Heyv şewqê
dide daristanê;
her çeq, her dar
dengî vedide;
dinya sihrî ye...
Dema evînê ye.
Ji neynika avê
li nîveka şevê
bih diteyise;
çeq zeft dikin
giriyê bayî...
xewên şiyar dibin.
Wa nerm
belav dibe bêdengî;
wa geş
berfirehiya esmanan
ronahiyê dirêje...
Ew kêlîk venagerre.