Baeter 'nen aje van kantj,es 'ne jonge gesjantj.
D�n aadste mot de wieste zeen.
Wie ajer wie gekker.
Me kan afzeen es m�n hoeag zitj.
D�n aezel veurop!
Wie d�n aezel 't hongerlieje gewindj waas , waas t�r kepot.
Van alles kump nieks.
Diz-n-aovendj is 't d�n aovendj en morge is het d�n daag det me bestaeke maag.
Dae noe zorg, dae dan haet.
Wie later oppe aovendj, wie sjoonder volk.
Daomit is de baard aaf.
Begiene die zeen neet wie ze sjiene: die zitte achtere gerdiene en zegke: �Dao geit d�r miene!�
Baeter kleine baas es groeate knech.
Alles op zienen tied , bokeskook inne wintjer.
Wirke is zalig!, zagte de begiene. Doe droge ze mit zeve eine boeanestaak.
Op ei bein kan me neet staon.
't Zeen sterke bein die de waelj konne verdrage.
Dae zich get bewaart, dae get haet.
'n Bloom boete d�n tied maak un broed of nein e liek.
Eder is ziene boch genaege.
Boekpien is sjietpien, koppien is vraetpien.
Botter bie de ves, veurnieks woontj in Mezeik in e leime huuske.
't Book is omgedrage.
De stomste boere h�bbe de diekste aerpel.
Noe is de bok vet.
Me mot gen aaj boum verzitte.
't Kan neet allemaol vanne hoeage boum.
't Is zoea bried wie t lank is.
Me mot zich strekke nao de daeke.
Eder mot veur zien eige deur kaere.
D�n doead mot n oearzaak h�bbe.
Noe haoltj t�r deivel t dink!, zag t maedje, doe haw t naeve t p�tje gepis.
Det haoltj dich t�r deivel.
De domme regere de werreld.
Es drek mes waert, wiltj t�r gevaere waere.
Mit Dreikeuninge zeen de daag nen hanesrej gelink.
Al geit d�n ungelste stein baove.
Es se euver t�r duvel kals, truuets se-n m op ziene stert.
Me witj noeajt wie t�r duvel aan n zie�l kump.
Es se euver t�r duvel kals, dan kumpt t�r of hae sjik zien baoj.
