเมื่อใดก็ตามที่อังกฤษมีภัย เมื่อนั้นกษัตริย์อาเธอร์และอัศวินโต๊ะกลมของเขาจะกลับขึ้นมาขจัดภัยพิบัติต่างๆ ให้แก่ชาวอังกฤษอีกครั้ง...

อ้า ป็นไงบ้างครับ intro ผม ออกหนังจีนไปหน่อยนะแต่ผมไม่รู้ว่าจะแปลฝรั่งให้เป็นไทยยังไงดีอ่ะ เอาเป็นว่าผมจะพยายามแปลให้ทุกๆ ท่านอ่านได้อรรถรสมากที่สุดนะครับ อืมสำหรับดาบในตำนานเล่มนี้ผมเชื่อว่าเพื่อนๆ หลายคนต้องรู้จักแน่ๆ เลย (อ่ะนะถ้าไม่รู้จักก้อช่วยโกหกให้ผมดีใจหน่อยเหอะ) หากใครเคยดูการ์ตูนของ Disney เรื่อง sword in the stone (ถ้าจำไม่ผิดนะ นานแล้ว) คงจะเห็นตอนที่เจ้าชายอาเธอร์ดึงดาบจากในหินขึ้นมา (บางตำนานก้อว่าทั่งตีเหล็ก) ซึ่งดาบเล่มนี้ไม่ใช่ เอกซ์คาลิเบอร์ นะคับ หากแต่เป็นลูกเล่นของเมอร์ลินต่างหากที่ลงอาคมในหินเอาไว้ไม่ให้มีผู้ใดดึงขึ้นมาได้นอกจากอาร์เธอร์ เพื่อรอวันที่เจ้าชายอาร์เธอร์ รัชทายาทตัวจริงของพระเจ้าอูเธอร์มารับสืบทอดราชบัลลังค์ของอังกฤษต่อไป เมอร์ลินนี่รู้ทุกอย่างครับ หากแต่เมอร์ลินทำพลาดไปอย่างเดียวตรงที่ไปรับตัวเซอร์ลานซล๊อตมาเป็นอัศวินโต๊ะกลมเท่านั้นครับ เรื่องเดียวจริงๆ

สาเหตุที่ต้องไปลากตัวเซอร์ลานซล๊อตมานี่ก็เนื่องจากเทพธิดาแห่งทะเลสาบ (Lady of the lake )นั้นท่านแนะนำมาครับ และเป็นนางนี้แหละที่มอบเอกซ์คาลิเบอร์ให้แก่อาร์เธอร์ แต่แกไม่ใจดีขนาดให้ไปเลยนะครับ แค่ให้ยืมเท่านั้น ขอทำความเข้าใจใหม่นะฮะ คือ เทพธิดาแห่งทะเลสาบ นั้นแนะเมอร์ลินว่าให้ไปนำตัวอัศวินที่เก่งกล้าที่สุดในแผ่นดินมาเป็นข้ารับใช้กษัตริย์อาเธอร์ โดยมอบเรือให้แล้วกำชับว่าคนคนแรกที่เห็นนั่นแหละคืออัศวินในตำนาน

ว่าแล้ว เทพธิดาแห่งทะเลสาบก้อพาเมอร์ลินไปส่ง (ใช้คาถาขับเคลื่อนเรอให้) สิ่งแรกที่เมอร์ลินพบเมื่อไปถึงแล้วคือเด็กครับ ใช่ครับ เด็กคนนี้คือ Sir Galahad อัศวินที่เทพธิดาแห่งทะเลสาบบอกไว้นั่นเอง แต่ด้วยความไม่เชื่อของเมอร์ลินดันบอกหนูน้อยกาลาฮัดว่าช่วยพาไปหาพ่อหนูหน่อยได้ไหม ได้เรื่องเลยครับ เมอร์ลินก้อได้ตัวอัศวินที่เก่งกาจที่สุดทั้งเรื่องรักและเรื่องรบมาแทนจนอาเธอร์ต้องตรอมใจไงครับ เข้าเรื่อง เอกซ์คาลิเบอร์ ต่อดีกว่าเดี๋ยวไม่จบนะ

ดาบเอกซ์คาลิเบอร์เป็นดาบที่เทพธิดาแห่งทะเลสาบมอบให้แก่กษัตริย์อาเธอร์ ดาบวิเศษที่ไม่มีวันหัก ดาบวิเศษที่ไม่มีสิ่งใดที่ตัดไม่ขาด จากฝีมือการตีของเอลฟ์แห่งอวาลอน แต่สิ่งหนึ่งที่เอกซ์คาลิเบอร์กลาบเป็นดาบวิเศษนั้นไม่ได้อยู่ที่ความคมของดาบครับ หากแต่เป็นที่ตัวฝักดาบ ตราบเท่าที่มีฝักดาบเอกซ์คาลิเบอร์ติดตัว ผู้เป็นนายจะไม่ได้รับอันตรายจากการโจมตีใดๆ ทั้งสิ้น นี่เองที่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้อาเธอร์รบจนได้รับชัยชนะอยู่บ่อยๆ หากมอร์แกน เลอ เฟห์ ไม่ได้วางแผนแย่งชิงเอกซ์คาลิเบอร์อันเป็นเหตุให้ฝักดาบเอกซ์คาลิเบอร์หายไปตลอดกาล ประวัติศาสตร์ของอาเธอร์คงไม่จบลงที่สงครามแห่งคามลาน (Battle of Camlann ) หรอกครับ