شفيعي كدكني (م. سرشك) آواي بيداري درين شبها كه گل از برگ و برگ از باد و باد از ابر ميترسد درين شبها كه هر آئينه با تصوير بيگانه است درين شبها كه پنهان ميكند هر چشمه اي سر و سرودش را درين شبهاي ظلماني چنين بيدار و درياوار توئي تنها كه ميخواني توئي تنها كه مي بيني توئي تنها كه مي بيني هزاران كشتي كالاي اين آسوده بندر را بسوي آبهاي دور ، چون سيلاب در غرش توئي تنها كه ميخواني رثاي قتل عام و خون پامال تباران شهيدان را توئي تنها كه ميفهمي زبان رمز و آواز چگور نااميدان را بر آن شاخ بلند ، اي نغمه ساز باغ بي برگي بمان تا بشنوند از شور آوازت درختاني كه اينك در جوانه هاي سرد باغ در خوابند بمان تا دشتهاي روشن آئينه ها ، گلهاي حوباران تمام نفرت و نفرين اين ايام غارت را ز آواز تو دريابند تو غمگين تر سرود حسرت و چاووش اين ايام تو باراني ترين ابري كه مي گريد بباغ مزدك و زرتشت تو عصياني ترين خشمي كه ميجوشد ز جام و ساغر خيام درين شبها كه گل از برگ و برگ از باد و باد از ابر ميترسد و پنهان ميكند هر چشمه اي سر و سرودش را درين شبهاي ظلماني چنين بيدار و درياوار توئي تنها كه ميخواني

---

صفحه ورودي

Hosted by www.Geocities.ws