คณาเทพในลัทธิเต๋า .

เดิมนั้น เต๋า คือลัทธิหรือคำสอนว่าด้วยการหลีกลี้จากสิ่งที่ไม่เป็นไปตามกฎของธรรมชาติ มีคัมภีร์หลักคือ เต๋าเต็กเกง ที่มีถ้อยคำลุมลึกตามแต่คนอ่านจะตีความ เชื่อว่านิพนธ์โดยปรมาจารย์ เล่าจื้อ ถึงแม้นักวิชาการในปัจจุบันจะไม่มั่นใจว่าจริงๆแล้วมีปรมาจารย์เล่าจื้อจริงหรือไม่ก็ตาม เมื่อต่อมาศาสนาทั้งหลายต่างแข่งขันกันในจีนมากเข้า ลัทธิเต๋าก็ค่อยๆแปรรูปจนออกห่างจากคำสอนเดิมจนกระเดียดใกล้กับไสยศาสตร์เวทมนต์คาถามากขึ้นๆจนกลือนกันสนิท ดังนั้นเราจึงเห็นสัญลักษณ์ของลัทธิเต๋าคือวงกลมหยินหยางนั้นเป็นส่วนหนึ่งของผู้มีคาถาอาคมในหนังจีนจนชินตา ด้วยเหตุที่แก่นแท้ของลัทธิวิปริตฟั่นเฝือจนกลายเป็นลัทธิเวทมนต์ ไสยศาสตร์ จนเลยเถิดไปเกี่ยวข้องกับการ ปรุงยาอายุวัฒนะเพื่อไม่แก่ไม่ตายนี่เอง บรรดาทวยเทพ ปีศาจในลัทธิเต๋าจึงมีมากมาย จนแม้แต่ปรมาจารย์เล่าจื้อเองก็กลายเป็นหนึ่งในผู้วิเศษที่ลงมาสังหารคนคดในพงศาวดารเรื่องห้องสินได้ก็มีเป็นต้น (ห้องสิน,Feng-shen Yen-i - ตอนเกียงจูแหย{บ้างก็ออกเสียงว่า เจียงจื่อหยา,Chiang Tzu-ya} ทำลายค่ายกลทั้ง 10 ของฝ่ายพระเจ้าติวอ๋อง ที่มีบุนไท้สือนำทัพมา) ดั้งนั้นคณาเทพในลัทธิเต๋าจึงไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับหลักปรัชญาเต๋าเท่าไรนักก็ได้ ขอเพียงมีความสามารถอันเนื่องด้วยคติลัทธิที่ฟั่นเฝือแล้วนั้นเป็นอันใช้ได้ เทพที่สำคัญๆก็มี

1 ปรมาจารย์ผู้บริสุทธิ์ทั้งสาม (San Ch'ing Tao-tsu) เทพหรือที่จริงควรเรียกว่าปรมาจารย์หรือเซียนทั้งสามนี้ว่ากันว่าคือผู้ที่เป็นตัวแทนของสภาวะของจักรวาลและ ในส่วนองค์สุดท้ายก็คือผู้ก่อตังลัทธิเต๋า

1. หยูจิง(Yu-Ch'ing) * ใครสามารถให้เสียงอ่านภาษาไทยได้กรุณาโพสด้วยครับ จาขอบคุณยิ่ง
ในพงศาวดารห้องสิน ให้เสียงว่า ง่วนสีเทียนจุ๋น ตำนานกล่าวว่า ง่วนสีเทียนจุ๋น เป็นลูกของปันก.(Pan Ku) ปฐมสิ่งมีชีวิต และเคยเป็นจักรพรรดิหยก หรือเง็กเซียนฮ่องเต้ในสมัยหนึ่งแล้วสละตำแหน่งด้วยเบื่อหน่ายความเลวของมนุษย์ เป็นสัญลักษณ์ของพลังของจักรวาล

2. ชางจิง(Shang-Ch'ing)
มีอีกชื่อว่า ลิงโปเทียนจุ๋น เป็นปรมาจารย์ผู้คิดค้นวิธีควบคุมการแปรเปลี่ยนของพลังหยินหยาง และเป็นสื่อกลางระหว่างโลกกับสวรรค์ และเป็นเจ้าแห่งสวรรค์ชั้นมหาวิสุทธิ์ * องค์นี้ไม่พบว่าในห้องสินให้ชื่อว่ากระไร ใครรู้เสริมให้ด้วยครับ

3. ไท่จิง(T'ai-Ch'ing) หรือ เล่าจื้อ(Lao Tzu)
ก็คือปรมาจารย์เล่าจื้อที่เชื่อกันว่าแต่งคัมภีร์เต๋าเต็กเก็งนั่นเอง ในห้องสินให้ชื่อว่า โลจู๊เทียนจุ๋น ว่ากันว่า ปรมาจารย์ทั้งสามนี้มีศักดิ์สูงส่งกว่าแม้กระทั่งเง็กเซียนฮ่องเต้ด้วยซ้ำไป

2. คณาเทพแห่งสรวงสวรรค์

1. เง็กเซียนฮ่องเต้(นิยมแปลเป็นอังกฤษว่า The Jade Emperor )
มีนามเรียกขานหลากหลาย เช่น เง็กอ๊วงไต่ตี่ เทียนฮ๊วง เหล่าโจ๊วกง ทีกง มีกำเนิดไม่แน่ชัดนัก ในบางตำราว่า เง็กเซียนฮ่องเต้ดำรงอยู่แล้วแต่ครั้งโบราณ แต่ได้ปกครองสวรรค์และโลกเมื่อง่วนสีเทียนจุ๋น สละตำแหน่ง และในอนาคตเง็กเซียนฮ่องเต้ก็จะมอบตำแหน่งนี้ให้เทพผู้อื่นเช่นกัน (New Larousse Encyclopedia of Mythology พิมพ์ครั้งที่ 8 ค.ศ. 1973 หน้า 381)
ในขณะที่ Chinese Gods (Keith Steven พิมพ์ครั้งแรก ค.ศ.1997 หน้า 59 ) กล่าวว่า เง็กเซียนฮ่องเต้คือขุนพลผู้หนึ่งในห้องสินที่เกียงจูแหยได้แต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งนี้ด้วยความบังเอิญ
หนังสือเทพเจ้าจีน ของพันธลักษณ์ ให้รายละเอียดไว้ว่า ประสูติเมื่อ วันที่ 9 เดือน 1 ตามปฏิทินจันทรคติจีน ขึ้นเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ วันที่ 6 เดือน 11 แต่ในห้องสินของไทยนั้นกลับมีเง็กเซียนฮ่องเต้อยู่แล้วในสัมยห้องสิน แต่ไทยเราแปลออกเป็นแบบไทยว่า พระอิศวรเสีย น่าสังเกตอยู่เหมือนกัน

2. พระนางซิหวังหมู่(Hsi Wang-mu) เจ้าแม่แห่งสวรรค์ตะวันตก
เจ้าแม่ซิหวังหมู่มเหสีของเง็กเซียนฮ่องเต้คือเทวราชินีผู้ควบคุมกาลเวลาและมิติ รวมทั้งความตาย เจ้าแม่มีที่ประทับที่เขาคุนหลุน ทั้งยังมีสวนท้อทิพย์ที่ใช้จัดเลี้ยงบรรดาเซียนทุกๆ 3,000 ปี ดังนั้นรุปของเจ้าแม่จึงมักถือทิพย์เป็นสัญลักษณ์ เจ้าแม่ซิหวังหมู่ยังเป็นเทพีแห่งการร่วมสังวาสอีกด้วย