با سلام فراوان خدمت گردانندگان اشعار دشنه گون!
در شماره ۸۲۲ (۲۸ سنبله ۱۳۸۲) نشريه «شهروند» شعري از خانم مینا اسدی شاعر نامدار و مقاوم ایرانی تحت عنوان «از عشق با جهان چیزی نمانده است» آمده بود که توجه مرا به خود جلب کرد دلم نشد مینا را شکسته و نالان در برابر چشم دشمنان بگذارم و این ناچیز را از طريق صفحات اين سايت خواستم به میناي مبارز صمیمانه تقدیم کنم.
با عرض حرمت
محمد ف آژن - کابل
محمد ف آژن
ازعشق با جهان بسیار مانده است
مینا! شعله هست
ده جرقه یک حریق
یک دست هزار صدا
صد مشت یک انقلاب
شبخون، شبروان
شب زنده داران شررخیز
هر نغمه در نگاه من آغاز جنبشیست
درهر جهش به وسعت گیتی زندگی
در هر نفس عشق
بی عشق زندگی
سر تا قدم خستگی و سر شکستگی
مینا! ما هم به سان تو
در آستانه‌ایم
از چشم سبز شوق بهاران فتاده‌ایم
ما
سایه، غنچه، برگ طراوت
از شاه سرو شاد کهن سال زندگی
با آنکه شانده‌ایم
با آنکه خون داغ جوانان کاردان
در طی قحط سال
همواره ریخته است بپایش
باری ندیده‌ایم
حاصل
در کام افعی که زمان خود به چنگ اوست
یا بچه مافیای جنایت
تلخ است زندگی
باشد
هستی بدین روال نمی چرخد
این لحظه های ژنده‌ی ایام
این بود این نبود
شرمسار خواهد آمد
از عشق با جهان بسیار مانده است
مینا! آشفته هیچ مباش
ایمان زندگی، زنان اند
در جوخه های دار
در «قصر» در «اوین»
در دخمه گاه حضرت طاعون
آنگاه که در برابر دژخیم
بی هیچ ندامتی
لبخند میزنند
مینا! "... پژمرده "*
دختریست بر آوار
آنجا که عشق چوبه دار است
پیراهن دریده یک ربع رنج را
با هیبت صفیر
در مغز مرتدان "زمستان ابدی"
آتش میزند
ویرانه در حسادت شب
آباد میشود
اما در ظلام عشق
مینا! بر یاس خنده زن
بشکن رکود را
دیگر زمین را به رهایی امید ده
دستان بدلگام ستم را ز پشت ببند
دیریست درندگان
بلعیده عشق را که معنی زندگیست
از قلب شرق و غرب
بیگانه نیست نبض شفق با سرشت فقر
دست مرا فشار
طرح طلوع بریز
مینا! باشد می رسد
آندم که دختران سحر خیز آفتاب
رقصند بنام عشق
روزی که زندگی زندان بشکند
صد گالیا شگوفه کند در سرود من
صد مینا** ستاره شود در نگاه تو
هستیم
میرسیم.
* فریاد ملالی جویا در لویه جرگه تصویب قانون اساسی در مقابل بنیادگرایان.
** رهبر و بنیانگذار فقيد «جمعیت انقلابی زنان افغانستان».
صفحه ورودي