KARACASU

"Karacasu'yu hayallerimde canlandırırken yaylanın rahatlatıcı ve huzur dolu günlerini her fırsatta yad ederim. DÜĞMELİ'nin buz gibi suyunu yudumlamayı ve kana kana içmeyi daima arzularım. YAREN DEDE'de dağıtılan hayırlardaki KEŞKEK' i, Karacasu KEBABI'nın lezzetini, mis gibi kokusunu duyar gibi oluyorum. SACIYAR'a inip taptaze salatalıklardan kopararak yemek isterim. Yazın kavurucu sıcağında devamlı terleyen "Karacasu bardağından" doğal enerji ile soğutulmuş su içmeyi ve bu sudaki toprak kokusunu özlerim. Küçük bardaklarını delikli emziklerinden üfleyerek düdük çalmayı isterim. Mis kokan ve kendi­ne özel lezzetteki elmasını ararım. İri iri olan fakat taptazecik bamyasından yapılmış nar ekşili (kara ekşili) yemeğini de unutamam yaz salatasına, domate­si, biberi ve bilhassa çiğ patlıcanı doğrayarak iştahla kaşıklamayı düşlerim. NACIPINAR'dan KAHVEDERESl'ne bol dönemeçli, tozlu, bunun yanında yayla ağaçlarının gölgelediği yolda türküler çağırarak yürümeyi özlerim. GEYRE'ye inerek AFRODİSİAS'daki tarihi eserleri uzun uzun bu defa sadece taşlar olarak değil medeniyetlerin mirasları olarak incelemek en büyük zevkim olacaktır. Kısacası KARACASU'yun daha daha neleri hatırlanmaz ve özlenmez ki ..."
                                                                                                  Prof.Dr. Hamit ÖZGÖNÜL