หยางจื้อ

ประวัติหยางจื้อ

มีชีวิตอยู่ระหว่าง พ.ศ. ๑๐๓ ถึง ๑๘๓ เป็นชาวเมืองเจา ปัจจุบันคือมณฑลชานสีเชื่อกันว่าหยางจื้อเป็นเจ้าชายในสายราชวงศ์โจว ส่วนประวัติอื่นๆไม่ปรากฏแน่ชัด

ปรัชญาหยางจื้อ

เป็นปรัชญาสายที่แตกออกมาจากปรัชญาของเหลาจื้อ โดยถือว่าเต๋าเป็นพลังธรรมชาติที่มืดบอด สร้างสิ่งต่างๆอย่างไม่มีแผนการ เป็นปรัชญาเต๋าลักษณะวัตถุนิยม

ปรัชญาชีวิต

หยางจื้อเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างรวมทั้งการเป็นไปของชีวิตขึ้นอยู่กับชะตากรรมไม่มีอะไรสามารถฝืนชะตากรรที่ ได้ และยังสอนว่าเมื่อยังมีชีวิตควรตักตวงหาความสุขให้เต็มที่โดยมีวิธีการหาความสุขดังนี้
๑ ตัดความกลัวทุกอย่างไปให้หมด
๒ เน้นรูปธรรมมากกว่านามธรรม
๓ เน้นสิ่งที่หาง่ายมากกว่าสิ่งที่หายาก
๔ เน้นปรกติธรรมดากว่าการต่อสู้แข่งขันกัน

ปรัชญาสังคมและการเมือง

หยางจื้อมีความเห็นว่าคนเราจะมีความสุขได้ก็ต้องมีความอิสรเสรีไม่ตกอยู่ในอำนาจใดๆ ดังนั้น จารีตประเพณี ศีลธรรม กฎหมาย และข้อบังคับต่างๆไม่จำเป็นต้องมีเพราะจะเป็นการพันธนาการคนให้หมดอิสรภาพเป็นการขัดขวางความสุขของคน
นอกจากนี้ยังมีหลักที่ว่าไม่เสียสละให้ใครแต่ก็ไม่เรียกร้องให้ผู้อื่นเสียสละให้ตนเช่นกัน

สรุปปรัชญาหยางจื้อ

หยางจื้อสอนให้คน รักตน รักษาผลประโยชน์ของตน มุ่งแสวงหาความสุขที่แน่นอนมาให้ตนโดยพยายามทำตนให้พ้นจากความกลัว ความวิตกกังวล และ กฎเกณฑ์ทั้งหลาย อย่าไปทำลายด้วยการเบียดเบียนผู้อื่นและเมื่อไม่ไปเบียดเบียนผู้อื่นก็ไม่มีใครทำลายความสุขของตนเช่นกัน